Als spiritueel coach kom ik regelmatig mensen tegen die al vrij lang het spirituele pad bewandelen en al veel werk hebben verricht om zichzelf te bevrijden van beperkende patronen en trauma’s uit hun verleden. Ze hebben het gevoel dat ze daar wel klaar mee zijn en nu eindelijk eens toe willen komen aan wat zij zien als hun levensdoel: een eigen praktijk als therapeut, coach, of healer, of ander werk waarbij zij hun talenten op dit gebied kunnen inzetten.
Daarvoor hebben zij al vele studies en cursussen gevolgd om zich steeds verder te bekwamen, maar toch komt hun praktijk niet van de grond, of er komen steeds minder cliënten na een periode van bloei. Hun verlangen is groot en oprecht en het is zeker de bedoeling dat ze als lichtwerker hun steentje bijdragen aan het verhogen van het bewustzijn van de planeet, maar ze worden gehinderd door ballast uit het verleden die nog belemmerend werkt, waardoor het niet lukt om te creëren wat ze zo graag willen.
Niet alles in één keer
Tijdens een retraite had ik een keer een droom waarin een groot vrachtschip aan de kade aanmeerde om enkele pakketten uit te laden. De droom wilde me duidelijk maken dat je niet alle ballast in één keer uit kunt laden, omdat je die niet kunt verwerken, dat zou je niet aan kunnen. Het was het antwoord op mijn vraag waarom ik nu met ogenschijnlijk dezelfde vragen aan deze retraite was begonnen als anderhalf jaar geleden in een vergelijkbare situatie. Was ik wel iets opgeschoten als ik nog steeds hiermee worstelde?
Fase van het proces
Als je tegen obstakels in je leven aanloopt komt het er waarschijnlijk op neer dat er toch nog oude ballast opgeruimd mag worden, ondanks het feit dat je zelf het idee hebt dat dit allang niet meer nodig is. Je denkt: ik heb er al zo vaak aan gewerkt, het kan toch niet zo zijn dat ik dat nu weer moet gaan doen! Ja, toch wel, maar misschien in een andere vorm dan voorheen.
Elke fase van het proces vereist weer een andere aanpak en moet op het juiste moment aangegaan worden, niet te vroeg en niet te laat, want pas dan is het effectief (zie ook mijn vorige artikel: Het belang van het juiste moment).
Je gidsen zullen ervoor zorgen dat je precies dat stuk te verwerken krijgt dat je op dit moment in je leven aan kunt. Dit proces wordt vaak vergeleken met het afpellen van de schillen van een ui: met elke schil die je afpelt, kom je dichter bij de kern van de problematiek en voel je je lichter dan voorheen.
Periode van rust
Meestal komt er na zo’n periode van verwerking een tijd waarin je je goed voelt en denkt wel klaar te zijn met het proces. Je wordt ook ’s nachts met rust gelaten, na een tijd waarin je het gevoel had dat je hard aan het werk was gedurende de nacht (zie mijn artikel De nacht als parallel bestaan. Wat gebeurt er als je slaapt).
Je hebt volop nieuwe energie en alles waar je voorheen moeite mee had, lijkt vanzelf te gaan. Maar na enige tijd, soms na een paar jaar, maar soms ook al na een paar maanden, begint het opnieuw: weer loop je tegen dingen aan die je dacht achter je te hebben gelaten. Je komt opnieuw bepaalde thema’s tegen, bijvoorbeeld onzekerheid, depressieve gevoelens of angsten.
Het lijkt alsof je de wind tegen hebt in plaats van mee. Je krijgt niet voor elkaar wat je graag wilt en duwen en eraan trekken helpt ook niet. Dan is het tijd om nogmaals te kijken wat je tegen houdt, waarom het niet stroomt.
Oude thema’s
Dan zul je ontdekken dat oude thema’s de kop weer opsteken en je niet met rust laten. Dat is ook goed, want zo kun je toekomen aan de volgende fase in je proces, waarin je weer een stukje van je bagage uit kunt laden en lichter je weg kunt vervolgen.
Misschien moet je nu een andere vorm van therapie volgen, of lichaamswerk doen. Mogelijk ben je goed in staat het op eigen kracht te doen, eventueel door een tijd in retraite te gaan, of creatieve uitingsvormen te zoeken, zoals schilderen, dansen of zingen, want het hoeft helemaal niet zo zwaar te zijn.
Naarmate jijzelf lichter wordt omdat je al het één en ander opgeruimd hebt, wordt het werken aan wat je nog belemmert ook lichter en kun je er veel van leren en er zelfs van genieten. Het maakt je ook tot een betere therapeut, partner of vriend(in), want je weet hoe het werkt en je kunt anderen helpen bij dit proces. Door steeds dieper te gaan verhoog je je bewustzijn en energieniveau, en dat van de mensen om je heen als je die erbij betrekt.
