Wat als je je connectie met de Bron kwijt bent

Misschien ken je het wel: je zit in een situatie waar je niet in wilt zitten. Je wilt geen pijn voelen. Je wilt niet dat iemand zich op een bepaalde manier gedraagt. Je wilt je niet moe voelen of depressief. En je wilt al helemaal geen fysieke pijn waarnemen, laat staan dat je je gekwetst wilt voelen.

Verzet en weerstand is wat je waarneemt. “Ik wil dit niet”, denk je dan. Je kunt de Bron niet meer vinden. Toch is de Bron er altijd, alleen neem je hem nu niet meer waar. Met je eigen weerstand en je gedachten heeft je hoofd het volledig van je overgenomen. Hoe kom je daar weer uit?

Opbouw van weerstand

Al een paar dagen achter elkaar werd ik wakker met nare hoofdpijn. De ene dag was het zo heftig dat ik mijn hoofd amper kon bewegen of alles leek uit elkaar te knallen. De andere dag was het ‘te doen’.  Het is dan heel eenvoudig om het maar af te doen met een aspirine en in heftige gevallen werkt een dubbele doses ibroprufen ontzettend goed (maar weer niet op een lege maag)… Dat kan ook anders.

Hoofdpijn is in veel gevallen niets anders dan opgebouwde spanning, bewust of onbewust. Soms heb je een te drukke dag gehad en nog niet alles verwerkt. Soms ervaar je in het algemeen te veel druk van alles wat je moet. Er zit je iets dwars, of je voelt je door iets of iemand getriggered.

Dan blijf je je vast houden aan iets wat al dan niet gebeurd is en lijk je het niet los te kunnen laten. Dat kunnen ook maar zo opmerkingen of een houding van iemand zijn, zorgen om iemand, je kind dat geraakt wordt, je partner die zich niet zo gedraagt zoals jij dat wil…

Eerst zijn er dan die malende gedachten. Ook gedachten dat je het zo druk hebt of dat je het niet aan kunt. Je zou het misschien ook wel chronische stress kunnen noemen, stress die zich opbouwt en zich uit in bijvoorbeeld hoofdpijn. En die hoofdpijn, die wil je natuurlijk niet.

Wat het ook is wat je niet wil, als je het niet tegengaat, wordt er steeds meer weerstand opgebouwd. En dan kan het niet anders dan dat je steeds meer situaties naar je toetrekt, waardoor je nog meer weerstand ervaart. En door nog meer nare gedachten wordt overheerst.  Steeds meer van wat je NIET wil dus. Als je de weerstand niet loslaat, dan zal zich dat uiteindelijk op de één of andere manier gaan vastzetten in je lichaam – bijvoorbeeld met hoofd- of gewrichtspijn en erger. Je gaat je steeds slechter voelen.

Je hoofd neemt het over

En dat wil je niet. Je wilt je niet rot voelen. Je wilt niet nadenken over iets dat, of iemand die, je dwars zit, maar je lijkt het niet meer tegen te kunnen houden. Bovenal wil je die hoofdpijn of andere lichamelijke klachten niet die naar boven komen ten gevolge van je weerstand.

Als je volkomen vastzit in malende gedachten en het NIET willen – en dat kan ook onbewust – dan raak je je connectie met de Bron kwijt. En daarmee ook de connectie met jezelf, je eigen Bron. Dan ben je uit verbinding. Eigenlijk kan dat helemaal niet, want de Bron is er altijd en je bent zelf een verlengstuk van de Bron. Je neemt het alleen niet meer waar. Je hoofd neemt het over en je leeft volledig vanuit je weerstand, al of niet bewust.

Dan is het tijd om het tij te keren

Bij mij helpt het vaak al heel goed als ik me ervan bewust ben dat ik bijvoorbeeld mijn eigen hoofdpijn heb gecreëerd. En als ik mijn hoofd dan heel bewust ontspan, als ik elke cel in mijn hoofd ook toesta om te ontspannen en ik neem daar echt even een paar minuten de tijd voor, dan is het zo weg. Soms is het nodig om eerst tot aanvaarding te komen.

Je kunt ook je weerstand loslaten door je focus ergens anders op te zetten,  bijvoorbeeld met behulp van meditatie. Sommigen gebruiken een vlammetje, anderen gaan hun ademhaling waarnemen. Als je vervolgens het gevoel wat je waarneemt, gaat waarderen, dan kun je op een eenvoudige wijze je eigen Bron en daarmee ook de grote Bron weer waarnemen. Dan laat je tegelijkertijd ook je weerstand los.

Met het stopzetten van je gedachten, met gedachteloosheid, laat je weerstand los. Dan stop je met het opbouwen van steeds meer negativiteit en met een negatief punt van aantrekking waarmee je steeds meer negatieve situaties aantrok. Dat is de Wet van Aantrekking. Je kunt deze negatieve opbouw, dit negatieve punt van aantrekking, stopzetten door het loslaten van je weerstand. Je zet je gedachten stil, en je staat jezelf toe te genieten van dit moment van kalmte en (meer) welzijn. En dan kun je weer liefde opbouwen en een magneet worden voor positieve ervaringen.

Maak er een gewoonte van

Als je elke dag begint met 15 minuten stilte om je gedachten stil te zetten, dan bereid je jezelf voor om het juiste naar je toe te laten komen. Soms is het ook echt nodig om bij het begin te beginnen: bij het hebben van GEEN gedachten. Dat leidt dan vervolgens tot iets wat beter voelt. En dan kan het niet anders dan dat ook dat weer leidt tot iets wat nog beter voelt. Ook dat is de Wet van Aantrekking. Je hoeft niet per se naar stilte te zoeken, maar wel naar iets wat goed voelt om je op te focussen. Dat is altijd het antwoord.

Wat als het misgaat?

Deze positieve focus zet zich door totdat er op een gegeven moment opnieuw een gedachte komt die vervelend aanvoelt. Dan is het belangrijk om je te beseffen dat je altijd kunt kiezen.

Wees je dan in eerste instantie bewust van deze gedachte: “Dit voelt niet zo goed”, denk je dan. De gedachte is nu nog maar klein in vergelijking met je eerdere malende gedachten. Maar pas op! Voordat je het weet zit je er opnieuw in vast.

Je focus omzetten

Ik begon mijn dag met hoofdpijn en ik was mij ervan bewust dat ik dit zelf gecreëerd had. Ik was mij er ook van bewust dat er in mijn hoofd slechts opgebouwde spanning zat. Ik kon ook dealen met de hoofdpijn, het mocht er zijn. Dat is aanvaarding. En ik gaf elke cel in mijn hoofd de opdracht om tot ontspanning te komen. Niet dat ik daar in de ochtend echt tijd voor heb terwijl de kinderen op tijd naar school moeten.

Toch kan ik er altijd voor kiezen om mijn handelingen in een bewuste ontspanning uit te voeren. Ik kan er ook voor kiezen om bewust een kopje koffie te drinken en daarvan te genieten. Dat is een stukje dankbaarheid.

Al snel is er geen spoortje meer te bekennen van mijn hoofdpijn. En dat zonder één of ander extern en ongezond hulpmiddeltje. Wel mag ik me opnieuw bewust worden van mijn eigen gedachtewereld, mag ik me daar weer wat in ontspannen. Ik mag mijn focus weer verschuiven en met dat ik dat doe, verloopt alles in mijn leven weer een stuk soepeler. Doe je ook mee?