Heb jij dat nu ook? Dat je het ene moment overloopt van de inspiratie en het volgende moment juist helemaal niet? De ene dag loop je over van de ideeën, heb je energie voor tien en voel je alles stromen. En de volgende, meestal juist als je veel op je planning had staan, voel je je leeg, moe, soms zelfs down. Je snapt er niets van, want ogenschijnlijk is er niets aan de hand. Zijn er eigenlijk geen verschillen met de dag ervoor, maar toch voel je je zo anders!
Het waarom maakt niet uit
Ik probeerde vaak te achterhalen hoe het kwam dat ik me zo voelde. Misschien was het ‘iets in de kosmos’ (wat dat ook mag betekenen). Had ik te weinig geslapen. Had ik iets opgepikt van anderen. Was ik overprikkeld geraakt. Al die redenen zouden ermee te maken kunnen hebben, of zelfs een combinatie hiervan. Ik weet zeker dat ik soms gevoelig ben voor ‘wat er in de lucht hangt’, een soort energie die er dan hangt, die ik oppik. En misschien zijn er inderdaad zonnestormen, is het bijna volle maan, of heb ik weinig geslapen. Maar uiteindelijk doet het er niet toe waar het vandaan komt. Het is er gewoon.
Ik vocht er altijd tegen
Voorheen vocht ik ertegen, wilde er niet aan toegeven. Met als resultaat: dagenlang geen ‘flow’. Ik bleef dagen hangen in het niet willen voelen. Ik bleef dagenlang geblokkeerd, wat voor iemand die het moet hebben van haar creativiteit, niet handig is. Er kwam niets uit mijn handen en ik bleef maar moe. Tot iemand me een keer aanraadde om het er gewoon te laten zijn. Te voelen. Toe te geven. En inderdaad, als ik gewoon een dagje met een kopje thee in een hoekje van de bank ging zitten ‘cocoonen’, ging ik me beter voelen. Soms dezelfde dag nog, meestal de volgende dag, maar eigenlijk duurde het nooit langer. Door niet te vechten, maar het gevoel als het ware welkom te heten, ging het sneller voorbij en ging mijn energie en inspiratie sneller weer stromen.
Pas op met wat je zegt
Nu is het verleidelijk om vooral te denken en benoemen dat je zo bent vastgelopen. Dat je je rot voelt. Dat het even niet gaat. Dat is alleen helemaal niet nodig om het gevoel toe te laten. Je hoeft het niet te benoemen. Sterker nog, je gevoel kan er sterker van worden, want wat je aandacht geeft, groeit. Dat schijnt helemaal zo te zijn met de gedachten die we hebben of uitspreken die beginnen met ‘Ik ben’. Je kunt die gedachten ook anders benoemen en toch je gevoel er laten zijn. ‘Ik ben het waard om vandaag goed voor mijzelf te zorgen.’ ‘Ik ben vandaag extra lief voor mijzelf.’ En dan jezelf ook echt gunnen om een dagje aan te lummelen. Schenk jezelf je lekkerste kopje thee in. Ga kleuren, lezen, wandelen, zingen, dansen, doe iets wat jou gelukkig maakt.
Wat mij helpt
Mij helpt het soms om een lekkere simpele serie te kijken, om een roman te lezen (vooral geen moeilijke kost op zulke dagen), om te wandelen en te genieten van de schoonheid om me heen, om te tekenen, heerlijk mee te zingen met mijn ‘guilty pleasure’ Barbra Streisand, of schrijven of dichten zonder dat het in opdracht is. Hoe liever ik ben voor mezelf, hoe fijner ik het voor mezelf maak, hoe sneller ik alles weer op de rit heb. Het zijn mijn ‘oplaad dagen’.
Hoe is dit voor jou? Herken jij dit soort dagen? Of is het iets van ‘creatieve vogels’ zoals ik? En hoe ga jij ermee om? Heb je voor jezelf de gouden formule al gevonden? Zo niet, probeer het eens, een dagje pure zelfliefde, het betaalt zich uit in nieuwe energie!
