50 jaar onderzoek in bijna-doodervaringen suggereert bestaan van de ‘ziel’

De feiten: 50 jaar aan wetenschappelijk onderzoek naar bijna-doodervaringen wordt hieronder besproken. Uit het onderzoek blijkt dat bewustzijn, of de ziel, of in ieder geval íets bewust blijft na de ‘dood’.

Om over na te denken: bewijs van gevoelige en prikkelbare onderwerpen in de wetenschap zijn altijd al weggeschoven en belachelijk gemaakt. Hoe komt het dat ontdekkingen uitgelachen worden of verstopt worden, hoe sterk het bewijs ook is? Is onze blik zo nauw?

Nikola Tesla zei ooit: ‘Zodra de wetenschap begint met het bestuderen van niet-fysieke fenomenen, zal het meer vooruitgang maken in tien jaar dan in alle voorgaande eeuwen van haar bestaan bij elkaar.’

Spoelen we door naar vandaag, dan zien we nu honderden wereldberoemde wetenschappers die ‘immateriële’ wetenschap beoefenen. Sinds de geboorte van de kwantumfysica staan de mysteriën van het bewustzijn voorop in wetenschappelijk onderzoek. Tegenwoordig weten we dat het bewustzijn op meerdere manieren een essentiële rol speelt als we het hebben over het waarnemen van wat we onze fysieke, materiële wereld noemen.

De meeste oprichters van de wetenschap, met name van de natuurkunde, waren allemaal spirituele mystici. Max Planck, de uitvinder van de kwantumtheorie, zag het bewustzijn als ‘fundament’ en materie als ‘afgeleide van bewustzijn’. Hij zei dat ‘we niet voorbij het bewustzijn kunnen kijken. Alles waar we het over hebben, alles dat we erkennen als bestaand, voorondersteld bewustzijn’.

Eugene Wigner, natuurkundige en wiskundige, zei de wereld dat ‘het niet mogelijk was om de wetten van de kwantumfysica te formuleren op een volledig consistente manier, tenzij we naar het bewustzijn verwezen’.

En ondanks dat alles, verzet men zich nog tegen de nieuwe ontdekkingen uit de immateriële wetenschap, met name als het aankomt op onderwerpen die vallen onder de parapsychologie, zoals telepathie, op afstand meekijken (dat 25 jaar door de Amerikaanse overheid werd gebruikt voor inlichtingen), bijna-doodervaringen en nog veel meer.

Hieronder vind je een video van de natuurkundige Russell Targ, die in dienst was van de CIA, waarin hij alles vertelt wat hij weet over buitenzintuiglijke waarneming.

“Ondanks het ongeëvenaarde empirische succes van de kwantumtheorie, wordt alleen al de suggestie dat het een letterlijke beschrijving van de natuur zou zijn, begroet met cynisme, onbegrip en zelfs woede.” – T. Folger, “Quantum Shmantum”; Discover 22:37-43, 2001)

Dat is waarschijnlijk precies waarom zo veel wetenschappers samenkomen om men bewust te maken en om een aantal belangrijke aspecten van immateriële wetenschap te benadrukken.

Bijna-doodervaringen zijn zo’n gebied van onderzoek binnen de parapsychologie en immateriële wetenschap. Wat gebeurt er wanneer we sterven? Overleeft een deel van ons de dood? Een immaterieel aspect misschien, zoals het bewustzijn? Ontstaat bewustzijn in het brein, of is het brein slechts een ontvanger?

Het is al eeuwen een discussiepunt in de filosofie en theologie, en sinds de 20^e eeuw is het onderdeel van wetenschappelijk onderzoek. Eén van de initiatiefnemers op dit gebied was Ian Stevenson, Hoofd Afdeling Psychiatrie aan de University of Virginia. In 1967 richtte hij een onderzoeksteam op binnen zijn afdeling om te onderzoeken of iets van de menselijke persoonlijkheid de dood overleeft.

Zijn team onderzocht honderden kinderen die beweerden hun vorige levens nog te herinneren. Een groot aantal van deze kinderen konden opmerkelijk veel details geven over hun vorige levens, en in sommige gevallen zelfs beschrijven hoe ze stierven, waar hun nog levende toenmalige familieleden woonden en andere details die ze anders onmogelijk hadden kunnen weten.

Hieronder staat een video van Dr. Bruce Greyson op een conferentie van de Verenigde Naties. Hij wordt gezien als één van de oprichters van bijna-doodsonderzoek. Hij is professor emeritus in de psychiatrie en neurogedragswetenschappen. In de video beschrijft hij gedocumenteerde gevallen van individuen die klinisch dood waren verklaard (ze hadden geen hersenactiviteit meer), maar die tegelijkertijd alles meekregen wat er met ze gebeurde op de operatietafel. Hij vertelt dat er heel veel van dit soort gevallen zijn geweest, waarbij individuen dingen konden vertellen die ze onmogelijk hadden kunnen weten.

