Bij 1 op de 4 kinderen & jongeren is minimaal 1 ‘label’ als ADHD, ADD, Dyslexie, Autisme, Hoogsensitiviteit etc. vastgesteld en wat blijkt? Elk nadeel heeft z’n voordeel!
De wereld om ons heen verandert in snel tempo. Denk hierbij aan de veranderingen in het medialandschap, opvoedstijlen en de manier waarop we in het leven staan, al dan niet als gevolg van de (financiële) crisis. Dit heeft mede als gevolg dat kinderen & jongeren anno nu anders zijn dan een aantal jaar geleden. Uit de vele honderden gesprekken die ik de afgelopen jaren met ze heb mogen voeren bleek o.a. ook dat veel kinderen en jongeren zich ‘anders’ voelen en zich bijvoorbeeld niet helemaal thuis voelen in het huidige onderwijssysteem en/of arbeidsproces. Wordt het dan ook niet eens tijd om ze op een andere manier te benaderen; niet op basis van hun generalistische en uiterlijke kenmerken maar meer persoonlijk op basis van hun passies, talenten, drijfveren en motivaties? Maar om ze in echt hun hart te kunnen raken moet je weten wie ze zijn!
Daarom heeft TwinQ besloten om eind 2014 een grootschalig en diepgaand kwalitatief & kwantitatief onderzoek uit te voeren naar de belevingswereld van kinderen & jongeren anno nu. Een onderzoek waarbij zo’n zestig diepgaande interviews zijn gehouden met kinderen, jongeren en hun ouders in hun eigen omgeving en daarna circa vierduizend 5-25 jarigen online een vragenlijst hebben ingevuld. En wat blijkt: kinderen en jongeren van nu zijn sensitief & intuïtief en op zoek naar zingeving en zen. Ze verdienen daarom een bijpassende naam: ‘Generatie Zenz’.
In de vele waardevolle gesprekken die ik heb gehad met kinderen en jongeren durfden ze hun zorgvuldig gecreëerde maskers af te zetten. Daarbij lieten ze zien wie ze diep van binnen zijn en wat hen daadwerkelijk bezighoudt. Maskers die ze hebben gecreëerd om zich aan te passen aan de rest. Bang voor oordelen en/ of afwijzingen. Er kwamen vele prachtige en ontroerende verhalen voorbij waaruit bleek dat veel kinderen en jongeren het gevoel hebben anders te zijn dan anderen… en dan helaas vaak ook minder dan de anderen. De momenten waarop ik hen uiteindelijk vertelde dat er veel, veel meer kinderen en jongeren zijn met dezelfde eigenschappen en ervaringen die zich ook ‘anders dan anderen’ voelen, waren onbetaalbaar. Gezichten vol ongeloof en blijdschap. Blijdschap van herkenning en erkenning. Het is dus hoognodig tijd dat hun verhaal de wereld in komt en dat het gevoel van ‘anders zijn’ verandert in helemaal jezelf kunnen en durven zijn!
Steeds meer kinderen en jongeren zijn (over)gevoelig voor allerlei prikkels. Of dit nu lawaai, drukte, kriebelige kleding, een sfeer of de emoties van anderen zijn. En ieder kind gaat hier op z’n eigen manier mee om. De een trekt zich terug, kan zich niet concentreren, is heel erg druk of krijgt een woede uitbarsting, de ander wordt juist heel erg aanhankelijk, verdrietig of krijgt zelfs depressieve gevoelens. Helaas is het onderwerp sensitiviteit en intuïtie voor de meeste mensen nog onbespreekbaar. En omdat we daarnaast meer gericht zijn op de symptomen dan op het waaróm ergens van, worden deze symptomen vaak bestempeld als de nadelige eigenschappen van labels als ADHD, ADD, Autisme, Hoogsensitiviteit etc. Kinderen en jongeren die op wat voor manier dan ook sensitief zijn hebben dan ook vaak terecht het gevoel anders te zijn.
Wij zien echter dat deze kinderen en jongeren juist specifieke passies en talenten hebben. En het lijkt erop dat kinderen en jongeren met een label sensitiever zijn, anders ‘gewired’ lijken te zijn en hun ‘voelsprieten’ het liefst daar in zetten waar hun passies en talenten liggen en zich afschermen voor activiteiten die hen minder boeien.
