Steeds meer kinderen krijgen een puf voorgeschreven. En niet voor een korte periode, maar vaak met de intentie voor levenslang en ook op steeds jongere leeftijd. Astma, allergieën en diverse virussen zorgen voor verstoring van het ademhalingssysteem, aldus de medische wereld. In combinatie met een zwak(ker) immuunsysteem geeft dat al snel aanleiding tot levenslang gebruik van middelen met de meest uiteenlopende en schadelijke bijwerkingen. Waardoor we maar moeten afwachten hoe de gezondheid van deze groep kinderen over een aantal jaar zal zijn.
De vraag is willen we daarop wachten of willen we dit tij keren?
Als moeder van een kind met anafylaxie, zware allergieën en astmatische klachten heb ik vele dagen en nachten in ziekenhuizen doorgebracht, vele vakanties afgebroken en evenzoveel gesprekken gevoerd met artsen, hulpverleners en alternatieve therapeuten. En in het reguliere medicijn geweld heb ik me menigmaal flink staande moeten houden. Want levenslange medicatie is geen genezing. Dat is symptoom bestrijding. En wij weigerden daarmee genoegen te nemen, dus gingen we zelf op onderzoek.
Na een jarenlange zoektocht waarin zijn fysieke, emotionele en mentale lichaam centraal stonden, waarbij voeding op al deze niveaus een heel andere betekenis en lading heeft gekregen en wij ondertussen steeds meer kennis kregen over het menselijk lichaam, is ons mede dankzij al deze gesprekken, dagenlange observaties en gesprekken met mijn zoontje ondertussen duidelijk geworden wat misschien wel de belangrijkste ingang is naar gezondheid.
Het eerste dat van belang is als een kind geboren wordt is dat het ademhaalt.
Niet alleen de ouders kijken hoopvol uit naar dit moment. Het is ook voor het kind een belangrijke stap. Door te gaan ademen brengt hij niet alleen zijn systeem op gang, er komt zuurstof binnen en hij ademt letterlijk het leven in, maar hij kan door zijn ademhaling ook in het lichaam zakken, waardoor hij stevig kan incarneren op aarde.
Een ziel die half in het lichaam zakt en half blijft zweven zal daar ook problemen van ondervinden in zijn leven. Want alleen door echt bewust aanwezig te zijn in je lijf kan liefde stromen en kan ook de universele energie door jou en je leven heen stromen. Door een lichaam vrij van blokkades kun je dus in verbinding komen en blijven met je hogere zelf. Daarom heet het ook bewust-zijn.
De mate van bewust aanwezig zijn kan worden bepaald aan de hand van je ademhaling.
Na de eerste ademteug wordt de ademhaling een maatstaf om te kijken hoe het met het kind gaat. Bij koorts, ziekte, inspanning of verdriet geven we al snel het advies om vooral rustig en diep te ademen. De uitdrukkingen “op adem komen”, “naar adem snakken”, “in ademnood zijn,” en natuurlijk ook “je laatste adem uitblazen” geven duidelijk aan hoe belangrijk je ademhaling is.
Niet alleen fysieke problemen, maar ook verstoringen op mentaal en emotioneel niveau kunnen van invloed zijn op de wijze waarop je ademt. Het is daarom ook best bijzonder dat wij in onze opvoeding en in de maatschappij op scholen en bij sportverenigingen nog veel te weinig aandacht besteden aan deze belangrijke schakel in ons leven.
Door te ademen ontdekken we wie we zijn.
Je ademhaling kan voor en tegen je werken. Je kan blokkades erdoor loslaten, maar ook juist trauma’s vastzetten door verkeerd of niet volledig in je lijf te ademen. En als er dan blokkades zijn of trauma’s dan kun je vaak ook niet meer goed ademen. Of je durft dat niet meer, omdat je bang bent de pijn weer te voelen. Met als gevolg dat je in een vicieuze cirkel terecht komt waarbij ademen verre van natuurlijk en leven gevend wordt.
