Is er hoop voor de aarde en de mensheid? Een vraag die bij velen van ons leeft. De tijd van stammenoorlogen is al lang vervlogen, maar is de huidige tijd veel hoopvoller? De verbinding met Moeder Aarde lijkt minder en minder te worden. Winstbejag lijkt belangrijker dan het behouden van de aarde. De tribals waarschuwen er al lang voor: Neem niet te veel van de aarde en doe niets dat onherroepelijk is of dat onherstelbare schade berokkent. Zijn dit, zoals sommigen denken, boodschappen van wilden die niet beter weten? Of hebben juist zij gelijk? Moeten we luisteren naar wijze boodschappen van onze elders? Van deze wijze zielen met een uitzonderlijke intuïtie en een bijzondere connectie met het collectief bewustzijn?
We lijken ons op een kantelpunt te bevinden, een moment van Transitie!
Worden we nu massaal wakker? Is de schrik eindelijk groot genoeg? Gaan we nu eindelijk delen wat echt belangrijk is? Gaan we naar een nieuwe bewustwording? Luisteren we nog naar ons hart? Naar onze eigen intuïtie? En nemen we deze als leidraad, of laten we ons leiden door angst?
Over dit soort vragen gaat het boek Maanlicht van Ingrid Bertrand. Zij vertaalde het moment van Transitie waar wij ons bevinden naar een prachtige woudfabel over een muisje dat al heel jong het grote, wilde woud intrekt. Wie ontmoet zij onderweg? Welke lessen mag zij leren? Is de wijde wereld, het donkere woud, zo spannend als haar ouders vrezen? Ingrid Bertrand gebruikte haar onuitputtelijke fantasie en rijke levenservaring toen zij het woud introk om daar te gaan zitten met pen en papier en het verhaal via haar mocht ontstaan.
“Het komt goed!”
Ze sprak nog met hese stem en fluisterde: “Het was niet zozeer dat ik het verhaal bedacht. Het was alsof het verhaal eerder mij vond, dat het door mij wilde worden geschreven.” Dan hapte ze even naar adem. “Weet je, het komt uiteindelijk allemaal wel goed.” Auteur Ingrid Bertrand had het helemaal niet over zichzelf, want kort nadat haar boek verscheen bij de Groene Gedachte, verliet ze door ziekte het leven. Maar ze was zo blij dat ze haar levensmissie had volbracht, via het schrijven van dit verhaal voor volwassenen. En dat ze zelf haar kindje nog zag. Vier jaar had ze erover gedaan. Als audiovisueel kunstenaar werkte ze tijdens haar beroepsloopbaan vooral met beelden en de gesproken taal, want van nature had ze een krachtige mediagenieke stem die voor reportages werd benut. Nu kon ze met een gerust hart gaan, want alles was netjes afgerond, zo voegde ze er nog aan toe… Ik werd er heel erg stil van…
MaanLicht kun je zien als een ijzersterke visualisatie die de noodzakelijke transitie begeleidt naar een wereld van meer verbinding en samenwerking vanuit een ‘algemene’ ontwaking.
Volwassen fantasylezers en zoekers met een sterke aardebezieling zullen in MaanLicht vinden wat ze zoeken: een spannend fantasierijk verhaal over woudbewoners, dat ook inzichten geeft en hoop op die betere wereld waar we al zo lang op wachten.
MaanLicht van Ingrid Bertrand† is uitgegeven bij De Groene gedachte, kost 22 € en is in elke boekhandel bestelbaar.
Ook online bij Bol.com: Meer informatie en bestellen >>
In tijden van chaos schept men doordat de creativiteit actief en bewust wordt aangezwengeld. In tijden van hoop maakt men grote openingen en mooie downloads. Hoop is een soort positieve energie. Liefde is nog sterker. Alles is steeds in evolutie. Soms gaan we rasse schreden vooruit, soms weer achteruit… maar globaal gezien gaan we vooruit. Wanneer men negatief denkt, schept men negatief. Wij zijn met ons brein van gisteren de scheppers van het heden. Met het brein van vandaag scheppen we de toekomst van morgen. Elk apart, per groep en allen tezamen. De technologische evolutie gaat veel sneller dan de spirituele of bewustmakende… Teveel mensen verwarren spiritualiteit met religie, geloofssystemen… Het begint met de spirit in onszelf, het aangesloten zijn op de bron en intuïtief leren leven. Velen bewegen zich vandaag los van de bron, als ongeleide te rationele projectielen maar er is hoop op dat vlak. Hoop is niet enkel voor dromers.
Hoop doet mensen ook in sprookjeswerelden leven en is in deze huidige tijd, zeker door Covid, een spelletje van ‘geluk’ geworden. De maan kent vele illusionaire lagen die ondanks dat de maan straalt, de donkere lagen heeft van de zwarte maan. Uiteindelijk is het ver-wij-len of ver-w-ijlen niet de oplossing. Het schept tijdslijnen naar een toekomst die allang bij ons op de stoep staat en ons op de vingers tikt. Onze levensomstandigheden worden penibeler en het oude normaal komt nooit meer terug.
Dus Hoop….toetst nooit de echte kern van wat je aan mag gaan maar leidt af van het In Creatie Zijn door te creeren en te maken en te scheppen. We scheppen enkel nog maar met emmertjes zand. de aarde is geen speeltuin, het is een paradijns van beleving van body mind and spirit voor elk soeverein wezen.
No escape!