Zou ieder van ons wat meer houden van zichzelf, dan zou onze wereld er veel gelukkiger uitzien. We zijn allen pure liefde. Maar 9 op de 10 mensen hebben het grootste deel van deze liefde ver in onszelf weggestopt. De engelen hebben me geleerd dit fysiek waar te nemen.
Onlangs was ik aan het wandelen in een park, en trokken de engelen mijn aandacht naar een oudere man met twee jonge kleinkinderen. Rond de borst van de man kon ik iets zien dat leek op een stalen band, als koud ijs, en ik kon een heel zwakke liefdeskracht uit hem zien komen. De man had het grootste deel van zijn liefde vergrendeld, om zichzelf te beschermen om niet gekwetst te worden. Ik zie een gelijkaardige band rond de meeste mensen.
De engelen vroegen me om naar hem te blijven kijken. Zijn kleindochter, die ongeveer vier jaar oud was, nam zijn hand, en ik kon de fysieke liefdeskracht zien die dit kleine meisje naar haar grootvader zond. Het was als een doorschijnende mist die schitterde en vanuit elk deel van haar naar haar grootvader zweefde. Toen haar sterke liefdeskrachten zijn heel zwakke liefdeskracht ontmoette, vermengden ze zich.
Tegenover hen hield haar broertje, een jongen van ongeveer zeven, zich onledig met het balanceren van een voetbal op zijn voet. De beschermengel van de man toonde zich, en zei me dat hij voor het allereerst begon te reageren op de liefde die zijn kleinkinderen hem toonden, dat hij begon te beseffen dat er liefde in zijn leven was, dat hij die kon toelaten en dat hij kon stoppen met stil te staan bij het verleden. Ik heb geen idee waarom hij niet eerder reageerde op de liefde van zijn kleinkinderen, en zijn beschermengel vertelde het me niet.
Toen ik toekeek, leek de oudere man meer liefde te verspreiden. Ik kon de intensiteit van de liefdeskracht sterker zien worden, alsof hij de stalen band rond zijn hart had losgemaakt. Ik was heel ontroerd om hem meer liefde te zien verspreiden, en dat hij zichzelf toeliet om zichzelf en zijn kleinkinderen meer lief te hebben.
We zijn allen geboren als pure liefde – we kunnen liefde afblokken, maar we kunnen ze niet vernietigen, en we hebben altijd het potentieel om ze te verspreiden.
We verspreiden ze door eerst onszelf opnieuw te helpen liefhebben. Wanneer we niet in staat zijn onszelf lief te hebben, vloeit alle andere liefde weg.
Wanneer mijn nieuwe boek ‘Liefde uit de Hemel‘ elke lezer ook maar iets meer liefde laat verspreiden, en zichzelf wat meer helpt lief te hebben, dan zou ik al heel gelukkig zijn.
Deze grootvader verspreidde een beetje van de liefde die hij geblokkeerd had, door zich meer bewust te worden van liefde, door zijn kleinkinderen. Dit is een van de manieren waarop we dit kunnen doen. Deze korte video toont je vijf manieren om meer te leren houden van jezelf. (met dank aan de prachtige kinderen die me de boodschap helpen over te brengen).
Jezelf liefhebben is niet ijdel, egoïstisch zijn, of jezelf als meer speciaal beschouwen dan iemand anders. Zelfliefde gaat over jezelf naar waarde schatten, en te houden van jezelf zoals je bent. Niemand is perfect, niet ik, niet jij, maar als we wat meer van onszelf zouden houden, dan zouden we veel minder kritisch zijn voor onszelf en voor diegenen rond ons, we zouden veel gelukkiger zijn.
We hebben allen de keuze om de liefde die we allen geblokkeerd hebben, eruit te laten. Maak die keuze nu voor jezelf!
Zegeningen voor jou, je familie en geliefden.
Lorna
Vert. Fran Tielemans
Over Lorna Byrne:
Lorna Byrne woont op het Ierse platteland en is weduwe en moeder van 4 kinderen. Toen Lorna jong was dacht iedereen dat zij ‘achterlijk’ was, omdat ze zich niet op de wereld om zich heen scheen te richten. Lorna zelf herinnert zich dat ze behalve mensen en dingen allerlei engelen en geesten zag. Jarenlang ging ze ervan uit dat dat heel gewoon was. Lorna werd bekend met haar bestseller “Engelen in mijn haar“, over haar jeugd en leven in Ierland. Haar nieuwste boek heet: Liefde uit de hemel
Dank u 🙂
Dank je wel Aart voor je openheid, dit herken ik wel wat je schrijft :);)
liefs sabine
@sabine, jakkie, was het er weer, die openheid, ik had me nog wel zo voorgenomen niets en dan ook niets van mezelf te laten zien, het wordt toch altijd tegen je gebruikt.
