De ware duisternis – van chaos naar liefde

Begin dit jaar begon ik contact met haar te maken. Tijdens een duisternis retreat – negen dagen in een volledig verduisterde boerderij ergens op het platteland. Ze was krachtig, en totaal oncontroleerbaar, en ik noemde haar de Dark Force. Ze bleek de vrouwelijke kracht van creatie en vernietiging. Een kracht die momenteel in het collectieve energieveld haar weg zoekt.

Voor aanvang had ik me bij die retraite van alles voorgesteld, maar in de duisternis gebeurde er weinig. Mijn derde oog was op vakantie – ik zag niks – ik had geen spirituele ervaringen of uittredingen, sliep vooral en verveelde me soms. Complete stilstand. Ik moest het doen met rust en genieten van de ruimte voor mezelf, niet afgeleid door gezin en werk. Alleen af en toe, ergens in de uithoeken van mijn wezen, roerde zich wat. Een naderend bewustzijn. En ik begon mezelf in haar richting te keren; haar uit te nodigen in mijn innerlijke universum.

Creatie en vernietiging

Het werd de aanzet voor transformatie. Inzichten, loslaten, rouw, uitbreiding… ze wisselen elkaar sinds ik het daglicht weer instapte in hoog tempo af. Zekerheden, patronen en rollen verdwijnen. Een diepe angst voor verlies komt ermee omhoog, en toch: de controle die voorheen alles op zijn plek hield, is eraf. Ik laat de Dark Force begaan.

De Dark Force ontspringt dus uit de duisternis. Zij is ongemanifesteerde potentie. De kracht van creatie, die vernietiging in zich draagt. Ze maakt het oneindige mogelijk en tegelijkertijd kan ze korte metten maken met het bestaande. Alles wat in de weg staat van een grotere creatie laat ze sneuvelen.

In de maand die volgde op de retraite begon ze zich vaker te tonen. Opeens zag ik haar ook in andere vrouwen, zogenaamde ‘geleiders’ van die kracht. Zielen die hun lichaam openstellen; een poort laten zijn voor nieuwe energieën, zodat die de aarde kunnen bereiken. Wat het ze zal brengen is uiterst onzeker, en toch durven ze, voorzichtig, af te dalen in hun eigen innerlijke duisternis, en ruimte te bieden aan iets dat groter is dan hun eigen bestaan.

Het lichaam is belangrijk

Als het om de Dark Force gaat, is het lichaam belangrijk. De vrouwelijke kracht komt namelijk binnen via het onderlijf; de poort bevindt zich bij de baarmoeder (of de prostaat als je een man bent). En vanuit persoonlijk perspectief maakt dat haar bedreigend. Ze activeert trauma’s, die voornamelijk zijn opgeslagen en bevroren in de onderste chakra’s. Ze zet het overlevingsmechanisme (vechten, bevriezen, vluchten) op scherp.

Bekijk je haar vanuit zielsperspectief dan wordt met haar komst de balans hersteld tussen licht en duister, het manlijke en vrouwelijke. Want de vrouwelijke Dark Force staat aan de basis van – maakt de geboorte mogelijk – van het manlijke licht, het goddelijke wonder. De snelle, hoge trilling van het licht kan alleen maar aarden, echt vorm krijgen, in de langzame, lage trilling van de duisternis.

En precies daar zit de pijn, en de belemmering. De vrouwelijke kracht is in de afgelopen eeuwen uitgevlakt, onzichtbaar gemaakt, en veroordeeld; gemaakt tot iets wat ze niet is. De duisternis is gelijkgesteld aan het kwaad. Een religieuze verbanning die leidde tot de dominantie van het manlijke, die in afwezigheid van het vrouwelijke bovendien behoorlijk uit balans raakte. Maar een volgende cyclus is begonnen, waarbij vrouwen beginnen te ervaren wat het betekent om het vrouwelijke daadwerkelijk te dragen.

Zo ga je om met de Dark Force

Wat doe je als de Dark Force zich heeft aangediend? Breng jezelf allereerst in lijn met je intentie; dat alles wat gebeurt, mag gebeuren voor je ‘highest good’. Wees je ervan bewust dat ze je beweegt naar jouw unieke plek in het kosmische grid, waar je authentiek bent, en tegelijkertijd met de creatie verbonden; de plek waar je aardse en kosmische rollen samenvallen.

En wees vervolgens moedig, want het is een kracht die niet valt te controleren. Ze doet je framewerk uit elkaar barsten, blaast oude conditioneringen weg, om straks plaats te bieden aan een groter bouwwerk, maar vooralsnog is dat er niet. In de tussentijd voelt het behoorlijk wiebelig; je zit in het niets, het donker, en bent je innerlijke duisternis (afscheiding) aan het transformeren. Voor mij brengt het eenzaamheid, kwetsbaarheid, doodsangst. Je met haar inlaten betekent bereid zijn om diep te voelen, om te verliezen en tegelijkertijd: volledig te leven.

Erken je grootsheid

Vervolgens word van je gevraagd om in je potentie te stappen – om de ruimte die ontstaat in te vullen met je authentieke energie. Je kosmische rol te gaan erkennen. Blijf je verbinden met je schoonheid, liefde, wijsheid, grootsheid en zorg dat je ze in je lijf voelt. Door te dansen, vrijen, zingen, masseren, rennen, mediteren. Deze tijd vraagt meer dan ooit om belichaming; van het duister en het licht.

En tot slot: gebruik je intuïtie en voel wat inderdaad moet sterven, en wat bij je hoort. Want wat bij je hoort verdwijnt niet, verandert hooguit. In mijn geval zorgt het ervoor dat ik me niet alleen kwetsbaar voel, maar tegelijkertijd vertrouw en veel verdieping ervaar in het proces. Ik leg de Dark Force zo min mogelijk in de weg. Laat me door haar bewegen in de richting van een andere rol, diepere liefde, meer verbinding en grotere autonomie en vrijheid. Sinds de retreat weet ik het zeker: de duisternis zet diepgaande transformatieprocessen in gang. Zonder dat je er iets voor doet, en zonder dat je er zicht op hebt. En er is geen andere keus dan meebewegen.

Leestip

Clarissa Pinkola Estés – De ontembare vrouw