Dit artikel gaat over de betekenis van paranormale ervaringen bij kinderen, ook wel buitenzintuigelijke ervaringen genoemd.
Ik heb voor dit onderwerp gekozen, omdat inzicht in de betekenis van paranormale ervaringen bij kinderen een aanzienlijke bijdrage levert in de verwerking van deze ervaringen en in de persoonlijke groei die een kind door kan maken. Een ervaring is immers veel eenvoudiger te verwerken wanneer deze een zinvolle betekenis krijgt.
Geschreven door Carla Muijsert – van Blitterswijk
Paranormale ervaringen vinden hun oorsprong in een uitwisseling van energie tussen de mens en zijn omgeving. Een mens geeft door middel van zijn gedachten en handelingen zelf vorm aan energie, maar trekt ook de energie aan die op enig moment bij hem of haar past. Dit is dan ook de reden dat mensen zulke verschillende ervaringen hebben.
De inhoud van een buitenzintuiglijke paranormale ervaring is met andere woorden geheel afhankelijk van de mens zelf. Buitenzintuiglijke ervaringen laten altijd een stukje van jezelf zien. Ze zijn als het ware een spiegel van je ziel. En zoals je kunt verwachten; de ene keer kijk je in de spiegel en zie je iets wat je leuk vindt en de volgende keer zie je iets wat je minder bevalt. Omdat buitenzintuiglijke ervaringen iets zeggen over de mens zelf, kunnen deze ervaringen heel goed gebruikt worden als ingang om aan problemen in het dagelijks leven te werken en om meer te weten te komen over de specifieke kwaliteiten van een kind.
Kinderen weten gevoelsmatig meestal heel goed dat ze hun paranormale ervaringen niet buiten zichzelf hoeven te plaatsen, maar hebben bij benoeming, acceptatie en integratie van hun ervaringen wel eens de hulp nodig van mensen uit hun directe omgeving.
Wanneer geef je begeleiding aan een kind met paranormale ervaringen?
Er zijn een aantal redenen die begeleiding nodig kunnen maken. Een aantal hiervan zijn:
-
Een kind is angstig en verward en heeft onprettige buitenzintuiglijke ervaringen.
Deze kinderen zitten, om wat voor reden dan ook, niet lekker in hun vel en merken dit ook in hun buitenzintuiglijke ervaringen. Wanneer we deze kinderen helpen met het oplossen van problemen in hun dagelijks leven ontstaat er in het kind de rust en de ruimte voor andere, meer prettige, buitenzintuiglijke ervaringen. -
Wanneer een kind een deel van zichzelf nog niet kan integreren en dit deel via paranormale ervaringen buiten zichzelf plaatst.
Bij specifieke kwaliteiten kan dit komen omdat ze het hiertoe aan middelen ontbreekt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan motorische vaardigheden en taalvaardigheden. Wanneer een kind heel veel wijsheid in zich heeft of een grote binding met de natuur heeft of heel creatief is, kan het hier veelal niet vanzelf vorm aan geven. Wanneer wij als ouders en verzorgers deze kinderen helpen met het vinden van de juiste middelen kunnen ze in het dagelijks leven veel beter uitdrukking geven aan wie ze zijn. Ook kan het gebeuren dat een kind bepaalde delen in zichzelf sterk afwijst (bijv. stout zijn) of dat het kind niet om kan gaan met de eisen die de omgeving stelt (bijv. de school). Ook hierin kunnen ouders en verzorgers een rol spelen. Denk dan alleen al aan het accepteren van de buitenzintuiglijke ervaring zelf. -
Wanneer kinderen een stukje wegvluchten in een andere werkelijkheid.
Kinderen doen dit alleen om zichzelf te beschermen. De werkelijkheid is voor sommige kinderen keihard en ze kunnen zich heel eenzaam of onveilig voelen. Als je weet welk signaal een kind geeft en waar een kind voor weg-vlucht kun je iets doen.
