Het loslaten van dominante, onderdrukkende patronen of energie is een terugkerend thema in de sessies van de afgelopen maanden. Deze dominantie komt voort uit een patroon dat al eeuwen speelt: mannelijk en onaantastbaar zijn vanuit lijfsbehoud. Kwetsbaar zijn is geen optie, wat ertoe leidt dat mensen geen verantwoordelijkheid nemen voor hun pijn en anderen schaden.
Op microniveau uit dit zich in relaties met dominante partners of onderdrukkende patronen tussen ouders en kinderen. (Een onderdrukkende mannelijke energie kan zich zowel bij mannen als vrouwen manifesteren.)
Op macroniveau is de huidige situatie in de wereld daar een uiting van. Zowel op individueel als collectief niveau mogen we ons onze autonomie herinneren, grenzen stellen en gaan staan.
Gnosis: “sta op en herinner jezelf”
In deze tijd neemt het licht toe waardoor de sluiers wegtrekken. Zo komen de onderdrukkende patronen nog meer in beeld. Narcistische patronen zijn er in allerlei gradaties en hebben overeenkomstige kenmerken.
Er is sprake van dominantie waardoor één van beiden weinig ruimte en gelijkwaardigheid ervaart.
Vaak is er sprake van manipulatie en legt de persoon in kwestie de schuld stelselmatig buiten zichzelf. Hij of zij is niet in staat om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar gedrag en voelt zich voortdurend slachtoffer van de omstandigheden.
Zoals de moeder die haar dochter steeds vertelt dat ze raar is, maar in de buitenwereld de rol speelt van liefdevolle ouder. Of de partner die regelmatig ontsteekt in woede, maar beweert dat er met hem niks mis is. Zijn vriendin moet er niet zo zwaar aan tillen, hij heeft toch het beste met haar voor?
Je eigen rol
Wanneer mensen in een sessie energetisch contact maken met deze dominante persoon, blijkt er vaak een eenzaam, verdrietig kind in de ander te schuilen. Het gedrag is ontstaan uit lijfsbehoud en niet om anderen bewust te schaden.
Hoe verleidelijk het ook is om de ander te veroordelen, belangrijker is het om te onderzoeken waarom deze mensen in je leven zijn.
Zelf had ik van jongs af aan een ‘abonnement’ op mensen die zich boven mij plaatsten en soms zelfs vernederden. Dit uitte zich soms subtiel, vanuit slachtofferschap. Maar ook trof ik mensen die openlijk dominant waren en mij ernstig deden twijfelen aan mezelf.
Omdat ik goed van vertrouwen ben en zeker in het verleden nogal naïef, kon ik me gewoon niet voorstellen dat een ander misschien niet zuiver was. Daardoor had ik het ondermijnende gedrag niet door of praatte het zelfs goed.
Het waren pijnlijke ervaringen, maar deze mensen hebben mij allen een grote dienst bewezen; ze brachten me dichter bij mezelf. Vaak ervoer ik allang alarmsignalen, omdat ik me niet prettig voelde in iemands aanwezigheid. Maar mijn hoofd vond dat ik niet zo moest overdrijven (dat had ik als kind vaak gehoord) en drukte het subtiele gevoel weg. Van lieverlee nam de dominantie intensere vormen aan, met als doel dat ik mijn intuïtie serieus zou nemen en grenzen stelde. Dat laatste was broodnodig, al voelde ik deze meestal pas als het contact heel naar was. Mettertijd lukte het me steeds beter mijn gevoel serieus te nemen en contacten eerder af te breken. Mocht je er nog middenin zitten, neem dit gegeven dan ter harte. Ook mij is het gelukt!
Ruimte scheppen
Om je intuïtie te kunnen waarnemen is het belangrijk om eerst ruimte te scheppen. Laat de pijn los van eerdere ervaringen. Aan loslaten gaat toelaten vooraf. Sta jezelf toe om je verdriet te voelen, de eenzaamheid, je boosheid. Met het loslaten ontstaan inzichten over de reden waarom deze persoon in je leven was. Bovendien ontstaat er meer en meer ruimte om in contact te komen met je intuïtie en je hart. Je wordt bewuster van wat je wél wilt in een (familie)relatie: hartsverbinding, vertrouwen, respect, openheid.
Grenzen stellen
Het toelaten van boosheid was voor mij als hooggevoelige een eye-opener: het hielp mij om mijn grenzen te voelen. Het opborrelende vuurtje in mij kon steeds meer ontsteken in een vuur. Dit uitte ik niet rechtstreeks naar de ander, maar ik liet het toe in mezelf. Hoe fijn om daadwerkelijk te kunnen ervaren dat de ander mijn grens overschreed! Na het zakken van het vuur en het ervaren van mijn grens, kon ik in alle rust (nou ja, meestal dan) op een rijtje zetten hoe ik me kon uitspreken naar de ander. Omarm je innerlijk vuur, dit belangrijke alarmsignaal van jouw Zijn.
