“Grijp een enkel ding in de natuur, je vindt het gehecht aan de rest van de wereld.” John Muir.
Na jarenlang werkzaam te zijn geweest in de zakenwereld, verleid door de goden van de vooruitgang, ervoer ik opeens een geleidelijk ontwaken dat mijn hele kijk op de wereld in een totaal ander licht plaatste. Ik kwam tot het diepgaande besef, dat alles wat ik op de universiteit had geleerd en van derden had aangenomen gewoon niet klopte.
Het werd mij kristalhelder duidelijk dat het huidige economische model met zijn fixatie op groei onhoudbaar is en zeer schadelijk voor onze samenleving en milieu. Al onze financiële, economische en sociale systemen varen blind op de veronderstelling dat de markt maar door blijft groeien. Deze denkwijze is op zichzelf al onhoudbaar, evenals ons fysieke leven een einde kent. Echter, elk beursgenoteerd bedrijf is afhankelijk van continue groei… Mijn vraag was simpel: “Hoe kunnen economieën maar onbeperkt blijven doorgroeien?” Het antwoord: “Dat kunnen ze niet.” Na jaren grondig onderzoek en talloze interviews werd het me duidelijk dat we aan de vooravond van ingrijpende transformaties staan. Een kwantumsprong. Onze huidige samenleving, de economie en manier van denken dient absoluut radicaal te veranderen, willen we nog enige kans maken te overleven als soort. We hebben behoefte aan een collectieve evolutie, waarvoor we allen dienen samen te werken om het te laten gebeuren.
Verbondenheid begrijpen is fundamenteel voor duurzaamheid
Ik besefte me dat belangrijke stukken van de duurzaamheidspuzzel niet de technologische verbeteringen zijn of de ontwikkeling van nóg meer geavanceerde systemen, maar eerder de manier waarop de mensheid zichzelf bezig ziet binnen de systemen van De Natuur. Er is een aantal steeds terugkerende aspecten die een belangrijke rol spelen in een mensenleven, die worden beïnvloed door onze manier van omgaan met de natuur en de invloed daarvan op het milieu. Duurzaamheid omvat meer dan alleen maar het ontwikkelen van efficiëntere manieren om dingen te doen. Het betreft de manier waarop we het Universum beleven, het gaat over onze menselijkheid en de aanraking van onze spirituele wereld. Einstein ontweek deze paradigmaverschuiving toen hij zei:
“Het is ontzettend duidelijk geworden dat onze technologie onze menselijkheid heeft overschreden.”
En aan het eind van de dag zie je in dat duurzaamheid en overleving van de soort gaat over het begrijpen wat werkelijk belangrijk is in het leven. Het gaat over herwaardering van wat we willen van het leven. Willen we op een planeet leven die verstoken is van diversiteit en schoonheid? Een groot deel van onze huidige manier van kijken is gebaseerd op oude ideeën en paradigma’s die voortkomen uit onze conditionering. Pas zodra we onderzoeken waaróm we de dingen doen zoals we die doen, wordt het duidelijk dat we onszelf hebben afgescheiden van dat bijzondere dat ons leven geeft en dat het leven waardevol maakt.
“Iedereen heeft schoonheid nodig… plaatsen om te spelen en te bidden, waar de natuur geneest en bemoedigt en kracht geeft aan lichaam en ziel.” – John Muir.
Duurzaam en harmonieus samenleven met elkaar en de natuur is essentieel voor ons bestaan. Zoals onze voorouders al wisten, duurzaamheid is het fundament voor overleving. Ironisch genoeg werd in de vorige eeuw het gebruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen aangewakkerd. Onbeheerst exploiteren van aardse hulpbronnen, in een poging economische welvaart te brengen, heeft geleid tot wereldwijde vernietiging van natuurlijke systemen die de mensheid ten zeerste nodig heeft om te overleven.
