Ben jij ook iemand die graag controle wil hebben over het leven? Volgens mij willen de meeste mensen dat regelmatig, ook al weten we eigenlijk wel dat we het niet in de hand hebben.
“Ga eens schrijven” hoorde ik jaren geleden al in mezelf , waarop ik steevast als antwoord gaf: “ja maar, waarover dan”? Ik voelde weerstand en kon (wilde) het me niet voorstellen. Pas toen ik na lang uitstellen een half jaartje wekelijks een stukje geschreven had kon ik zien en voelen wat het me allemaal wel niet bracht. Alleen al het feit dat ik regelmatig tijd vrij maak om mijn gevoelens met mijn hart te begrijpen en dan op te schrijven is helend, verbindend en aardend, maar ik merkte ook dat ik heel blij werd van woorden geven aan mijn innerlijke wereld en dat wat me zo bezighoudt. Zo heb ik nog meer voorbeelden maar je snapt het al, het heeft me veel gebracht om de controle los te laten.
Een vorm van controle die ik ook goed van mezelf ken is dat ik graag antwoorden wil hebben op vragen waar ik mee zit. In mijn hoofd, natuurlijk. Dit terwijl ik intuïtief wel weet dat de wijsheid niet in het antwoord zit maar in de vraag zelf. Want die is wat je vooruit doet bewegen terwijl met een antwoord die je als waarheid aanneemt alles stopt. Stel dat je aan jezelf vraagt wie je bent, waar je vandaan komt en wat je op aarde komt doen. Wat zou er dan gebeuren als je op die vragen ineens het ultieme antwoord krijgt? Dan ben je direct klaar met evolueren en daarmee met leven, want niets in ons aardse bestaan blijft hetzelfde, kijk maar naar onze seizoenen. Daarom stel ik bij grote voorkeur vooral vragen aan mensen die bij mij in de coaching praktijk komen voor antwoorden, want dat zet mensen in beweging. Niet alleen om bij zichzelf te rade te gaan, maar ook om anders naar zichzelf te kijken. Liefst vanuit een meer liefdevol perspectief dan ze geleerd hebben in hun jeugd.
Onze huidige manier van samenleven is namelijk grotendeels gebaseerd op straffen en belonen. Je wordt beloond met doorgaan naar een volgende klas , met “goede” cijfers, een “goede” studie of een “goede” baan als je netjes alle voorgeschreven antwoorden onthoudt, herkauwt, en opdreunt. Als een gevoelloze robot. Elke vorm van creativiteit , van vrij bewegen, van leren door te doen, wordt al van jongs af aan in de kiem gesmoord om mee te kunnen doen met de rationeel ingestelde samenleving die zorgvuldig je blik vernauwt en je straft als je niet netjes meedoet. Mooi voorbeeld hiervan is de premier van Nieuw-Zeeland die in 2020 dit zei: “Wij zullen uw enige bron van waarheid blijven,” en , “Tenzij u het van ons hoort, is het niet de waarheid.”
Maar terug naar jou…
Grote kans dat jezelf af en toe afvraagt wie je bent, waar je vandaan komt en wat je op aarde komt doen.
Ik hoop van harte dat je het nooit helemaal zult weten.
PS:volg me hier op Instagram, of Linkedin
Nee, geen behoefte aan. Ik laat me dagelijks leiden door het Universum en dat gaat prima zo.
Ik ga en sta waar het Universum vind dat ik nodig ben.
Ik luister niet naar wat de maatschappij zegt, ga altijd mijn eigen weg en heb lak aan mensen die daar iets van vinden.
Dit is mijn leven en daarin laat ik me niet beïnvloeden door mode, trends, hypes en overig maatschappelijk geneuzel.
Ik ben een vrije geest die luistert naar zijn hart, door sommige ook wel moderne hippie genoemd.
Ik heb geleerd voor mezelf te denken, onderzoek te doen indien nodig en ervan te leren.
En wat er in die maatschappij allemaal gaande is boeit mij niet.