Parallelle patronen in de wereld
In de afgelopen jaren is mijn innerlijk vuur vaak ontbrand wat betreft de situatie in de wereld. Het is opvallend hoe veel gelijkenissen er zijn met mijn eerdere ervaringen. Zoals het tijd is om als individu op te staan en een grens te stellen, geldt dit ook voor de mensheid als geheel. Machthebbers spelen hun rol via overheden en wereldwijde organen. Er is met betrekking tot de Corona-situatie sprake van onvolledige en tegenstrijdige informatie, manipulatie en stelselmatige censuur van artsen en wetenschappers met een ander geluid. De manipulatie en onderdrukking zijn voor steeds meer mensen voelbaar. We mogen als collectief onze grens ervaren en deze uitspreken. Hoe meer de mensheid in de verdrukking komt, hoe groter de groep wordt die opstaat.
De tijd is aangebroken om kritisch te kijken naar belangen van machthebbers en vooral onze eigen rol als burgers te onderzoeken. Is het wel de bedoeling dat we ons onderdanig en volgzaam opstellen? We staan aan de vooravond van onze groei naar volwassenheid.
Verbinding met jezelf
Deze tijd dwingt ons meer dan ooit om in verbinding te zijn met onze kern om te kunnen surfen op de onstuimige golven. Tegelijkertijd is dit nu lastiger dan ooit tevoren. We worden voortdurend getriggerd op oude patronen en oude pijn.
Hoe moeilijk en hoe pijnlijk is het om deze toe te laten… Maar als we dat niet doen, verlengen we ons proces en vergroten we de afstand tot onze ware kern. Hoe dichter we bij onze ware kern komen, hoe meer we onze kracht ervaren. Onze innerlijke kracht is immens en geeft brandstof aan onze creatiekracht.
Lukt het jou om oude pijn los te laten en jezelf te bevrijden van onderdrukkende patronen? Laat het hieronder weten, dank je wel voor jouw bericht.
wouw,wat een inzicht krijg ik door het lezen van dit artikel. Ik ben de laatste tijd bezig om me bewust te worden wanneer ik toch me verstop achter een masker. Er gebeurde lichamelijk iets wat ik niet begreep, ik was wel zover dat ik er achter was gekomen dat ik onderweg was naar een dierbaar iemand die dezelfde energie heeft als mijn dominante vader, echtgenoot èn zoon……. de onverwerkte pijn van het niet gezien en gehoord worden komt op een wonderlijke manier weer boven. De pijn wordt telkens op een dieper niveau aangeraakt. Volgende week heb ik een sessie om deze pijn, die ook collectief is, in de ogen te zien, te doorleven en in Liefde te helen! ik verheug me op de verdiepende sessie! En dank voor dit prachtige artikel vol wijsheid!!
Wat een mooi geschreven stuk. Heel herkenbaar ook. Ik zit ook in het proces van mijn boosheid toe te durven laten en het herkennen van mijn grenzen. Omdat ik zo vaak met manipulatie te maken heb gehad herken ik in ieder geval de manipulatie die nu bezig is in de wereld. Alleen van de mensen die dichterbij me staan vind ik het nog lastig om me ervan los te maken.
Dank! Je maakt het helder voor me eigenlijk weer terug naar mijn mooie basis en loslaten. Mijn eigen gevoel omarmen en opnieuw de pijn te voelen en daardoor los te laten.
Wat heb je dat mooi samengevat! Hartegroet, Susanne
ha susanne
Ik heb nu contact met iemand die mij regelmatig mijn onverwerkte pijn plekken laat voelen.
Ook mijn alarmbelletje is afgegaan en vraag aan mijzelf of de afbraak soms net wat groter is dan de opbouw.
Maar als ik het contact afbreek ontvlucht ik dan mijn te leren lessen of is dat juist de les die ik leren mag?
Dank je wel voor je schrijven ik ben nu gewaarschuwd.
lfs arie
Hi Arie,
Dat is een goeie vraag, maar lastig voor mij om daar antwoord op te geven. Iemand mag best confronterend zijn, wellicht onbewust. Maar het is wel belangrijk dat je een prettig gevoel hebt bij het contact. En dat je voelt dat de ander oprechte bedoelingen heeft. Als je hier alert op bent, krijg je vanzelf aanwijzingen of het goed is om dit voort te zetten.
Warme groet,
Susanne
het was ook niet echt een vraag waar ik een antwoord op verwachte hoor susanne dat antwoord zal ik in mijzelf vinden.