Je bent niet alleen je lichaam, je bent je bewustzijn. Dat bewustzijn is een vorm van energie
Je kunt je energieveld zien als een wolk van energie rond je lichaam. En die wolk zit vol voelsprieten. Sterke, zelfbewuste mensen hebben een klein, stevig energieveld. Als je hooggevoelig bent is het energieveld veel te groot. Met je ‘voelsprieten’ zit je een groter gebied in de gaten te houden. Dus je spreidt je bewustzijn uit over een groter oppervlak.
Dat betekent dat je energieveld groter wordt, maar ook dunner, vager.
Vergelijk het met een druppel verf. Als ik een druppel witte verf op de grond laat vallen, dan zie je duidelijk dat het witte verf is. Maar als ik probeer met de ene druppel de hele vloer wit te schilderen, dan wordt de verf zo verdund dat je er niets meer van ziet. Zo is het ook met je energieveld: Hoe groter je hem maakt, hoe vager hij wordt. Dan gaan dingen door elkaar lopen. Je dunne energieveld wordt net een spons, en je zuigt allerlei energieën uit je omgeving in je op.
Je voelt stress en emoties van anderen alsof ze van jezelf zijn. (Veel mensen die hooggevoelig zijn weten dat niet en denken dat hun emoties alle kanten op schieten. Houd het eens in de gaten: Als je plotseling verdrietig bent en je hebt geen reden om verdrietig te zijn, misschien dat je dan het verdriet van iemand anders voelt.)
Als je iemand iets vervelends moet vertellen voel je ook al wat de ander daarvan zal vinden, en daardoor wordt het nog moeilijker om het te vertellen.
Als de ander boos, kortzichtig of egoïstisch is, dan voel je zijn/haar heftige energie in je eigen hooggevoelige systeem, en dat voelt zo heftig en vreemd dat je er helemaal door uit balans raakt.
Als je dit een paar keer hebt meegemaakt wil je dat niet nóg een keer meemaken.
Je wilt die situaties uit de weg gaan en je wilt sterker en zelfbewuster zijn. Juist daardoor word je nóg alerter op jezelf en op je omgeving. Je energieveld was al groot en open en nu maak je hem ook nog super-alert.
Alles wat je angst, stress of onrust geeft maakt je nóg alerter.
Nu is je energieveld net een spinnenweb: De spin zit in het midden van zijn web te wachten tot er iets in zijn web valt. Als er iets in het spinnenweb valt, dan voelt de spin dat via de draden van het web. Als je hooggevoelig bent voel jij alles wat er om je heen gebeurt via je energieveld. Alsof je energieveld een groot driedimensionaal web is met draden (voelsprieten), en alles wat er om je heen gebeurt laat alarmbelletjes rinkelen.
En nu?
Je voelt je beter als je energieveld kleiner is, minder open en minder alert
Je kunt hem kleiner maken door dat te visualiseren. Niet door een beschermende cirkel van licht om je heen te visualiseren, daar wordt je energieveld niet kleiner van. Visualiseer hoe je je energie dichter bij je lichaam houdt, en voel dat dat ook echt gebeurt.
Je kunt je energieveld minder open maken door te beseffen dat je geen spons wilt zijn. Vul je energieveld met je eigen energie. Hoewel je al zult merken dat je energieveld veel steviger wordt als je hem alleen maar kleiner maakt.
Je kunt je energieveld minder alert maken door de aandacht bij jezelf te houden. Voel je veilig en rustig, dan is de buitenwereld ook niet zo boeiend meer. Is het lastig om je veilig en rustig te voelen, dan kan een goede therapeut je daar bij helpen.
Maar waarom maakte je in allereerste instantie je energieveld zo groot?
Waarom hebben bijna alle hooggevoelige mensen een te grote aura? Ergens in je leven heb je de beslissing genomen dat je alles in de gaten moet houden. Dat was de allereerste oorzaak waardoor jij een groot, open en alert energieveld hebt. Vanaf dat moment heb je jezelf getraind om hooggevoelig te zijn. Dat moment, die beslissing is waarschijnlijk heel diep weggezakt in je onderbewuste. Als je die beslissing weer boven tafel krijgt kun je hem ongedaan maken. Ook hier kan een goede therapeut je helpen. Je kunt dan beginnen af te leren om hooggevoelig te zijn. Lees hier over mijn artikel: “Hooggevoelig of hoogsensitief? Wat is het verschil?”
Bewaar voor later op Pinterest:
Ik schrik een beetje van de reacties op dit artikel. Wat ik blijkbaar niet duidelijk heb gemaakt is het verschil tussen hooggevoeligheid en hoogsensitiviteit. Hoogsensitiviteit kun je niet afleren, want dat is aangeboren en zit in de chakra’s. Hooggevoeligheid ontstaat door trauma en onveiligheid, waardoor je je aura groter maakt. En hooggevoeligheid is niet hetzelfde als overgevoeligheid. Als je wilt weten wat precies het verschil is tussen hooggevoeligheid en hoogsensitiviteit, lees dan dit artikel: https://www.nieuwetijdskind.com/hooggevoelig-of-hoogsensitief-wat-is-het-verschil/
Dankjewel voor je aanvulling, Jackelien, wat lief !
