Als je anders bent dan je familie

A happy familie, wie wil dat nou niet? Helaas blijken veel families minder happy te zijn dan gehoopt. Vooral als je hooggevoelig en bewuster bent dan de anderen en je je met levensvragen bezig houdt, kan dat wrijving veroorzaken. Je hoort er voor je gevoel niet helemaal bij. Hoe ga je hiermee om? In dit artikel geef ik inzichten en handreikingen die je mogelijk verder helpen in de complexiteit van familiepatronen.

Zwart schaap in de familie

We zijn als energie geïncarneerd in een fysiek lichaam en worden geboren binnen een familie. In sommige gevallen passen mensen hier perfect in, als een puzzelstukje. Bij hooggevoelige mensen is vaak het tegenovergestelde het geval: ze voelen zich zo anders dan de rest, dat ze zich afvragen waarom ze ooit in deze familie geboren zijn. Ze voelen zich het zwarte schaap. En ze worden hierin steevast bevestigd.

Wrijving en onmacht

Het merendeel van mijn cliënten heeft een moeizame band met hun familie. Ze zijn ‘anders’: gevoelig, intuïtief en kijken anders naar de wereld. Terug kijkend, is dit gevoel van zich ‘anders voelen’ al vroeg ontstaan. De meesten houden van hun familie, maar ervaren ook van jongs af aan veel wrijving: het lukt maar niet om elkaar te begrijpen. Met als gevolg dat ze regelmatig onmacht en frustratie ervaren in het contact met hun naasten.

Ervaar jij dit ook met je familie?

Dat gesprekken moeizaam verlopen omdat je je op een andere frequentie bevindt dan de anderen. De gespreksonderwerpen liggen buiten jouw belevingswereld of je hebt er een heel andere kijk op.
Soms is je familie heel duidelijk in hun mening over jou en laten ze dat ook weten. Regelmatig wordt er verzucht: “jij bent ook zo moeilijk”. Zonder dat ze concreet kunnen aangeven waaróm je zo moeilijk bent. In dit geval wordt het openlijk benoemd, maar vaak ervaar je de subtiele variant: opmerkingen verpakt als grap, geïrriteerde blikken, niet ingaan op hetgeen je vertelt of weg lopen wanneer een gespreksonderwerp ongemakkelijk is voor de ander.

Kiezen tussen twee kwaden

Omdat deze gevoelens van ‘anders zijn’ al van jongs af aan ervaren worden, bestaat het risico dat je je identificeert met het beeld dat jouw familie van je heeft: je bent apart, een beetje raar. Als je dit maar vaak genoeg hoort, ga je het vanzelf geloven. En wanneer je dan ook nog weinig mensen hebt in je omgeving die op jou lijken, ga je jezelf ook als vreemd beschouwen. Met als gevolg dat je je zo veel mogelijk aanpast en mee doet met de anderen.
Of je sluit je juist af voor anderen en trekt je steeds meer in jezelf terug trekt. Beiden zijn onprettig. In het ene geval verloochen je jezelf, in het andere geval bestaat de kans dat je je diep van binnen eenzaam en alleen voelt.

Wiens schuld?

Wanneer we ons hier op latere leeftijd meer bewust van worden, hebben we de neiging om de schuld bij de anderen te leggen. Zij begrijpen ons niet en zitten dus fout. Maar is dat wel zo?
Het feit dat jij je bewust bent van een grotere realiteit, impliceert niet dat de ander dat ook is.
Het feit dat jij hooggevoelig bent en intuïtief meer weet dan anderen, ligt vooral aan jouw vermogens. We mogen het anderen niet kwalijk nemen dat ze voornamelijk met aardse zaken bezig zijn. Of dat ze het moeilijk vinden om over gevoelens te praten. Hier schuilt vaak een angst onder.
Vaak wíllen de anderen ons wel begrijpen, maar lukt het ze niet. Een groot deel van de mensheid zit nog gevangen in 3D.