Bij 1 op de 4 kinderen en jongeren is minimaal 1 label vastgesteld
Bij één op de vier 5-25 jarigen is minimaal 1 label is vastgesteld. En bij meer dan 40% is minimaal 1 label vastgesteld en/ of bestaat het vermoeden hiervan; bij de 9-12 jarigen is dit zelfs de helft! Even voor de duidelijkheid, met ‘labels’ worden hier Hoogsensitief, Hoogbegaafd, Dyslexie, ADHD, ADD, Hyperactief, Autisme, Dyscalculie, PDD-NOS en Asperger bedoeld. Als we kijken naar de onderverdeling van deze labels dan zien we het volgende:
Opvallend hierbij is het grote aantal kinderen en jongeren waarbij het vermoeden bestaat dat ze Hoogsensitief zijn terwijl Hoogsensitiviteit nog relatief onbekend is bij de meeste mensen.
Labels en het ‘zesde zintuig’
Uit ons onderzoek blijkt tevens dat de kinderen en jongeren van generatie Zenz hun zesde zintuig meer hebben ontwikkeld dan wij normaal gesproken aannemen, dan wat in onze huidige maatschappij ‘normaal’ is. Niet alleen tijdens de gesprekken maar ook uit de cijfers blijkt dat een groot deel van deze kinderen en jongeren hun zesde zintuig gebruiken en veel zien, horen of voelen. Dat ze gedachten lijken te kunnen lezen, intuïtief zomaar iets weten dat ze niet kunnen weten, kunnen voelen of er in een ruimte bijv. ruzie is geweest, of iemand te vertrouwen is, gestrest, verdrietig of boos is… en dat niet alleen. Een deel van hen geeft in het diepste vertrouwen zelfs toe dat ze de aanwezigheid van overledenen kunnen voelen, horen of zien of zelfs met hen kunnen communiceren! Voor het ene kind heel gewoon maar voor de ander heel beangstigend…
En tijdens de gesprekken viel het me verder op dat kinderen en jongeren met minimaal één label ook anderszins erg sensitief zijn. Elk op hun eigen, unieke manier. En zou het zo kunnen zijn dat de nadelige eigenschappen van hun label een gevolg is van hun sensitiviteit? Dat ze anders ‘gewired’ zijn? Dat ze eenvoudigweg overprikkeld raken omdat hun ‘ontvangstsysteem’ wellicht meer opvangt dan de meeste mensen kunnen horen, zien of voelen? Dan zij zelf kunnen verwerken?
Tijd dus om te kijken of kinderen en jongeren met een label significant meer of minder hebben geantwoord dat ze ‘intuïtie, het aanvoelen van mensen, paranormaal, helderziend of spiritualiteit’ leuk vinden en/ of goed kunnen dan kinderen en jongeren zonder het betreffende label:
Als we kijken naar kinderen en jongeren waarbij een ‘label’ is vastgesteld, dan blijkt dat zij zelfs nog meer dan anderen aangeven ‘paranormaal’ en ‘helderziend’ leuk te vinden en/ of goed te kunnen. Ook geven meer kinderen en jongeren met het label Hoogsensitiviteit, Hoogbegaafdheid , ADD, Hyperactief, Dyscalculie en Asperger aan dat ze de gedachten van anderen lijken te kunnen lezen. Terwijl significant minder kinderen en jongeren met het label Autisme, Asperger en/of PDD-NOS’ zeggen het leuk te vinden om de emoties van anderen aan te kunnen voelen. Dat kinderen en jongeren met Autisme en Asperger minder goed in persoonlijk contact zijn, minder empatisch zijn, daar is al veel over geschreven. Maar zou het zo kunnen zijn dat ze het minder leuk vinden omdat ze hun ‘voelsprieten’ liever ergens anders voor gebruiken? Iets dat beter bij hun passies aansluit?
Elk nadeel heeft z’n voordeel!
Mede door bovenstaande uitkomsten en versterkt door de vele gesprekken, ontstond bij mij de theorie dat kinderen en jongeren met een ‘label’ wellicht een aantal ‘voelsprieten’ verder hebben ontwikkeld dan anderen. Dat zij deze ‘voelsprieten’ mogelijk daar inzetten waar hun hart naar uit gaat? En dat zij misschien andere ‘voelsprieten’ afsluiten voor datgene dat verstorend kan werken op hun passie? Dit om bewust of onbewust helemaal op te kunnen gaan in juist datgene wat hen mateloos boeit? Dat hun ‘label’ misschien wel iets zegt over hun specifieke passies en talenten… Dat in elk nadeel van een ‘label’ dus misschien wel een eigen uniek voordeel schuilt? Dus zou het zo kunnen zijn dat kinderen en jongeren met:
- ADD beschikken over zo’n inlevingsvermogen dat ze helemaal opgaan in hun eigen fantasiewereld met bijbehorende beelden en gevoelens waardoor het voor hen moeilijk is om zich te concentreren omdat ze telkens ‘wegvliegen’ in hun eigen gedachtewereld?
