Roept jouw aanwezigheid ook vaak weerstand op bij anderen? Bij je familie, collega’s of zelfs bij mensen die je nauwelijks kent? Ik ondervind dit al sinds ik me kan heugen. Terwijl ik echt niets vreemds doe of zeg! Het was voor mij een openbaring om te ontdekken wat de reden was. En de geruststelling is groot: er is niets mis met mij! Nu ik begrijp wat er gebeurt, zijn mijn contacten rustiger en liefdevoller.
Inzicht brengt verandering
In mijn werk ontdekte ik dat de meeste hooggevoelige mensen dit ervaren. Regelmatig vertellen cliënten dat het contact met mensen stroef verloopt. Ze ondervinden weerstand, terwijl ze toch echt de beste bedoelingen hebben. De weerstand is soms duidelijk en uit zich in felle discussies. Een andere keer is deze subtiel, in de vorm van een afkeurende blik of een afgewend hoofd.
Ze vragen zich dagen later nog af of ze iets verkeerds hebben gezegd, maar tasten compleet in het duister.
Ik herken deze ervaringen en zie dat mensen opgelucht zijn als ze begrijpen wat erachter ligt.
Wanneer je het begrijpt, bekijk je jezelf met andere ogen. Hierdoor verandert de energie tussen jou en anderen en zul je mettertijd minder afwijzing ervaren.
Je functioneert als een versterker
Als je hooggevoelig bent en zeker als je een verhoogd bewustzijn hebt, ben je ‘anders’. Jouw innerlijke kern functioneert als een versterker: het brengt weggestopte gevoelens en pijnlijke emoties bij anderen aan de oppervlakte. In jouw aanwezigheid ervaren anderen hun verdriet, onzekerheid en angsten. En daarmee roep je onbewust weerstand op bij de ander. De ander begrijpt het onderliggende mechanisme niet en schrijft zijn ongemakkelijke gevoelens aan jou toe.
Wanneer je je hier niet bewust van bent, twijfel je wellicht aan jezelf. Je analyseert achteraf de situatie en ontdekt dat je niet kunt achterhalen wat er ‘mis’ ging. Wanneer je dit keer op keer meemaakt, kan dit je onzeker maken.
Lastige taak
Her feit dat jij functioneert als een versterker, hoort bij je ‘takenpakket’ hier op aarde. Vóór je incarnatie heb je op zielsniveau besloten om een bijdrage te leveren aan de bewustzijnsgroei. Je hebt een taak binnen het transformatieproces. Dit is dan ook de reden van jouw aanwezigheid in je gezin, je (schoon)familie, vriendengroep, werkplek of anders: het vergroten van het bewustzijn van anderen.
Deze taak wordt jou niet in dank afgenomen. Veel mensen hebben moeite met je aanwezigheid.
In het beste geval vallen jou minzame blikken ten deel. Als je minder geluk hebt, word je genegeerd, vernederd of verguisd.
Toch is dit een positieve ontwikkeling. Meer dan ooit, worden de verhoudingen op scherp gezet. Het is pijnlijk, maar deze pijn is een katalysator om te groeien. Door het ervaren van negativiteit, wordt jou de kans geboden om te ontdekken wie je daadwerkelijk bent en waarom je op aarde bent.
Juist het contrast, de negatieve ervaringen, helpen jou jezelf te herinneren.
Ontdekken wat er daadwerkelijk speelt
Janneke’s leven is een aaneenschakeling van afwijzing en pesten en nu ervaart ze veel weerstand vanuit haar schoonfamilie. Het contact was van meet af aan moeizaam. Janneke heeft het idee dat het aan haar ligt. Ze voelt zich afgewezen en niet op haar gemak in hun nabijheid. Ze heeft het aantal familiebezoekjes behoorlijk teruggeschroefd.
Toen ze in een sessie energetisch contact maakte met haar schoonfamilie, begreep ze wat er eigenlijk aan de hand was. Allemaal hadden ze hun eigen struggle of life en het verhoogde bewustzijn van Janneke was ongemakkelijk. Haar hooggevoeligheid bracht ze in contact met hun gevoelens. En dat probeerden ze juist te voorkómen.
