Je bent op een punt aangekomen dat wat je altijd hebt gedaan niet meer ‘werkt’. Je voert je werk uit, maar merkt dat de bezieling er niet meer is. Of je vindt geen aansluiting meer bij je collega’s. Misschien vind je het product of de dienst die wordt verkocht niet meer kloppen. Het kan ook zijn dat je ondernemer bent en dat het niet lukt om je bedrijf goed van de grond te krijgen.
Waarom gebeurt dit?
Als je bent begonnen met het uitkijken naar een nieuwe baan dan zoek je waarschijnlijk in het verlengde van je opgebouwde cv. Je merkt dan misschien dat zelfs dit je geen voldoening geeft en sterker nog, je ontvangt alleen maar afwijzingen op je sollicitaties.
Er zijn verschillende signalen dat het vertrouwde niet meer werkt. Het kan zijn dat je de uitvoering van je taken bent ontgroeid en dat je op de automatische piloot staat. Of dat de manier van werken, de procedures van de organisatie, je niet meer passen. Maar ook kan het zijn dat jij niet meer past bij de missie van de organisatie en dat je niet goed weet wat jouw missie eigenlijk is.
Mismatch
Zelf heb ik voor een tuincentrumketen gewerkt omdat ik mensen wilde inspireren over de mogelijkheden van groen in de leefomgeving. Maar toen bleek dat het groen helemaal niet zo groen was. Het productieproces is allesbehalve duurzaam te noemen. Ik probeerde duurzaamheid intern op de kaart te zetten, maar er was alleen interesse als de verandering geen geld kostte.
Ik merkte dat mijn visie over duurzaamheid belangrijk voor me was, maar ik voelde me ook een roepende in de woestijn. Op dat moment kon ik twee dingen doen: blijven strijden, anders blijft het bedrijf doen wat het altijd deed, of mijn visie meenemen naar een organisatie waar dit wel bij aansloot. Ik koos voor het eerste, ik voerde strijd, wilde gehoord worden, maar werd uiteindelijk ontslagen. We pasten niet meer bij elkaar.
En hoe ontzettend pijnlijk ik het ontslag ook vond, ik zag het achteraf als een cadeautje. Ik kwam tot het inzicht dat ik niet meer wilde strijden en dat ik meer kon bereiken als ik me aansloot bij een organisatie met eenzelfde soort visie.
In between-periode
Na het verlies of opzeggen van je baan kun je in een ‘in between-periode’ terecht komen. Het oude werkt niet meer en het nieuwe is nog niet inzichtelijk. Het is tijd voor de volgende fase waarin je andere dingen te doen hebt. Deze periode ‘dwingt’ je om keuzes te maken, te voelen wat er bij je past, waar je enthousiast van wordt, maar ook wat je belangrijk vindt. Het is tijd voor het ontdekken van jouw missie. Wat heb je hier te doen? Welk verschil kun jij maken en waarmee kun je betekenisvol zijn? Hier kun je steeds meer je energie in steken.
Je gevoel wijst je de weg, je hoofd voert het uit
Als je bovenstaande situatie herkent, kun je een begin maken met het formuleren van jouw visie en missie. Je visie is wat je ziet gebeuren dat je raakt. En je missie is jouw oplossing hiervoor. Het gevoel en het hoofd werken hierbij samen.
Zo raakte het de founder van Tony Chocolonely dat er nog steeds slaven worden ingezet op cacaoplantages. Hij had hier een oplossing voor en maakte het zijn missie om slaafvrije chocola op de markt te brengen.
Iemand anders raakte het dat ouderen vaak eenzaam zijn. Ze kwam met een concept waardoor ouderen met elkaar in gesprek raakten.
Het maakt niet uit of je ondernemer bent of in loondienst werkt. Iedereen heeft een missie. Ondernemers geven daarmee richting aan hun bedrijf en werknemers kunnen op basis van hun eigen missie op zoek gaan naar een werkgever met eenzelfde soort missie. Daarmee worden de krachten gebundeld, ervaar je betekenis en heb je het gevoel het verschil te kunnen maken. Het matchen op basis van een missie is daarbij belangrijker dan alleen matchen op basis van een functieprofiel.
Verdieping van je motivatie
Wat je ook kan helpen is het stellen van de waarom-vraag. Dat zorgt voor verdieping van je motivatie. Dat heb ik bijvoorbeeld toegepast bij Annette. Ze liep vast in haar werk en wist niet meer waar ze het zoeken moest. Ze had een café, maar richt haar pijlen nu op fotografie. En hier stelde ik haar de waarom-vraag; waarom kies je voor fotografie?