De ene keer vraagt een kind zelf om begeleiding de andere keer voelen ouders aan dat dit nodig is. Soms is een kind zo angstig en verward, dat het voor de ouders of verzorgers duidelijk is dat hulp noodzakelijk is. Wie vraag je om hulp? Welke soort hulpverlening vraag je: lichamelijke, emotionele, intellectuele, intuïtieve (waaronder paranormale ervaringen) of spirituele hulpverlening? Bij sommige, zeer bewuste en gevoelige, kinderen is het niet eens uitgesloten dat ze in heel veel niveaus tegelijk ondersteuning nodig hebben.
Gelukkig is het lang niet altijd nodig om kinderen met paranormale ervaringen te begeleiden. Er zijn veel kinderen die helemaal geen hulp nodig hebben. Zij hebben hun paranormale ervaringen goed in de hand en kunnen hier zelf, los van de inhoud van de ervaring (leuk of niet leuk), betekenis en zin aan geven. Maar wat vooral van belang is; zij kunnen er naar handelen. Ze geven zelf hun paranormale ervaringen handen en voeten. Ze zoeken, wanneer ze daartoe de ruimte krijgen, gevoelsmatig (of soms volkomen bewust) op eigen houtje de ervaringen die ze nodig hebben. Hiermee ontwikkelen ze vanzelf de vaardigheden die ze later in staat zullen stellen om zichzelf te uiten en uitdrukking te geven aan hun eigen unieke toegevoegde waarde.
Hoe zit het met de betekenis van buitenzintuiglijke, ‘paranormale’ ervaringen?
Je kan de betekenis van een paranormale ervaring alleen begrijpen, wanneer je rekening houdt met de belevingswereld van een kind. Voor ieder kind geldt dat sociale factoren, omgevingsfactoren, persoonlijkheidsfactoren en/of relationele factoren aan problemen ten grondslag kunnen liggen. Binnen deze factoren zijn dan weer verschillende oorzaken aan te geven. Voor ieder kind is de oorzaak specifiek en dientengevolge de oplossing ook. Omgekeerd, als we de paranormale ervaringen van kinderen begrijpen, begrijpen we het kind zelf ook beter. Mensen die zelf ervaringen hebben met paranormale ervaringen kunnen deze ervaringen dan ook gebruiken als uitgangspunt om iets te zeggen over de dagelijkse werkelijkheid van een kind.
Voorbeelden van paranormale ervaringen bij kinderen:
Dit meisje had een sensomotorische achterstand. Hierdoor was zij niet in staat om alles te doen wat zij graag zou willen doen. Ze had bijvoorbeeld grote moeite met schrijven, zwemmen en fietsen. Dit maakte haar soms heel agressief. Ze vond haar eigen agressiviteit echter heel bedreigend en werd bang van zichzelf. In de avonduren kwam dit tot uiting in haar buitenzintuiglijke ervaringen. Zij zag allemaal wolven om haar heen die haar wilden verslinden. Willeke ging in begeleiding bij iemand die precies snapt wat ze bedoelt en ze krijgt al snel in de gaten dat ze die monsters altijd ziet als ze zichzelf niet lekker voelt of op de momenten dat ze heel boos is. Met de hulp van haar ouders, die er voortaan op letten dat ze zich uit en dat ze haar boosheid er voortaan uit heeft gegooid voor ze naar bed gaat, blijven de monsters weg. Wat ook helpt is, dat Willeke met haar boosheid leert omgaan en dat ze van zichzelf kan accepteren dat ze soms boos is. Daarnaast kreeg zij sensomotorische integratietherapie, waardoor haar achterstand werd ingelopen.
