De dader en het slachtoffer

Vaak als er nare dingen gebeuren in de wereld, wordt de media overspoeld door haat voor de dader. Onlangs zagen we daar weer een voorbeeld van: De stierenvechter die gedood werd door de stier. Ik las reacties als: “Ik hoop dat hij flink geleden heeft.”
Als ik zoiets lees, denk ik: Nee! Ook de dader is iemands zoon, broer, vriend. Ook de dader had gevoel, dus wens ik hem leed toe? Natuurlijk niet. Vind ik dat wat hij deed goed was? Dat ook zeker niet!

In kleiner en groter leed vergeten wij vaak dat de “dader” ook een mens is. Een mens die keuzes heeft gemaakt. In onze ogen waarschijnlijk de verkeerde keuzes, dat wel, maar in zijn ogen zal dat niet zo geweest zijn. Neem de stierenvechter: Vele Spanjaarden groeien op met stierenvechten en met, in onze ogen zeer kromme, ideeën over stieren. Ze weten waarschijnlijk niet beter dan dat het volledig oké is wat ze doen. Of neem de dader van een aanslag: Aan de hand van zijn opvoeding, huidige situatie, overtuigingen, etc. neemt hij een besluit waarvan hij denkt dat het juist is. Als mens, net als jij en ik, met keuzes, net als jij en ik.

Ik merk dat ik tegenwoordig vaker ook compassie kan voelen voor de daders. Natuurlijk gaat mijn hart eerst uit naar de slachtoffers, maar later komt het besef dat de dader ook een mens van vlees en bloed was (of is). Ik zag laatst op Facebook dat een Poolse jongen uit Engeland een foto had gedeeld van een muur, beklad met “Fuck off you Polish scum!”. Hij zei dat hij compassie kon voelen voor de angst achter dit racisme en dat hij daardoor dus zelfs van deze persoon kon houden. Ik vond het bewonderenswaardig en een wijze les. Ik vind het makkelijker om compassie te voelen als ik kijk naar de angst, het verdriet of de onwetendheid achter de beslissingen die een mens neemt. Ik blijf ervan overtuigd dat niemand zichzelf opblaast, als er niet een gevoel van verdriet, wanhoop of angst achter zit. En voor dat gevoel, voor het gewonde deel in die persoon, kan ik compassie hebben. Dit helpt me om anders te kijken.

Betekent dit dat ik gruweldaden, of het veroorzaken van dierenleed goedkeur? Nee, maar ik kan vaak wel zien dat er een persoon achter zit, die dit doet, geen monster. En ik ben me er bewust van dat ook beide rollen, die van dader en slachtoffer in mijzelf zitten, want maak ik niet ook soms verkeerde keuzes waar ik mensen mee kwets? En word ik niet zelf ook gekwetst?

Ik ben ervan overtuigd dat heel veel opgelost kan worden door ons te blijven verbinden met elkaar. Door compassie te blijven voelen, voor het slachtoffer en de dader in anderen en in onszelf. Door de angst en boosheid niet te laten overheersen, maar de liefde. Door vriendelijk te blijven, ook tegen  wie je niet kent of begrijpt en door elkaar bewust te blijven maken en voor te leven hoe we met elkaar (en dieren) om kunnen gaan.

Nadia Lievaart

Nadia Lievaart

Ik ben Nadia Lievaart en ik leer jou, bewuste, liefdevolle ondernemer, staan voor jouw licht. Ik leer je vol liefde naar jezelf te kijken. Naar alles van jou, je magie en je rafelrandjes. En van daaruit, vanuit die zelfliefde, ga jij je laten zien aan de wereld. Je staat voor wie je bent en wat je kunt, zodat je aan gaat trekken wie bij jou past. Meer informatie en gratis tips vind je op mijn website.
5-hoek

Overige artikelen

Het helen van de innerlijke wond als weg naar meesterschap
Onverwerkt trauma als oorzaak van angsten
Zelfdoding vanuit zielsperspectief
Aards lijden: mag je boos zijn op het universum?
Wil je zichtbaar zijn, gooi jezelf dan voor de leeuwen
Het slakkenhuis als symbool voor de transformatie van de ouder
Word je bewust van je creatiekracht!
Symbool voor de nieuwe geest: de oorsprong en symboliek van de kerstboom
Zo bereid je moeilijke beslissingen energetisch voor
Hoogsensitief: Sla jij stress op? Jouw lichaam vertelt je wanneer je moet ontspannen
Getal 10 in het medicijnwiel: van angst naar vertrouwen
Obstakels bij het vinden en vervullen van je missie