Vind je het leuk? Deel het met anderen:
Geweldig dat xit artikel nu op mijn pad komt. Zoveel herkenning. Na weken van me afvragen waarom het nu weer minder gaat, ben ik nu weer aan het thuiskomen bij mezelf (ben HSP en chronisch ziek –> zit vast een relatie). En ik loop alweer beter en de mist in mijn hoofd is ook aan het optrekken.
Wat een dag voor mezelf, met mijn eigen muziek en bezigheden, allemaal voor moois teweeg brengt en de puzzelstukjes weer op zijn plaats vallen.
Ben onbekend met poortdagen etc maar ik kan wel zeggen dat ik het gevoeld heb.
Wat fijn om herkenning te lezen en ik nu weet dat ik niet de enige ben! Bijzonder hoe zoiets je gelijk een opluchting kan geven. Vorige maand zat ik in een heerlijke flow.. Enorm veel creativiteit, inspiratie, effectiviteit en ga zo maar door. Ik voelde mij geweldig! Alles liep soepeltjes en ik was helemaal verbonden met mijzelf en de dingen om mij heen. Echter voelde ik continue die alertheid dat de golf van euforie waar ik op aan het surfen was een keer zou ophouden. Het is ups en downs, altijd.. En ja hoor, daar was ie, de hamer die mij van mijn surfbordje afduwde. Door alle heftige/geweldige energieën had ik amper geslapen. Ik kreeg hoofdpijn, kon moeilijk mijn balans vinden en dat werd mijn lichaam teveel. Langzaamaan raakte ik de flow kwijt en begon ik weer te twijfelen aan mijzelf. Ging ik weer keuzes maken die niet echt ten goede waren van mijzelf en op de dagen waar Robert het over had, was ik niet vooruit te branden! Ik snapte er niks van wat er nou met me was. Ik kon er geen vinger op leggen en voelde me zo belabberd. Nu nog steeds een beetje.. Maar wel met wat meer met wijsheid van waar het vandaan komt. Ik ga dus dit weekend mij er eens aan overgeven dat dit nu gewoon is wat het is. Zonder mij schuldig te voelen over dat ik de dingen niet heb gedaan die ik wel had “afgesproken” met mijzelf. En even de natuur opzoeken! Dat helpt ook echt.. Doe ik veelste weinig!
Dankjewel voor deze helderheid en focus! 🙂
Liefs, Nadine x
Goedemorgen Nadia,
Kosmische energieën hebben veel impact op hooggevoelige mensen.
-Volle maan dagen.
-Poortdagen: dagen waarin de sluiers tussen kosmos en aarde dunner zijn en energieën ons makkelijker kunnen bereiken, en meer inzichten kunnen geven in ons zelf (angsten, pijnen). Tot en met j.l. zondag hadden we tien van deze dagen, dagen met dunnere sluiers tussen kosmos en aarde, zonder dat het poortdagen heette, maar het gevoel was hetzelfde. Daar kwamen nog eens twee echte reguliere poortdagen en een volle maan dag bij.
Tekens uit de dierenriem (onze sterrenbeelden) en planeten: recent bevonden we ons in een heftige, wervelende energie omdat ram, stier, steenbok en schorpioen in combinatie met een aantal planeten een plek hadden ingenomen die deze energieën op ons liet neerdalen. Ik heb het gevoeld, werd van boosheid via frustratie naar verdriet geslingerd en weer terug, zonder dat er redenen voor waren. Heel verwarrend.
Deze energieën leiden tot een serie klachten, maar niet tegelijk.
-Druk in het hoofd en of hoofdpijn.
-Pijn in spieren en gewrichten.
-Gevoel van misselijkheid, griep en verkoudheid, zonder dat één van hen echt doorzet.
-Duizeligheid.
-Vermoeidheid.
-Moeite met slapen/slecht slapen.
Geen van deze klachten zijn ernstig en gaan vanzelf over. Mocht dat niet het geval zijn dan is het raadzaam om een arts te raadplegen.
Tot slot: vandaag 8 juni is het poortdag. Dus mocht je gisteren, vandaag en morgen wat voelen?
Fijn weekend. Namasté.
Oooh bedankt om de moeite te doen om het uit te leggen Robert…heb ik heel veel aan.