Liefs Sabine
Aart…. 🙂 🙂 🙂
dag lief Aartsbengeltje!!!!!!
Wat in het vat zit… 🙂 🙂
Maar líeve Aart,
Hoé krijg je het dan in Aartsnaam voór elkaar om al die beelden en dus ook emoties die aan die beelden vebonden zijn ineen kláp te doorzien en dus ook WERKELÏJK los te kunnen láten? En dan heb ik het voornamelíjk over het lósláten van de emoties.
líefs sabine
@sabine, herken jij wat ik schrijf m.b.t. die beelden?
Dat enkel omdat we een beeld van onszelf hebben er bepaalde emoties/angsten/weerstand met het leven ontstaan?
Dat inzien als werkzaamheid is stap 1.
Toen mij het vertelt werd was er een; “potverdriedubbeltjes, zo simpel is het”.
Er werd mij al verteld dat ik dat vergeten zou en bij thuiskomst heb ik in iedere ruimte wat briefjes opgehangen om me de boel te herinneren.
Ik heb maanden die briefjes niet gezien en gewoon weer vanuit de ‘droomstaat van het hoofd geleefd’.
M.a.w. doorzien/inzien is 1 maar de oude energie/conditioneringen/mechanismes/ego zijn meestal zo sterk dat ze het inzien/doorzien/het NU weer totaal ondersneeuwen.
Het is een proces van slijten, een mee spelen (als het oude niet te sterk aanwezig is), angsten aangaan, oud zeer voelen, oud zeer uiten.
Op een gegeven moment komt er een ommekeer, een shift, althans zo heb ik het ervaren.
Het moment, het NU (een reageren vanuit het moment, de werkelijkheid ipv vanuit conditionering/oude energie/herinnering) is er dan vaker en ‘wordt’ eigenlijk niet meer verlaten. Je ziet dan steeds meer wat en waarom iets plaats vindt totdat er geen oude energie meer zit die de boel van eieren maakt.
Het is een natuurlijk proces en ik heb het niet ervaren als een ik wat los moest laten.
Ik ervaarde het meer als een waarom houd ik aan iets vast waardoor er emoties/angsten zijn en het leven niet als prettig ervaren wordt.
M.a.w. de emoties hoeven of kunnen niet losgelaten worden, het gaat om het steeds herkennen van de reden/oorzaak waardoor bepaalde emoties ontstaan.
Als de oorzaak helder is dan is het enkel een kwestie van het daar steeds bewust van zijn.
Het is een herinneren, een slijten, een herinneren, etc, etc.
EN vooral mechanismes in de smiezen krijgen/houden die zeggen; nou ben je er weer ingetrapt, schiet het nou eens op, ik ben te stom, m.a.w. die ‘zelf’veroordelende (niets anders dan de stemmetjes van de goedbedoelende opvoeders).
Maar hier boven staat ‘Aart`s proces’.
Er zijn ook mensen die zeggen; emoties, ik heb ze gewoon, ik word lekker kwaad als een vlieg op mijn hoofd poept en ga er als een bezetene achteraan, ik zie het mezelf doen en heb daar geen last van, ik weet dat ik de emoties niet ben dus ik doe er niets mee, ik laat ze er gewoon zijn.
Leuk om iets meer van Aart (‘s proces) te mogen zien/lezen. Dit leest heel anders dan een verhaal over augurken 😉
@Robert, gewoon even de werkzaamheid; je vindt het leuk om iets meer van Aart (`s proces) te mogen zien/lezen omdat daar bij jezelf de focus/je belang nog ligt.
Is het proces ten einde dan is Aart en Robert ten einde.
Ik kan je precies vertellen (niet waar hoor) hoe en hoeveel en welk merk luiers ik vol heb ge.eken, gelijk het hele proces maar dat zegt niets over mij.
Ik kan je letterlijk niets vertellen over mij, er valt niets te vertellen.
Het hele proces is als een maaltijd die je gisteren tot je nam, je hebt er niets aan.
Gewoon nu lekker een boterham met kaas (de helft zit al achter de kiezen) en meer is er niet, geen Aart, geen Robert.
Gewoon een stelletje augurken in een potje van het merk Gordon, meer niet.
That`s life.