Deze afhankelijkheid veroorzaakt instabiliteit in de manier waarop deze natuurlijke systemen functioneren. Sinds de industrialisatie van de samenleving in de afgelopen tweehonderd jaar, bleef de mensheid lichamelijk en geestelijk ongewijzigd. We hebben onszelf echter omringd met allerlei materiële goederen en daarmee een hoop complexiteit en verwarring aan ons leven toegevoegd. Deze vorm van beschaving heeft de verbinding van de mensheid met de natuur verminderd. Onze band met het land en de natuurlijke omgeving is vervangen door snelwegen, steden en landschappen van beton, die het individu weinig mogelijkheden bieden zichzelf te spiegelen. Innerlijke vrede en geluk zijn vaak moeilijk te vinden in een wereld van constante afleiding en verwarring. De mogelijkheid om in eenheid met de natuur te leven, geheel in harmonie met haar cycli, biedt degenen die eenvoudig leven onmetelijke ervaringen.
Henry David Thoreau, de grote Amerikaanse naturalist en auteur schreef dat de mens vier basisbehoeften heeft. Dat zijn voedsel, onderdak, kleding en brandstof. Thoreau woonde vele jaren in een eenvoudige hut in de natuur, waar hij de klassieker ‘Walden’ (of Leven in het bos) schreef. Hij had het gevoel dat zodra deze primaire behoeften waren vervuld, men weinig anders zou willen of nodig zou hebben voor het menselijk bestaan. Hij geloofde dat men genoeg geld zou moeten verdienen voor alleen deze basisbehoeften en niet meer.
Thoreau was van mening dat het een groot deel van de samenleving ontbrak aan originaliteit en dat de meeste mensen als gevolg van luiheid en onveiligheid hun identiteit opofferen aan conformiteit. Het comfort en de stabiliteit van pure gewoonte, evenals de angst voor verandering, leidt de massa naar een leven van middelmatigheid en constante afleiding, weg van diepere en meer betekenisvolle aspecten van het leven. Veel van wat Thoreau in zijn in 1854 verschenen boek heeft verwoordt is vandaag de dag, in een snel veranderende samenleving die op de rand staat van een totale herdefinitie van zichzelf, nog steeds actueel.
Afleiding, Conformisme & Ontkenning leiden tot Nietsdoen
Dus wat kan een individu doen om een verschil te maken? Willen we voorkomen dat we in een economische, sociale en ecologische ramp belanden, dan dient de mensheid de manier van leven ingrijpend te veranderen. Hoewel inmiddels al veel mensen die omslag hebben gemaakt en nu proberen anderen te informeren, wordt door traagheid en gebrek aan politiek en zakelijk meewerken de meerderheid geblokkeerd in de bewustwording van de ernst van dit probleem. We hebben het simpelweg gewoon laten gebeuren. We laten ons afleiden met vermaak en geloven de propaganda waarmee we dagelijks worden gevoed, hetgeen leidt tot conformisme, zelfverloochening en passiviteit.
Het vraagt gezamenlijke krachtsinspanning om het huidige paradigma van de samenleving om te buigen naar een bloeiende en zinvolle levensethiek waar iedereen blij van wordt. Door de eeuwen heen is de mensheid tal van mogelijkheden voor een duurzaam leven aangereikt. Oude geschriften en leermeesters hebben ons allen verteld wat we kunnen doen om gelukkig en voorspoedig te leven. Er is ons verteld eenvoudig te leven, geluk in jezelf te vinden en alle levende wezens in je omgeving met respect en mededogen tegemoet te treden. En toch hebben we ervoor gekozen niet te luisteren, denkend dat we het allemaal wel beter weten. Het is echter van het allerhoogste belang inzicht te krijgen in hoe we zelf onze acties kunnen beïnvloeden, daardoor anderen te kunnen beïnvloeden, willen we vooruitgang boeken op onze reis naar duurzaamheid. De sleutel tot duurzaamheid is bewustwording en eenvoud. Het is tijd voor herwaardering. Willen we op een duurzame manier verder leven of kiezen we voor een leven gericht op puur eigenbelang? De ene weg leidt onmiskenbaar naar een leven van lijden, pijn en uiteindelijk overgave, terwijl de andere weg leidt naar helderheid, veerkracht, samenwerking en een duurzame toekomst… de keuze is aan onszelf, aan U.
Door Andrew Martin, redacteur van Onenesspublishing en auteur van “Eén – Een Overlevingsgids voor de Toekomst” (One – A Survival Guide for the Future). Nl vertaling door Anita
