ADD, ADHD, Dyslexie & Indigo’s

Met veel interesse heb ik het artikel ‘ADD, ADHD, Dyslexie & Indigo’s’ gelezen. Met name ben ik onder de indruk van de reactie van ADD MAMA vanwege het resultaat dat werd behaald met aandacht liefde en goede begeleiding. Het blijkt dus wel degelijk mogelijk om kinderen en volwassen zonder chemische onderdrukkers een beheersbaar leven te bieden.
Graag wil ik hierbij een positieve bijdrage leveren van waar ik mee bezig ben en waarvan ik denk dat velen daar baat bij zullen hebben.
Ik heb drie aandachtsgebieden die ik onder de aandacht wil brengen. Daarbij besef ik mij terdege dat er veel meer aandachtsgebieden zijn, maar die liggen buiten mijn expertise gebied.
Mijn expertise is van origine de technologie, maar sinds 1994 heb ik mij bezig gehouden met Quality Lifestyle en met name de gezondheid.
Allereerst wil ik een voor velen een nieuw fenomeen onder de aandacht brengen. Het betreft het feit dat de westerse mens mede als gevolg van de technische ontwikkelingen steeds meer geïsoleerd is geraakt van de aarde. We hebben nauwelijks meer fysiek lichamelijk contact met de aarde. Dit lichamelijk contact met de aarde (Earthing/grounding) is nodig om de elektronenstroom vanuit de aarde in het lichaam op te nemen. Deze elektronenstroom is nodig voor de lichamelijke systemen.
In Amerika en Polen is de laatste tien jaar door een aantal gerenommeerde medisch specialisten wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het effect van de elektronenstroom in het lichaam.
De conclusie die door hen is getrokken is dat het een primaire levensbehoefte betreft, naast gezonde lucht, goede kwaliteit water of vruchtensappen, gezond en gevarieerd voedsel.
Waarom zijn we steeds meer geïsoleerd geraakt van de aarde? Door de technologische ontwikkeling van kunststof/synthetische materialen. Onze moderne schoenzolen zijn van rubber en plastic. De schoenen die een leren zool hebben, hebben vaak een kunststof binnenzool. Denk aan de vloeren in huizen, scholen, winkels, kantoren fabriekshallen enz. Ze bestaan uit laminaat, parket, houten vloerdelen, synthetische vloerbedekking, vinyl, tegels/plavuizen met een geïsoleerde onderlaag enz.
Denk aan de kunststof en houten wiegjes, ledikantjes, bedden met schuimmatrassen.
Vanaf onze geboorte worden we ingepakt in plastic (Pampers) synthetische kleertjes/kleding enz.
Alleen als we met blote voeten over gras, zand/modder en door water lopen maken we lichamelijk contact met de aarde. Ook als we met onze handen in het zand of modder woelen en mogelijk als we onze handen onder de kraan wassen als het water vanaf de bron in contact is met de aarde. De vraag hoelang maken zo’n contact. Op straat kunnen we eigenlijk niet meer op blote voeten lopen vanwege de verontreinigingen, glas en scherpe obstakels.
Gelukkig zijn er de laatste jaren producten ontwikkeld, waardoor je geaard kunt slapen en overdag met verschillende hulpmiddelen met de aarde verbonden kunt worden.
Het is een proces van bewustwording wat het belang is van het lichamelijk contact met de aarde.
Het besef dat er in 2013 5,3 miljoen chronisch zieke Nederlanders waren (circa een derde van de totale bevolking) en de verwachting dat het sterk toeneemt en op steeds jongere leeftijd, betekent dat we snel actie moeten nemen. Zie voor meer informatie http://www.earthing.net
Het tweede aandachtsgebied is de laag en hoogfrequente elektromagnetische straling.
Bij laagfrequente straling moeten we denken aan het elektriciteitsnet, de hoogspanningsmasten, maar ook het elektrisch bed leeslampje, de wekkerradio, het waterbed, de TV, audio installatie en overige elektrische apparaten. Allen stralen een in minder of meerdere mate een 50 Hz elektromagnetische straling uit. De ene mens is er gevoeliger voor dan de andere. En omdat er zoveel verschillende ziekten door ontstaan, is het wetenschappelijk niet aantoonbaar. Met een bij mij bekende uitzondering dat de overheid nu adviseert om kinderen buiten een straal van 75 meter van hoogspanningsmasten te houden, vanwege een hogere populatie kinderen binnen die straal die leukemie krijgen.
Bij hoogfrequente straling moeten we denken aan magnetrons, dect-telefoons, WiFi, mobiele telefoons, laptops, tablets en andere apparaten die een hoogfrequent draadloze verbinding hebben. Verder de GSM en UMTS zendmasten. De producenten geven allen aan dat ze binnen de gestelde normen blijven of dat het geen gevaar oplevert. Wat zijn de normen en wie stelt ze vast? Natuurlijk zullen de producenten ontkennen dat hun apparaten schade toe brengen aan de gezondheid. Wetenschappelijk is het ook bijna niet aantoonbaar, omdat er zoveel verschillende ziekten door ontstaan.
Wees er echter alert op en vermijd zoveel mogelijk straling of schaf een neutraliser aan.
De hoogfrequente straling zullen meer invloed hebben op het etherisch en astraal lichaam, omdat hier bij sprake is van hoge frequenties. Dat deze onnatuurlijke hoogfrequente straling een negatieve invloed heeft op ons brein en lichaam daar ben ik van overtuigd. Zoek hiervoor het internet maar af.
Als derde aandachtsgebied kan bewuste ademhaling een belangrijke hulpmiddel zijn voor het leren verhogen van de concentratie en het tot rust te komen.
Al vanaf onze geboorte leren we om op onze automatische piloot adem te halen. We denken er niet bij na en staan er ook niet bij stil. Tot het moment dat we te weinig of geen lucht meer binnen krijgen, dan is het paniek. Het is dan ook de belangrijkste primaire levensbehoefte waar we geen minuut zonder kunnen.
Wanneer we leren bewust in en uit te ademen, dan concentreren wij ons op onze ademhaling. We kunnen dat oefenen, waarbij we de ademhaling kunnen vertragen of versnellen, of oppervlakkig of diep in en uit ademen. We kunnen tussen het in en uit ademen een korte of langere pauze inlassen.
Met andere woorden als we leren met bewust aandacht in en uit te ademen, dan kunnen we in de diverse situaties waarin wij terecht komen onmiddellijk terugvallen op deze bewuste aandacht.
Dit is de basis om te leren bewuste aandacht te hebben met eigenlijk alles wat je doet. Je kunt te allen tijde terug keren naar deze basis. Een uitstekend en simpel hulpmiddel om te leren concentreren en om geestelijk en lichamelijk tot rust te komen.
Ik hoop hiermee dat ieder er het positieve en bruikbare uithaalt wat van toepassing is.
Al doende leert men en doende leer dan nog. Guido de Brès

