Pijn is niet per se fout

Een van de grootste misvattingen in liefde en relaties, is dat een relatie geslaagd is wanneer je voor altijd bij elkaar blijft. En dat wanneer je uit elkaar gaat, het betekent dat de relatie niet gelukt is en de liefde gefaald heeft. Een relatie, in welke vorm deze zich ook aandient, is naar mijn idee geslaagd als liefde de vorm mag aannemen die zij op ieder moment zelf wil. 

Ook wanneer dat betekent dat de vorm van de relatie verandert. Ook wanneer dat betekent dat je afscheid moet nemen van een vorm die je heel erg fijn hebt gevonden. Ook wanneer het betekent dat je uit elkaar gaat en jullie wegen op deze specifieke weg gaan scheiden. Wanneer je liefde de kans geeft en rustig laat veranderen, kan het zijn dat ze in haar nieuwe vorm nog beter tot haar recht komt, ook tussen ex-partners.

We koppelen in een afscheid vaak ten onrechte pijn en fout aan elkaar. 

“Wanneer het zo’n vreselijke pijn doet, moet het wel fout zijn.” 

“Wanneer jij mij zo verschrikkelijk pijn doet, moet jij het wel fout doen.”

Dat is een hele logische koppeling, maar desalniettemin klopt hij lang niet altijd. Iets kan vreselijk zeer doen en toch uiteindelijk het beste zijn wat je ooit is overkomen. Het doorbreken van oude patronen, het doorleven en doorvoelen van angsten die je niet meer dienen, doet namelijk domweg hartstikke zeer. Maar de vrijheid die achter de pijn ligt, is evenredig groot wanneer je bereid bent het proces helemaal te doorlopen.

Nieuwetijdskind Magazine Instagram
Nieuwetijdskind Magazine Instagram
Nieuwetijdskind Magazine Instagram

Dat jij door je pijn en je oude patronen heen je innerlijke vrijheid wilt ontdekken, zegt niets over of de relatie nog goed is voor jou. Deze relatie kan in zijn huidige vorm zijn doel gediend hebben. Dan is het tijd om verder te gaan met je leven. Dat zegt niets over of de ander goed of fout is. De dynamiek tussen jullie kan giftig zijn, terwijl jullie beiden prachtige mensen zijn.

Natuurlijk is het belangrijk om te voelen wat je wel of niet van een ander wilt toelaten. Het is nooit de bedoeling dat je tolereert dat iemand je zonder respect of liefde voor jouw zijn behandelt. Zelfs zonder het te willen kan de ander zijn of haar oude pijn en angst op jou projecteren en je daarmee niet op jouw waarde schatten. En daar mag je zowel van leren als van weglopen. 

Uit je comfortzone groeien 

Het omgekeerde is ook waar. Iets wat heel prettig voelt hoeft niet per se goed te zijn voor het pad dat jij in je leven te lopen hebt. In je comfortzone blijven voelt vaak heel erg lekker (het heet niet voor niets je comfortzone). Wanneer de realiteit van je relatie echter niet meer past bij jouw zielsverlangens, zal er iets moeten bewegen. De vorm van de liefde zal moeten veranderen. En dat gaat altijd gepaard met onrust en woelingen.

Dat jij (of de ander) heel helder kunt voelen en uitleggen wat er in je gebeurt en wat je voelt, wil nog niet zeggen dat dit ook De Waarheid is. Het is jouw waarheid (of die van de ander). Niets meer, niets minder. Je kunt aan beide kanten van de relatie heel verschillende dingen ervaren en het zal allemaal even waar zijn. Dat is, hoe lastig soms ook, juist de schoonheid van het leven. Iedere ervaring helpt jou precies daar waar het nodig is en tegelijkertijd de ander ook precies waar hij of zij het nodig heeft.

