Erkenning van de pijn van het Innerlijke Kind

In deel I van deze 3–delige serie over het innerlijke kind heb je kunnen lezen hoe je het innerlijke kind én de volwassene in jou kunt (h)erkennen. En hoe je ervoor kunt kiezen om de volwassen versie van jezelf naar voren te schuiven.

Vandaag in deel II lees je over de blokkades en de (werkelijke) pijn van het innerlijke kind die gevoeld wordt als je geraakt wordt. En waarom je brein het nodig heeft om dat te begrijpen (inzicht) voordat je werkelijk kunt loslaten of verwerken.

Wat gebeurt er eigenlijk als je geraakt wordt

Als je in het nu geraakt wordt, heeft dat altijd een reden, een onderliggende oorzaak, die aan de oppervlakte meestal niet zichtbaar is. Vaak is het gedrag dat hieruit ontstaat wel duidelijk zichtbaar. Dat veroorzaakt problemen.

Ervaringen komen via je brein binnen via je rechterhersenhelft, via je gevoelskant, om via de linkerhersenhelft door te stromen naar de hersenschors. Daar wordt vervolgens bepaald hoe je ergens mee omgaat. Dan wordt de ervaring verwerkt, of niet (goed) verwerkt. Een ervaring wordt bijvoorbeeld al niet verwerkt als je tegen een kind zegt dat het zich niet zo moet aanstellen. Of dat het zo erg nog niet is.

Als ervaringen niet of niet volledig verwerkt worden, vormen deze als het ware een wondje. Elke keer als er dan nieuwe emoties ontstaan, die op de oude onverwerkte emoties lijken (al is de ervaring totaal anders), slaat de hersenbalk dicht. Dan weet je niet meer hoe je er mee om moet gaan omdat er tussen de linker- en rechter hersenhelft dan geen communicatie meer mogelijk is waardoor je werkelijk niet anders kunt reageren dan je doet.

Het eerste wondje, de eerste emotie die niet verwerkt is, gaat steeds weer open als je in het zelfde gevoel van vroeger geraakt wordt. Het is een trigger geworden waar je systeem op gaat reageren. Precies zoals je dat deed als oermens in de vorm van vechten, vluchten of bevriezen.

En elke keer als je in de emoties van die onverwerkte ervaring wordt geraakt, wordt dat wondje groter. Totdat je lichaam uiteindelijk reageert met ziekte of andere blokkades. Dan kun je met de bovenlaag aan de slag gaan en symptomen bestrijden. Maar misschien begrijp je ook wel dat je beter met de werkelijke oorzaak aan de slag kunt gaan, wil je voorbij de trigger komen.

Valkuil

Een van de grootste valkuilen van triggers is dat we denken dat we er wel mee hebben gedeald of er mee kunnen dealen. Dan leren we bijvoorbeeld omgaan met een dominante ouder, denken dat het niet zo erg is of we nemen afstand (een typisch gevalletje van het Innerlijke Kind dat aan het woord is). Maar dan komen we datzelfde thema wel weer op een andere plek tegen. Dan krijgen we bijvoorbeeld op een later moment in ons leven te maken met een dominante baas.

De pijn wil aangekeken worden

Of je je er nu van bewust bent of niet, de werkelijke oorzaak van pijn wil altijd aangekeken worden. En wat je gemist hebt kunnen we niet aan een ander vragen. Want vergis je niet, daar zit ook veel pijn en gemis onder.

Pas als je begrijpt wat de werkelijke oorzaak is van je pijn, kun je voorbij de trigger komen. Omdat het dan kan worden aangekeken en opgeborgen. En omdat er dan tussen de verschillende hersendelen weer een gezonde communicatie mogelijk is. Dan kun je weer handelen vanuit je volwassen ik, die je dan ook werkelijk weer bent.

Je brein wil alles begrijpen: welke emoties blokkeren, wat je in het nu raakt en bovenal wat eronder zit. Soms is het besef en inzicht al voldoende en soms is daar wat meer voor nodig.

Aan de ene kant hebben we dus inzicht nodig, omdat het Brein wil begrijpen en aan de andere kant mogen we onszelf ook weer lief gaan vinden.