Daardoor ga je met iedere ademhaling verder af van wie je in wezen bent en van wat je hier komt doen. Je bent een ziel die hier op aarde leeft en door bewust aanwezig te zijn in al je ervaringen je licht hier kan laten stralen. En dat kan enkel en alleen door in jouw lijf aanwezig te zijn en zo het leven te ervaren. Als je je ademhaling voelt doorheen je lichaam, als je erin mee kunt gaan, eraan over kunt geven en ervan kunt genieten, dan voel je waar het leven in een lichaam op aarde over gaat.
De ziel wil gezien en gehoord worden, maar krijgt soms letterlijk geen lucht.
Mede dankzij een geweldige fysiotherapeut die adembegeleiding gaf, leerden wij de zwakte en tegelijkertijd de kracht van de ademhaling van ons zoontje kennen. Ik koppelde dat aan zijn innerlijke balans en zo herkenden we steeds vaker de effecten van zijn emoties, gedachten, wensen en behoeften op zijn ademhaling en vice versa.
Door ook de weg terug te volgen naar zijn eerste ademhaling, of misschien wel daarvoor, begreep ik de angsten, de twijfels, de aarzeling en de paniek rondom het ademen. Het is zijn ziel die zich niet direct met die eerste ademteug verbond met zijn lijf. Er zat ruis en die werd door de loop der jaren alleen maar groter. Hij ervoer een kilte, een kou, die hem letterlijk en figuurlijk de adem ontnam en ziek maakte. Vanuit de liefdevolle omgeving kwam hij hier en zijn ziel voelde zich ontheemd en dat uitte zich in zijn ademhalingsproblemen en zijn felle reactie tegen de natuur.
Ik herkende dit bij mezelf. Ik herkende zijn verhaal.
De kou, de eenzaamheid, het onbegrepen voelen. Het weg bewegen uit je lijf door hoger te gaan ademen, minder in je lijf te zijn en meer te gaan zweven. Maar het bracht me juist meer kou, meer ziekte, meer zwakte en veel minder liefde en verbinding. En door dit te benoemen en te bespreken met hem kon er heling komen. We ademen er nu zachtjes vol liefde naartoe waardoor verbinding met ons lijf en het leven steeds groter wordt. En daardoor worden we zachter, liefdevoller en steeds meer onszelf.
Door de ziekten van mijn kind heb ik zoveel geleerd over wat het leven werkelijk inhoudt en hoe je alleen maar het leven hoeft in te ademen om in liefde aanwezig te kunnen zijn. En iedere keer weer ontdekken we een nieuwe laag en iedere keer weer wordt duidelijker wie hij is, wat goed voor hem is en wat niet. En zo wordt zijn ziel ook steeds duidelijker zichtbaar. Want die zat vast in niet ondersteunende verhalen, vol trauma’s, angsten, gedachten en overtuigingen, en in zijn lichaam die erdoor geblokkeerd was.
Door te ademen kun je oude verhalen helen en liefde laten stromen.
Los van diverse omgevingsfactoren, straling, verkeerde voeding, een verstoorde darmwerking en misschien wel de toegenomen hoeveelheid vaccins, is kennis van een goede ademhaling bij het behandelen en voorkomen van luchtwegproblemen dan ook essentieel.
Je kunt kinderen daarom niet vroeg genoeg leren over wat de ademhaling doet, hoe krachtig en bijzonder die is, en vooral hoe die ze helpt hun innerlijke onbalans te herkennen en te helen. Meditaties en ademhalingsoefeningen zijn daarvoor geschikt, maar stil staan bij je ademhaling in rust, benoemen hoe je ademhaling voelt bij verschillende activiteiten en gebeurtenissen, en hoe je met je ademhaling je (weer) lekker kunt voelen is iets dat je elk moment van de dag samen met je kind kan doen.