Vriendelijke groet,
Gordon
wat een onzinnige verhalen over energievelden, ten eerste leven wij allemaal in hetzelfde energie veld, er is niets anders dan dat veld, ieder mens is HSP om het maar zo te noemen alleen de een meer als de ander maar allemaal op het zelfde niveau, angst ervoor kan je gevoeliger maken of ongevoeliger, het is maar net hoe jij ermee omgaat, het is net als negatief en positief die bestaan ook niet dat maken we en houden we zelf instant, et als tijd. Op aarde leven we allemaal in dezelfde rilling anders zouden wij elkaar of voorwerpen niet kunnen zien. door energie te ontvangen van een ander die stromen zijn er nu eenmaal kan je de ander aanvoelen als je dat wil of er open voor staat, dit is niet iets wat je hoeft te leren. wij mensen hebben vijf zintuigen die duidelijk neit worden gebruikt, als je die weer gaat gebruiken zoals bedoeld dan komt je gevoeligheid meer naar voren
Dit is zever. Elaine R. Aron, de grondlegster van het onderzoek en het begrip HSP, zegt in haar boek dat hoogsensitiviteit is aangeboren. Het is een aparte genetische groep. Gedaan met veronderstellingen. Hogere gevoeligheid kan ook voorkomen na trauma. Maar dat is dan niet hetzelfde als het aangeboren hoogsensitiviteit.
Zeker hebben we ooit de keuze gemaakt om als hooggevoelig door het leven te gaan. Die waakzaamheid vonden we blijkbaar nodig. Nu is het de kunst om het enkel in te zetten wanneer we het zelf wensen. Ik kan mij ook perfect “afsluiten” als ik de omgeving niet zo fijn vind. Ik hoef er geen last van te ondervinden
Hier klopt geen bal van. Het lezen van het artikel maakt me sprakeloos. Ik ga het gewoon zeggen: Afleren van hooggevoeligheid is flauwekul. Dat gaat niet. Ik heb het jarenlang (onbewust) proberen weg te stoppen. Dat kan dus niet.
Precies het is een gave
Interessant artikel. Hooggevoeligheid is zo bezien dus eigenlijk een soort ptss. We checken automatisch en voortdurend onze buitenwereld om herhaling of herbeleving van het oorspronkelijke trauma te voorkomen. Dit lijkt aangeboren wanneer het trauma zich al in de baarmoeder, bij de geboorte of in de eerste levensjaren heeft afgespeeld en we er geen bewuste herinnering aan hebben.
Ik vraag me alleen af: wat wij zo diep voelen in contact met anderen, is dat werkelijk van de ander, of zijn het onze eigen (ongekende) gevoelens die getriggerd worden? Ik kan bijv slecht tegen dierenmishandeling. Beelden daarvan raken mij diep en werken dagenlang door. Maar wil dat zeggen dat ik alles van dat mishandelde dier voel? Ik denk eerder dat ik alles voel wat ik ooit eerder hieromtrent heb gevoeld en niet kon verwerken, nl het getuige zijn van hoe een dier leed wordt aangedaan. Het komt heel diep binnen in alle lagen van mijn wezen, omdat die ervaring daar overal nog huist. Reden voor mij om op zo'n moment ahw 'uit te checken'; niet thuis in mijn lichaam te willen zijn. Toch is dat de enige juiste plek voor mij in dit leven. Volledig mijn eigen energie durven voelen, en niet deze verdunnen en aanlengen met de energieën van anderen. Zo bezien wil ik graag van mijn hsp 'genezen'.
Uiteindelijk denk ik ook dat je het meest voor anderen kunt betekenen wanneer je stevig en volledig in je eigen schoenen staat, en niet in die van een ander, want die zijn al van hem of haar.
Er zijn ook mensen die zeggen dat je alleen kunt voelen van een ander, wat ook binnenin jezelf leeft.
Dat die gevoelens van anderen…spiegels zijn voor jou.
Dat betekent kort door de bocht dat HSP-ers zelf veel pijn, trauma's en thema's hebben in dit leven die geheeld mogen worden.
Voor mij voelt het als waar.
Dus afleren zou dan betekenen….het helen van het Zelf.
KLOPT! 🙂 Datgene wat je denkt te voelen “van een ander” is niets meer dan de eigen “unsolved business” in jou! 🙂
Daar ben ik het niet mee eens. Mijn ex vriend heeft een ongeluk gehad en daardoor schade aan zijn heup. Hij wilde dit niet laten merken maar ik voelde het haarfijn aan. Hoezo, van mij dan??? Hsp is geen ziekte… maar een gave. Alleen ja. Als je aura te groot is dan mag je dit inderdaad naar je toe trekken. Volgens mij is dat wel een gevolg van trauma’s. Hsp kan je niet afleren,dit is aangeboren en bedoeld om meer licht te creëren en meer begrip voor elkaar en zo alles te helen, jezelf, de ander en Moeder Aarde.