Als je daar hulp bij zoekt

Als je daar hulp bij wilt zoeken, zoek dan een therapeut die je helpt bij het ophelderen van de oorzaak, zodat je begrijpt wat je hebt doorleeft en de ervaring alsnog verwerkt en opgeborgen kan worden. Daar zijn verschillende methodes voor. Sommige therapeuten hebben het natuurlijke talent om daar direct op in te tunen. Zoek ook iemand die bij je past en waarbij je je op je gemak kunt voelen, omdat het vaak al spannend genoeg is om terug naar de oorzaak te gaan. We doen niet voor niets vaak ons hele leven al ons best om juist niet te voelen. Om de pijn te vermijden.

Zelf werk ik graag met de methode van Carla van Wensen, waarbij je met de 0–ring test of biotensor snel kunt uittesten welke emoties en gebeurtenissen blokkeren, zowel in het nu als in het verleden (de oorzaak dus). Met deze methode hoef je niet meer dwars door je ervaring heen en is het ook niet nodig om veel te praten, al worden er zeker wel emoties aangeraakt. Het mooie van deze methode is dat Carla (en ik dus nu ook) gebeurtenissen ook koppelt aan de chakra’s en het brein, waar ook blokkades zijn ontstaan.  En daar hoort ook de bewegingsontwikkeling van het kind bij en fasen vanuit de ontwikkelingspsychologie met de benodigde behoeften.

Chakra’s en het brein, ontwikkeling en beweging

Elk kind ontwikkelt zijn karakter en persoonlijkheid aan de hand van diverse ontwikkelingsfasen. Daar hebben zich al veel wijzen mee bezig gehouden. Denk bijvoorbeeld aan Plato, Freud en Jung. Ieder vanuit zijn eigen visie en eigen benamingen.

De ontwikkeling van de persoonlijkheid gaat gelijk op met de ontwikkeling van het brein. En als je goed kijkt, zul je ook ontdekken dat de chakra’s hetzelfde spoor volgen.

Het Brein en de chakra’s

Het Brein ontwikkelt zich in een vaste volgorde, op een bepaalde manier, van achter naar voor en van binnen naar buiten. In het brein wordt eerst het OERbrein ontwikkeld, het deel van je hersenen dat zorgt voor veiligheid. Het gaat hier om je intuïtie en je veiligvoelen. Daarna ontwikkelt zich het MIDDENbrein – van gevoelens en emoties. Dat is het deel van het brein dat bepaalt of iets past. En in het derde deel – de SCHORS – draait het om oorzaak en gevolg, kun je alles verwerken, kun je zeggen wat je wilt, kun je leren en doen wat je wilt.

Het OERbrein

Het OERbrein is het eerste deel van je brein dat zich ontwikkelt, daar hoort de beweging voor / achter bij, de beweging van vluchten of vechten. Dit zijn kinderen die dromen, vechten of vluchten. Dit zijn kinderen die overmatig alert of ongeaard zijn. En het sensitieve baby’tje met gespannen vuisten en/of grote ogen. Bij het OERbrein horen het stuitchakra en heiligbeenchakra.

Bij de stuit hoort bijvoorbeeld vooral het thema veiligheid. Dit zijn kinderen die hun plas en poep laten lopen, kinderen met eetproblemen, kinderen die eten of het flesje weigeren (heeft te maken met alles wat vast zit, de rotaarde, of met regels en structuur waar dus ook eten bij hoort) of kinderen die juist veel honger hebben. Dit zijn kinderen die hondsmoe zijn, veel slapen en moe blijven. Of baby’tjes die nooit huilden (is hij wel hier, of zijn de luikjes nog dicht?).

Het heiligbeen heeft vooral met je eigenwaarde en erbij horen te maken. Als je in balans bent, durf je jezelf te tonen. Dit zijn kinderen die boos zijn op papa en mama. Angst om hoe het verder gaat in relaties. Pubers die zich niet veilig voelen, waarbij de hormonen aan het wapperen zijn. Zoeken naar wie ze zijn. Wanhoop en wantrouwen als het niet lukt. Ik kan ook niets. Onzekerheid. Willen hun bed niet uitkomen.

