Soms, wanneer ik met een existentiële vraag zit, leg ik die voor aan de natuur. De natuur biedt een uniek perspectief, dat vaak verder of dieper gaat dan dat van mensen, niet beladen door ego, wensdenken, angst of illusie. De natuur is de meest eerlijke gesprekspartner die ik ken. Zo communiceer ik graag met bomen.
Bomen zijn uniek
Nu is de ene boom de andere niet, iets wat je al snel zult merken als je met bomen gaat communiceren. Sommige bomen zijn nog jong en onbezonnen, zo onbezonnen als een wezen kan zijn dat met diens wortels vast zit in de aarde. Maar ik heb het natuurlijk over het wezen van de boom, diens energie. Andere bomen zijn zeer oud en wijs. Sommige bomen zijn niet geïnteresseerd in de wereld van de mens, en niet in voor een praatje. Anderen verwelkomen je juist met open armen.
Een ervaring in het park
Zo ging ik bijvoorbeeld een aantal jaren geleden, toen ik voor het eerst bewust ging communiceren met bomen, een plaatselijk park bezoeken. Het staat vol met platanen van minimaal honderd jaar oud. Ik ging de bomen langs en legde bij elke boom waar ik nieuwsgierig naar was, mijn handen op de stam. Ik liet mijn denken voor wat het was en ging geheel met mijn aandacht naar mijn gevoel en luisterde.
Bomen zijn individuen
Het bijzondere was, dat ik bij elke boom wel wat voelde: vriendelijkheid, zachtheid, warmte, of juist koelte of afstandelijkheid. Maar elke boom, ook al zagen ze er vrijwel hetzelfde uit, was anders. Eén boom was zelfs helemaal niet in voor een praatje: deze stootte me af door me een onaangenaam prikkelend gevoel in mijn handpalmen te bezorgen! Die liet ik snel, en respectvol, met rust.
Een andere boom, in contrast, leek al van verre haar takken open te spreiden in een hartelijk welkomstgebaar. Als een grote moeder, die enthousiast uitriep: kom aan mijn boezem! Een echte moeder-boom. Dat resulteerde natuurlijk in een boomknuffel (wel even snel om me heen kijken of er geen toeristen in de buurt waren, die schroom was er toen nog wel).
Filosoof
Maar ook voor diepere vraagstukken kun je bij bomen terecht, mits je de goede boom uitkiest en weet hoe te luisteren. Eén bepaalde boom op het Griekse eiland waar ik veel vorige levens heb en waar de inspiratie voor mijn boeken vandaan komt, weet me steeds te verrassen. Het is een parasolden, en hoewel ik parasoldennen prachtig vind om te zien, was het nooit bij me opgekomen dat het wel eens wijze filosofen konden zijn. Schijn bedriegt!
Een gesprek met een parasolden
Op een dag voelde ik me niet zo lekker en hadden we de auto in de schaduw van de boom geparkeerd om een hapje te gaan eten in mijn favoriete taverna. Instinctief legde ik mijn hand op de stam en maakte verbinding. Ik keek op naar de takken van de boom, met de myriaden kleine naaldjes en vroeg: ’’Waar dienen die eigenlijk voor?’’ Meteen kwam het kalme antwoord: ‘’Daarmee reinig ik de atmosfeer, door alle negatieve energieën uit te filteren.’’ Wauw! Dat had ik nooit gedacht. Mijn respect voor de boom steeg.
Pijn en ziekte
Een jaar later stond ik bij dezelfde boom, met een heel ander vraagstuk in gedachten. In Griekenland zie je nog steeds vaak dieren die half huisdier, half wild zijn en soms jaren rondlopen met open wonden, oormijt, gebroken staarten en andere kwetsuren die hier in Nederland meteen bij de dierenarts behandeld zouden worden. Het leed van die dieren, vooral katten, gaat me erg aan het hart. Die dag had ik weer een kater met een oortje gezien dat totaal verschrompeld was door oormijt. Ik vond het zo oneerlijk, dat die suffe parasieten zo hun gang kunnen gaan en het oortje van een prachtige kater zo kunnen verminken.
De aard van de natuur
Ik legde mijn hand op de stam van de parasolden en vroeg: ‘’Waarom is de natuur toch zo wreed?’’
Meteen kwam weer het kalme antwoord: ‘’De natuur is niet wreed. De natuur houdt je scherp – door gevaren op je pad te leggen maakt ze dat je oplet, en groeit, en vaardigheden ontwikkelt om te overleven.’’
Nou! Dat bood wel even een ander perspectief. Inderdaad… we zijn niet uit de hemel komen vallen om hier een beetje in een hangmat te gaan liggen. Het leven op aarde is spannend, mooi, eng, gevaarlijk, geweldig, leerzaam en dat hoort ook zo te zijn, anders was er geen sprake van groei en bewustwording. En aangezien wij allemaal, ook katten, honden, bomen, eeuwige wezens zijn die tijdelijk een fysiek jasje aantrekken, is het allemaal niet zo dramatisch als het wel lijkt. De boom, die verbonden is met de wijsheid van aarde en hemel kon me dat haarfijn uitleggen, zo fijn als zijn ontelbare tere naaldjes. Bedankt, lieve wijze boom!
Tips
Als je zelf wilt communiceren met bomen, heb je misschien iets aan deze tips:
- Benader elke boom respectvol. Ga er niet vanuit dat elke boom in is voor contact – jij zit ook niet op elke vreemdeling te wachten die een praatje wil maken!
- Laat alle vooropgezette ideeën over bomen en communicatie zoveel mogelijk los. Net als bij mensen, kan ook bij bomen schijn bedriegen. Niet elke eik is wijs. Niet elke bloesemboom is frivool. Niet elke taxus is ernstig. Het zijn allemaal unieke individuen. (Ik las ooit een boekje over de traditionele aard van bomensoorten. Een leuk boekje, maar in werkelijkheid was mijn ervaring dat elke boom anders is, en de soort of het uiterlijk niet veel zegt over de aard. Alweer: net als bij mensen.)
- Houd er ook rekening mee, dat niet alle bomen goede ervaringen hebben met mensen. Soms moet je eerst hun vertrouwen winnen, of kun je ze beter met rust laten.
- Als je je boom hebt uitgekozen: leg je handen zachtjes op de stam en groet de boom in gedachten, een vriendelijk ‘’hallo’’ is genoeg. Maak je hoofd leeg.
- Adem rustig door, breng je gevoel en aandacht zoveel mogelijk naar je hart en je handen. Verwacht niets, maar luister gewoon.
- Stel vast of je iets voelt, zeker in het begin zal elke communicatie heel subtiel zijn. Een zacht trillen onder je vingers, een subtiele warmte. Kijk of er iets in je opkomt. Het kan van alles zijn, bomen kunnen je verrassen!
- Als je wat meer geoefend hebt, kun je een vraag aan de boom voorleggen. Stel deze in gedachten, en wacht rustig af of er een antwoord in je opkomt. Het kan komen in de vorm van een weten, in een beeld, een gevoel, of zelfs in woorden.
- Bedank de boom in gedachten.
Vrienden
Als je meer tijd doorbrengt met de bomen, zul je bomen leren kennen waar je vaker naartoe wilt gaan om over bepaalde kwesties te communiceren, of om simpelweg even verbinding te maken met hun diepe rust, onvoorwaardelijke liefde, sereniteit of juist stoere standvastigheid. Gefeliciteerd: je hebt een hele nieuwe vriendengroep gevonden in de natuur!