Een andere belangrijke bewering van Dr. Greyson stelt dat dit type onderzoek wordt ontmoedigd door onze neiging om wetenschap als iets materialistisch te zien. ‘Eerst zien, dan geloven’ is het motto van de wetenschappelijke gemeenschap. Het is spijtig dat iets meteen als onzin wordt verklaard, alleen maar omdat we het niet uit kunnen leggen binnen een materieel stelsel. Alleen al het feit dat ‘bewustzijn’ zelf een niet-fysiek ‘ding’ is, is voor sommige wetenschappers al verontrustend, en omdat het immaterieel is, geloven ze dat het niet bestudeerd kan worden.

De video hieronder bevat een lezing, gegeven door de Afdeling van Waarnemingsonderzoek van de University of Virginia.

Uit grote onderzoeken blijkt dat een aanzienlijke hoeveelheid mensen die klinisch dood zijn geweest, een bepaald soort ‘bewustzijn’ ervoeren in dat moment. Zo kon een 57-jarige man, die ‘dood’ was verklaard en compleet bewusteloos was, zonder waarneembare biologische activiteit, zich het hele proces van zijn reanimatie herinneren.

Het is wellicht ook interessant dat erkend meester in de hypnotherapie, Michael Newton, een techniek ontwikkeld heeft waarmee zijn cliënten terug in de tijd gaan om herinneringen op te halen uit hun vorige levens. In de periode dat hij deze techniek toepaste, stuitte hij op een enorm belangrijke ontdekking. Het lukte hem om de zielen terug te brengen naar de plek waar ze verblijven tussen de verschillende levens in.  Een grote meerderheid van 7.000 ‘terugvallende zielen’ had haast eng veel herinneringen van een plek, die door veel van hen ‘thuis’ werd genoemd.

De bewijzen voor het bestaan van werelden voorbij onze huidige, gaan veel verder dan dit onderwerp, dit artikel en de onderzoeken die ik hier aanhaal.

Een nieuwe, grensverleggende documentaire over post-materiële wetenschap

Al in 1999 publiceerde Jessica Utts, professor in de statistiek, een artikel waaruit blijkt dat parapsychologische experimenten tot vele beter resultaten kwamen bij het voorkomen van hartaanvallen dan een dagelijkse dosis aspirine. Utts toonde aan dat deze resultaten ook beter waren dan het onderzoek achter een hele reeks andere medicijnen.

Deze nieuwe documentaire, ‘Expanding Reality’, kun je hier aanschaffen.

“Expanding Reality gaat over het opkomende post-materiële paradigma en de volgende grote wetenschappelijke revolutie. Waarom dit belangrijk is? Omdat dit paradigma ingrijpende implicaties heeft. Het zal de wereld opnieuw betoveren en onze visie van onszelf op een diepgaande manier veranderen. Het geeft ons onze waardigheid en kracht als mensen weer terug. Het post-materiële paradigma stimuleert ook positieve waarden, zoals compassie, respect, zorg, liefde en vrede, omdat het ons laat inzien dat de grenzen tussen het zelf en de ander niet waterdicht zijn. Op die manier promoot dit paradigma een bewustzijn van de diepe connecties tussen onszelf en de Natuur als geheel. Zo kan het model van de realiteit uit het post-materiële paradigma de mensheid helpen om een duurzame beschaving te creëren, en om zich te ontplooien.” – Mario Beauregard, PhD, University of Arizona

De makers van Expanding Reality hebben al hun middelen ingezet om de documentaire de wereld in te krijgen. Laat je steun zien door de film hier te kopen. Je zult er geen spijt van krijgen.

De les

De les hier is om het bestaande bewijs te erkennen dat suggereert dat de ziel, of het bewustzijn, of een ander soort besef de dood overleeft. Nu kan ‘bewustzijn’ natuurlijk iets anders zijn dan de ‘ziel’, maar die discussies gaan nog veel dieper en zijn voor een andere keer.

Wanneer zal de wetenschap eindelijk iets erkennen dat duidelijk waarneembaar is, gezien de getuigenverslagen en gelijkenis in ervaringen, en toegeven dat gebeurtenissen die we niet kunnen uitleggen nog steeds echt kunnen zijn?

De parameters van de hedendaagse wetenschap weerhouden ons ervan om verder te gaan, en daarom zien we deze grote groei in immateriële wetenschap, de volgende stap na kwantumfysica.