Het enige dat je kunt doen is volledig de verantwoordelijkheid voor jezelf nemen. Laat los dat je op wat voor manier dan ook verantwoordelijkheid draagt voor het geluk of ongeluk van de ander, maar neem die van jezelf wel volledig op. De ander is namelijk ook op geen enkele manier verantwoordelijk voor jouw geluk of ongeluk. Dat ben je zelf. Juist wanneer je weinig tot niets te zeggen hebt over wat zich in jouw leven afspeelt, heb je de kans om heel bewust te kiezen over hoe je ermee om wilt gaan. Je kunt heel bewust kiezen waar jij in je kracht gaat staan. Waar jij je grenzen voelt. Waar jij wel of niet in mee wilt bewegen. 

Maak ruimte voor jou

Iedere relatiebreuk zorgt ervoor dat er oude patronen stukgaan. Het zorgt altijd voor een innerlijke puinhoop van emoties, pijn en angst. Het biedt tegelijkertijd altijd de prachtige kans om innerlijk schoon te maken. Wanneer oude patronen stukgaan heb je een keuze: bouw je ze opnieuw op of ruim je de brokstukken op en maak je ruimte voor een nieuwe vrijheid in jezelf? Alles wat je hoeft te doen is naar binnen keren en de brokstukken in jezelf te zien. Kijk eerlijk om je heen en zie echt wat daar ligt. 

En voel. Voel alle emoties, alle pijn, alle angst. Als er geen schuldige is en geen slachtoffer, geen goed of fout, alleen maar oude rommel die opgeruimd wil worden, dan kun je gebruik maken van alles wat er zich aandient in jou. Juist wanneer je denkt dat je niet meer verdragen kunt, kom je bij de diepst verstopte scherven en brokstukken. Juist daar valt het mooiste werk te doen.

Met dat je stap voor stap afscheid neemt van je relatie, neem je afscheid van de oude patronen die jou niet meer dienen. Misschien neem je afscheid van afhankelijkheid, van een gebrek aan eigenwaarde, van de angst om op jezelf aangewezen te zijn. Dan kun je jouw kracht, je eigenliefde en je leeuwenmoed pas echt alle ruimte geven. Dan kan het einde van je relatie een heel nieuw begin betekenen. 

Wie weet maak je ruimte voor een nieuwe vorm van liefde met je oude partner. Wie weet maak je ruimte voor een nieuwe liefde in je leven. Maar hoe dan ook maak je ruimte voor jezelf, voor nog groter jij zijn. Voor nog groter liefhebben. En dat is het mooiste cadeau wat jij de wereld te geven hebt.

Afscheid nemen, hoe doe jij dat? Kun jij omgaan met veranderingen en pijn, zien dat ze je ook iets te geven kunnen hebben? Ik stel het erg op prijs als je je ervaring(en) hieronder deelt.

Engelenboodschap
Engelenboodschap
Engelenboodschap

12 REACTIES

  1. Na vier jaar huwelijk ben ik net drie maanden gescheiden. Het was zeker niet makkelijk: het opgeven van een droom, het accepteren dat je in zekere zin toch het kind met het badwater weggooit. Ik denk wel eens dat het makkelijker is te scheiden als je partners alcoholist, geweldadig of anderszins duidelijk niet goed is. Afscheid nemen van een goed persoon die niet goed is voor jou, is lastig en verwarrend, maar levert op de lange termijn hopelijk veel op. Dank voor je bemoedigende woorden.

  2. Ik kom er achter, dat na al heel lang diep van binnen weten, dat het tijd wordt om na 34 jaar huwelijk de grote stap te zetten. Hier was een buitenechtelijke relatie van 1 1/2 jaar voor nodig om me dat te realiseren. Helaas heeft mijn vriend onze relatie verbroken, zodat ik dwars door deze pijn, toch sterk genoeg moet zijn om door te zetten voor mijzelf.

  3. In mijn proces van afscheid nemen, schreef ik dit gedicht.

    Ik denk, ik voel, ik weet.
    Jij en ik zijn niet meer.
    De energie is uitgespeeld.
    En smeekt om andere avonturen. 
    Die klaar liggen achter het loslaten.

    Angst die fluistert in mijn oor.
    Dit komt nooit meer terug.
    Flarden van onstuimige momenten komen voorbij.
    Tranen die loslaten stimuleren.
    Het lichaam verlossen.
    Durf ik de sprong te wagen?