Ik helpen mijn dochter altijd met een onzichtbare jas aan te trekken , een soort harnas…Ik laat haar kiezen wat ze wil…en dat is een lichtblauw zacht vest…Dat beschermd haar voor de negatieve energie die bij haar binnenkomt…
En ik douch haar elke avond , en bespreek dan de dag…al het negatieven spoelen wij door het douche putje…
Al hoewel het voor een 7 jarige moeilijk te benoemen is, dat moet ze zeker nog leren…
Hier slaat de auteur de spijker niet juist op zn kop. Hooggevoelig wordt als overgevoelig geïnterpreteerd. Zijn echter 2 totaal verschillende 'eigenschappen' Overgevoelig is een te groot of zwak energie veld en daar kan je inderdaad mee werken, hooggevoelig is een eigenschap van het lichaam, zenuwstelsel is stuk gevoeliger en neemt hierdoor meer prikkels waar 😉
Wat Demy hier schrijft klopt, Hooggevoelig is zeer fijn gevoeligheid en heeft totaal niets te maken met overgevoeligheid. Wel hebben beiden een relatie met elkaar in het waarnemend aspect van het menselijk leven.
Heb je als HSP-er je eigen levenslasten nog niet bewust verwerkt dan bestaat de kans dat je last krijgt van het gevolg vanuit deze fijn gevoeligheid.
Deze overgevoeligheid wordt ook wel de interpretatie van de informatie genoemd.
Een HSP-er heeft een andere lichaam trilling frequentie dan een LSP-er. Dit is gelijk aan hoge en lage geluidsgolven. Doordat de levenslasten van een HSP-er nog niet bewust zijn, spelen deze nu in dit lichaam en sterkere rol, de impact die wordt waargenomen van een LSP-er wordt zeer snel en feiloos opgepikt. Dit betekend weer dat een HSP-er het niet door mentale kracht kan ontkennen of onderdrukken, dit doen en kunnen de LSP-ers wel.
Vreemd, alsof hooggevoeligheid afgeleerd zou moeten worden…. Af en toe is het lastig en vaak juist ook heel bijzonder en mooi. Veel zit hem ook juist in het accepteren van jezelf en dan door de bewustheid kan je het absoluut je kracht laten zijn. I'm proud to be high-sensitive! Ik wens iedereen liefde en licht toe om zichzelf te accepteren en kracht te vinden in zichzelf om zo uiting te kunnen geven aan je missie hier dit leven.
Hi Nicky en Jackelien,
Dank voor je artikel Jackelien, je omschrijft het mooi. Ik begrijp echter, net als Nicky, niet het laatste stuk: waarom zou je er vanaf willen? En daarbij, het is energie, het hoort bij je, je komt er niet vanaf. Wat je wel kan doen – en dat beschrijf je goed – is ermee leren omgaan. Ik zie het als een mooi (en ja, soms lastig…) cadeau dat ik het heb en het helpt mij bij mijn werk als mens, moeder en gezinscoach. Martine
Hoi,
Dit artikel komt op het juiste moment op mijn pad. Ik vond het trouwens heerlijk mensen hun commentaar te kezen en dus ook eigen beleving en ervaring. Nu door een ontmoeting met een zielsverwant is heel mijn hsp eruit gekomen. Misschien deelden we dezelfde tentakels en is dat de reden. Herkenbaar bij sommigen is het wagenwijd open zetten en negatieve energie te voelen en wegzuigen om dan misschien bewust of onbewust trachten de omgeving te beïnvloeden om zo zelf rustig, positief en vredevol te blijven. Het gevolg is dat de ander zich ook beter voelt en daardoor meer geconnecteerd wordt met het eigen wezen. In mijn kindertijd leefde ik met een hypergevoelige, angstige vader die ook zorgde voor explosies. Als kind trachtte ik steeds een manier te vinden hem rustig te houden. Ik had daardoor wel een betere en intiemere band dan mijn zus zelfs al was ik bij wijlen doodsbang. Omwille van de onveilige situatie thuis (mijn ouders ruzieden vaak) heb ik een
deel gedissassocieerd (mij terugtrekken in mijn fantasiewereld) Bij mijn laatste partner is dit gedrag helemaal uitvergroot, immers deze man had een verslavingsproblematiek. Om de situatie thuis handelbaar te houden was ik 24 uur op 24 gefocusd op deze man, zo erg dat ik mijn eigen.leven verwaarloosde en aan mezelf zag voorbijgaan. De clue van alles was dat ik op den duur oververmoeid, prikkelbaar was en uiteraard mede daardoor zelf voor een gespannen thuisomgeving heb gezorgd. Ik bv zat thuis en ging hem zoeken op café, en ja via die tentakels kwam er veel negativiteit bij mezelf binnen plus ik gad geen vat leer op hem en werd ik.bang dat ie weer dronken nr huis ging komen en we ruzie kregen. onbewust voel ik dat ie weggaat it zichzelf en ga ik mij nog meer openen om hem te zoeken. Nu zit hij aan de andere kant van de wereld en geloof me, ik voel hem nog. Gevolg is dat ik daardoor veel te veel prikkels binnenkrijg. Ik ben nu aan het leren aan.mijn zenuwstelsel om minder tot niet te reageren op de prikkels. Dit doe ik oa door te lezen over emoties, spiegelen, projecteren, neutraliseren, onthechten, dat laatste vind ik Mooji een wijze leraar. Onthechten is moeilijk omdat je de verlatingspijn van de ander zo voelt en je bang bent die ander pijn te doen. En de grootste les is gewoon keten bij mezelf te blijven en in te zien dat ik de buitenwereld echt niet kan beheersen. Ik moet zelf leren omgaan met die wereld… nog een dank voor dit artikel, een mind blower, een antwoord op mijn eigen vraag, waarom ben ik wie ik ben ? Of beter gesteld waarom ben ik zo geworden en moet ik nog zo zijn?