Valkuilen

We kunnen wel vaststellen dat het onmogelijk is om je familie te veranderen. Sterker nog, hoe meer je ze wil meenemen in jouw belevingswereld, hoe meer weerstand en verwijdering er tussen jullie ontstaat.
Een andere valkuil die ik vaak tegen kom, is de behoefte aan erkenning.
Als volwassene krijgen we inzicht in gezinspatronen. En ontdekken we dat we in ons gezin niet mochten zijn wie we daadwerkelijk waren. Er was geen ruimte om onze zielenroerselen en angsten, pijn en onzekerheden te delen. Wanneer we ons hiervan bewust worden, bestaat bij velen de behoefte om hierin erkend te worden. En dat onze familie bevestigt dat we niet hebben gekregen waar we behoefte aan hadden.

We bespreken als volwassene met onze ouders, broers of zussen hoe we het gezinsleven hebben beleefd. En hopen hierbij op begrip en erkenning. Dat de ander ons nu wél ziet, wél wil horen. Het is fantastisch als dit lukt en we elkaar vinden. Toch blijkt dit in de praktijk vaak anders uit te pakken. De zo vurig verlangde erkenning, bevestiging en begrip blijven uit. In het gunstigste geval zegt de ander te begrijpen hoe het voor ons was. Maar op een dieper niveau blijkt dit niet het geval. Wanneer je intuïtief bent en je dit voelt, is dit een pijnlijke ervaring. Temeer omdat je je moed bij elkaar hebt geraapt om het überhaupt te delen.
Het “anders zijn” wordt hiermee bevestigd en de kans op verwijdering neemt toe.

De ervaringen van de ander

Erkenning kunnen we niet afdwingen. De ander ervaart de realiteit door zijn of haar bril, gekleurd door de eigen ervaringen, thema’s en blokkades. Deze blokkades zijn emotionele pijn, angsten en overtuigingen waar de ander zich niet van bewust is. En deze maken het voor hem of haar lastig om zich in jou te verplaatsen.
Bovendien bestaat de kans dat ook jouw broers of zussen ervaringen binnen het gezin hebben opgedaan die moeilijk waren. En waar zij op hun beurt in erkend willen worden. Sta jij wel open voor hun ervaringen?

Help jezelf

In plaats van te hopen op begrip en erkenning van de ander, is het wijzer om jezelf te helpen en in je kracht te komen. Want zo lang we ons geluk in de handen van een ander leggen, maken we ons afhankelijk. Misschien komen dat begrip en erkenning wel nooit.
Realiseer je, dat je inderdaad anders bent en dat dat voor veel mensen bedreigend is. Je hebt extra voelsprieten en voelt anderen haarfijn aan. Bovendien ben je als een versterker: de gevoelens die in de ander huizen, worden voor hem of haar nog meer voelbaar in jouw aanwezigheid.

Gevoelens toelaten

Een eerste belangrijke stap is erkennen dat je anders bent en dat het contact met je familie stroef verloopt. Als je dit nog niet in je bewustzijn hebt toegelaten, sluimerde het al in je onderbewuste. Na een bezoek aan je familie heb je een ongemakkelijk, onbevredigd gevoel. Wellicht rijst er een boosheid of twijfel op over jezelf.
Met deze bewustwording, komen gevoelens naar boven die je lange tijd hebt weggestopt: verdriet, angst voor uitsluiting, boosheid, onmacht. Laat deze gevoelens toe. Beetje bij beetje, in de mate dat het voor jou veilig voelt. Laat je tranen de vrije loop, schreeuw je boosheid eruit of verwerk je gevoelens op een creatieve manier. Schrijf of teken erover of dans vanuit je gevoel. Ontdek een manier die bij jou past.

Laat je weerstand los

Het is belangrijk om je verzet tegen het ‘anders zijn’ los te laten. Immers: what you resist, persists. Dit is lastig, omdat we sociale wezens zijn en er graag bij horen. Door je verdriet hierover toe te laten en te doorleven, kun je het steeds meer loslaten. En schep je ruimte voor contact binnen jullie mogelijkheden of bevredigende contacten buiten je familie.
Wees je ervan bewust dat dit een proces van jaren kan zijn, stapje voor stapje, met ups en downs. Wees hierin geduldig en mild met jezelf.