Ze hadden nooit geleerd om met pijnlijke gevoelens om te gaan en hadden deze veilig weggestopt. Hun angst dat deze boven kwamen drijven, werd duidelijk in een beeld: ze dreven op een oceaan en hielden elkaar in een greep. Wanneer ze deze controle los zouden laten en hun gevoelens toelaten, zouden ze reddeloos verloren zijn en elkaar kwijtraken.
De aanwezigheid van Janneke was bedreigend. Hun zorgvuldig gecreëerde energetische gevangenschap kwam in gevaar.
Janneke begreep eindelijk wat er aan de hand was. Het was hun onvermogen om te voelen dat een wig tussen hen dreef. Bij Janneke was de opluchting groot, er viel een last van haar af.
Hoe houd je jezelf staande?
Hoe zorg je dat je wel je licht verspreidt maar niet verstrikt raakt in aardse negativiteit?
Het bewust worden van je taak op aarde helpt jou om afwijzingen anders te ervaren waardoor je bij jezelf blijft.
Daarnaast is het belangrijk om je bewust te worden van je contacten. Mogelijk vind je het lastig om je bij bepaalde mensen staande te houden. Dan helpt het om (tijdelijk) afstand te nemen. Wanneer je merkt dat er bij de ander geen bereidheid of mogelijkheid is tot een gezond contact, dan is het beter zijn om dit los(ser) te laten. Soms lukt het niet om je taak te volbrengen. De ander heeft immers een vrije wil.
Het belang van ‘Zijn’
Wanneer mensen het voor mensen helder wordt dat ze een bijdrage leveren aan de bewustwording, vragen ze zich af in welke vorm dit dient te gebeuren. In een sessie laat ik dit mensen aan het universum vragen. Het antwoord is steevast: door te ZIJN. Jouw ZIJN, in een hogere trilling, verandert de energievelden van een ander en het collectief.
‘Zijn’ bereik je door oude pijn los te laten, jezelf te accepteren en jezelf lief te hebben. Wanneer je leeft vanuit je hart, verhoog je je vibratie. Hoe hoger je vibratie, hoe meer effect jouw aanwezigheid heeft.
Wanneer je vordert in dit proces, zal ook duidelijk worden hoe je dit concreet vorm kunt geven: door een beroep, vrijwilligerswerk, in bepaalde contacten, via een hobby of anders. Een steeds groter deel van de mensen met een verhoogd bewustzijn voelt de behoefte om hier hun werk van te maken door bijvoorbeeld therapeut of coach te worden.
Welke vorm er ook bij je past: word je bewust van je licht, laat het stralen en draag bij aan de bewustwording van de mensheid!
Wil jij meer leren meer samenwerken met de goddelijke wereld en je energetische helpers? Doe dan mee met de nieuwe serie online classes ‘Vaar je eigen koers in een woelige wereld’. Hierin word je je bewuster van de aanwezigheid van jouw helpers en leer je met hen communiceren. Ook verkrijg je meer helderheid in jouw eigen koers en hoe je hier stappen in kunt zetten.
Hier vind je alle informatie en kun je je aanmelden: https://event.nieuwetijdskind.com/vaar-je-eigen-koers-in-een-woelige-wereld/
pfff wat herkenbaar maar vind het helemaal niet als grappig. vind het zwaar …….
Wat ben ik blij met deze verklaring. Als 78 jarige artiest die met succes zijn hele leven druk was met de jeugd via theater en muziek zelfvertrouwen te geven. Nu eenzaam en bij wat mensen niet welkom. Zij mogen mij niet. Toch is mijn nieuwe musical voor onderwijs; -Niet meer in de nesten door het pesten,- bijna af. Kinderen in de buurt proberen nog steeds een praatje te maken, maar buurtgenoten vinden dat eng en verbieden contact. Een eenzame nieuwe wereld waarin ik ook na het verlies van mijn lieve vrouw blijf streven naar hulp aan afhankelijk leven, kinderen en dieren. Compliment voor dit prachtige artikel.
Dag Ernst, wat een waardevolle bijdrage heb je geleverd door kinderen op deze manier zelfvertrouwen mee te geven. Bewonderenswaardig dat je dit op deze leeftijd nog steeds doet. Het is een prachtige levensmissie.