Of misschien als je hoogsensitief bent, heb je de behoefte om meer alert te zijn. Als je een klein en stevig energieveld hebt, en je voelsprieten niet meer zo ver uit, betekent dat niet dat je dan niet meer hoogsensitief bent. Je blijft hoogsensitief, maar beter in staat in je eigen energie te blijven. Dat is naar mijn gevoel iets heel anders. Als je hoog senstief bent, ben je vaak anders bedraad, anders besnaard en zelfs je zenuwgestel is fijner. Daar gaan we uiteindelijk allemaal naar toe. Hoe beter je geaard bent, in verbinding blijft met je zelf, gecentreerd en je voelsprieten in de hier en nu stand, is je weten en je intuitie ook helderder en kun je nog veel zuiverder waarnemen, maar wel zonder dat er van alles bij je binnenkomt.
Ben het niet helemaal met je eens. Als je je aura gewoon normaal aanpast kun je alsnog van alles van anderen oppikken. Het is de kunst om gelijk datgene los te laten wat niet van jou is, zodat je niet overprikkeld raakt. Hsp is niks anders dan helder bewust zijn, helder weten en helder voelen etc. Als je dat goed beheerst ben je heel helder bewust van hoe alles in elkaar zit en kun je nog van alles voelen van een ander maar dan heb je er zelf geen last meer van. Als je hsp niet goed beheerst kom je onder een hoop spanning te staan waarbij je steeds meer negativiteit oppikt en op een gegeven moment helemaal niet meer weet wat van jou is en wat niet en dan kan het helpen om een therapeut in te schakelen om je energieveld schoon te maken en blokkades op te ruimen. Maar dat is wat anders dan hooggevoeligheid afleren.
Aan alle hsps hier wil de tip geven: Zhineng Qigong. Zhineng Qigong heeft mij al veel gebracht sinds ik ermee begonnen ben
Met o.a. behulp van Zhineng Qigong sta ik nu veel krachtiger in het leven. Hierdoor blijf ik meer bij mezelf en heb ik minder last van negativiteit. Echter doen negatieve mensen waarvoor ik in het verleden teveel heb opengestaan mij nog steeds wat als ik hen tegenkom, dit voel ik in mijn solar plexus. Is het normaal dat ik ongemakkelijke gevoelens ervaar bij mensen die een te grote invloed hebben gehad in de tijd dat ik nog niet zo krachtig was of is dit een teken dat mijn aura nog te groot is?
Goh, wat leuk om te lezen, ik ben afgelopen week pas hiermee begonnen en ik ervaar dat hetzelfde! Heel waardevol!
Voor wat betreft negatieve mensen raad ik geweldloze communicatie van M. Rosenberg aan. Verbindende communicatie!
Leuk artikel!
goh, in eens zie ik voor me dat ik tot ca. mijn 10de jaar graag duimde. ik zat dan aan het keukenraam, al hoewel er alleen maar uitzicht was op een grasveldje waar niet veel gebeurde. ik denk dat dat momenten waren waarop ik mijn eigen rust vond. en dan wordt zoiets afgeleerd…. grote meisjes, zuigen niet op hun duimen… en van toen ben ik beginnen met nagelbijten. iets waar ik me nu heel bewust van ben, dat het onrust is, emoties die ik niet altijd kan plaatsen, nare gevoelens als honger en niet op dat moment kunnen eten, slapen en niet naar bed kunnen gaan, ergens over twijfelen en geen beslissing kunnen maken. ik herken ook dat mijn gevoelssprieten sterk ontwikkeld zijn, om al voorbereid zijn op nare emotie-uitbarstingen van mijn moeder. en door al deze fijne reacties wordt mijn plaatje steeds duidelijker. wie weet kom ik zo echt nog wel eens van nagelbijten af 🙂
Voor mijzelf kan ik mij er helemaal in vinden!
Maar voor mijn zoon van 11 die altijd zijn voelsprieten heeft uitstaan omdat hij het Pitt Hopkins Syndroom heeft en hierdoor iedere prikkel versterkt ervaart… Doet hij dit dan in feite zelf??? Hij kan er toch niets aan doen dat hij zo geboren is?
Daarom ben ik dankbaar dat mijn voelsprieten goed ontwikkeld zijn, zodat ik mijn zoon goed aanvoel in zijn communicatie omdat hij niet kan praten en functioneert op het niveau van 1,5 jaar.
Ok, mijn schild is wat dunner en je vangt wel eens wat op van negatieve energie, maar mijn zoon kunnen aanvoelen zou ik toch niet anders willen ervaren. En ja, ik doe het in feite zelf dat ik ervoor kies om HSP te zijn
Natasja, het kan ook uit een vorig leven komen bij je zoon?