Ik als moeder van een zoontje van 5,5 jaar met add/adhd heb het bijzonder getroffen met de basisschool zijn leraressen zijn gespecialiseerd om met deze kinderen om te gaan. De school heeft direct bij inschrijven een vangnet opgezet en er wordt nu samengewerkt met een gespecialiseerde fysiotherapeut omdat niemand geloofd in medicatie. Zijn omgeving heeft nu geleerd om met hem om te gaan, nu zijn we bezig om hem te leren met zichzelf om te gaan en het werkt, door (speelse) fysio training leert hij zich te concentreren en het filteren van al die prikkels om hem heen, hij leert zijn rust te bewaren en handelt conflict situaties nu anders af door gewoon eerlijk te zeggen, het wordt mij allemaal even te veel en ik wil hier even uit. Zijn leraressen begrijpen dat en geven hem dan de ruimte om even op Zichzelf te zijn. Als hij heel erg druk wordt geven ze hem even de gelegenheid om te ontladen. Binnen een half jaar zag ik mijn zoon veranderen van een gefrustreerde kleuter die als een losgeslagen projectiel overal doorheen raasde naar een vrolijk nog steeds lekker actief jochie dat volkomen zichzelf is. Het kan dus wel, maar een school moet willen investeren in hun leerkrachten en het HSP / ADD/ ADHD niet in het “alternatieve” hoekje drukken

In mijn ogen lost medicatie niets op het onderdruk alleen maar en uiteindelijk zal een kind daar slechter uit komen als volwassene. Als ik als kind had geleerd hoe ik met mijn add/hsp moest omgaan door signalen te herkennen wanneer mn emmertje vol was dan had mijn toekomst er heel anders uit gezien. Gelukkig leert mijn zoon dit nu wel zonder dat zijn sprankelende persoonlijkheid daarbij onderdrukt wordt

Er wordt hier uitgelegd hoe brein en geest werken, wat inderdaad tot meer begrip kan leiden. Neemt niet weg dat onhandelbaar en orde verstorend gedrag (op school, in maatschappij, verkeer) daarmee niet uit de wereld zijn. Het zijn gedragsproblemen, waar andere kinderen, hun ouders + leraren en overige burgers eigenlijk niet op zitten te wachten. Er zijn dus meerdere partijen die om respect, waardigheid en begrip vragen.
Dat onderwijssysteem en maatschappij moeten veranderen, kan een optie zijn. De vraag is alleen hoe? Hoe creëer je een systeem waarbij alle partijen tot hun recht komen en hun talenten kunnen ontwikkelen? Schrijfster geeft daar helaas geen antwoord op. En een antwoord lijkt mij ook niet zo simpel. Daarbij aangetekend dat er kennelijk steeds meer kinderen bijkomen die om aangepast onderwijs vragen. En ik doel niet alleen op kinderen met ADD en ADHD. Denk bijv. aan dyslexie, hoogbegaafdheid, autisme, etc. Iedere groep eist blijkbaar speciale rechten op.

Wat ik mij ook afvraag is waarom onhandelbaar gedrag en ordeverstoring als “stoornis” tussen aanhalingstekens geplaatst wordt, dan wel als label wordt opgevat. Betreft het dan géén onhandelbaar gedrag en ordeverstoring? Of proberen we dan iets te vergoelijken wat in wezen toch niet helemaal OK is? Mijn vraag is dan opnieuw: wat moet er dan veranderen?

🙂