Invulling van het contact

Ga voor jezelf na hoe jij het beste invulling kunt geven aan het contact met je familie. Wil je ze even frequent blijven zien als tot nog toe? Of neem je liever wat afstand, wellicht tijdelijk? Zodat je het verdriet uit je jeugd in je eigen tempo kunt verwerken. Vaak is het op een later moment, als je gegroeid bent in je proces, makkelijker om je familie frequenter te zien. Wanneer oude wonden (gedeeltelijk) geheeld zijn, schiet je niet steeds in de oude pijn bij bepaalde opmerkingen.
Soms zijn de verschillen en de pijn zo groot, dat het beter is om het contact te beëindigen of op een zeer laag pitje te zetten. Wees hierin ook eerlijk naar jezelf toe. Het feit dat het je familie is, betekent niet dat je koste wat kost contact moet blijven houden. Als het contact ertoe leidt dat je je vervelend voelt en het je groei stagneert, is het beter om afstand te nemen.

Energetische inzichten

Wanneer het je niet alleen lukt, kan energetisch werk je verder helpen. Onze oude pijn bevindt zich in ons energetisch lichaam in de vorm van blokkades. Wanneer je deze opruimt, is het toekomstig contact met je familie minder beladen. En bovendien schep je ruimte voor je innerlijke kracht zodat het je beter lukt om bij jezelf te blijven.
Daarnaast verkrijg je diepgaande inzichten. Je begrijpt niet alleen waarom ze zich op een bepaalde manier gedragen, je ervaart het ook. Je wordt je bewust van hun pijn, angsten en onvermogen, waardoor je hun afwijzing minder op jezelf betrekt. Dit maakt het gemakkelijker om de oude pijn los te laten.
Wanneer je je oude pijn hebt losgelaten, verandert je frequentie. Hierdoor reageren mensen anders op jou en is het voor jou gemakkelijker om patronen los te laten.

Je positie

Hoe moeilijk je positie in jullie gezin ook is, deze biedt wel houvast. Ik merk regelmatig dat mensen moeite hebben met hun plek als outcast, maar dat ze er ook nog niet klaar voor zijn om deze plek op te geven. De pijn en de boosheid die ze ervaren hebben, is in hun systeem verweven. En geeft vorm aan hun identiteit. Soms zijn mensen hier zo aan gehecht, dat het moeilijk is om los te laten. Er speelt een angst: wat komt er op de plek van de leegte die ontstaat?  Ze willen wel, maar het lukt (nog) niet. Ze voelen zich slachtoffer en willen, onbewust, deze positie behouden

Slachtoffer of schepper?

In plaats van ons slachtoffer te voelen van de vroegere omstandigheden, is het beter om onze ervaringen te zien als motor voor bewustwording en transformatie. De ervaringen in het gezin van vroeger helpen jou bewuster te worden:
Wat vind je niet fijn in de omgang met anderen en wat juist wél? Hoe verhoud jij je tot mensen om wie je geeft? En wat zijn je grenzen?
Hoe ga jij met (je) kinderen om? Mogen alle aspecten van hun er zijn? Of wijs jij ook bepaalde aspecten af, wellicht onbewust?
Deze ervaringen helpen jou als volwassene om je leven bewuster vorm te geven. Ze helpen jou om je eigen realiteit te scheppen.

Susanne Eijssen

Susanne Eijssen

In mijn praktijk in Den Bosch en via online sessies breng ik mensen in contact met de wijsheden en mogelijkheden van hun energetisch lichaam. Het loslaten van blokkades op zielsniveau, stelt ons in staat om te helen. Ik ben dankbaar dat ik mensen mag helpen in hun transformatieproces en te zien dat liefde, vertrouwen en kracht groeien. Mijn jarenlange ervaring als professional in de reguliere zorg combineer ik met de wijsheid van gnosis. Je kunt mij volgen op Facebook en Instagram onder het account van Praktijk De Gnostische Weg. Regelmatig geef ik Instagram en Facebook Lives..
5-hoek

Overige artikelen

Het helen van de innerlijke wond als weg naar meesterschap
Hoogbegaafde kinderen: Een tien voor verwondering en respect
Waarom niemand jouw toekomst kan voorspellen
Waarom zijn er juist nu zoveel hsp-ers op aarde?
Onverwerkt trauma als oorzaak van angsten
Zelfdoding vanuit zielsperspectief
Pijn en liefde in voedsel
Werkt jouw zekerheid nog voor je?
Uit nieuw onderzoek blijkt dat placebo’s effectiever worden in de behandeling van ziektes
Je thuis voelen in de onveiligheid van transformatie
De 10 krachtigste volledig natuurlijke ‘antibiotica’ die we kennen
In liefde leven: foute keuzes bestaan niet