Anderen die zich met Hsp bezig houden op professioneel niveau, beweren dat hooggevoelige mensen met een groter zielsbewustzijn in aanleg geïncarneerd zijn; dus verder gevorderde zielen. Maar ik geloof ook de theorie dat het lichaam een Hsp zenuwstelsel in aanleg kan hebben of niet; misschien kiest de ziel meestal een lichaam dat bij zijn hooggevoelige waarnemingsvermogen past (net zoals een vrouwenziel een vrouwenlichaam en een mannenziel een mannenlichaam kiest en anders zit je dus in een "verkeerd (niet-passend) lichaam"!)
Maar wat Jackelien vertelt herken ik ook wel. Ik had al opgemerkt dat "bij mezelf blijven" op de één of andere manier gepaard ging met energie in (dichter bij) mijn fysieke lichaam trekken. En niet steeds stiekem nieuwsgierig de supermarkten afspeuren naar wat andere mensen dragen, doen enz scheelt ook al een heleboel energie. 😛 Bedankt voor het nieuwe inzicht Jackelien, al heb ik het plaatje nog niet helemaal compleet…
Mijn eerste gedachte was; onzin, het is niet mijn schuld dat ik hoog sensitief ben. Toch moest ik als tiener mijn voelsprieten gebruiken om de stemming van mijn vader te peilen, want ik wilde weten wanneer hij zou gaan ontploffen, ik wilde het aan "zien" komen, om voorbereiden. Maar er viel niet op te anticiperen. Het bleef aankomen als mokerslagen.
Tegelijkertijd ontwikkelde ik een afweermechanisme. Ik keerde in mezelf, ging in mijn hoofd wonen, leven, schuilen. Wat voor mij het tegengestelde is van alert zijn op je omgeving. En het klopt. Ik kan mijn voelsprieten "aan- en uitzetten". Ik kan mezelf in een soort transparant cocon plaatsen en ik kan me open zetten – dat voelt echt of je een raam open zet terwijl er een kermis op het aanpalende terrein staat. Maar ik kan in geen van beide gevallen een gesprek voeren, tenzij ik mij in een rustige omgeving bevind. Met veel rumoer, energieen en emoties om me heen lukt dat niet. In een cocon ben ik voor niemand open, ook voor mijn gesprekspartner niet, en open komt er zoveel binnen dat ik mijn gesprekspartner net zo min kan volgen. In de open lucht gaat dat beter dan binnen.
Mijn eigen energieveld kleiner maken komt op mij over als half – of een kwart – open en voor de rest dicht. Maar met het raam op een kier komt er net zoveel lawaai binnen als met het raam wagenwijd open.
Vr gr,
Robert
Ik zie niet in hoe hsp en het Zelf samen gaan? Als je in het Zelf zit, zit je in een staat van observeren..over het algemeen is dat stilte, diep je zelf in gaan. Voelen.
Door hsp, en teveel open staan haal je je zelf steeds uit die observatie..omdat er iets gevoeld wil worden (straling, emoties, muziek te hard, drukte, stres, etc…) waardoor je weer uit de stilte van het zelf gaat.
M.a.w als de gevoelsprieten uit gaan, ga je verder weg bij jezelf, ipv dichterbij.
Mooi beschreven artikel! Vooral goed dat hier aandacht aan wordt geschonken want als HSPér kan het al moeilijk zijn jezelf te kunnen begrijpen. Dit soort verhalen geeft een mooi inzicht voor diegene die net die steuntje in de rug zoeken. In mijn jeugd jaren had geen idee dat ik gevoelig ben en waarom ik wisselende emoties heb, waar wordt ik verdrietig van, boos of spontaan uitbarst van lachen. Tja inmiddels ben ik 30 jaar en het veranderd niet hé. Ik blijf alles helder voelen in mijn omgeving. Ik heb van mezelf nu wel geleerd om vooral evenwicht te bewaren en goed te aarden, maar het is een manier van leven, je komt er natuurlijk niet van af.
Alles heeft ook een positieve kant, je kunt het zien als een gave waar je andere mensen zo duidelijk kunt aanvoelen, maar ook wanneer je voor de domme wordt gehouden. Wat ik belangrijk vind om te leven als een hooggevoelig persoon is dat je een onderscheid kunt maken welke emoties van jezelf zijn en welke niet. Dan is het alleen nog een kwestie van de emoties loslaten die niet bij je horen.
Ik ben voor de rest een vrolijk persoon, maar ook teruggetrokken wanneer ik omgeven wordt door meerdere mensen. Vaak is het dan onmogelijk om tussen al die energieën jezelf te vinden. Er komt gewoon veel op mij af waardoor nog altijd moeilijk blijft om fatsoenlijk een gesprek te kunnen voeren. Ik loop verder niet voor gesprekken weg, maar je voelt toch altijd de indrukken van anderen aan waardoor soms moeilijk is om de aandacht bij jezelf te houden.
Geheel afsluiten kan niet. Onbewust of bewust er is altijd wel iets wat je in jezelf gaat voelen. Ook al zijn het bijvoorbeeld emoties van de buren je blijft het voelen in jezelf. Ik probeer het wel altijd op afstand te houden door bijvoorbeeld te zeggen tegen mezelf van niet verder toelaten en blijven aarden vanuit mijn voeten.