Koos blijkt overigens zelf goed in de gaten te hebben dat zijn begeleider veel op hem lijkt en hij begrijpt zelfs welke functies zijn begeleider heeft; hij kan er alleen niets mee doen. Begrijpen en benoemen is niet voldoende. Pas nadat er op school rekening met zijn dyslexie wordt gehouden en hij speciale begeleiding krijgt, lopen de contacten met zijn begeleider wat terug. Wanneer dit nodig is laat zijn begeleider zich nog zien, maar Koos weet dat hij hem feitelijk alleen maar dingen van zichzelf Pas nadat er op school rekening met zijn dyslexie wordt gehouden en hij speciale begeleiding krijgt, lopen de contacten met zijn begeleider wat terug. Wanneer dit nodig is laat zijn begeleider zich nog zien, maar Koos weet dat hij hem feitelijk alleen maar dingen van zichzelf laat zien. Dingen die in zijn dagelijks leven een plekje nodig hebben. Hierdoor is hij veel sterker geworden en kan hij steeds meer van zichzelf laten zien.
Kortom: wanneer we de paranormale ervaringen van kinderen willen begrijpen, is het nodig om hun belevingswereld te kennen. Kinderen hebben immers allerlei kwaliteiten en problemen die beide tot uitdrukking in hun buitenzintuiglijke ervaringen kunnen komen. Ook kun je de inhoud van de buitenzintuiglijke ervaringen als uitgangspunt nemen om meer te weten te komen over wat zich in de belevingswereld van kinderen afspeelt. Op het moment dat we de relatie tussen de dagelijkse werkelijkheid van kinderen en hun buiten en hun buitenzintuiglijke ervaringen zien, is het makkelijker om kinderen, waar nodig, te begeleiden of in vertrouwen los te laten.
Bewaar voor later op Pinterest:
Ik heb ook HSP en kan ook spirits voelen en begrijpen wat ze zeggen zonder ze te zien of horen
Maar soms is de energie van de spirit zo hevig dat het niet echt mogelijk lijkt dat dat wel een spirit is
Dat is mijn eigen energie dat teruggekaatst wordt op iets dat ik eng vind, bijv. mijn eigen schaduw. Ik voel dat dan in mijn hart chakra (bij mij de verst openstaande chakra)
Die energie komt van onderdrukte angst door youtube videos over creepy things…
Maar die kijk ik toch nooit meer na gisterenavond
Eh? Die monsters en spirits van mijn eigen energie zijn niet echt, toch?
Hoi mooi artikel, zou je misschien iets meer voorbeelden kunnen noemen van het tweede deel. Dat een kind bepaalde delen niet kan integreren. Hoe zie je dat bijv?
In mijn praktijk komen regelmatig kinderen die buitenzintuigelijke zaken waarnemen. Maar meestal zijn het kinderen (die bij mij komen) dat ze deze waarnemingen niet goed kunnen handelen. Zij krijgen dan téveel indrukken binnen en dan wordt al snel dit in een hokje gedrukt als ADHD-kind, terwijl dit niet zo is. Ik ben geen arts dus ik mag ook geen diagnose stellen. Maar als een kind zó er verward is met wat hij waarneemt, dan leg ik uit dat zij een soort van luikje op hun hoofd hebben dat té ver openstaat. Ik kan en mag dan het ‘luikje’ half sluiten, want om alle buitenzintuigelijke waarnemingen weg te nemen is ook niet goed. Ik merk dat na het half sluiten van dit ‘luikje’ dat de kinderen vele malen rustiger zijn en alles beter kunnen handelen, niet meer angstig zijn of verward. Dat is ook fijn om te horen van de ouders dat hun kind rustiger is geworden en beter meekan op school.
Ik had als kind al dat ik dingen zag en voelden
In ons ouderlijk huis. Ik was er bang voor.
Ik heb nooit iets aan mijn ouders verteld.
Ik las later dat heel veel kinderen dat meemaken.
Onze oudste praten op 4 jarige leeftijd altijd met
Kinderen die voor ons onzichtbaar waren
De jongste kon als baby hysterisch huilen en keek
Wild om haar heen. Ik voelden dag ze dingen zag
En nam haar mee naar onze kamer.
Later hebben wij gekeken of er mogelijk aardstralen
Door haar kamer liepen.
Ze bleef toen ze ouder werd personen zien.
Wij hebben toen professionals ingeschakeld.
Dat red je niet alleen.
Het is nu even een beknopt verhaal.
Het er zo veel gebeurd.
Hier laat ik het maar even bij.