- Dyslexie en Dyscalculie wellicht heel erg creatief zijn en alles in beelden voor zich zien waardoor de symbolen van onze taal voor hen lastiger te hanteren zijn dan beelden?
- ADHD of Autisme juist heel erg energiek en fysiek zijn ingesteld en het voor hen belangrijk is om regelmatig actief bezig te zijn om hun overtollige energie kwijt te kunnen zodat alle spanning uit ’hun lijf verdwijnt?
- Autisme of Asperger heel erg geïnteresseerd zijn in kennis en informatie zoals bijvoorbeeld techniek en zich helemaal kunnen inleven, helemaal kunnen opgaan in deze materie waardoor er weinig tot geen ruimte bestaat voor ‘gedoe’ met menselijke interacties?
- Hoogsensitiviteit heel erg op zoek zijn naar verbinding met mensen, dieren en/of de natuur en zich hiervoor helemaal openstellen waardoor ze te weinig naar zichzelf luisteren en regelmatig overspoeld raken met impulsen van buitenaf en zichzelf daardoor af en toe verliezen of volledig uitgeput raken?
Deze theorie klinkt wellicht wat vergezocht, maar uit het kwantitatieve onderzoek blijkt dat er wel degelijk een samenhang bestaat tussen kinderen en jongeren met een bepaald label en hun specifieke passies en talenten. Daarnaast is er ook een duidelijke samenhang te zien tussen de diverse labels en beelddenken en activiteiten waar ze van opfleuren als ze even niet zo lekker in hun vel zitten.
Zo kunnen we bijvoorbeeld zien dat kinderen en jongeren met:
- Hoogsensitiviteit inderdaad meer dan anderen geïnteresseerd zijn in de natuur en activiteiten gericht op mensen of dieren
- Dyslexie en dyscalculie echte beelddenkers zijn en het leuk vinden om creatief bezig te zijn of dingen uit te vinden
- Autisme, PDD-NOS, Asperger minder gericht zijn op andere mensen maar meer gefocust op techniek, computers en programmeren, repareren en sleutelen, uitvinden en ontwerpen
- ADHD en ADD meer dan anderen hebben aangegeven op te fleuren door actief bezig te zijn en hun energie kwijt te raken door bijvoorbeeld fysiek bezig te zijn en buiten te rennen wanneer ze niet zo lekker in hun vel zitten. Actief bezig zijn zou voor hen meer een noodzaak kunnen zijn dan een hobby.
Het lijkt er dus op dat kinderen en jongeren met een label sensitiever zijn en hun ‘voelsprieten’ het liefst daar in zetten waar hun passies en talenten liggen en zich afschermen voor activiteiten die hen minder boeien.
Kortom elk nadeel heeft z’n voordeel!
Het wordt in mijn ogen dan ook tijd om rekening te gaan houden met de unieke passies en talenten van onze kinderen en jongeren en hen te ondersteunen in de weg om hun mooiste zelf te kunnen ontwikkelen!
Angela Weghorst
Het boek Anders.
Het échte verhaal van Generatie Zenz, de 5- tot 25-jarigen van nu
Het boek bevat verrassende inzichten aangevuld met cijfers uit het onderzoek. Naast de vele inzichten en concrete handvatten komen de kinderen en jongeren ook zelf aan het woord. Daardoor leert de lezer ze niet alleen kennen, maar ook begrijpen en waarderen.
Auteur: Angela Weghorst
- Nederlandstalig
- 384 pagina’s
- 9789492491008
- september 2016
©Twinq© afbeeldingen: TwinqDit artikel is met toestemming op Nieuwetijdskind Magazine geplaatst. Het copyright berust uitdrukkelijk bij de auteur.Dit artikel delen? Graag!
Voor mij is het al een hele poos logisch dat er meer labels bijkomen, hoe meer sensitieve kinderen er zijn hoe meer artsen niet weten wat ” ze mankeren” omdat zij niet denken aan het sensitieve deel. Als een kind al met 4 jaar verplicht wordt uren aan een te zitten op een stoel en al moet leren ipv lekker spelen en de eigen fantasie en energie te gebruiken dan is het niet heel raar dat er veel kinderen met een label komt te zitten.
