Blokkades bij mensen met autisme

Ik blokkeer soms ook (Asperger) en kan dan plots niet meer spreken of doe ineens koel en afstandelijk tegen een persoon waar ik normaal hartelijk mee omga. Bij mij voelt het alsof mijn brein bevriest en dat het ijs wordt. Ofwel probeer je het ijs te breken door te beitelen (praten met mij, proberen te achterhalen waarom ik me zo voel,…) maar dat werkt averechts. Dat maakt het ijs op een agressieve manier stuk.hoewel goed bedoeld. Je kunt ook het ijs laten smelten (me omhelzen, vasthouden, niet praten, stilte). Meestal is ht na een paar minuten dan over omdat mijn brein ontdooid is. Op een natuurlijke en warme manier. Dat is de enige manier die werkt bij mij; tijd geven zodat ik een betekenis van verlenen aan wat ik voel. Dat vraagt soms wat tijd….

Blokkeren, ik vind het vreselijk om mee te maken. ik wil eigenlijk van alles nog doen, maar maak
het dan alleen maar erger. Me overgeven even niets doen, ik ben het niet gewend.
heb zeker wat opgestoken, van andere berichten. Voorkomen, dat het niet meer terug komt, zal denk ik niet gaan bij autisme. Ik heb een enorme slaaptekort, bang dat, dat de veroorzaker is.
Leven met autisme, ik wou dat het morgen over was.

Het kan zeker helpen om even de ruimte te verlaten om wat natuur op te zoeken, of om gewoon een hond of kat los door de ruimte te laten lopen. Wanneer het te hoog zit, werkt het toch niet meer, dan moet er eerst weer een moment komen om weer op te kunnen laden.

Verder zijn respect, rust, humor en een hoge mate van fijngevoeligheid een pré in de omgang met mensen met autisme. Bij mij (asperger) treed er altijd een blokkade op als mensen me niet aanvoelen en botweg hun zienswijze bij me trachten op te dringen. Mensen met autisme zijn vaak erg gepassioneerd over een bepaald onderwerp, en het kan helpen een opening te creëren, door vanuit gemeende interesse (niet gemeende interesse werkt avrechts) hun iets over hun passie te laten vertellen. Van daaruit kan je proberen te achterhalen wat hun nu zo fascineert om zo de onderliggende behoeften te verkennen, waarop je weer in kan spelen. Het idee dat jij geen bedreiging vormt en hun echt ziet en waardeert, helpt enorm in de omgang met autisten.

Onze zoon is jong volwassen en autistisch, als hij op slot raakt is het van belang om gewoon rustig naast hem te gaan zitten en liefdevol aan jezelf te denken. Doordat ik dan zelf in totale aanvaardring en overgave ga, geef ik hem het vertrouwen om weer bij zichzelf te komen in dit gevoel. Mijn gevoel van eigenliefde, acceptatie en vertrouwen word dan opgepikt, en komt er ontspanning in zijn lichaam en geest. Dit gaat soms snel en soms heeft het even tijd nodig. Als ervaringsdeskundige kan ik zeggen dat dit de enige manier is om weer voelen te creëren als alles geblokkeerd is. Ik heb dit moeten leren, de eerste keer raak je in paniek of word je boos en verdrietig uit onmacht. Of wil je het gaan uitleggen en gaan praten. Ga spiegelen, en blijf in je eigen vertrouwen. Hij heeft mij zoveel geleerd over zelf liefde, daar ben ik hem heel dankbaar voor. Ik dank mijn zoon hierna dan ook voor als dit gebeurd is. Liefs van Jacqueline

inderdaad beter mij lijkt niet dat je er iets aan kan doen oplossen misschien maar dat is wel hard uiteindelijk ligt het toch bij hun zelf als ik naar mij zelf kijk met autisme en andere stukje bij beetje het probleem vastpakken alleen dat doet pijn

Volgens mij werkt dit bij veel mensen zo dat ze blokkeren, of een grap maken, bij iets wat ergens iets aanraakt in hunzelf wat ze niet begrijpen, of kunnen handelen. Ik herken dit iig ook bij mezelf. Dat ik of gedeeltelijk kan blokkeren en er even niet meer helemaal bij ben. Mooi uitgelegd en omschreven, het geeft mij ook wat meer helderheid hierin, en herkenning. En waarom het dan soms erg vermoeiend kan zijn als dat meerdere keren op een dag gebeurd! Maar dat wist ik al, en kan er nu goed mee om gaan. Omdat ik steeds meer van mezelf en de wereld waarin we leven begrijp, andere mensen begrijp.. of iig voor een groter deel… Daar zat bij mij de clue, als er iets aangeraakt word in mezelf wat ik niet begrijp, en ik wil dat dan begrijpen maar als dat niet lukt maar ik wel moet door-functioneren in de situatie, dan word het systeem (extra) of (over)belast. Of een gedrag wat zo onverwachts ruw en hard is kan me en kon me vooral erg van mijn stuk brengen. Het onbegrip van waarom doet hij of zij dat in hemelsnaam nu… auw. Ik interpreteer het nu als een harde koude energie die binnenkomt via woorden of gedrag. En daarop "dichtklappen" . Maar dit zal je zelf ook wel realiseren dat dit zo werk, maar wil even zeggen dank voor je schrijven en je liefdevolle werk. Mooi!