Jammer dat je intenties door de buitenwereld verkeerd begrepen worden. Maar nu begrijp je een beetje beter wat erachter zit. Volg je hart, dat klopt! Warme groet, Susanne
Lieve allemaal,
Zo’n beetje alles wat hier beschreven staat heb ik ook ervaren of doorstaan, maar of ik het nog langer zie als mijn taak om mensen bewust(er) te maken?
Mijn ervaring is dat er misbruik van mijn gave is gemaakt, en dat kreeg ik erg laat door.
Afgewezen ben ik door mijn familie en omstanders en heb geen contact meer . Ook echte vrienden heb ik weinig.
Oke, ik heb mezelf hierdoor leren kennen en weet dankzij mijn verdieping in gnostiek dat ik niets misdaan heb en weiger in een slachtofferrol te hangen,
maar ik vind het soms nog steeds zwaar om hiervoor afgewezen te worden. Als het me af en toe aanvliegt , dan dwing ik mezelf om te kijken naar wat ik wel heb om dankbaar voor te zijn. Zoals mijn hervonden Zelf , mijn lieve man en kinderen en kleinkinderen, gezondheid, vreugde , de paar vrienden die om mij geven . Kortom, ons mooie leven! Ik geef het niet op en blijf mezelf. Als ik dan op deze manier iemand bewuster kan maken is dat prima.
Maar het als een missie zien, daar heb ik te veel voor moeten doorstaan. Veel liefs!
Mooi artikel…ik herken er heel veel in. Al mijn hele leven (ik ben nu 53 jaar) maak ik mee dat ik buiten de boot val, buiten de gemiddelde groepszin, het zwarte schaap ben, een raar meisje was, een vreemde rare vrouw ben, me anders voel (en blijkbaar gedraag) als het gemiddelde…..terwijl ik altijd zo ontzettend mijn best doe, en nog meer mijn best gedaan heb, om erbij te horen, om te trachten me te conformeren met die ander en met de groep. Privé èn op de werkvloer. Op dit moment maak ik een sprong in mijn bewustwording hieromtrent en dit artikel is hierin een mooie bevestiging. Het ligt dus niet altijd aan mij, alhoewel ik dat altijd gedacht heb. En inderdaad, vaak alleen al door mijn verschijning, ergens binnen te stappen zonder nog maar een woord gewisseld te hebben met de ander, ontstaat er al een soort van afwijzing jegens mij. Ik roep blijkbaar iets in de ander op….ik spiegel, zonder vaak ook maar iets te zeggen. Krijg hierbij vaak de schuld van dingen die ik niet op mijn geweten heb en als ik dat nader onderzoek, blijkt het dus iets van de ander in kwestie te zijn. Maar ik krijg de schuld, ik heb het veelal gedaan en vaak proberen die mensen anderen daar ook van te overtuigen dat het allemaal aan mij ligt. Heel verwarrend, heel frustrerend en vooral maakt het heel eenzaam en onbegrepen…..
Op dit moment maak ik een gelijksoortige situatie mee op mijn werk….werk in een omgeving wat totaal niet bij mij past, tussen een hondertal vooral vrouwen, op een productievloer waar de mentaliteit dusdanig is waar het recht van de “sterkste” geldt. Waar roddel en achterklap heerst en waar het gemiddelde niveau anders (ik zeg niet minder, maar anders) is als waar ik me in thuisvoel. Werk wat ik noodgedwongen doe omdat ik moeilijk aan werk kon komen en toch geld nodig heb om een inkomen te genereren…..en ik zie nu in dat het op mijn pad is gekomen om bewust(er) te worden van wie ik ben en wat mijn doel is…..Ik zit sinds enkele weken ziek thuis, serieuze darmproblemen (loslaten??), en heb besloten om niet meer terug te gaan naar dat werk. Ik maak daar de laatste tijd mee dat ik buitengesloten wordt. Er is een naaste collega die mij negeert en als ze tegen me praat is dat op een sarcastische en cynische manier. Ik voel zelfs dat er vlak in mijn bijzijn over mij geroddeld wordt, dat ik waarschijnlijk op de één of andere manier een bedreiging vorm en die collega probeert nu mensen met haar mee te krijgen en ja het lukt haar al aardig……..ik hou me gedeisd en observeer.
