21 december 2020: De ‘Grote Conjunctie’ … verwacht jij een ‘gebeurtenis’?

Samengevat: op 21 december, met de winterzonnewende, gebeurt er iets adembenemends: dan staan Jupiter en Saturnus maar 0,1 graad van elkaar af. Dat is minder dan de diameter van een volle maan. De laatste keer dat ze zo dicht op elkaar stonden was op 4 maart 1226.

Om over na te denken: is het toeval dat deze stand van de planeten samenvalt met de winterzonnewende? Hebben dit soort grote astrologische gebeurtenissen een effect op het menselijk bewustzijn? Is de kosmos samengeweven met ons bewustzijn? Of met het bewustzijn van het universum?

In de spirituele gemeenschap wordt al meer dan tien jaar gesproken over een grote gebeurtenis. In gesprekken gaat het vaak over een enorme zonnevlam die al onze elektronica kortsluit, of iets waardoor ons DNA evolueert, of de wereldwijde verschijning van buitenaardse intelligentie. Iets in die richting, wat leidt tot enorme transformatie en de wereld zoals we die kennen voor altijd zal veranderen.

In 2012 dachten ook veel mensen dat er op 21 december zoiets zou gebeuren, maar dat bleef uit. Sinds 2012 zijn er allerlei andere datums genoemd die vaak ook samenvielen met grote astrologische gebeurtenissen, zoals die van 21 december dit jaar. Een deel van deze gemeenschap gelooft dus dat ons iets belangrijks te wachten staat, maar afgaande op alle eerdere voorspellingen – ze zijn haast niet weg te denken binnen de spirituele gemeenschap – zal er niets opmerkelijks gebeuren. Ik sta helemaal open voor de mogelijkheid dat er iets gebeurt dat echt speciaal is, maar het idee om te wachten op een gebeurtenis die de menselijke ervaring helemaal zal transformeren… Dat resoneert gewoon niet met me, al zou ik willen van wel.

Om eerlijk te zijn zou het met niet verbazen als zoiets wel echt zou gebeuren, gezien alles wat er op onze planeet speelt. Maar een ding weet ik zeker: de mensheid moet zelf leren samenleven, in vrede en met goede wil.

Als ik de afgelopen jaren iets geleerd heb, dan is het wel dat wij degenen zijn die dingen kunnen veranderen, en dat doen we ook al. Wachten tot iets van buitenaf het voor ons doet, dat is denk ik niet de boodschap van de bijzondere tijd waarin we merken dat we leven. Ik denk ook dat we nu al leven in en getuige zijn van die ‘gebeurtenis’, als een proces dat elke dag, elke maand en elk jaar weer meer momentum krijgt.

Misschien dat een bewustzijn met een ander perspectief even knippert en de ‘gebeurtenis’ voorbij is, maar dat het vanuit ons perspectief een proces is dat jarenlang duurt. Wie zal het zeggen?

Wat er gaat gebeuren

Op 21 december van dit jaar, tegelijkertijd met de winterzonnewende, zullen Jupiter en Saturnus bijna samensmelten in onze sterrenhemel. Voor het blote oog lijken ze dan net één enorme ster. Normaal gesproken staan ze zeker 600 miljoen kilometer uit elkaar. Ik geloof persoonlijk niet dat het gewoon toeval is dat twee planeten zo dicht bij elkaar komen precies op de dag van de winterzonnewende, en ik geloof zeker dat het een hele bijzondere gebeurtenis is, misschien zelfs wel met gigantische gevolgen. Gevolgen voor het menselijk bewustzijn waar we misschien niet eens bij stil (kunnen) staan. Ik weet alleen niet zo zeker of die gevolgen echt zullen uitpakken zoals sommige mensen denken. Natuurlijk zullen sommige iets voelen, maar uiteindelijk denk ik dat de gemiddelde persoon er niets van zal merken, ondanks het feit dat ik dus zeker geloof dat het om allerlei redenen een hartstikke belangrijke gebeurtenis is.

“Het op een lijn komen van deze twee planeten is best zeldzaam, ongeveer eens in de twintig jaar, maar deze conjunctie is een veel zeldzamere uitzondering omdat de planeten zo dicht op elkaar lijken te staan,” vertelt Patrick Hartigan, astronoom aan Rice University. “Voor de vorige keer dat deze objecten zichtbaar zo dicht op elkaar stonden in onze sterrenhemel, moet je helemaal teruggaan naar net voor zonsopgang op 4 maart, 1226.”

Volgens LiveScience vond de vorige grote conjunctie “plaats in 1623, maar die was waarschijnlijk niet te zien vanaf de Aarde, omdat de planeten toen zo dicht bij de zon verschenen. De laatste zichtbare en haast intieme ontmoeting tussen Jupiter en Saturnus vond plaats in maart van 1226.”

Jupiter en Saturnus staan niet meer dan een minuscule 0,1 graden uit elkaar – dat is minder dan de diameter van een volle maan. We hebben ontzettende mazzel dat we deze bijzondere gebeurtenis mogen meemaken en, nogmaals, gezien mijn overtuiging dat de kosmos is verbonden met het menselijk bewustzijn, geloof ik zeker dat deze dag erg belangrijk wordt. Het heeft enorme gevolgen voor hoe de mensheid zich zal ontwikkelen.

