Op een zomeravond hoorde ik in de huiskamer om de zoveel tijd hard gezoem. Het bleek een Libel te zijn die bij het bovenlichtje van de tuindeur zat. Ze leek met haar achterlijfje vast te zitten tussen de sponning. Met een stokje tilde ik haar achterlijfje op waarna ze loskwam en meteen de weg naar buiten wist te vinden. Niet veel later kwam er tot twee keer toe weer een Libel binnenvliegen om vervolgens weer een uitweg te zoeken. Daarbij heb ik ze uiteraard geholpen. Toen ging er een belletje rinkelen dat de Libel misschien wel een boodschap voor me had.
Symboliek
Bij het verdiepen in de symboliek van het krachtdier Libel las ik dat ze ons helpt met het doorbreken van illusies en met “helder te zien”. Dit betekent niet ‘vooruitzien’, maar de aardse werkelijkheid optillen (doorschouwen) naar andere lagen in diezelfde werkelijkheid. Je hoeft dus niets uit te vinden of in gang te zetten: Alles is er al, je hoeft het alleen ‘op te lichten’.
De aardse werkelijkheid
Dit deed me denken aan het doorschouwen van de Aardse werkelijkheid en het doorzien van de denkbeeldige façade die wij als stoffelijke werkelijkheid aanvaarden. Gelukkig zijn er steeds meer mensen die door die sluiers van illusie heen kunnen kijken. Wat me daarbij opvalt is dat daarin soms teveel wordt gefocust op angst. Verontwaardiging over hebzucht, oorlog, armoede, machtsmisbruik, de farmaceutische industrie, het achtergebleven onderwijs, enzovoorts. Libel gaf me in dat ook dit een illusie is, een projectie die ons afleidt van waar het werkelijk om gaat. Het is het gevolg van op aarde zijn en daar ervaren hoe het is om in de dualiteit te verblijven, in een lichaam. Er niet willen zijn werkt averechts. Moeder Aarde en ons lijf, wat ook deel is van haar, kunnen ons het beste helpen als onze ziel goed is geïncarneerd. Of anders gezegd: als we onze ziel her-inneren. Is dit niet zo dan kan dit angst, chaos, verdriet en ziekte veroorzaken. En daarbij spreek ik uit ervaring. Het in goed contact zijn met ons lichaam helpt met de lage trilling van de materie om te gaan. Het lichaam is dan ook beter in staat om ons te beschermen. Het helpt de ziel meer bewust en helder aan deze wereld deel te nemen. En de illusies te doorzien. Dat lukt niet door ergens te gaan zweven, onszelf te verstoppen of ons boos en angstig te laten maken en ons af te vragen waar het toch allemaal heen moet met de wereld.
Was vroeger alles beter?
Zoals ik veel hoor en lees lijkt men te denken dat het pas nu allemaal de spuigaten uitloopt. Maar als we ons in de geschiedenis van de mensheid verdiepen zien we dat dit niet nieuw is. Er is helaas altijd leed, armoede, ziekte, diefstal, moord en oorlog geweest. Het verschil is dat we er nu door middel van de nieuwe media meer over horen en zien. Vroeger was men alleen op de hoogte van wat er gebeurde in de directe omgeving. Nu komt het lijden van heel de wereld op ons af. Lijden is de worsteling van de mens met afgescheiden zijn en dualiteit, met (ons) licht en duisternis, goed en slecht. Vroeger waren het onder andere de koning en (het instituut) kerk die macht hadden en nu zijn het onder andere de multinationals. Een handjevol op rijkdom en macht beluste mensen die onze angsten en een idee van schaarste voeden door ons te laten denken dat we zelf geen macht en kracht hebben en niet tot verandering in staat zijn. Dat we hard moeten werken om te kunnen leven en gelukkig te zijn. En zo blijven we ons bezighouden met onbelangrijke zaken en angsten, met als gevolg dat we onze eigen grootsheid niet meer zien.
Libel geeft aan dat we onszelf en anderen kunnen steunen door van wisselende gezichtspunten gebruik te maken. En te accepteren dat er verschillende niveaus van de werkelijkheid zijn en dat je die alleen kunt zien als je van perspectief wisselt.
De illusie ontkracht
Hoe meer mensen bewust worden en de verschillende niveaus van de werkelijkheid doorzien, hoe minder macht de mensen hebben die van onze illusies profiteren. Eigenlijk gaat het niet eens over wel of geen macht hebben, maar over ‘gewoon zijn’. Je ziel en de verbondenheid en eenheid ervaren door de dualiteit heen. Eenheidsbewustzijn, zoals de natuur is en zoals wij zijn buiten de dualiteit. En dat bereiken we niet door te vinden dat alles anders zou moeten. Of te denken dat we er ‘tegen’ moeten vechten. Dan maken we van onszelf een slachtoffer en dat zijn we niet. Het denken dat alles moeilijk is en oneerlijk en anders zou moeten zijn, houdt de illusie in stand. We creëren het zelf. Zoals we ons van binnen voelen, zo ervaren we de buitenwereld. Eenheidsbewustzijn bereiken we door boven alle niveaus van werkelijkheid uit te stijgen, door het gewone ‘op te lichten’. Boven de afgescheidenheid uit te groeien. Maar wel met onze voeten op de grond. En hoe meer we dit doen, hoe meer de mensen die van de illusie profiteren, onthand raken. Hun invloed is zo groot of klein als dat wij zelf toelaten.
Bevrijd
Pas nadat ik dit had geschreven begreep ik de symboliek van mijn ontmoeting met de Libel. Ik heb haar bevrijd en daarmee mezelf bevrijd, doordat ik vanuit het perspectief van de Libel kon zien. En zo zal het ook gaan met ons mensen in deze aardse dualiteit met zijn verschillende niveaus van werkelijkheid. Zacht horen we het gezoem van ons hogere zelf, dat deel wat in contact staat met de bron, met het al, met het Goddelijke, of hoe je het ook wil noemen. Het bewust worden van het vastzitten in onze zelfgecreëerde illusie en zijn/haar geroep om bevrijding. Om dan vervolgens weer boven alles uit te kunnen stijgen. Zoals ik eerder al citeerde: “We hoeven dus niets uit te vinden of in gang te zetten. Alles is er al, we hoeven het alleen op te lichten”. En daarbij te ontdekken wie we behoren te zijn.
Bronnen m.b.t. de symboliek van de Libel:
- Andromeda, school voor spiritueel vorm-geven/school voor innerlijk Sjamanisme. Totemdieren, De Libel.
- Sams, J. & Carson, D. (2002). Medicijnkaarten, dieren als symboliek van helende kracht. Bloemendaal, Nederland: Altamira- Becht BV (Waterjuffer)
- http://www.spiritueelvormgeven.nl/NL/totemdieren.php?main=3&sub=0¶graph=21