Voor mezelf maakt gevoeligheid het leven niet moeilijker. Integendeel je ontvangt zoveel meer signalen waar je zoveel mee kunt doen. Alleen al een luisterende oor zijn voor iemand, betekent zoveel voor die persoon. Want je komt over dat je die ander helemaal begrijpt. Mensen vinden dit fijn.
Dank je wel voor het schrijven van dit mooie en interessante artikel. Ook vind ik het leuk om het (deels) van een andere kant te bekijken. Net zoals de vergelijking tussen de wolk met voelsprieten en het spinnenweb.
Naar aanleiding van dit artikel heb ik de volgende twee vragen:
1. Ter verduidelijking wat ik uit dit artikel haal: ‘Sterke, zelfbewuste mensen hebben een klein, stevig energieveld, Maar dat wil niet zeggen dat hoog gevoelige niet zelfbewust zijn, toch? Of wordt hiermee gezegd dat hoog gevoelige zich (meer) bewust zijn van ‘een groter gebied’ i.p.v. dat ze zelfbewust zijn? Omdat ik namelijk denk dat je als hoog gevoelige toch ook (deels) zelfbewust kan zijn én (meer) bewust van ‘een groter gebied’, of is het echt een van de twee?
2. Een aantal jaren terug had iemand mij een methode uitgelegd om mijzelf te aarden en mijn aura de opdracht te geven om twee meter om mij heen te zijn. Maar a.d.h.v. dit artikel is dat juist niet de bedoeling. Werkt deze methode dan in mijn nadeel?
Het enige minpuntje voor mij zijn de laatste twee zinnen van dit artikel. Omdat ikzelf ook een HSP-er ben en ik dit totaal niet zie als iets dat afgeleerd moet/kan worden. En dat is ook totaal niet wat ik wil.
Wel zou ik hier graag met meerderen over willen praten. Reacties, tips, etc zijn welkom.
Groetjes!
Hoi Lightsaver,
Een vraag aan jou: Ervaar jij jezelf als zelfbewust?
Jij weet het antwoordt of wil je het bevestigd hebben? ; ))
Blessings
L
Hee L,
Dank je wel voor jouw reactie! Je hebt mij hiermee aan het denken gezet en ik ben eruit. Helaas heb ik soms nog mijn eigen twijfels en onzekerheden. Maar het antwoord is duidelijk.
Nogmaals bedankt en blessings! 😀
Wow, wat beeldend beschreven! Dit stukje springt er voor mij uit:
"Ergens in je leven heb je de beslissing genomen dat je alles in de gaten moet houden. Dat was de allereerste oorzaak waardoor jij een groot, open en alert energieveld hebt. Vanaf dat moment heb je jezelf getraind om hooggevoelig te zijn."
Het is wetenschappelijk bewezen dat hooggevoelige mensen een gevoeliger zenuwstelsel hebben. Als je er, zoals ik, vanuit gaat dat je lichaam het voertuig is voor de ziel om te bewegen in deze wereld en dat je tegen je cellen kunt 'praten' zodat je lichaam representeert wat je ziel beoogt voor deze levenservaring, dan is het goed voor te stellen dat je je eigen zenuwstelsel gevoelig hebt gemaakt. Bij mezelf denk ik dat ik de beslissing heb genomen in mijn vroege kindertijd, in de tijd dat ik nog volledig afhankelijk was van mijn nabije omgeving. Die beslissing komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Als ziel kies je van tevoren hoe, waar en met wie je het meest kunt leren, in mijn geval was het hard nodig om een groot, open en alert energieveld te hebben om te kunnen leven. Alleen was dit energieveld vooral gericht op anderen en op overleven (angst). Ik denk ook niet dat hooggevoeligheid afgeleerd hoeft te worden, ik denk wel dat het zaak is te beseffen dat ik het heb (niet BEN) en dat ik het anders kan leren gebruiken. Het visualiseren van een dichter, kleiner energieveld had meteen effect tijdens het lezen, dank je Jackelien! Ik voel me meteen dichter bij mezelf, zo kan het dus ook 😉
Hartelijke groet, Angela
Precies!!
Essentie van het artikel gaat eigenlijk over die zin die je citeerd. Ergerns ben je (we) dus je energie naar buiten gaan richten ipv naar binnen, naar het zelf toe.
En verder viel het me ook al op…mensen hebben het over hsp ZIJN. Maar je Hebt het. Je bent namelijk veeel meer dan dat.
Ik kan het me namelijk nog herinneren, dat ik tot mijn 12e mn aandacht naar binnen heb gericht. Ik voelde daar steeds de rust en de bron. Ik was daarmee stiller, maar had geen hsp klachten. In mn middelbare school tijd, ben ik open gaan staan, was mn omgeving veilig..en moest ik steeds alles scannen en sinds die periode kreeg ik last van mijn zenuwstelsel.
Door een superveilige opvoeding heb ik jaren het gevoel van die rust en die liefde bewaard, maar door de onveiligheid later kreeg ik toch die klachten zoals beschreven in dit artikel.
Verder sluit je verhaal precies aan over hoe de ontwikkeling bij mij nu gaat. Goed verwoord, dank!
Niet op zoek naar een goede therapeut, om mijn hoog gevoeligheid af te leren?
Maar wel vragen daaromtrent:
Wat is een goede therapeut?
Wat kan een goede therapeut mij leren vanuit mijn beleving?