Met het woord ‘conjunctie’ beschrijven astronomen de ontmoeting van objecten in onze sterrenhemel. Deze grote conjunctie vindt plaats met de twee grootste planeten in ons zonnestelsel: Jupiter en Saturnus. Die komen elkaar elke 200 jaar tegen in een ander teken. Dit jaar verschuiven we van Aarde naar Lucht, nog een reden waarom veel mensen geloven dat dit iets belangrijks wordt. Hier wil ik wel even bij noemen dat ik niet veel weet over astrologie en dat ik dus geen expert ben.

Naar mijn mening is het ook allang bewezen dat grote astrologische gebeurtenissen en veranderingen rechtstreeks samenhangen met het menselijk bewustzijn. Ons bewustzijn is ontzettend aan het verschuiven en de manier waarop we kijken naar onszelf, naar de menselijke ervaring, naar de kosmos en de bron van de realiteit verandert razendsnel. En ik twijfel er niet aan dat dat rechtsreeks in verband staat met de activiteit van de kosmos. We weten al dat kosmische activiteit effect heeft op alle biologische systemen op Aarde, en waarschijnlijk op veel meer manieren dan we nu begrijpen of ons zelfs maar opvalt.

Volgens mij is dat de reden waarom we onszelf beginnen af te vragen waarom we leven zoals we leven, waarom we de dingen doen die we doen. We beginnen diepere vragen te stellen over de menselijke ervaring. En veel mensen onder ons beginnen al te zien dat we de potentie hebben om die ervaring veel beter te maken, dat we een ervaring kunnen maken die op een diep niveau resoneert met wie we zijn. En op een bepaalde manier, die ik nog niet goed begrijp, hangt dit allemaal samen met de beweging van de kosmos, omdat ons bewustzijn daarmee is verbonden. Alles is één.

Er zijn ook veel mensen die denken dat we langzaam overgaan tot het Tijdperk van de Waterman, een tijd van welvaart, waarheid, transparantie en licht, weg van een duister tijdperk dat al duizenden jaren aan de gang is. Wanneer het nieuwe tijdperk precies begint is een punt van discussie, maar het lijkt me dat we op z’n minst op de drempel staan. Zo wordt er namelijk ook over gesproken in verschillende eeuwenoude perspectieven en inheemse profetieën. Het huidige tijdperk, die we nu dus aan het verlaten zijn, wordt in de Mahabharata beschreven als een tijd waarin ons mentale vermogen op een dieptepunt is en de Aarde moreel wordt uitgekleed. De onafhankelijke onderzoeker Bibhu Dev Misra schrijft dat wanneer de ‘Wereldziel’ gevuld raakt met duisternis en corruptie, en er nog maar een klein beetje van het Goede over is, de Wereldziel “langzaam afdaalt tot het dieptepunt aan het uiteinde van de Kali Yuga. De mens wordt verdorven; ziekte, onverschilligheid, woede, natuurrampen, pijn en angst voor schaarste zullen overheersen. Niemand heeft nog plaats voor spijt, offers en religieuze beleving. Alle wezens raken ontaard. Dit zal alles veranderen, zonder uitzondering.”

Carl Jung gaf ook een beschrijving van deze overgang

“Zoals we weten uit de geschiedenis van het oude Egypte, zijn deze gebeurtenissen symptomen van psychische veranderingen die altijd plaatsvinden aan het einde van een platonische maand, en voor het begin van de volgende. Het zijn een soort veranderingen in het sterrenbeeld van psychische dominantie, van de archetypes of goden, zoals ze vroeger werden genoemd, die zorgen voor of samenvallen met blijvende veranderingen in de collectieve psyché. Deze verandering begon in de geschiedenis en liet haar sporen na. Als eerste in de overgang van het tijdperk van de Stier naar die van de Ram, toen van de Ram naar Vissen, die samenviel met de opkomst van het Christendom. We mogen dus aannemen dat de volgende grote verandering er aan komt, wanneer we Waterman binnentreden.”

Deze periodes komen dus blijkbaar overeen met ontzettend belangrijke sociaalpsychologische verandering in het leven van ons als individu en als collectief.

In de video hieronder kun je luisteren naar Manly P. Hall, een van ’s werelds meest vooraanstaande geleerden op het gebied van religie, mythologie, mystiek en het occulte. Hij heeft het hier over het tijdperk dat we straks binnengaan, in een bespreking van het boek van Carl Jung over het fenomeen van UFO’s, waar het stukje hierboven ook uit komt. Dit fenomeen is een van de dingen die onze collectieve geest is binnengedrongen omdat we leven in een tijd van overgang en van de uitbreiding van ons bewustzijn. Het is maar een voorbeeld uit duizenden, en het is niet moeilijk om te herkennen als je kijkt naar de wereld waar we tegenwoordig in leven. Er gebeurt zo ontzettend veel.

Ik geloof dat de veranderingen, gebeurtenissen en energieën die de Aarde bereiken een enorm effect op ons hebben. Dat we de gevolgen stukje bij beetje en door de tijd heen voelen en zien gebeuren en dat we er middenin zitten. Ik geloof dat de winterzonnewende op de 21^e nog zo’n moment is, maar dus ook dat het een proces is dat aan de gang is. Ik denk niet dat er plotseling iets enorms zal gebeuren dat de hele wereld verandert – maar aan de andere kant, wie weet? Honderd jaar, duizend jaar voor ons kan een milliseconde zijn voor wezens die vanuit een ander perspectief kijken. Misschien verstoort onze ervaring van tijd wel hoe we gebeurtenissen interpreteren die eigenlijk een enorme impact hebben op het menselijke bewustzijn.