@Aart,
Ik vond het leuk om te lezen omdat je hiermee meer van jezelf laat zien (terwijl je dat niet vaak of nooit doet), wat ik kan waarderen in mensen. Jouw proces of weg is verder van geen invloed op de mijne.
Als ik je zo lees is het net alsof je al die woorden wilt terugnemen, floep weg is ie weer, in elk opzicht. Maar je hebt toch wat meer verteld over jezelf en je proces, ik las het zojuist 🙂
Jouw proces levert op dat er wellicht geen Aart meer is, niet het mijne. Is ook niet nodig 🙂
Groetjes,
Robert
Ik hoef niet van mezelf te houden.
Omdat ik geen beeld van mezelf heb.
Ieder beeld wat ik van mezelf heb, heb ik me laten aanpraten door een ander.
Als mij vertelt was dat ik een augurk ben dan was ik dat gaan geloven en ik zou me ook nog als augurk gedragen en vanuit dat beeld van augurk mezelf augurk gaan aanpraten.
Dat wat je werkelijk bent heeft zich niets laten aanpraten dat wat je werkelijk bent is altijd aanwezig, dat wat je bent hoeft niet verandert te worden, dat wat je bent is perfect.
Het is enkel het beeld wat een beeld van zichzelf is gaan geloven dat in de weg zit.
Maar ja, wat weet een augurk (ik) daar nu van.
Houden van jezelf.
Pure waanzin.
Ik ben perfect.
Een ieder is perfect.
“Jezelf liefhebben is niet ijdel, egoïstisch zijn, of jezelf als meer speciaal beschouwen dan iemand anders. Zelfliefde gaat over jezelf naar waarde schatten, en te houden van jezelf zoals je bent. Niemand is perfect, niet ik, niet jij, maar als we wat meer van onszelf zouden houden, dan zouden we veel minder kritisch zijn voor onszelf en voor diegenen rond ons, we zouden veel gelukkiger zijn.”
Laten we nou eens bij de basis beginnen.
Wat is dat ‘jezelf’?
Wat is ‘liefhebben’?
Wat is ‘naar waarde inschatten’?
Wat is ‘jezelf liefhebben’?
Wat is ‘houden van jezelf zoals je bent’?
Wat is ‘niet perfect zijn’.
Zit dat niet allemaal in het hoofd, een beeld wat we van onszelf hebben, een beeld wat gevoelens doet ontstaan die van geen kanten op werkelijkheid gebaseerd zijn?
Nogmaals sorry maar ik ben perfect.
Net zoals een ieder perfect is.
Als ik naar iemand kijk dan zie ik enkel pure perfectie.
Dat die iemand een bepaalde bewustzijnstrilling heeft waaruit dingen ontstaan die niet zouden ontstaan als diegene een andere bewustzijnstrilling had, dat is een geheel ander verhaal.
Het zegt niets over iemand zoals hij/zij in wezen is.
Als ik niet kan fietsen en het aan het leren ben, ben ik dan niet perfect, ben ik pas perfect als ik fietsen kan?
Ik ben perfect aan het leren fietsen.
Die stomme opvoeders toch met hun manipulatief (oei, zou dat perfect gespeld zijn) gedrag, dat zijn de boosdoeners.
Daardoor is er plots een ‘mezelf’ een mezelf wat plots niet deugd en daardoor moet ik van dat mezelf gaan houden om dat mezelf (aangepraatte beeld) weer te zien verdwijnen en daardoor (3x) een gelukkig leven te kunnen leiden.
Je zal dat (proces) maar in 1 klap doorhebben/doorzien.
Je zou er gelukkig van worden.
Ja vooruit, laten wij eens bij de basis beginnen.
Wat is perfect?
Wat is pure perfectie?
Wie/wat is de perfecte Aart.
Wat is dan niet perfect?
Iedereen zegt altijd dat mijn appeltaart perfect is.
Zou dat het zijn?
heeel mooi <3 🙂
liefs sabine
Mijn hart krijgt een warm gevoel als ik de zachte lieve stem
Van Lorna hoor.
Deze woorden doen wat met mij.
Een gebed elke dag zou ik er in moeten houden.
Voor mijzelf , voor een ander die dat nodig heeft op dit moment.
Maar de voorwaarde is wel dat je eerst jezelf moet liefhebben.
Anders kan je het niet aan een ander geven.
Wat een pracht mens en wat een mooie boodschap.
Een bijzondere en lieve vrouw met een liefdevolle boodschap!
Heel erg mooi 🙂