Wel grappig dat er in de twee laatste alinea's wordt beschreven dat een goede therapeut je daarbij kan helpen?
Om vervolgens een bruggetje te slaan naar de persoon (energetisch therapeut) die het stuk heeft geschreven. Viel mij op, vond ik geestig.
Alle goeds toegewenst!
Blessings!
L
Appart om te lezen dat bij sommige mensen de hsp een gave is, en die er niet vanaf willen. Bij mij is het eerder ziekmakend omdat ik steeds alles binnen blijf krijgen, ben ik om de paar dagen ziek. Dit artikel is dus hoopvol. Vroeger als kind had ik wss ook hsp, maar zo voelde het niet, ik was de verbinding met de bron, en het hele hsp verdween gewoon in dit licht.
HSP is ook een gave, maar als je deze gave niet weet te hanteren dan wordt het een ware last. Ik liep al 25 jaar met vermoeidheidsklachten, heb veel gemist omdat ik te moe was. Daarbij was ik ook nog eigenwijs en heeft het járen geduurd voordat de wijze woorden van een spiritueel georiënteerde vrouw eindelijk tot me doordrongen. Nu reinig ik elke dag mijn aura en maak de grenzen van mijn aura sterk. Een wereld van verschil Steef! Een wereld van verschil. Ik leef, ik lach en kan nu eindelijk dat gaan doen waarom ik hier op aarde ben.
dankje, voor je reactie. Goed dat dat geholpen heeft bij jou. Ik doe die oefeningen ook hoor, maar het helpt niet, op het moment dat je de drukte (stad/werk) weer in gaat. (bij mij dan)
Ik heb het gevoel dat de schrijfster van dit artikel juist erg ver is, en gelijk kan hebben. als je je energie afsluit…meer naar je toe trekt, kan je in je eigen energie gaan zitten, en dan voel je je eigen essentie. In principe hetzelfde als je aura sterker maken.
Inderdaad is hooggevoeligheid aangeboren en daar is niks mis mee, ik zie hooggevoeligheid als een karaktereigenschap, die als je er bewust mee omgaat een hele fijne toevoeging is aan je karakter, heb je last van te veel gevoeligheid kun je inderdaad je aura dichter zetten om je te beschermen tegen al te veel negativiteit van buitenaf, maar je hoeft je zelf echt niet te genezen van hooggevoeligheid, het is geen ziekte of beperking! Net als het feit dat ik een Indigo/kristal volwassene ben, is dat voor mij een toevoeging, aan de ik die ik ben, als je die kenmerken in positieve zin omhelst en de negatieve bekijkt en probeert om te draaien in wat werkt voor je, ben je gezegend. Ik hoef niet te passen in hokjes en in de maatschappij, waar veel mensen proberen in op proberen te gaan zonder hun ware Ik ooit te ontdekken.
Inderdaad is Hooggevoeligheid aangeboren en is het in mijn ogen een karaktertrek, een eigenschap die bij je hoor net zo als dat je bijvoorbeeld een Indigo of Kristal- kind bent, dat ben je ook of ben je niet er is geen tussenweg daarin. Je kunt wel jezelf aanleren minder bewust of gevoelig te zijn door middel van oefeningen om je aura dichter te maken, zodat je niet te gevoelig bent en beter met je eigenschappen om kunt gaan, maar als je weet wat je bent en hoe je je gaven voor je kunt laten werken, dan wil je echt niet zonder je prachtige Hooggevoeligheid en/ of Nieuwetijds eigenschappen. Ik zelf ben erg blij Hooggevoelig te zijn en een Indigo/Kristal volwassene, ik zou absoluut niet 'genezen"willen worden van mijn gevoeligheid en mijn Nieuwetijds-kenmerken, ik ben juist heel blij en vind het fijn om anders bekabelt te zijn en pas gelukkig niet in het stijve stramien dat de maatschappij heet, blijf gewoon lekker wie je bent, met of zonder HSP en/of Nieuwetijds- kenmerken en probeer te ontdekken hoe het best te leven met je prachtige gaven en eigenschappen in plaats het te beschouwen als een beperking en iets wat je moet verbeteren/genezen, je bent niet ziek!
Vreemd artikel over HSP tussen al die andere waardevolle artikelen op Nieuwetijdskind.
Wat een onzin jackelien. Je hebt zelf gekozen voor HSP en je moet er van af. MAW: Het is je eigen schuld dat je zo gevoelig bent en dat mag er vooral niet zijn. Lijkt me waardevoller om aandacht te schenken aan dat puntje waar heel veel HSP'ers juist zo'n moeite mee hebben, namelijk acceptatie.
Dát had ik nou ook, Camiel. Alsof we ziek zijn en geholpen moeten worden anders te zijn. Ik ben echt niet ziek en haar hulp wil ik al evenmin. Negatieve mening mag ze houden..
Ik ervaar mijn hsp steeds meer als een grote kracht, zou dit niet ongedaan kunnen èn willen maken. De veronderstelling dat zelfbewuste krachtige mensen een kleiner energie veld hebben vind ik niet kloppen. Daarmee ga je generaliseren….
Leren omgaan met hsp, jezelf accepteren èn waarderen is enorm belangrijk. De maatschappij is veel te sterk gericht op hokjesdenken. Dus moet je als hsp-er ook al aan bepaalde eigenschappen voldoen.