Maar voel me er inmiddels doodongelukkig en eenzaam. Ook al weet ik waar het nu vandaan komt, het maakt het voor mij niet gemakkelijk en ook al heb ik er als Ziel blijkbaar voor gekozen, het is een nogal ondankbare klus die ik hier blijkbaar te klaren heb. Althans zo voelt het voor mij…..altijd de underdog, de uitgestotene die het toch nooit goed doet. Ik heb dus nu ik sinds een paar weken ziek thuis zit nagedacht en ik geef de moed niet op. Wel geef ik mijn huidige baan op omdat er in mijn ogen geen eer meer te behalen is daar en het alleen maar van kwaad tot erger gaat worden.
Volgende week ben ik waarschijnlijk werkeloos omdat mijn opdrachtgever geen brood meer in mij ziet en ik hem nu alleen maar geld ga kosten. Prima, ik ga op zoek naar nieuw werk in een voor mij prettigere werkomgeving….althans ik hoop dat te vinden, maar aangezien ik deze Zieletaak op mij genomen heb, blijkbaar om mensen te spiegelen en bewust te maken, zal ik ook in een volgende baan het nodige gaan meemaken….wish me luck 😉
Heel heel erg herkenbaar…… en ik ben blij dat ik net op dit moment dit artikel zie, want wederom gebeurt er iets absurds. Hoe een ander alles op mij projecteert, echt de meest absurde opmerkingen. Ik kan gelukkig zien dat het háár onmacht is, háár onbewustheid, hoewel ze zichzelf superbewust vindt, maar kan er verder helemaal niks mee dan me terug te trekken…… het doet wel pijn om dit telkens mee te maken, echt zonder enige reden….
Er zijn mensen/vrienden die me nooit pijn doen, en dat is ook mijn eigen insteek. En ja, fijn om dit hier even te delen, een prachtig artikel…..
Lieve dames, wat fijn om te horen dat ik jullie een puzselstukje heb mogen geven. Ik was zelf ook dankbaar toen het kwartje viel :). Bevrijdend! Dat jullie maar veel mensen mogen helpen om bewuster te worden, op wat voor manier dan ook. Hartegroet, Susanne
Dankjewel Susanne!! Bevestigt precies wat ik op dit moment voel……Fijn om mijn eigen pad verder te mogen gaan!
Er komen namelijk ook steeds meer mensen naar me toe die zich aangetrokken voelen door mijn ZIJN.
Wauw, wat een eye-opener!
Bedankt Susanne, dit maakt een heleboel helder en duidelijk.
Iedere keer vraag ik me af : Wat is er mis met mij??
En hoe meer ik in mijn kracht ga staan, mezelf accepteer
en liefheb, hoe meer de puzzelstukjes op haar plek vallen.
Nogmaals bedankt, dit artikel komt op een welkom moment..
Jeetje, dit is, in andere woorden, precies wat ik aan het beschrijven was voor mezelf in het kader van wat ik als coach kan betekenen voor mensen. Je artikel heeft me nog meer helderheid gegeven, dank je wel! Die helderheid betreft vooral mijn eigen contacten en waarom het vaak zo moeizaam gaat. Door bewust te zijn wat mijn Zijn teweeg brengt in mensen, zie ik nu een heleboel situaties uit het verleden in een heel ander licht! Dat helpt enorm bij het oplossen van oude pijn, ik hoef het allemaal niet op mezelf te betrekken. Wat geeft dat een bewegingsruimte
Allereest wat mooi geschreven. Ik ervaar ik het leven ook veel weerstand op het gebied van vriendschappen en ik ben al zoveel mensen in mn leven verloren. Of ik nu iets verkeerds doe uhnee…soms geef ik wel eens mijn mening of kies ik voor mezelf maar dan raak ik een ander en voelt de ander zich aangevallen. Blijkbaar doe ik de ander tekort?…ongezonde relaties heb ik tot nu toe gehad waarbij 1 van overleden is en alles bij elkaar me wel sterker en krachtiger heeft gemaakt. Soms lijkt het dat mijn aanwezigheid niet altijd op prijs wordt gesteld. Ik weet het ook niet. Ik ben wie ik ben en als ik niet geaccepteerd wordt dan jammer. Mijn doel is idd aan mijn bewustzijn te werken (te verhogen) en vanuit mijj hart te leven en dit wordt niet altijd begrepen ❤
Ik begrijp je wel