Delen met anderen
Het is fijn om dit proces te delen met anderen die het zelfde pad hebben gekozen. Je kunt elkaar steunen en vaak doorloop je dezelfde processen, maar kies je net even een ander weg, omdat die beter bij jou past. Het is inspirerend om elkaars worstelingen en successen mee te maken en het geeft veel kracht, je staat er niet alleen voor.
Dat geldt ook voor de aanwezigheid van je gidsen, die jou door dik en dun steunen, al halen ze de kastanjes niet voor je uit het vuur, want het hoort bij je leerproces dat je dat zelf doet.
Zij kunnen je de weg wijzen die voor jou het meest effectief is op dit moment. Neem rust en keer naar binnen om contact met ze te maken, het zal je helpen om met meer gemak en plezier de noodzakelijke stappen te zetten.
Mooi artikel hoor! Mee eens, opruimen is een proces. Daarnaast ook jouw Zonnelicht aanroepen. Zit ook al in je. Vaak denken we dat we pas mogen/kunnen stralen als alles is opgeruimd. Maar juist de Zon in je toelaten ruimt al op! Als je dat toelaat, en je voelt zelfliefde, straal je dat ook uit naar de wereld. Hoewel er dan nog steeds wordt opgeschoond, hoef je niet te wachten om te doen waar je voor kwam tegelijkertijd: I AM in my Vehicle of Consciousness.
Is een krachtige affirmatie als je deze maakt met hand op jouw hart. Natuurlijk voelt niet iedereen dit meteen.
Maar wachten totdat alles ‘weg’ is is bijna onmogelijk. Het thema van de Nieuwe Aarde is juist alle imperfectie op de koop toenemen, zodat er niet tegen gevochten wordt. Jouw zonnetje aanroepen en er echt de ruimte/tijd voor nemen. We zijn zo gewend om eerst te sleutelen, terwijl Jouw Zon dit voor jou wil opruimen.
Dag Ellen, je begint je stuk met ‘..al veel werk verricht..bevrijden’. Is dat een eigen waarnemening van je of is dat iets wat klanten tegen je zeggen.
Mijn visie is is dat er niets te bevrijden valt.
Alles wat komt en gaat hoort niet bij je, het enige dat dan overblijft is puur bewustzijn.
“Werken aan je onverwerkte verleden” kan een verslaving worden. Er is altijd wel iets, altijd wel iets wat je niet kan accepteren van jezelf en waar je vanaf wilt. Dit gaat niet ophouden. Elke therapeut gaat weer iets anders vinden iedere therapie is weer anders en elke therapeut heeft andere basis overtuigingen. Je laat je leiden door hun expertise en vergeet hoe je er zelf bij voelt. Je vertrouwt teveel op de ander en stopt met luisteren naar je eigen gevoel. NIEMAND kent jou zo goed als jezelf dus toets alles aan je eigen gevoel. Anders is het een vicieuze cirkel.
Het leven gaat je altijd uitdagingen geven het blijft omhoog en omlaag gaan. Wanneer je stopt met bemoeien wat je niet kunt veranderen dan kan er misschien wat rust komen. Natuurlijk is dit mijn ervaring en geen waarheid behalve de mijne.
Ps. Het is een goed teken als je praktijk minder bezoekers krijgt. Dat is het doel, mensen worden zelfstandig en hebben vertrouwen in zichzelf gevonden. NIET ELKE LICHTWERKER HOEFT EEN PRAKTIJK TE BEGINNEN. Wat wil je zelf, ECHT! WAT WIL JE ZELF! period
Goed gezegd Rob!
yesssss
Hallo Rob,
Ik kan jouw woorden helemaal begrijpen maar we hebben allemaal onze eigenheid en daarbij heeft ieder zijn/haar thema’s maar ook het eigen ritme van groeien.
Er is niet 1 weg, ieder bewandeld zijn/haar eigen weg en wat voor een ander wel werkt, is geen garantie dat het mij verder op weg helpt.
Vaak lees ik reacties die aanvullend zijn, vanuit eigen perspectief, of bevestigend maar jouw woorden lijken veel van een ander te willen weerleggen = 1 waarheid???
Deze tekst die Ellen schreef, resoneert HELEMAAL met mijn wezen en mijn weg want ik heb in mijn opgroeien (0 tot 18j) meerdere aanhoudende trauma’s moeten opslaan die zijn helaas niet in een vingerknip verwerkt maar ze bleven/blijven zich wel aandienen.
Is het niet de bedoeling van Nieuwetijdskind om teksten aan te reiken en dat we enkel datgene lezen wat met het eigen wezen resoneert?
Hartegroet, Miranda
die laatste zin …. Ja!! wat niet resoneert is niet voor jou. Even goede vrienden!
Dankjewel!