De liefde van engelen

Door Catherine Kasper

Zij komt elegant te voorschijn uit de limousine, bijgestaan door een man die een smoking draagt. Honderden camera’s klikten. Duizend flitsen van schitterend licht weerkaatsen haar mooie gezicht terwijl ze voor de fotografen poseert. Zij beweegt bijna in slowmotion het gebouw in. Hoe kan ze daarna recht lopen, vroeg ik me af? Verblind het licht haar niet? Haar liefde om in het voetlicht te staan is zo groot dat ze geniet van de uitbarstingen van licht, en ze trekt zich niets van de impact aan.

Engelenboodschappen komen dikwijls in flitsen – korte uitbarstingen van licht. Sta je erin zoals de dikwijls gefotografeerde beroemdheden? Of verberg je je gezicht met je handen?

Er wordt gezegd dat vele mensen eerder dood zouden willen zijn dan voor een groep mensen te moeten spreken. In de film, “Toen Harry Sally ontmoette” zei een van de karakters: “Dat betekent dat als je op een begrafenis was, je liever een lijk zou zijn dan de persoon die de lofrede houdt.” Sommigen voelen dit echter niet zo. Mijn vriend Mike, spreekt dikwijls voor zijn werk voor grote groepen mensen. “Ik ontmoette nooit een microfoon die ik niet graag mocht,” lacht hij als ik hem vraag hoe dit aanvoelt.

Ik woon in een stad van ongeveer tienduizend inwoners en ongeveer 30 minuten rijden van een grote metropolische plaats. In de stad is één radiostation dat gedurende de laatste 50 jaar muziek uitzond. Het station heeft twee of drie DJ’s in dienst; oudere mannen met sonore, gemakkelijk herkenbare stemmen en ze zien er goed uit, microfoon in de hand, en mensen interviewend op de verschillende festivals en gebeurtenissen die plaatsvinden gedurende het jaar. Stel je voor dat een van hen je benadert. Zou je met hem kunnen praten? Stelt zijn vriendelijk gezicht en zijn verwelkomende manier je gerust? Of focus je op je angst voor de microfoon en het feit dat je stem gehoord zal worden in de huizen waar de radio op dat station afgestemd staat?

Welk type ben jij? Ben jij iemand die ervan houdt om in het voetlicht te staan of ben je liever dood? Laat je het voetlicht toe van Engelengefluister om op je te schijnen, zelfs maar voor korte ogenblikken, terwijl hun liefhebbende vriendelijkheid je gerust stelt? Ren je weg zoals zo velen weglopen voor de verwelkomende microfoon van de radio DJ’s?

Stel je voor dat je in je cabine zit bij een straatfestival, verf en borstels klaar, het gezicht schilderend van een medewerker omdat er geen kinderen op dat ogenblik klaar staan. Je voelt je dom en gek nadat je daar uren gezeten hebt en meer dan 50 gezichten geschilderd hebt. De fotograaf van het dagblad wandelt voorbij. Hij wil een foto van je nemen. Sta je open voor de aandacht? Wat is je eerste reactie? Dit gebeurde bij mij en mijn reactie was, “Oh neen, ik heb hier uren in de wind en de mistige regen gezeten. Hoe ziet mijn haar eruit?”

Hoe bereid ben jij om in het voetlicht te staan zonder op voorhand verwittigd te zijn? Hoe bereid ben je om voor een ogenblik het licht op je te laten schijnen? Hoe bereid ben je om je te realiseren dat je de “15 minuten van bekendheid” ervaart die door iedereen voorspelt zijn, maar dat er meer voor je is dan die 15 minuten? Ben je bereid om verder verlicht te worden? Ben je bereid om te stappen in wat kan bijdragen tot een leven van herkenning omdat je de Engelen kan horen?

In het winkelcentrum dichtbij is een winkel genaamd “Verlichting”. Ze verkopen volgens mij de meest wonderbaarlijke geurkaarsen die ik ooit tegenkwam. De verlichting in de winkel is expres laag gehouden zodat het donker lijkt als je naar binnen loopt. Terwijl je ogen zich aanpassen zie je het licht van vele brandende kaarsen, die ter bezichtiging staan op verschillende plaatsen in de winkel. Het effect is betoverend. Ben je bereid om in het figuurlijke donker te zitten en verlicht te worden door de vlammen van de Engelenboodschappen die zich plooien over je bewustzijn? Ben je bereid om jezelf toe te laten betoverd te worden?

Bereidheid om het licht toe te staan op jou te schijnen is belangrijk als je graag Engelen hoort. Is het verblindend? Niet als je gefocust blijft op je richting zoals de beroemdheden doen. Is het beangstigend? Niet als je wie dan ook die afgestemd is en luistert verwelkomt, zoals DJ’s doen op de radio. Is het pijnlijk? Niet als het je niet kan schelen wie je foto in het dagblad ziet ook als je liever verborgen gebleven was.

De liefde van engelen

Ben je bereid om in de totale liefde die de Engelen voor je hebben te staan? Laat je het toe om te verschijnen in gebeurtenissen van je dag als een verrassende lichtflits van verlichting? Engelen verrassen ons soms. Je bent iets aan het doen en “flash” hun stemmen komen op in je bewustzijn. Je hebt een openbaring, plotseling een inzicht of je voelt jezelf eenvoudig gevuld met liefde. Ben je bereid om geraakt te worden door het feit dat ze graag bij jou staan in je menselijke gedaante? Ben je bereid meer dan 15 minuten van bekendheid te hebben? Ben je bereid om het licht op jou te laten schijnen en de boodschappen binnen te laten? Ben je bereid om de mensen “te laten uitvinden” dat je echt de Engelen hoort?

Hoe anders is je leven nu dan voor je de Engelen kon horen? In welke soort aandacht – positieve of negatieve – heb je gestaan sinds je je kennis gebruikte? Op welke manier voel je je een beroemdheid? Voor welke gebeurtenissen wenste je je te verbergen? Van welke gebeurtenissen heb je volledig genoten? Schrijf me a.u.b. op Catherine@Planetlightworker.com Ik ben zeer geïnteresseerd in je verhalen.

Wat ook de gebeurtenissen zijn die gebeuren, wentel je in het licht dat ze bevatten daar het licht vol van liefde is. Denk eraan dat liefde is, liefde is altijd. En zo is het.