Hoe vaak hoor je als moeder niet over de 3 “R”s: Rust, Regelmaat en Reinheid. Ik ben niet zo’n enorme voorstander van deze 3, ook nogal ouderwets klinkende “R”s (“reinheid”, blegh!), want ik vind dat het vooral afhankelijk is van het kind in hoeverre ze deze dingen nodig hebben. Dus moet je altijd luisteren naar wat je kind nodig heeft, ook als hij het je nog niet kan vertellen.
Te beginnen bij Rust. Natuurlijk hebben alle kinderen rust nodig, maar hoeveel? Ik las laatst ergens dat mijn 2 maanden oude zoontje ondertussen zo’n 10 uur wakker zou moeten zijn per dag. Veel dagen redt hij dit echt nog niet, hij slaapt dan meer. Maar er zijn ook genoeg kinderen die minder slaap nodig hebben. Is dat dan verkeerd? Nee, het past bij het kind!
Kinderen van nu hebben wel rust nodig op een andere manier: Rust in hun hoofd! Tijd alleen, of rustig met mama, of het gezin, samen. Tijd buiten in de natuur, of thuis met een boekje, of, voor sommigen, ook wat tijd voor de tv. Hoe slecht mensen het vaak ook vinden, voor sommige kinderen is dit een heerlijke ontspanning, vooral voor de beelddenkertjes!
Ook de mate waarin kinderen regelmaat nodig hebben, varieert enorm. Natuurlijk vinden veel kinderen het fijn als ze weten waar ze aan toe zijn. Zeker de kinderen die gediagnosticeerd zijn met een stoornis zoals autisme of AD(H)D, of waarvan zo’n stoornis wordt vermoed. Maar hoeveel kinderen zijn er ook niet te noemen die ook prima zonder die specifieke regelmaat kunnen? Die meegaan met hun ouders naar verre landen en zich daar prima vermaken? Of, veel dichter bij huis, die het prima redden als ze eens wat later naar bed gaan, of die echt niet perse een voorspelbare dag nodig hebben?
Tja, en dan reinheid… Zelfs de kraamzorg is er tegenwoordig vanaf gestapt dat (te)veel reinheid zo goed is. (google maar eens op hygiëne hypothese) Bij onze oudste moesten wij nog alle flesjes en speentjes dagelijks steriliseren, nu werd dat afgeraden. Natuurlijk is schoon zijn op je kindjes wel goed, maar ook hierin hoef je niet te overdrijven. Dus niet de hele dag met een dettolflesje achter ze aan lopen…
Maar goed, dat zijn dus die 3 “R”s die al zo lang aangeraden worden en die iedereen wel kent.
Dan vraag ik mij af: Waarom is nog nooit iemand op een vierde “R” gekomen, die van Ruimte? 
Want als de meeste kindertjes van nu iets nodig hebben, dan is het wel ruimte. In mijn vorige blogbericht over kinderen schreef ik al over vertrouwen. Ruimte geven is hier onlosmakelijk mee verbonden. Hoe vaak hoor je ouders of oma’s niet zeggen: Pas op, straks val je! Of andere angsten die op de kindertjes geprojecteerd worden. Natuurlijk moet een kind leren om voorzichtig te zijn, maar ze vallen echt niet in zeven sloten tegelijk en hebben ruimte nodig om zich te ontplooien en om dingen te leren. Bovendien schep je, door het uitspreken van je angsten, een des te grotere kans dat deze angst uitkomt. Denk ook hierin aan de kracht van je woorden!
Veel kinderen voelen zich verstikt en worden des te banger.
Er is echter nog een veel belangrijker aspect van ruimte geven: Je kind de ruimte geven om zichzelf te zijn. Hoe graag willen wij als volwassenen niet gewoon zijn wie we zijn, zonder veroordeeld te worden? En hoeveel ouders geven hun kinderen niet mee dat ze eigenlijk beter zouden zijn als ze net iets anders waren? Willen dat je kind het VWO doet, terwijl het zo goed gaat op de Havo bijvoorbeeld. Of, als ze veel jonger zijn, gedrag afleren dat ze graag doen. (“Niet zingen met al die mensen erbij, dat is raar.”)
Dus, de volgende keer als iemand weer eens begint over die 3 “R”s, denk er dan eens deze vierde bij en bedenk eens of je je kind wel voldoende ruimte geeft.