Liefs

Syl

Ik herken eigenlijk alle genoemde blokkades bij mijzelf.
Ik denk dat het per persoon verschilt hoe diegene weer uit zo'n blokkade raakt.
Het zou bij mij per dag zelfs kunnen verschillen, de ene dag sta ik sterker in mijn schoenen dan de andere.
In het ergste geval wil ik alleen maar naar huis en in bed liggen, soms huilen en soms slapen.
De volgende dag of na een paar uur gaat het weer goed.
Er zijn ook enkele mensen die mij uit een blokkade kunnen halen. Dat zijn vooral mijn man en mijn moeder.
Begrip en een vertrouwensband creëren helpen denk ik dus het beste om iemand weer uit de blokkade te krijgen.
En eventueel over een onderwerp beginnen waarvan je weet dat die persoon daar interesse in heeft. Dan raakt diegene weer een beetje enthousiast.

Ik denk dat je aan de onzichtbare blokkade niets kunt doen.
Wanneer je tussen gesprekken door vraagt of het goed gaat met diegene zal hij/zij waarschijnlijk toch antwoorden dat het goed gaat.
Soms dringt het thuis pas echt tot je door waarom je tijdens een gesprek blokkeerde, waardoor je de rest van het gesprek niet meer hebt kunnen volgen.
Vaak is het iets dat je van slag maakte of misschien niet interessant vond.

Hallo Nadia,

Ikzelf zit meestal op FB & ik lees nu net dit bericht van jouw & heb besloten om toch via deze site jouw vraag te beantwoorden omdat dit wel erg belangrijk is en ik je hulpvraag niet kan negeren.
wat ten éérste heel belangrijk is voor Jezelf, Nadia…is dat jij .. je eigen angsten los laat om meegesleurd te worden in hun emoties en bang bent er zelf niet meer uit te komen & je ze niet kan helpen, dat is jouw eigen blokkade. Weet wie jezelf bent. Is voor jouw belangrijk.

Als je dat Goed beseft en deze angst opruimt kun je deze mensen bereiken & helpen, door in te tunen op hun energie …het dus toelaat…. om zo hen te kunnen begrijpen… je zult dan je eigen aura moeten opschonen & er mooie bloemen in zetten b.v. van alle kleuren & vormen, daaromheen gooi je een dun gouden laagje en zet er edelstenen in… de amethist ( violette vlam) zet ook de woorden en intentie erin: zo gauw als er angsten aanwezig zijn, die worden veroorzaakt door onderdrukking, worden deze meteen weg gebrand, schoon gemaakt door deze vlam.
Zo bescherm jij jezelf & je medemens die je wilt helpen. Je zult dus zelf een sterke geest mogen onderhouden en heel goed weten wat je doet. Zo ben jezelf ook rustig en kalm en kun je ze toelaten….want dat doe je niet. daarom openen ze zich ook niet voor je.

Ook is het belangrijk dat je de ruimte waarin je ze ontvangt vult met zuiver wit licht. schoon deze ruimte na iedere bezoeker steeds weer op. wij bestaan allemaal uit verschillende "ikjes" die elkaar allemaal beïnvloeden…IN jezelf. Dus als er één de overhand heeft en die is bang, sluit de rest zich ook af. het is dus zaak dat Jij, Nadia als een soort van moeder opstelt & het kind toegang geeft tot jouw Liefde vanuit je zuivere en pure Hart. Dan is het ook veilig voor degene die jouw hulp nodig heeft. Dit Hart oordeelt niet & kent ook geen angsten…dus gééf je hun daardoor de moed & vertrouwen om zich veilig te kunnen openen.

M.a.w Je geeft hiermee hun de weg aan…naar hun eigen hart… hun eigen veilig plekje waar ze welkom zijn & geliefd worden door hun eigen Overziel/ bescherm Engel, hoe je het ook wilt noemen…. Ze zijn allemaal op weg om dit te vinden…en onderweg komen ze die "angst-blokkades' tegen ( wat illusies zijn) & durven niet verder te gaan.

Dit is heel belangrijk om begrepen te worden, zowel voor jezelf als voor de hulp behoevende.