Bewezen is inmiddels wel dat de hersenen op een andere, meer intense, manier prikkels verwerken… Is allemaal niet toevallig en zeker niet aangeleerd!
Hooggevoeligheid is aangeboren…niet alleen energetisch maar ook fysiek…je zeuwstelsel is gevoeliger…afleren kun je het dus niet…de bottelnek zit m in de reden waarvoor je het gebruikt…ervaar je mensen; de wereld om je heen als bedreigend en heb je geleerd dat je zelf niet zoveel waard bent, er niet van je gehouden wordt, dan is dat je focus..
Maar die prachtige verbinding kunnen beleven…intense kleuren, geuren, emoties, zuiverheid… kunnen verbinden met iemands hart en ziel…dat is voor mij het mooiste en zou ik nooit willen missen..anderen ondersteunen vanuit wat je als hooggevoelig mens waarneemt is zo waardevol…voor de ander…maar ook voor jezelf…ja..anderen kunnen van je schrikken en weglopen..en dat doet pijn…de eenzaamheid en leegte kan dan overweldigend zijn…maar de ander kunnen blijven zien..heelt ook…
"Its both a curse and a blessing to feel everything so very deeply"….lichtgroet..Wilma
Sterker nog! Het kan zelfs heel vervelend voor anderen zijn om je op van alles en iedereen te richten en in te zoomen. Met diffuusheid tot gevolg. (mooi gezegd die nevel!) Ik kom daar ook steeds meer van terug. Geeft enorme energiebesparing en de gevoeligheid hoeft er niet onder te lijden. Integendeel. Ik ben mij dan meer bewust van wat er werkelijk speelt!
Ik denk idd ook, dat het allebei kan, ik ben het ook zo zat altijd maar gevoelig te zijn. Als je op deze manier je energieveld kan verkleinen. In het openstellen ben ik al een kei. Ik zeg altijd, mijn aura is zo lek als een mandje, zat ik er denk toch niet ver naast. Ik ga kijken of ik via visualisatie meer grip kan krijgen op mijn emoties en die van anderen, die soms zo verschrikkelijk bij mij binnenkomen.
Hooggevoeligheid is wetenschappelijk bewezen en is niet af te leren. Het centrale zenuwstelsel reageert gevoeliger dan bij een normaal gevoelig iemand. Je kunt wel leren er beter mee om te gaan en er niet meer zo veel last van te hebben. In dit artikel staan hiervoor hele goede tips.
Daarom klopt voor mijn gevoel die vergelijking met een druppel verf niet. Als de verf verdund wordt (gevoeligheid) dan is ie toch minder sterk van kleur (minder sterk van voelen). Dat gaat volgens mij over rmensen die tijdelijk de deur te ver open hebben staan voor energie van buiten. Een heel andere situatie. Ik geloof eerder dat we allemaal van oorsprong super extreem gevoelig zijn en dat dat langzaam verdwenen is. HSP ers hebben dat wat meer behouden of zijn op de weg terug, daar zeg ik verder nog even niks over want dat heb ik net bedacht 😉
Ja het kan handig zijn om te visualiseren dat je je veld afbakent. Om het makkelijker te hanteren te maken wat je ervaart.
Interessant arikel die het bewustzijn vergroot. Ik vind echter dat de kwaliteiten van deze mooie eigenschap onderbelicht blijven. Als je jezelf bewust bent van je hoog gevoeligheid en hier goed mee omgaat, is het een hele mooie eigenschap die heel erg waardevol en helpend kan zijn! Ik vind daarom niet dat dit een eigenschap is die we onszelf moeten 'afleren'. Zet het in op de juiste momenten en ga het zien als een mooie krachtige eigenschap!
Ik wil helemaal niet afleren om hooggevoelig te zijn. Het is een kwaliteit waar ik – inmiddels – heel veel plezier aan beleef en die ik niet meer zou willen missen Het onderscheid leren maken wat van mij en wat van de ander is heeft mij heel veel gebracht en maakt dat ik in wisselwerking met de ander kan zijn zonder dat ik mezelf daarin verlies. Dat geeft mooie contacten en diepe verbindingen en daarnaast voldoende aandacht voor mezelf over kunnen houden om op de juiste momenten rust afstand pas op de plaats te kunnen nemen.
Bedankt voor je goeie beschrijving van wat er met je energieveld gebeurt wanneer je hooggevoelig bent. Heel verhelderend!
Waar ik moeite mee heb, is de laatste alinea over hoe je af kunt leren om hooggevoelig te zijn. Hooggevoeligheid maakt toch ook juist wie een persoon is, en dat is helemaal prima. Door het af te leren, klinkt het alsof het er niet mag zijn.
Ik begrijp uiteraard dat als je hooggevoeligheid je in de weg zit, dat het fijn is om te onderzoeken hoe je hier makkelijker mee om kunt gaan. Maar persoonlijk zou ik nooit mijn hooggevoeligheid kwijt willen raken, ook al kost het vaak veel energie. Het maakt mijn leven ook zoveel intenser, mooier. En het maakt dat ik mezelf ben.
Dit doet echt goed omdit te lezen, ga me echt bexust worden om in mezelf te blijven,