In de afgelopen jaren heb ik meer en meer contact kunnen maken met mijn innerlijk licht. Ik kan het zien en voelen. Ik kan het uitbreiden als ik dat wil, ik kan het dicht om me heen trekken wanneer ik voel dat dit nodig is. Wanneer ik me erop concentreer, zie ik welke kleur het heeft. Vaak is dat een periode dezelfde kleur, maar soms is het een dagje net anders.
Ik vind het fijn om dit deel van mezelf te ervaren. Het is een deel van mij dat groter is dan mijn fysieke verschijning. Het is groter dan wat ik gewend ben ‘ik’ te noemen. Eerlijk gezegd ben ‘ik’ eerder een deel van mijn licht, dan andersom. Mijn licht bestaat uit liefde. Ik ben mijn licht. Ik ben liefde.
Heldere aantrekkingskracht
Doordat het contact met mijn licht groter en vollediger werd, is mijn licht ook steeds helderder gaan schijnen. Zo gaat dat met liefdevolle aandacht voor wie je daadwerkelijk bent. Dat straal je meer en meer uit. Het kost behoorlijk wat bloed zweet en tranen om alle obstakels op te ruimen die je innerlijk licht blokkeren. Wanneer de stralen overal doorheen komen, is dat meer dan de moeite waard.
Wanneer je licht helderder gaat schijnen worden andere mensen daardoor aangetrokken. Herken je dat? Dat wanneer jij goed in je vel zit dat mensen het automatisch fijn vinden om in jouw buurt te zijn? En wanneer jij steeds meer en stabieler in je licht kunt staan, dan is het voor anderen heerlijk om in jouw energie te verblijven. En andersom natuurlijk ook: het is voor jou ook heel prettig om in de buurt te zijn van mensen met een fijne energie en een helder licht.
Ben jij een baken of een kaarsvlam?
Jouw innerlijk licht kan een baken zijn voor andere mensen. Een licht waar zij hun eigen koers op kunnen uitzetten. Voor de een zal jouw licht een haven markeren waar zij heel graag willen zijn. Voor anderen zal het een teken zijn om er weliswaar vlak langs te varen, maar om er niet tegenaan te botsen. Voor weer anderen zal jouw licht een teken zijn om rechtsomkeert te maken en een andere kant op te varen. Kan allemaal, is ook allemaal goed.
Jouw innerlijk licht kan echter ook als een kaarsvlam op een mot werken. Het lijkt voor een ander heerlijk om daar heel dichtbij te zijn. Ze komen het liefste zo snel mogelijk zo nader mogelijk. Er is een diep verlangen naar wat jij met jouw licht voor hen vertegenwoordigt. Er is een magnetische aantrekkingskracht. Maar jouw vlam is (nog) te heet. De mot vliegt te dichtbij en loopt het risico te verbranden in de vlam.
Jij bepaalt niet welk licht jij voor een ander bent, het baken of de vlam. Jij hebt slechts jouw eigen licht en de ander bepaalt hoe hij of zij dat licht ervaart en gebruikt. En misschien is zelfs dat wel niet waar. Wellicht heeft de ander er net zo min iets over te zeggen als jij. Is het gewoonweg wat het is. Is het slechts de loop van een proces om elkaar te ervaren zoals je doet.
Innerlijke patronen bepalen het plaatje
Ik denk dat het heel belangrijk is om te beseffen dat hoe jouw licht gezien wordt, of hoe jij het licht van een ander ziet, heel veel te maken heeft met innerlijke patronen. Hoe vaster we zitten in overtuigingen over onszelf en anderen, hoe meer we geneigd zijn om alles wat we ervaren in dat plaatje te passen. We zien een ander als een heilige of een demon en alles wat we ervaren is erop gericht dat beeld te bevestigen.
Het verschil kunnen zien tussen een baken en een kaarsvlam is niet meer dan het vermogen om het licht te zien voor wat het is. Om de ander te kunnen zien voor wie hij of zij is. Geen heilige, ook geen demon, maar een mens met een helder licht. Een licht waar jij gebruik van kunt maken bij het steeds helderder laten schijnen van jouw eigen innerlijk licht. We zien waar we aan toe zijn om te zien. We horen wat we kunnen horen. We verlangen alleen naar datgene waar we aan toe zijn om te verlangen. Waar we niet aan toe zijn kunnen we domweg niet ervaren. Hoe graag we dat ook willen en hoe helder we ook zijn in wat we laten zien van onszelf. Soms is het gat van wat we voelen bij het licht van de ander en wat we daadwerkelijk kunnen verdragen te groot.
Uit de as herrijzen
Een mot kan alleen haar vleugels verbranden wanneer zij niet ziet dat jouw vuur te heet is. Zolang de mot denkt dat jij iets anders bent dan je bent zal ze dichtbij willen komen. Wanneer ze haar vleugels verbrandt, ziet ze dat ze het licht voor iets anders heeft aangezien. Dat doet zeer, zowel het verbranden als het besef. En dan kan het zijn dat jij als vlam verweten wordt dat je niet was wat je beloofde te zijn. Juist wanneer de belofte alleen in het hoofd van de mot bestond.
Het kan natuurlijk ook zijn dat de mot ineens besluit om dwars door de vlam heen te breken. Om de hitte te verdragen en te zien dat wat er verbrandt slechts obstakels zijn op haar pad. Om als een feniks uit haar eigen as te herrijzen. Om sterker en steviger te staan in haar leven. Om haar eigen koers uit te kunnen zetten. En om te kiezen om jou daar wel of niet als baken voor te gebruiken.
Straal jouw licht de wereld in
Laat je licht stralen. Sta helemaal in je eigen licht. En let ook op de bakens om je heen. En op de kaarsvlammen waar jij als een mot toe aangetrokken wordt. En kies dan hoe jij jouw licht wilt inzetten. Kies ook hoe jij het licht van de mensen om je heen het liefste wilt gebruiken op jouw pad naar onbelemmerde liefde. En weet dat iedereen om je heen ook kiest wat het beste bij hem of haar past.
