Wat als je kind medicatie nodig heeft? Welke keuze maak jij?

Je wilt je kind zo bewust en natuurlijk mogelijk opvoeden. Toch zullen er vast en zeker momenten zijn waarop je de keuze moet maken om je kind al dan niet medicatie toe te dienen. Als het homeopathische middelen zijn, dan is die keuze niet zo moeilijk of ingrijpend. Maar wat als je kind bijvoorbeeld antibiotica, prednison of misschien wel ritalin nodig heeft, volgens de artsen? En niet eenmalig, maar misschien wel jarenlang of levenslang?

Iedereen kent het beeld wel dat wordt geschetst over mensen die uit geloofsovertuiging niet vaccineren en die wars zijn van reguliere geneeskunde. Niet alleen als hun kind een kinderziekte krijgt, maar ook bij longontsteking of andere levensbedreigende ziekten bidden zij tot God en geven zij zo de verantwoordelijkheid uit handen. Althans, zo wordt beweerd. Ook diegenen die in alternatieve of natuurlijke geneeswijzen geloven en zo veel mogelijk het reguliere circuit willen vermijden, worden nog wel eens met een schuin oog aangekeken.

Wanneer je anders kiest, is een oordeel snel geveld

Iedereen die medicijnen als laatste redmiddel wil gebruiken en een voorkeur heeft voor een andere oplossing heeft er vast wel mee te maken gehad. De oordelen van anderen over de keuzes die je maakt: Je doet de gezondheid van je kind tekort. Je handelt niet in de belangen van je kind en bent vooral kortzichtig en mogelijk zelfs een gevaar voor de samenleving. En als je pech hebt, krijg je een stempel van je huisarts, mogelijk zelfs van jeugdzorg. Want waarom je kind de juiste medische zorg onthouden?

Dit lijkt misschien erg ver te gaan, maar in de praktijk blijkt dat de manier waarop jij je kind wilt opvoeden en laten opgroeien niet altijd met luid applaus door je omgeving wordt ontvangen. Gelukkig is het tij aan het keren. We gaan steeds meer kijken naar het kind zelf en zien een holistische aanpak als noodzakelijk in het bereiken van een optimale gezondheid, op fysiek, emotioneel en mentaal niveau. Waarbij de connectie tussen ziekte en innerlijke onbalans centraal staat.

Ziekte is een ingang naar meer gezondheid

Door ziekte leer je jezelf beter kennen. Je behoefte wordt duidelijker en daar kun je dan weer op inspelen. Je kunt ziekte dan ook niet zien zonder te kijken naar de oorzaak. Waar de reguliere geneeskunde echter uitgaat van oorzaken als bacteriën en virussen of bijvoorbeeld ‘gebreken’ in je DNA, is dat voor de holistische mens slechts een gevolg en ligt de oorzaak dus dieper. Natuurlijk moeten die virussen en bacteriën worden bestreden, maar wat werkelijk aandacht verdient, is de constitutie. Dat is de ingang naar meer balans en een betere gezondheid. Maar laat die constitutie nu net datgene zijn dat door de meeste reguliere medicatie als bijwerking wordt aangetast.

Wist je dat de veel verstrekte pufjes verstrekkende gevolgen kunnen hebben op de emotionele en mentale weerstand? En dat de prednison pufjes zelfs depressies kunnen veroorzaken en verminderde levenslust? Bij jarenlang gebruik kun je wel raden wat dit soort medicatie voor je kind doet. Los van de problemen die kunnen ontstaan in groei, botopbouw en tanden. Wist je dat de meeste medicatie voor kinderen slechts getest is op dieren en volwassenen. Wat ook logisch is, want een medicijn testen op kinderen is niet wenselijk. Maar het wordt wel als veilig voor kinderen bestempeld. En de hulpstoffen in diezelfde pufjes zijn vaak ook niet getest op inademen. Dit geldt overigens ook voor de hulpstoffen in vaccins, die zelfs nog in de bloedbaan worden gespoten.

Maar wat als je geen keus hebt?

