Jaren geleden zat ik met een goede vriendin in een lunchtentje. Ik had haar net uitgebreid mijn weloverwogen beslissing een relatie te beëindigen uit de doeken gedaan, een helder verhaal dat ze helemaal zou begrijpen, dacht ik. Maar in plaats van de meelevende instemming die ik had verwacht, kreeg ik de wind van voren. Met windkracht 10. Ik bespaar je de details, het kwam neer op mijn onvermogen me open te stellen in de liefde en misschien had ze daar wel gelijk in ook. Maar dit wordt geen artikel over de liefde en zeker niet over mijn liefdesleven. Wat ik met je wil delen, is wat er daarna gebeurde.
Overdonderd fietste ik na afloop terug naar huis. En daar was hij, die bekende strenge stem. Zie je wel, snauwde ze (bij die stem stel ik me vaak een ouder dametje voor met een stijve knot en kleine priemoogjes achter een puntig brilmontuur). Je moet dat soort dingen ook niet delen met mensen. Stomkop! Zo maak je jezelf alleen maar kwetsbaar. Sterker nog, je kunt beter helemaal niets delen met mensen, dat geeft alleen maar gezeur.
Dramadriehoek
Terwijl ik de trappers van mijn oude fiets voortstootte, werd ik ontzettend pissig. Enerzijds op mijn vriendin, omdat zij mijn standpunt niet begreep, anderzijds op mezelf omdat ik me zo uit het veld liet slaan door haar mening. Een zogenaamde no-win situatie.
Ik herinnerde me een les van mijn opleiding intuïtieve ontwikkeling, waar ik op dat moment net mee begonnen was. Het ging over de dramadriehoek, een model uit de jaren ’60 bedacht door de Amerikaanse psychiater Stephen Karpman, dat laat zien hoe we in de alledaagse communicatie ‘gevangen’ kunnen zitten in drie rollen: slachtoffer, aanklager en redder. Eenmaal verzeild in de dramadriehoek staan we niet meer open voor feedback van de ander en hebben we de neiging alles wat de ander zegt door een bepaalde filter te zien. We reageren op zo’n moment vanuit een gekwetst deel van onszelf, zou je kunnen zeggen. Vaak schieten we heen en weer tussen deze rollen zonder dat we het doorhebben. Meestal ontwikkelt de dramadriehoek zich in een gesprek tussen mensen, familieleden, vrienden en vriendinnen.
In dit geval speelde het drama zich in mijzelf af. Enerzijds voelde ik me ontzettend gekwetst (het slachtoffer), anderzijds enorm beledigd (de aanklager) en tegelijkertijd vond ik dat ik me gigantisch aanstelde en wilde ik dat het goed zat met mijn vriendin (de redder).
Stilte
Toen deed ik iets wat ik nog nooit eerder had gedaan. Te midden van al dit interne drama, besloot ik stil te worden en te luisteren. Ik reed de stoep op, trapte op de rem en richtte me tot mezelf met één simpele vraag:
Wat is het wat je nu niet wilt voelen?
Het gesnauw hield op. Fysieke sensaties die ik ergens op de achtergrond wel had gevoeld, maar waar ik nog niet veel aandacht aan had besteed, begonnen nu op te vallen. Een brandend gevoel in mijn onderbuik dat ik herkende als schaamte. Een drukkende zwaarte op mijn borst. Oud verdriet dat stamde uit veel eerder: ik zag mijzelf als jong meisje zittend aan de eettafel bij mijn ouders, mijn ogen op het tafelblad gericht, terwijl ik terecht werd gewezen om iets waarvan ik me niet meer kan herinneren wat het was. Ik weet alleen dat ik me totaal onbegrepen, ongezien en niet gehoord voelde. Daar, aan die eettafel, had ik besloten dat het veiliger was om mijn gedachten en gevoelens voor mezelf te houden.
Geest – en lichaamsbewustzijn
Inmiddels, na jarenlange training in intuïtieve ontwikkeling, ken ik dit switchen tussen mijn hoofd en mijn gevoel goed. Wat ik toen nog niet wist, is dat het strenge dametje met de knot en de bril mijn innerlijke criticus is. Die behoort (samen met de rest van je innerlijke cast) tot het domein van je geest. De geest, of mind, vertelt je dat je iets moet doen, of juist moet laten, iets moet veranderen of achterhouden. Hij werkt met tijd en oorzaak en gevolg: als ik A doe, dan gaat B gebeuren. Je kunt herkennen wanneer je in je hoofd zit, omdat je op zo’n moment vervalt in het ‘als, dan’ denken.
Als ik me niet kwetsbaar opstel, dan kan ik niet gekwetst worden. Als ik doe wat de buitenwereld van me verwacht, dan eindig ik niet alleen.
Als ik een partner heb, dan kan ik gelukkig zijn. In feite probeert je mind je te beschermen tegen dat wat er werkelijk speelt op lichaamsbewustzijn. Daar liggen de rauwe emoties die we liever niet tegenkomen: angst, verdriet, boosheid, verwarring, schaamte. Oude sporen van pijn. Die stem van onze geest is zo krachtig en dominant, we hebben het niet eens door dat er zich gelijktijdig, in een andere laag van ons bewustzijn, allerlei sensaties voordoen. We hebben letterlijk ‘geen idee’.
In contact met je innerlijk weten
Als intuïtief coach probeer ik mensen contact te laten maken met dit bewustzijn van je lichaam. Die gewaarwording is voor mij intuïtie: een innerlijk weten, voorbij het weten met je hoofd. Je voelt dat je het weet, in plaats van dat je denkt dat je het weet. Je gebruikt je lichaam als stemvork: door stil te worden en in te tunen op lichaamsbewustzijn, kun je signalen opvangen die anders overstemd zouden worden door de gedachten, stemmetjes en overtuigingen in je hoofd. Dan ontdek je, net zoals ik deed die dag met de fiets aan mijn hand, dat heftige emoties en de fysieke sensaties die zij teweegbrengen na een tijdje weer wegebben en de rust in je lichaam wederkeert.
Wil jij je intuïtie ontwikkelen?
Ben je nieuwsgierig naar hoe jij jezelf (meer) kunt afstemmen op je intuïtieve weten? Kom dan naar onze Intuïtiedag: tijdens deze workshop leer je met meer aandacht waar te nemen en je onderbuikgevoelens te herkennen en begrijpen. We gaan tijdens deze dag aan de slag met jouw binnenwereld en innerlijke delen. Ook ga je oefenen met het contact maken met de energie van anderen en het afbakenen van je eigen energieveld, zodat je jouw energie kunt beschermen en minder last hebt van ‘energielekken’.
Intuïtiedag
Datum: zondag 5 februari 2023
Tijd: 10.00-17.00u.
Locatie: De Roos
Adres: P.C. Hooftstraat 183, Amsterdam
Early bird prijs (tot 10 januari): €75
Normale prijs: €90
Incl. koffie, thee en snacks
Kijk op www.inner-purpose.com/intuitiedag
Dit artikel werd geschreven door Donna Dieperink, intuïtief coach en trainer. Dit is het vierde artikel van een reeks van 6 artikelen, geschreven door Inner Purpose. In deze artikelen belichten wij het thema ‘verbinding maken met jezelf’ vanuit verschillende invalshoeken.