Als ik naar mijzelf kijk, ik ben altijd versleten als een kind dat toch niet kon leren en nu ben ik 55 en blijk behoorlijk begaafd te zijn! Ik kan inderdaad niet leren zoals het op scholen moest en nog gaat.
Ik leer graag en doe het nu op mijn manier en dan gaat het wel. Niet ieder kind is het zelfde, niet ieder kind heeft dezelfde interesse en het is best raar dat elk kind verplicht is om het zelfde te leren. Mijn broer werd vroeger versleten als een moeilijk opvoedbaar joch! Later werd Asperger vast gesteld en weer later toen ik na jaren contact met hem had en bij hem kwam, besefte ik ineens dat hij geen stoornis heeft maar nog vele malen sensitiever is dan ik en de meeste hspers. Hij is daarnaast heel hoog begaafd en ja is het dan gek dat je de wereld niet snapt? Kijk naar alle hoogbegaafden in het verleden die konden ook niet leven in het normale bestaan van de dag!
Maar heee, zonder diagnose geen inkomen dus verwelkomen we de labels.
Niet raar is dat die kinderen overprikkeld raken en ” anders of raar” gaan doen.
Wat mij betreft klopt je vermoeden van de talenten. Labels Asperger en Hoogsensitief, en ben inderdaad zowel een kennis spons en wandelende bibliotheek (alleen van interessegebieden, andere info blijft gewoon niet hangen) als iemand die altijd met natuur en dieren bezig is, eenheid, en mensen op hoger niveau helpen.
Teleurstellend artikel. Kop lost verwachting niet in. Dacht dat het een pleidooi zou zijn om van de beschadigende labels af te stappen. In plaats daarvan is het een promotieverhaal om labels niet erg te vinden want gaat immers om kinderen met unieke talenten! Nog erger. Levert professionals weer werk op en dus inkomsten. Scholen extra budget. En het kind dan? Wat heeft die er aan om zo jong al een medisch etiket te krijgen? Kind wordt nooit meer voor vol aangezien. Verwachtingen en eisen worden naar beneden aangepast. Self fulfilling prophesy. En zie later maar eens een hypotheek te krijgen met een diagnose. Allemaal nadelig voor het kind. Alleen voordelen voor de volwassenen. Over de rug van een kind wordt hier veel geld mee verdiend, maar zelfbeeld van kind wordt negatief beïnvloed en gevolgen verstrekkend. Ouders denk goed na voordat je je kind in een hokje laat stoppen. Je kind komt er niet meer vanaf.
fijn artikel hier kan ik veel mee.ik denk dat dit alles klopt:door eigen ervaring en 15 laar ervaring in jeugdhulpverlening.mijn 2 kinderen zijn de laatste toetssteen
Helemaal mee eens!!
Groetjes van Kitty van der Vegt.
Mooi artikel en ´bewijst´ wat ik al vermoedde in de praktijk. Nu onze systemen nog…. En heet dit misschien ook niet evolutie? De toekomst zal het zeggen……
Mijn complimenten voor dit prachtige artikel!
Heel mooi en zo zinvol wat er uit de onderzoeken is gekomen, zo word het veel tastbaarder sowieso voor de kinderen ,maar ook voor ouders en professionals. Zelf werk ik ruim 20 jaar in de kinderopvang en probeer ook zoveel mogelijk "die kinderen" te benaderen ,mijn ervaring is dat alle kinderen hier baat bij hebben. Mede door mijn werk ben ik er achter gekomen dat ik zelf ook hoog sensitief ben en mediteer regelmatig en ga naar speciale avonden om dit meer te ontwikkelen. Het is een verrijking van mijn leven. Tijdens mijn werk geef ik af en toe kinderyoga en in het najaar ga ik een training volgen voor hoog sensitieve kinderen, om ze nog meer en beter te kunnen begeleiden.
Het zal mooi zijn als steeds meer mensen inderdaad deze kinderen gaan begrijpen en dan vooral vanuit hun hart.
Zodat er minder kinderen zich ongelukkig of depressief gaan voelen met alle gevolgen. Je hoeft maar te denken aan het vele drinken of zelfmoorden, dan zijn ze naar mijn mening al te ver heen.
Dat vind ik echt zo triest en raakt mij diep in mijn hart..
Het zou echt fantastisch zijn als we al bij de basisleeftijd hiermee kunnen beginnen, Te beginnen om het onderdeel te laten worden van het lesprogramma. Zodat ze al lerend elkaar gaan accepteren en gewoon gaan vinden. Ik ga het liken en delen op facebook, zodat veel mensen dit kunnen lezen.
Met vriendelijke groet,
Corinne