Kon je mij maar begrijpen
Want als je mij begrijpt, begrijp je jezelf
Dan zouden je ogen openen, het licht zou rijkelijk binnenstromen
En alles onthullen wat ooit duister was, en herstellen wat ooit gebroken was
En je zal zien dat het niet meer dan je eigen muren waren die zo’n pijnlijke afstand creëerden

Kon je jezelf maar begrijpen
Dan begrijp je mij ook
Want wij zijn één en dezelfde
Dan zou je werkelijk kunnen zien, en je zou verwonderd zijn
Verwonderd over hoe mooi je bent, en hoe mooi de wereld is
Kon je mij maar begrijpen
Nee, zolang je jezelf niet begrijpt kan dat niet
Ik laat je maar slapende, wetend dat jij ooit zult ontwaken
Hoe mooi zou die dag zijn
Ik weet dat die dag al bestaat, ze wacht enkel op jou…
Groetjes,
Tamara
Oh, kon je mij maar begrijpen
Want als je mij begrijpt, begrijp je jezelf
Dan zal je zien hoe mooi ook ik, je moeder, ben
En je zal zien dat het ook jouw eigen muren waren die zo’n pijnlijke afstand creëerden
Kon je jezelf maar begrijpen
Dan begrijp je mij ook
Want wij zijn één en dezelfde
Zullen we samen verder gaan ?
Allebei uniek, perfect, vol liefde
Vol liefde naar elkaar
Allebei een kind van onze tijd
Heel mooi <3! Namaste voor het delen 🙂
Mooi, vanuit het hart geschreven 🙂
Mooi <3
knuffel Sabine
Wat mooi en fijn Tamara, dat je dit hebt geschreven.
Hopelijk helpt het heel veel ouders en kristal kinderen om dit te uiten en elkaar beter te gaan begrijpen.
Dit is pure liefde, dankjewel!
Wilma
Dankjewel Tamara!!
Precies zo geleefd!!
Indigo Michéle.
dank je wel Tamara voor je troostrijke brief. Hartvolle groet en een mooie dag gewenst van mij, Edith
prachtig! Je weet te raken mooi mens.