Ik heb onlangs de mogelijkheid gehad om aanwezig te zijn en deel te nemen aan een conferentie waar veel sprekers bijna-doodervaringen ,BDE, in verschillende vormen hebben meegemaakt. De meesten deelden hun ontzettend onroerende ervaringen over reizen naar het licht van de fysieke dood en hoe het hen voor altijd veranderd heeft. De meeste sprekers staan totaal anders in het leven en zijn teruggekeerd met nieuw gevonden levensdoelen na hoofdletsel, ongelukken of ziekte. Het interessante is dat de doelen net zo gevarieerd waren als degenen die naar het hiernamaals waren gereisd.
Als resultaat van de transitie van het fysieke lichaam naar een buitenlichaam ervaring (BLE) en weer terug zijn unieke vaardigheden en talenten tot bloei gekomen. Deze werden vervolgens tijdens de conferentie ingebed in de presentaties. Deze geweldige juwelen zijn bedoeld om gedeeld te worden met hun lotgenoten. Misschien wel de meest belangrijke les die ik geleerd heb, is voortgekomen uit het observeren van de sprekers tijdens en buiten hun presentaties bij de conferentie.
Een overeenkomstig thema bij de BDE-sprekers was de mogelijkheid om het fysieke en mentale lichaam van anderen te kunnen helen. Met verschillende tactieken meldden de genezers dat ze tumoren laten krimpen, diverse kwalen diagnosticeren en dat ze veel verschillende vormen van genezing uit kunnen voeren. Verhaal na verhaal laat zien wat voor vermogens er ontdekt werden bij elk individu na een BDE.
Eén heler bood genereus gesprekken en feedback aan voor wie graag wilde praten over haar ongelofelijke reis na een BDE. Interessant, toen iemand haar benaderde over een gezondheidskwestie, riep ze nadrukkelijk : “niet nu”. Er is geen twijfel mogelijk dat ze het aantal verzoeken overweldigend vond, de genezer van de fysieke wereld bleek geen genezer van het grote hiernamaals te zijn. Haar goede intentie om advies en heling aan te bieden werden ingehaald door haar eigen menselijkheid.
Een andere spreker, had na een BDE, een interessante gave om spirituele geleiders te detecteren en aan te sturen door middel van een gecompliceerd methodisch protocol. Tijdens haar vertrek van de conferentie werd ze rennend gespot in het hotel om haar taxi te halen. Rennend met haar trolleykoffer door de lobby van het hotel, al botsend tegen hotelgasten, manend om uit de weg te gaan, gefixeerd op het halen van de vlucht van haar fysieke vliegtuig. Vertrouwde ze niet op haar geleiders, vroeg ik mij af? Weer een les van het licht om te vergeten, wanneer het er op aankomt werkt de menselijke toestand weer op volle kracht.
Dus wat heb ik geleerd bij het observeren van deze ervaringen? Ten eerste: ik heb veel te leren van hen die een BDE hebben ervaren. Ik heb er geen twijfels over dat hun vaardigheden uniek zijn en dat door hun werk, zij echt ten goede van anderen werken. Ik heb nieuwe therapeutische technieken geleerd om gebruik te kunnen maken van bronnen die ik alleen niet zou kunnen. De cursussen waren inderdaad van onschatbare waarde.
Als tweede heb ik geleerd dat het ego levend en wel terugkeert na een BDE. Het is misschien wat minder ijverig maar voor het grootste gedeelte is het er echt nog steeds. Wanneer weer terug gekeerd in het fysieke, met het vermogen om te denken en vrije wil te hebben, kan egocentrisch gedrag weer terugkeren en kunnen oude patronen weer actief worden. Ongeduld, gebrek aan vertrouwen, oordeel en al het andere egocentrische gedrag herinnert ons misschien wel aan de grote reden waarom mensen terugkeren na een BDE; dat is, dat er nog een heleboel te leren valt. De dingen die nog niet volledig waren op het moment van de BDE zijn er nog steeds. Samen met de gaven en speciale talenten is dat misschien wel de grootste les van het licht. Er moet nog wat gebeuren. Er zijn verbindingen waar we van ontbonden moeten worden. Er zijn nog steeds stappen die gemaakt moeten worden om te leren dat de fysieke wereld nog wat te leren heeft; anders, zou terugkeren geen optie zijn.