Bijbehorend thema  van het OERbrein is veiligheid. Bij het stuit- en heiligbeen gaat het ook om veiligheid.

Het MIDDENbrein

Het MIDDENbrein dat zich daarna ontwikkelt, staat voor de beweging boven / onder en zorgt ervoor dat je emoties kunt verwerken. Problematiek rondom de emotieregulatie bevindt zich in dit deel van het brein. Prikkels komen binnen via het OERbrein en als het veilig en goed is, gaat het door naar het MiDDENbrein. Stress in het MIDDENbrein veroorzaakt chemische of chronische stress. Hier hoort piekergedrag bij en overweldigd worden. Bijnieruitputting. Het zijn bijvoorbeeld kinderen die geen grenzen voelen, vermoeid raken (vlucht), die op de toppen van hun tenen lopen, kinderen die bevestiging zoeken en kinderen waarbij alle neuronen op aan staan, niet geaard. Hierbij horen de zonnevlecht, het hartchakra en het keelchakra van verbinden, geven en uiten.

Bij de zonnevlecht gaat het erom je te verbinden met jezelf én anderen en het ontwikkelen van zelfstandigheid. Deze kinderen zijn niet in verbinding. Ze hebben veel last van de wereld om hen heen. Het zijn heel gevoelige kinderen, of juist heel vluchtige kinderen die van het ene onderwerp naar het ander gaan en maar blijven praten. Zij leggen alles buiten zichzelf, niet bij wat bij ze past.

Het hartchakra staat voor liefde geven en ontvangen en ‘durf ik mij te geven’. Dit zijn kinderen die geen nee zeggen. Kinderen die geven, overbezorgdheid, zorg om ouders, bang dat er iets met ouders gebeurt. Kinderen die zichzelf niet oké vinden.

Bij het keelchakra (als een ketting om je nek) gaat het om het uiten van jezelf, van wat je voelt. Dit zijn de koppige kinderen, halsstarrigheid omdat je je dan niet hoeft te uiten. Kinderen die liegen, die dingen mooier maken vanuit weinig zelfvertrouwen. Dit zijn ook kinderen die jou complimentjes maken.

Blokkades in deze chakra’s zorgen ook voor problemen in de emotieregulatie.

De SCHORS

Tot slot de SCHORS (het reptielenbrein) die zorgt voor het doen, gevolg geven aan, kunnen leren. Bij de SCHORS hoort braaf gedrag of juist stronteigenwijs gedrag. Hier hoort ook het gebrek aan overzicht bij. De SCHORS kan pas op orde komen als het OER en MIDDENbrein op orde zijn. En het is ook het eerste chakra waar je mee aan de slag mag, voordat de volgende geheeld kan worden.

Niet zelden wordt er bijvoorbeeld vooral aan leerproblemen of motoriek gewerkt en moeten kinderen iets doen wat breintechnisch nog helemaal niet mogelijk is. Dan worden ze getraind terwijl elke handeling op zich al (te) veel energie kost en het brein verstoord is geraakt. Dat is vaak een onmogelijke opgave. Je kunt beter bij het begin beginnen, in de juiste volgorde. Anders is het vooral water naar de zee dragen en daar zit niemand op te wachten.

Bij de SCHORS hoort het voorhoofdchakra van het jezelf laten zien en het kruinchakra van vrijheid en manifestatie bij.

Bij het voorhoofdchakra horen kinderen met nachtmerries, die meer zien dan ze willen zien. En kinderen die niet alleen boven kunnen zijn en zich niet zonder papa of mama veilig kunnen voelen. Uit balans kun je niet meer zien wat er bij je past. Koppigheid, het op jouw manier willen doen.

Bij het kruinchakra horen de aangepaste kinderen met sociaal wenselijk gedrag. Perfectionistisch, die geen fouten mogen maken of overal lak aan hebben.