Uiteindelijk kwamen we tot het inzicht dat fotografie ‘slechts’ het vastleggen is van een heel proces dat daaraan vooraf gaat. Wat Annette raakt, is de bevlogenheid van ondernemers met een klein restaurant dat ‘echt’ eten serveert. Ze gaf als voorbeeld dat ze helemaal gek is van een klein winkeltje dat ook een paar tafeltjes heeft waar je kunt eten. Er is maar één specialiteit en dat is Spaanse ham. Zij wil het verhaal vertellen van deze bevlogen ondernemer; waar hij zijn hammen vandaan haalt en waarom hij daarvoor kiest, waarom hij heeft gekozen voor het interieur met krakkemikkige stoeltjes, waarom hij ervoor kiest om het klein te houden, etc.
Ze kan natuurlijk gewoon een foto maken van de ondernemer in zijn restaurant, maar ze kiest ervoor hem te volgen en om door middel van foto’s zijn verhaal te vertellen. Door inzichtelijk te maken wat hij doet, wil ze anderen hier enthousiast voor maken. Alles kwam voor haar hiermee samen, zowel haar CV als haar interesses: Horeca, fotografie, styling, verbinden en mensen raken door middel van echt eten.
Het roer om?
Moest hiervoor het roer voor Annette helemaal om? Dat was niet het geval. Ze heeft haar opleiding, werkervaring, interesses en visie als basis gebruikt voor het bepalen van haar missie.
Ze hoefde niet nog iets nieuws toe te voegen of te ontwikkelen want alles is er al. Het zit allemaal al in haar, ze hoefde zich alleen bewust te worden van haar missie, haar ‘vonk’. Ze heeft vervolgens van haar vonk vuur gemaakt.
Ben je toe om van jouw vonk vuur te maken?
Kijk hier hoe je in aanmerking kunt komen voor een kosteloos inspiratiegesprek waarin jouw vonk centraal staat.
Hoi Kirsten, bedankt voor het delen!
Wat ik steeds maar weer lees is dat mensen in zo’n situatie dan gaan zoeken naar wat wél past. Terwijl er wat mij betreft ook een periode zou mogen zijn van ‘niet hoeven’. Van rust, van lief zijn voor jezelf en loskomen van het ‘moeten’. Een adempauze. Net zo lang als goed voelt.
Nou zeg, dat ben ik helemaal met je eens! Als je die (financiele) ruimte hebt dan zou ik daar zeker aan toegeven. Ik heb ook geleerd dat je door stilstand de meeste meters maakt. Je kunt dan inzichten krijgen waarmee je na een tijdje weer gericht verder kunt.
Dank je wel want mijn hart en hoofd zijn opeens weer helemaal weer verbonden na een zware werkdag en na het lezen van Kirsten Vonk. MIJN C0MPLIMENTEN!
Dank je wel Janny, en fijn dat ik een beetje heb kunnen bijdragen aan je hart/hoofd-verbinding!
Dankjewel Kirsten, voor dit toepasselijke artikel.
Ik heb zelf bij 4 werkgevers gewerkt, en bij 3 van de 4 merkte ik dat het om puur geld ging. Zelfs bij het bedrijf waar ik nu werk, waar we dagbesteding verzorgen voor jongeren, gaat het om geld. Hoe kan ik ooit achter de missie van een bedrijf staan? Ben ik dan te kieskeurig als ik hierdoor een bedrijf afwijs?
Ik hoor graag van je
Groetjes Leonie
Hoi Leonie, als je je gevoel de weg laat wijzen dan ben je vermoedelijk niet kieskeurig maar ben je juist aan het doen wat specifiek bij jou past. Je hoofd kan daarbij een echte dwarsligger zijn want dat vertelt je waarschijnlijk dat er gewoon brood op de plank moet komen en dat je gewoon moet doorzetten.
Ik merk dat vooral de mensen die in de zorg werken tegen een muur aanlopen. Ze hebben voor het vak gekozen omdat ze door middel van oprechte aandacht de leefomstandigheden van cliënten willen verbeteren. En als ze zich daarin beperkt voelen door protocollen, procedures en geld, dan is de betekenis en bevlogenheid er op een gegeven moment af.
Gelukkig zijn er steeds meer mensen en bedrijven die het op een andere manier aanpakken. Die werken op een betekenisvolle wijze waarbij hun missie voorop staat. Dat ze met hun missie geld verdienen vind ik niet meer dan logisch. Daarmee kunnen ze zichzelf staande houden maar ook kunnen ze daarmee de impact van hun missie vergroten.
Het meest belangrijke van het volgen van je gevoel is dat je heel creatief wordt en daarmee oplossingsgericht te werk gaat. Het lijkt een hele stap maar je kunt ook voor een (tijdelijke) middenweg kiezen. Je kunt bijvoorbeeld een deel voor een ‘geldbedrijf’ blijven werken zodat je een basisinkomen hebt en daarnaast kun je voor een invulling zorgen dat veel beter bij je past. Als je hierover van gedachten wilt wisselen, bel gerust!