  4. Hoe ga je om met de pijn van liefde die niet groeit tot een relatie? Ik heb in mijn leven vaak de ervaring dat er verliefdheid of een grote aantrekkingskracht is, maar dat er omwat voor reden dan ook geen relatie uit voortkomt. Het loslaten van de ander lijkt dan nog moeilijker, omdat de liefde niet eens een kans heeft gehad. Ik heb deze ervaring zo vaak gehad dat ik alsnog ga ik denken: ik doe iets verkeerd. Pijn is misschien niet fout, maar wanneer er nooit vreugde of vervulling geweest is, wordt pijn moeilijker te accepteren. Dan lijkt het leven maar één kant te hebben, de donkere pijnlijke kant. Hoe doorbreek ik dit patroon?

  5. Ik ben eindelijk aan ‘t weggaan uit een verstikkende relatie van 40 jaar. En ik leer mezelf kennen zoals nooit tevoren, doorheen naar binnen kijken naar oude pijn, verdriet en woede. Mijn mama zegt, ik heb mijn dochter terug; mijn zusje zegt, ik heb mijn zusje terug! Ik vind mezelf terug 🙂 Dankjewel om het zo raak te verwoorden, het is één en al herkenning!

  6. Ik ervaar het momenteel met mijn oma , ik ben patronen aan het doorbreken die al velen jaren in de familie worden overgenomen. Ik doe de dingen anders en dat wordt me niet in dank afgenomen.
    Moeilijk om toch mijn eigen weg te gaan , omdat ze me afwijst en juist dat zorgt voor meer en meer afstand tussen ons.
    Het kan ook anders , dat weet ik zeker , maar dat ziet zij (nog) niet
    Hopelijk gaat ze zien dat onze liefde alleen maar sterker zal worden als we elkaar respecteren in de keuzes die we maken.

    Liefs Patricia

  7. Dit is dus wat ik gedaan had, 21 jaar lang, niet in mijn kracht staan. Me afhankelijk gemaakt, een gebrek aan eigenwaarde en angst om op jezelf aangewezen te zijn.

    Mooien correct verwoord weer, Manon. Dank je voor dit cadeautje.

  8. Mijn ex werd na een relatie van 40 jaar verliefd op zijn assistente, 15 jaar jonger en blond. Ik voelde me afgedankt, boos, verdrietig en eenzaam. Maar nu, enkele jaren later, kan ik zien dat ik dit nodig had om los te komen uit een sleur en een slechte relatie. Ik ben meer mezelf geworden. Mijn vrijheid geeft me die ruimte. Het heeft wel veel tijd en moeite gekost om mezelf opnieuw uit te vinden. Met hulp van vriendinnen is me dit aardig gelukt en zou ik inmiddels mijn oude leven niet meer terug willen. Dus is het het beste wat me kon overkomen.

  9. Heel mooi verwoord, zit er midden in. Na jaren van twijfeling toch de stap genomen. Twijfeling omdat ik altijd nog wel de prachtpersoon kon zien maar zoals je zo mooi zegt, de dynamiek is giftig. Beiden zullen we patronen moeten doorbreken, waar we allebei alleen maar beter van kunnen worden. Bedankt voor je woorden met zoveel herkenning aan deze kant.

  10. Door weg te gaan bij mijn ex ervoer ik een inmense vrijheid, juist weg van de pijn.
    Wat was ik blij om weer op eigen benen te staan in alle opzichten.
    Nee, ik ervoer geen pijn van de breuk, grote opluchting en blijheid, weg van het misbruik
    op allerlei manieren.
    Nu ben ik inmiddels bijna 14 jaar samen met mijn huidige liefste en heb door de breuk
    geleerd hoe ik dingen niet wil en wat voor ‘foute’ relaties ik niet wil.
    Ik ben mezelf dankbaar (nee, niet mn ex) dat ik na 11 jaar
    uit een slechte relatie ben gestapt, het is nooit te laat!

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in