De Roep van de Sjamaan

De antropologie vertelt ons dat sjamaan het oudste beroep ter wereld is. Sinds de oudheid vinden we in alle culturen sjamanen terug: mannen of vrouwen die geroepen zijn door de geesteswereld om zich in te zetten voor het evenwicht van de gemeenschap. De sjamaan kan dit werk in vele hoedanigheden uitoefenen, als raadsman, genezer, kunstenaar, ziener, voorspeller, dromer, rituele begeleider, priester,…

De roeping die de sjamaan ervaart, ontstaat vaak tijdens periodes van ziekte of intens persoonlijk onevenwicht. Tijdens dit moment van crisis wordt de geïnitieerde meegenomen in de geestelijke wereld, waar hij of zij onderricht ontvangt van de spirithelpers die hem later zullen bijstaan in het werk voor de gemeenschap. Hij leert zichzelf te genezen en krijgt onderricht in de aard van ziekte en de werking van de ziel en het levensweb.

Geschreven door Roel Crabbé – Anam Cara

Centraal in de sjamanistische praktijk staat de samenwerking met de spirituele dimensies. De sjamaan werkt vanuit verbondenheid met de heilige dimensie van het bestaan. Hij heeft toegang tot een ruimere werkelijkheid waarin hij wordt bijgestaan door zijn persoonlijke spirithelpers en hulpgeesten. Hij is in staat zichzelf in een toestand van verruimd bewustzijn te brengen en reist tussen spirituele dimensies om nieuwe kracht en visie in deze wereld te verankeren.

De sjamaan begeeft zich in de blauwdruk van het bestaan; Hij is de ‘wandelaar tussen de werelden’, de ‘technieker van de extase’, de ‘heilige dromer’. Hij kijkt met andere ogen naar de wereld, ziet voorbij de materiële vorm en is open voor de stemmen in de stilte. Hij luistert naar de wind, de regen, de stenen en de planten.

Het sjamanisme kent vandaag de dag een enorme opmars. Daar waar vele traditionele culturen hun ‘heilige wegen’ vaak voor zichzelf hielden, delen zij nu steeds vaker hun wijsheden met mensen die openstaan voor hun boodschap. De traditionele leraars vertellen ons hoe hun oudsten net zoals de spirituele gidsen het belang van vereniging van de mensheid benadrukken. Deze impuls tot vereniging is wereldwijd voelbaar.

Het gevoel van grote verandering dat vele mensen in het westen ervaren, is een collectief gegeven. We denken vaak dat dit gevoel voortkomt uit onze gejaagde westerse levensstijl, maar ook de traditionele sjamanen spreken uitvoerig over de collectieve sprong die we als mensheid kunnen maken. Hun boodschap is er vaak een van vernieuwing, van broeder- en zusterschap, van samenwerking en diepere verbinding met de heilige dimensie van het bestaan.

De klassieke crisis van de sjamaan, waarin het oude sterft en een nieuw pad zich openbaart, lijkt zich nu op wereldwijde schaal uit te drukken. Een collectieve crisis waarin velen zich geroepen voelen verder te kijken dan wat ze kennen. Steeds meer voelen we het belang van ons opnieuw te verbinden met Moeder Aarde en de heilige dimensie van het bestaan.

Deze tijden zijn wonderlijke tijden, die ons uitnodigen tot nieuwe visie en met vastberaden toewijding bewust te wandelen naar een nieuwe bestemming. Het lijkt alsof we allen op onze eigen manier geleid worden naar een pad waarop we leven vanuit het bewustzijn van verbondenheid. Dit is het grote geschenk van deze tijd. Het vraagt van ons vertrouwen, geloof en kracht om een nieuw visioen te leven, zodat het collectief uitdrukking mag vinden.

Het sjamanisme kent ontelbaar vele vormen. De kern van het sjamanisme is echter vormeloos. Het is de verbinding met de dimensie van de ziel, via trance, dromen, gebed. Het sjamanisme is een pad van kracht en overgave. Ook al is persoonlijke transformatie een voortdurend gegeven op dit pad, de oorspronkelijke kern is er één van oprechte dienstbaarheid. De eerste sjamaan werd geboren uit het oprechte verlangen de ander te helpen, pijn te verlichten en hoop te brengen.

De sjamaan is een dienaar. Hij geeft zich over aan de kracht die hem gidst in het leven. Een leven waarin hij vele malen zal sterven: zich steeds opnieuw overgevend aan een ruimer begrip. Hij voelt de voortdurende steun van zijn spirituele gidsen, die door sommigen “the compassionate spirits” worden genoemd: “de spirituele wezens van mededogen”.

De sjamaan bewandelt het heilige pad. Geen pad dat “heiliger” is dan een ander pad, maar een pad van verwondering en eerbied voor het grote mysterie dat we leven noemen. Een pad waarop we ervaren dat alles met elkaar verbonden is en het leven zelf heilig is. Alles en iedereen is kostbaar, heilig en vervuld van essentie.

Dit pad toont ons de dimensie van de ziel, waar verbondenheid en voortdurende groei ons steeds opwachten. Het is een pad dat ons uitnodigt onszelf te vernieuwen en ons te openen voor een nieuwe inspiratie, nieuwe kracht en vooral: een nieuw visioen.

Ik geloof dat we allen geroepen worden een nieuwe wereld te openbaren. Binnenin onze harten leven vele geschenken. Het pad van schenken, van elkaar helpen, van je gaven oprecht inzetten voor het goede, dat is het ware pad van kracht. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn.

We hebben elk onze unieke stem en levenswandel. Ik geloof dat het leven ons uitnodigt de ogen te vernieuwen en de harten te verenigen, om terug eenvoudig te worden, open voor de kostbaarheid van dit bestaan. Er is een nieuw visioen dat wakker wordt, een tijd van wedergeboorte. En hierin zijn we verbonden. Het wacht op diegenen die bereid zijn het te leven en nieuwe uitdrukking te geven. De stemmen van vele culturen en tradities zullen één worden. Het is hierin dat onze collectieve sprong uitdrukking en kracht zal vinden.