Als laatste zal ik je vertellen hoe ikzelf het doe, hoe ik me voorbereid op iemand die mijn hulp nodig heeft: ik Open mijn chakra's & aard mezelf door de wortels uit mijn voeten te zien gaan in moeder aarde…. ik veranker mezelf via mijn stuitje en geef alle kleuren mee aan dit koord, ook mijn zuiver wit licht en een gouden randje eromheen… dan zeg ik tegen mezelf ( dit zijn alle delen van mezelf) jongens allemaal de neuzen dezelfde kant op & degene onder jullie die begrijpt wat er aan de hand is, die spreekt, de rest zwijgt. Ik ben sowieso altijd in mijn Hart & van daaruit spreek ik, luister ik & ik heb altijd een Glimlach en begroet degene met een glimlach en een zachte aanraking of als er behoefte aan is, een knuffel. Hiermee nodig ik ze uit, om In mijn energie te stappen & zó kunnen ze zien & voelen hoe ze de weg zelf kunnen vinden… ik nodig ze uit…. geen verplichting & ik ben hun gelijke…. dat laat ik iedereen ook zo voelen want zo denk en voel ik ook. Omdat het zo is.

doordat ik mijn eigen angsten heb begrepen & overwonnen, ik weet dat iedereen zijn eigen taal spreekt, sta ik overal voor open…. als ik een uitspraak niet begrijp, vraag ik: wat bedoel je ermee? of ik heb een idee van , wat ze bedoelen en check dit: bedoel je dit? & dat open je de deur voor ze geheel ongedwongen en zonder oordeel of een pasklare antwoord want die is er niet. als er een behoefte is om even te exploderen, laat dat dan ook gewoon toe, ook belangrijk. Ze mogen het gevoel hebben zich te kunnen ontladen, zonder persoonlijk te worden of respectloos te zijn. daar mag je ze ook op wijzen, als dat wel gebeurd. Dus je zult stevig in je eigen schoenen mogen gaan staan., heel goed weten wat jezelf wilt & hoe ver je wilt/kunt/durft gaan hierin. want je eigen emoties spelen ook altijd een rol. dat is wat ik je kan meegeven & alles wat ik je hier heb gezegd, is uit eigen ervaring met jongeren & jonge volwassenen.

Wel, lieve Nadia, ik Hoop dat dit je verder zal helpen & ik wens je heel veel Liefde toe

Liefs, Henriëtte ( Jet) <3 xxx 🙂

Een klik hebben met de persoon, vertrouwen opbouwen, vanuit het hart eerlijk oprechtheid, rechtvaardigheid, veel geduld, structuur wat verwacht je van die persoon, spelende wijs dan komt hij of zij vanzelf. Gewoon genieten van het moment en dan de volgende keer weer genieten 🙂 don't worry be happy

wat in mij opkomt is dat je dan eerst een vertrouwensband moet creeeren ,zodat ze zich zo veilig voelen dat ze uit hun zelf de stap kunnen nemen , of dat je precies aanvoelt wanneer het juiste moment is om ze uit hun comfortzone te geleiden..proberen het uit hun te trekken werkt averechts volgens mij..je moet het vermogen hebben om hun te zijn en aan te voelen hoe je met hun omgaat en wat ze nodig hebben..zo voel ik t in elk geval

Ik ben ook zo,n persoon die volledig op slot kan raken.
Op dat moment is het alsof ik leef met een glazen stolp om mij heen, waar ik niet doorheen kan breken.
Ik functioneer normaal, ga als het ware op de automatische piloot.
Ik kan hoog uit een ja of een nee uitbrengen, wanneer mensen dan aan mij gaan trekken, sluit ik mij alleen maar meer af.
Mensen willen antwoorden en weten wat er met je aan de hand is,…vaak weet ik dit zelf niet , ik kan niet bij dit antwoord komen, ik probeer het voor mijzelf duidelijk te krijgen op dat moment.
Dit hele gebeuren kan soms weken aanhouden, ik heb er zelf veel last van , laat staan anderen.
Heb nooit het stempeltje autisme opgeplakt gekregen, ben wel een HSP mens.

Ik herken dit wel en vind ook je vergelijking daarover met apps heel goed! Rust en de band die je hebt met je kind versterken bij een blokkade, dat is voor mij erg belangrijk. Je kent je kinds thema's. Erkenning hiervan en bewustzijn creëren zal altijd zorgen voor ontlading en vooruitgang. Je kan er een kinderyoga oefening bij doen die bij jullie past om even goed stil te staan bij wat er moeilijk is en dan loslaten en vooral blijven ademhalen!

Waarom vraag je het je cliënten niet zelf? Ik zou niet aan kunnen geven waar die en die cliënt behoefte aan heeft. De cliënt kan wel aangeven wat werkt en wat niet. Ik ken zelf ook een vrouw die af toe helemaal op slot slaat. Je staat compleet machteloos want er wordt inderdaad nergens meer op gereageerd. Bij navraag wat ik doen gaf ze aan dat ik gewoon verder moest praten over koetjes en kalfjes en was ze er toe in staat, haar onder haar arm mee te nemen voor een wandelingetje. Door dat te doen werden de episodes waarin ze niet meer reageerde een stuk korter. Succes met je mooie werk!