Nadia /website http://nadiaspiritkids.blogspot.com/
Lees ook Nadia’s andere blogs op deze site :
Lieve dames,
Bedankt voor jullie reacties! Ik ben altijd dankbaar als mensen waarderen wat ik schrijf!
Liefs,
Nadia
Mooi verhaal en zo waar! En wat bij ruimte ook hoort is kinderen grenzen aanleren waarbinnen ze de ruimte kunnen en mogen beleven, hen onder begeleiding leren wat er gebeurt als ze de grenzen niet respecteren, bvb op de trap klimmen als je vraagt dat niet te doen. Laat ze klimmen maar sta er achter en vang ze in de val op ipv er voor te zorgen dat ze niet kunnen vallen. Dan kunnen ze ook niet voelen of ervaren dat ze die trap nog niet de baas kunnen. En dan in de ruimte leren delen. Leer ze dat je in de ruimte bvb met broers of zussen of met mama’s en papa’s moet kunnen samenleven. Dit leert ook kinderen om op een verdraagzame manier hun plaats in de maatschappij in te nemen, zonder anderen t ekwetsen, of te vertrappelen of niet te zien. En ten slotte orde, leer hen dat na het gebruik van de ruimte er weer ruimte moet gemaakt worden voor de volgende dag, het volgende spel, … Die dingen pas ik momenteel met succes toe op mijn drie kapoenen om mijn evenwicht hier in huis te herstellen. 🙂
heey lieve Nadia,
Mag ik wat vragen? Ik las net je andere artikelen, die ik ook trouwens heel mooi en waar vind.
Ik las in een ander artikel een stukje dat je nog nooit telepathisch contact heb gehad met kinderen behalve met je eigen kindje toen je zwanger was.
Ik ben weer met de vader van mijn kinderen(sinds kort)
en ben intiem geweest met hem maar ik was nog wel ongesteld (lekker verhaal trouwens hahahaha). Nou heb ik zo,n sterk gevoel dat ik zwanger ben en contact heb met een meisje. Ben ik nou gek aan het worden of klopt het? Het lijkt mij onwaarschijnlijk aangezien je niet zwanger kan worden midden in je menstruatie. Het is ook echt niet de bedoeling want ik heb 3 prachtige kinderen en vind het goed zo. Ik ben 39 jaar en wilde geen kinderen meer. En toch heb ik aan de andere kant het gevoel dat ze bij me hoort en bij me komt.
Ik kan pas over 2 en een halve week een test doen. Dus als ik überhaupt zwanger zou zijn dan is het eitje nog maar net bevrucht. Kan dit mogelijk zijn?
Ik hoor graag van je en trouwens alle reacties zijn welkom,
knuffel sabine
@sabine,
Lieve Sabine,
Het kan, ik was zelf zwanger van 1 keer vrijen op de eerste dag van mijn regels. Mijn gyneacoloog begrijpt het zelf niet helemaal, en spreek van een uitzonderlijk vroege eisprong. Maar ik heb een geweldig zoontje! En het was de enig zwangerschap waar ik zowel fysiek als gevoelsmatig van genoten heb. Dus wie weet….
Volg je gevoel x
lieve nele,
Dank je wel voor je reactie!
Dat het bij jou op de eerste dag was is echt heel bijzonder. Dan kan het dus wel…
Met mijn laatste 2 kinderen had ik wel contact toen ik al een paar maanden zwanger was, alleen zoals nu heb ik het nog nooit meegemaakt. Ben toch echt benieuwd, ik laat het je weten,
liefs sabine
@sabine,
Natuurlijk zou het kunnen dat je zwanger bent, maar je kunt ook contact hebben met een kindje dat wel bij je is, maar waar je (nog) niet zwanger van bent! Het kan zelfs zijn dat dit kindje alleen zo, fijnstoffelijk, bij je blijft. Volg je eigen gevoel, waarschijnlijk weet je diep in je hart al wel hoe het zit…
@Nadia,
Dank je wel voor je reactie!
Wat je schrijft had ik ook al aan gedacht..
Ik raak gewoon in verwarring omdat ik er teveel over na zit te denken.
Zowel jij als Nele zeggen hetzelfde, volg je gevoel en dat ga ik nu ook doen.
Nogmaals Dank je wel,
liefs sabine
Lieve Sabine,
Geniet van het gevoel dat je nu hebt, want wat het nu ook is, contact met een nieuw zieltje is altijd zo bijzonder. En je kan er echt mee communiceren als je wil. Via dromen, mijmeringen, gedachten,vmeditaties of zoveel meer zolang je er maar mee praat op het ritme van je gevoel en open staat voor antwoorden die zich op elke manier, maar telkens via het talent in je hart manifesteert.