Voorbij de trigger

De ontwikkelingsfasen van een kind en de bijbehorende thema’s van het Brein en de chakra’s helpen jou bij het begrijpen van je problemen in het nu. Het brein wil begrijpen om de onverwerkte ervaring op te bergen. En om voorbij de trigger te komen. Dan is de ervaring er nog wel, maar heeft het geen impact meer op je. En dan komen diverse integratietechnieken en energetische behandelmethoden pas om de hoek kijken, waarbij het brein, de chakra’s en meridianen met specifieke emoties ook weer in balans mogen komen. Zelf combineer ik dat met mijn eigen energetische werk, aangevuld met het familiesysteem en de Universele levenswetten voor de mindset. Elke therapeut heeft zo zijn eigen talenten en werkt op eigen wijze, wat het werk van elke therapeut juist uniek en zuiver maakt.

Je kunt er ook zelf mee aan de slag

Als je weet dat er altijd iets onder zit als je geraakt wordt, dat elke ervaring waarin je je geraakt voelt een eerste oorzaak heeft, dan kun je ook weten dat elke ervaring (ook) met jezelf te maken heeft. En dat er onverwerkte emoties onder zitten, die aangekeken willen worden.

Mensen worden aangetrokken door jou, door jouw energieveld en jouw onverwerkte ervaringen. Zij resoneren slechts op jouw energie. Daarmee trek je ervaringen naar je toe, om alsnog te dealen met onverwerkte pijn. Je kunt een wolk van liefde aantrekken of juist het tegenovergestelde en daar zit natuurlijk van alles tussen in.

Als je erkent dat het met jou te maken heeft, neem je het heft in eigen handen. Dan kun je in verbinding blijven, in plaats van uit te vliegen in vlucht, vecht- of bevriesstanden. En dan ga je voelen.

Dat zou maar zo als volgt kunnen gaan:

Je wordt geraakt en je weet dat het met jou te maken heeft. Je stelt jezelf de vraag: Heeft het met mij te maken? Het antwoord is altijd JA.

En dan vraag je jezelf: Wat voel ik? Elke keer weer als je geraakt wordt, ga je er voor zitten en voelen. Je erkent je eigen pijn en je voelt net zolang totdat je je rustig voelt. En je laat de buitenwereld met rust, omdat je het daar nooit zult kunnen vinden. Je verlegt je focus van de buitenwereld naar je innerlijk. Zo verwerk je steeds meer pijn.

Als je al een stapje verder wil, kun je jezelf ook vragen wanneer je dit voor het eerst ook zo hebt gevoeld. Dan laat je jezelf kleiner en jonger worden, totdat je bij de eerste oorzaak uitkomt en die gaat voelen. Dan zie je de werkelijke pijn en laat je die aanwezig zijn. Als je kunt, kun je dan als de volwassen jij rustig aanwezig zijn bij de emoties van de kleine jij. En als je wilt, kun je dan ook troost bieden en de kleine jij omhullen met jouw liefde.

Heb mij lief

De laatste stap ligt nu binnen handbereik: je mag jezelf weer lief gaan vinden. Je mag weer naar jezelf leren kijken vanuit de ogen van de Bron. Naar je zelf én anderen. Daarover gaat deel III.

Simone Rutgers

Simone Rutgers

Ik ben Simone Rutgers. In mijn succesvolle praktijk begeleid ik hoogsensitieve kinderen en volwassenen naar verbinding, vrijheid en authenticiteit als zij de weg (even) zijn kwijtgeraakt.
5-hoek

Overige artikelen

Zelfdoding vanuit zielsperspectief
Pijn en liefde in voedsel
Werkt jouw zekerheid nog voor je?
Uit nieuw onderzoek blijkt dat placebo’s effectiever worden in de behandeling van ziektes
Je thuis voelen in de onveiligheid van transformatie
De 10 krachtigste volledig natuurlijke ‘antibiotica’ die we kennen
In liefde leven: foute keuzes bestaan niet
Labels zijn bedoeld voor kruiden
Willen we op een duurzame manier verder leven of kiezen we voor een leven gericht op puur eigenbelang?
8 kenmerken die een relatie kunnen blokkeren of stoppen
Waarom je de frequentie van je muziek wellicht wilt aanpassen
Waarom we ons tegen verandering verzetten & hoe we dat stoppen