Fijne dag allemaal en hartegroet! Miranda
Hallo Nadia,
Bedankt voor weer een mooi inspirerend artikel! Fijn om te lezen dat het bij het leven van hooggevoelige mensen hoort. Ik heb me ook zo vaak afgevraagd waarom ik nu weer moe, futloos, down was zonder directe aanleiding. Ik probeer zo vaak als het kan nu over te geven aan een “rust” dag alles op een laag pitje en ook ik laad weer op van verstand op nul dingen zoals een goede film of lekker leesbaar romannetje met de nodige humor ala Bridget Jones of lekker in de tuin werken, genieten van de natuur. Voor veel mensen is dat niet te begrijpen en probeer ik het ook maar niet meer uit te leggen. Opmerkingen als : “hoe kan jij nu moe zijn?, je bent nog jong, in de bloei van je leven, hard werken is juist gezond dan wordt je gezond moe” etc. Ik trek steeds vaker mijn eigen plan en stem af op wat ik nodig heb. Dat beteken dan bijvoorbeeld geen afwas doen maar op de bank een boek lezen zonder me schuldig te voelen dat ik de afwas niet gedaan heb. Ik oefen dus ook continu in balansen 🙂
Ook fijn om te lezen dat de afgelopen dagen poortdagen etc. waren. Ik voelde dat er meer aan de hand was dan alleen maar erg warm weer. Fijn om te lezen hoe het zat.
Hartegroet, Karina
Dankjewel Robert
Maandag de 11de was het hoogtepunt of liever gezegd het dieptepunt. Eigenlijk voor het eerst heb ik er niet tegen gevochten. Zelfs niet thuis gelummeld. Ik heb mijn rugzakje gepakt en ben het bos ingegaan. Dat heeft me enorm geholpen. Zelfs zo dat ik begin van de avond mijn sportschoolrondje kon doen en daarna filmpje kijken op bed. Soms wordt ik (ik weet sinds kort dat ik hsp-er ben) zo heen en weer geslingerd tussen periodes waarin ik bruis van de energie en de creativiteit en dan ineens is alles weg. Zonder aanleiding. Fijn dat je het zo uitgelegd hebt.
Groet Nettie
Lieve Nadia
Wat een opluchting om te lezen dat er meerdere mensen zo’n dagen hebben. Ik dacht dat het bij mij behoorlijk mis-zat…telkens weer opnieuw…
Het is idd een wereld van verschil als ik stop met uitzoeken wat er zich afspeelt binnen mezelf…van onrust naar rust en ergens ook: van afwijzing naar omarming. Bedankt allemaal!
Hartegroet, Miranda
Heel herkenbaar! Het heeft me heel wat jaren gekost (en chronische vermoeidheid) om me te realiseren dat als ik dat doe ik niet lui ben maar slim. Omdat ik naar de energie die ik heb luister. Omdat ik niet over mijn grenzen heen ga. Omdat ik zo mijn dromen waar maak. Dus ja, voor mij werkt dat ook zo. Ik ben coach/ healer, tuinontwerper, schrijver, zangeres en moeder.
Mooi stuk!
Aloha Imre, ja issues mbt “lui zijn”; óok heel herkenbaar! 🙂 Vechten tegen mezelf om maar niet lui te zijn of gevonden te worden. Dus rondrennen als ‘n kip zonder kop ipv naar mijn natuur luisteren & in actie komen wanneer ik voel dat ‘t nodig is. Typisch Geel Zaad uit de Maya wijsheid, super interessant. Misschien ken je ‘t wel. Daar vond ik eindelijk (h)erkenning in. Hartegroet ♡ ira
Heel herkenbaar! Ik ben nog in de fase dat ik er te vaak nog tegen vecht maar begin wel steeds meer een meer te beseffen dat eraan toegeven gewoon veel beter is. Bedankt voor je inspirerende artikel !
Goedemorgen lieve Nadia, ja héel herkenbaar! Weer ff ontspannen/naar binnen keren/lummelen (yin), zodat jezelf & je creativiteit/inspiratie de ruimte krijgt, om in actie/naar buiten (yang) te komen. Balans hè. Ben ook flink aan ‘t oefenen 🙂 Veel liefs & hartegroet ♡ ira
Precies, veel oefenen, dan leren we het vanzelf 🙂
Go with the flow… het is vast te leren 😉
Hartegroet,
Nadia