Geniet van je zwangerschap!
lieve Nadia,
Ik sluit me hier helemaal bij aan.
Zelf voed ik mijn kinderen van 18, 7 en 4 ook zo op. Bij mijn oudste ging ik vroeger nog wel er in mee zoals het volgens de regels van de maatschappij behoorde. 5 jaar geleden is bij mij de ommekeer gekomen. Ik ben zo blij dat ik gewoon gekeken en geluisterd heb naar wat mijn kinderen lieten zien en horen i.p.v. naar de buitenwereld. Ik liet me niet meer meeslepen in de angst van de buitenwereld en gaf ze vertrouwen en de ruimte om te zijn wie ze willen zijn. Elk kind is anders en heeft zijn eigen behoeften en wensen.
Dank je wel voor het delen van deze prachtige waarheid!!!!!
liefs en een dikke knuffel sabine
Heb net je verhaal gelezen Nadia,
Super!! Dat is helemaal waar, zoals je dat schrijft! Ik ben een moeder van een dochter van inmiddels 27 en precies zoals jij het zegt, zo heb ik haar opgevoed! en daar is ze me nu nog dankbaar voor. dus hiermee wil ik ouders van nu en de kinderen en jouwzelf Nadia, een hart onder de riem steken zoals dat zo mooi wordt gezegd.:)Het was voor mij destijds best moeilijk met al die commentaar wat ik kreeg, over mijn manier van de opvoeding, vooral van mijn eigen moeder. ze vond het maar raar, als ik mijn kind van alles vertelde, dan zei ze; daar is ze nog te jong voor! dan zei ik; mam, als mijn kind een vraag heeft….heeft ze antwoorden nodig, anders vroeg ze niet! en als ze niet meer wil slapen tussen de middag en het leuker vindt om naar de dieren te gaan en de geitjes brood te geven, dan doe ik dat!ik heb een blij en tevreden kind en daar heb ikzelf voor moeten vechten…dat vond ik niet prettig. dus wat denk je nu zelf? ik doorbreek deze cirkel en geef mijn kind wat ze nodig heeft…dat vind ik belangrijk. je hoeft het niet met mij eens te zijn…maar geef mij de ruimte omzelf moeder te zijn. jij hebt jouw ruimte hierin gehad, nu is het mijn tijd en die van mijn kind. wij doen het samen. punt. zo denk ik en zo voel ik. Ik heb mijn dochter altijd zelf laten kiezen wat ze wilde en als ze het niet aankon, ging ze dat zelf bijstellen. zo leerde ze. ik gaf haar minimaal 3 opties om een probleem op te kunnen lossen, met de consequenties die eraan vast zaten erbij, zij mocht zelf kiezen en als ze viel, was ik er wel om haar te troosten. en er waren best wel momenten bij dat ik wist dat ze pijn zouden doen, en dat waren de moeilijkste momenten voor mij, maar nu achteraf….ben ik zó blij dat ik daarin volhardend ben gebleven! Ze is uitgegroeid naar een prachtige levendige jonge dame, die heel goed weet wat ze wil, ze is liefdevol en helpt ook anderen hiermee, die geen ruimte krijgen van hun ouders. ze gaf het altijd meteen door!:) als ik hier naar terug kijk…krijg ik een brok in mijn keel…ben zo trots op haar! en nu ook op mezelf hihi, dat vergeet ik nog wel eens, trots zijn op mezelf! ik heb haar lang geleden los gelaten, ze is op weg om zelf moeder te worden…laatst zei ze nog; mam, je hebt me alles geleerd wat je maar kon, ik ga veel hiervan zelf gebruiken, maar ik heb ook wat aanpassingen bedacht…Schitterend!! dat is nu voor-uit-gang!volg je eigen gevoel en luister ernaar,en die van je kind, dan komt het wel goed hoor! ik heb alle vertrouwen in je!
dus lieve mensen…Nadia heeft volledig gelijk…ik heb het zelf zo ondervonden en toegepast. daarom mijn kleine anekdote hierop. heel veel plezier! doe wat goed voelt, voel, dan weet je de oplossing 🙂 dat is wat mijn gevoel mij verteld.
Liefs, Henriëtte