Angst is echter ook hierin een slechte raadgever. Want wat als jouw kind zwaar benauwd is, zelfs grauw ziet en levenloos in je armen hangt? Misschien zou je je kind met voldoende kennis van natuurlijke middelen kunnen oplappen. Maar durf jij die keuze aan? Heb je tijd genoeg? Wat als je die medicatie niet geeft? Redt je kind het dan? En wat als je wel naar het ziekenhuis gaat? Kijk jij met veel frustratie naar hoe de zoveelste lading prednison erin gaat? Omdat je weet wat het met je kind doet? Ben je al jaren bezig om die chemische middelen uit zijn lichaam te krijgen en voelt het dan op zo’n moment weer als terug bij af? En wat als het advies luidt dat je kind dit zeker nog jaren moet gebruiken? Voel je je in de hoek gedrukt, machteloos, gefrustreerd? Voel je angst, verlamt dit je? Of voel je je misschien tekortschieten als ouder?

De manier waarop jij hiermee omgaat, bepaalt uiteindelijk de weg vooruit. Niet alleen jouw keuze in wat jij denkt dat goed voor je kind is, maar vooral de energie van waaruit je dit doet, bepaalt of deze ziekte en deze fase jullie inderdaad dichter bij een natuurlijke gezondheid kunnen brengen. Want: meer nog dan al die medicatie is liefde, verbinding en vertrouwen nodig om je innerlijke balans te herstellen. Er zijn genoeg ondersteunende middelen om je innerlijke balans te herstellen vanuit holistisch perspectief. Denk aan kruiden, celzouten, vitaminen etc. Maar niets is zo krachtig als de energie van bewustzijn.

Geef jij je verantwoordelijkheid uit handen?

De grote vraag is echter of jij je verantwoordelijkheid hierin kunt nemen. Niet alleen door niet direct je verantwoordelijkheid uit handen te geven aan artsen. Want dan doe je eigenlijk hetzelfde als diegenen die het welzijn van hun kind overlaten aan God en zelf geen actie ter ondersteuning nemen. Maar vooral om te kijken naar jezelf. Waarop baseer jij jouw beslissingen? Vanuit welke energie handel je? Bewustwording van het effect van jouw energie op dat van je kind is heel belangrijk, want geen enkel kind heeft baat bij een ouder die uit angst handelt, die gefrustreerd is of onzeker. Je kind heeft daadkracht nodig en liefde. Dit geeft je kind rust en vertrouwen en dat is de beste basis voor genezing.

Los daarvan ontstaat de meeste onbalans door ervaringen in het verleden die we niet vanuit bewustzijn hebben geïntegreerd in ons leven. Deze gebeurtenissen slaan we dan op als verhalen in ons onderbewuste, vol geuren, kleuren, inzichten, emoties en gedachten. Doordat we ons er echter steeds minder bewust van zijn, gaan ze letterlijk en figuurlijk een eigen leven leiden. Ze verzwaren je lichaam, er ontstaat een innerlijke onbalans en dan kunnen ook ziekten ontstaan. Ook bij deze verhalen is het belangrijk leiding en verantwoordelijkheid te nemen, zodat je vanuit liefde en bewustzijn kan kijken naar wat er werkelijk speelt en naar wat je kind nodig heeft.

De weg naar de gezondheid van je kind begint bij jezelf

Ziekte is de ingang naar een betere gezondheid als je durft te vertrouwen op je intuïtie en je eigen wijsheid. Daarvoor is echter wel onderzoek nodig, kritisch nadenken en vragen stellen. Niet zonder meer alles aannemen, maar ook inzien dat soms iets nu eenmaal (even) niet anders is. En dat het één het ander ook niet hoeft uit te sluiten en misschien wel een kwestie van leven of dood is. Ook als dit betekent dat je kind een tijd een puf nodig heeft, of misschien wel baat heeft bij die bepaalde medicatie.

De energie van waaruit je beslissingen maakt, zorgt echter voor de grootste heling. Daarbij komt het vooral neer op heel lief voor jezelf zijn. Zonder oordelen observeren en flexibel vanuit een gedegen inzicht en de juiste energie meebewegen met wat er op verschillende momenten nodig is en daarop je strategie aanpassen. Verantwoordelijkheid nemen is voorbij je angsten, onzekerheden en frustraties kijken en dan op gedegen onderzoek én je ouderlijk gevoel vertrouwen op je keuzes. Want je gevoel weet het uiteindelijk het beste en het is de afstemming op jouw hart die zorgt voor de verbinding, niet alleen met jezelf, maar ook met je kind. En dankzij je kind als spiegel kunnen zo oude verhalen zowel bij jou als bij je kind worden geheeld en kan jij je kind in liefde ondersteunen bij opvoeden en opgroeien.