Hoe komt het dat sommige mensen zoveel voor elkaar krijgen? Ze publiceren gewoon maar even een boek of ontwerpen een nieuw product of kunstwerk, terwijl anderen alleen maar dromen van de dingen die ze willen bereiken en gefrustreerd raken als er helemaal niets van terecht komt. Het geheim om iets voor elkaar te krijgen zit in het bewandelen van het dunne lijntje tussen zelfdiscipline en zelfzorg.
Stel je voor: u staart naar een wit scherm of leeg doek – typisch het dilemma van een kunstenaar. Wat doet u … Loopt u ervan weg? Blijft u naar het scherm/doek staren gedurende de tijd die u daarvoor had geserveerd, wachtend op een ingeving? Of gaat u in uw Postvak IN kijken of uw Facebook checken…
De keuze die u maakt zal uw leven veranderen. Mark Divine houdt het volgende voor:
“De kwaliteit van het leven wordt van moment tot moment bepaald door keuzes.”
Dit soort eenvoudige keuzes lijken misschien onbelangrijk, maar ze maken duidelijk verschil tussen iemand die over het schrijven van een boek praat en iemand die daadwerkelijk een boek schrijft. Het is het onderscheid tussen iemand die zegt kunst te willen maken en iemand die gewoon kunst maakt, ongeremd en ongehinderd.
Wanneer het gaat om uw inspanningen voor uw kunst/bedrijf/creativiteit, is er niemand die u aan het werk zet. Dat dient u zelf te doen. En net als zovelen zult u waarschijnlijk geconfronteerd worden met weerstand – dat stemmetje binnenin dat tegen u zegt nógmaals uw Postvak IN te controleren voordat u daadwerkelijk in actie komt.
Steven Pressfield, die de term ‘weerstand’ in zijn boek “De kunst van het Oorlogvoeren” (The War of Art) begrijpelijk maakt, leert ons dat weerstand een natuurlijk verschijnsel is waar we allemaal mee geconfronteerd worden. Weerstand kan in verschillende vormen opdoemen, want de geest is sterk. U kunt uzelf van alles laten geloven, zelfs zó overtuigend, dat u zogenaamd ‘zelfzorgend’ een pauze neemt voor plezier en u rustig nógmaals uw Facebook gaat controleren in plaats van u in te zetten voor uw werk of kunst.
Dat is het geniepige ervan: er is een tijd voor zelfzorg en een tijd voor discipline. Er is een tijd om weerstand te doorbreken en een tijd om te pauzeren. Het vermogen om onderscheid te kunnen maken tussen de noodzaak van een pauze inlassen of geconfronteerd worden met weerstand maakt het verschil tussen blijven dromen of actief uw doelen realiseren.
Een voorbeeld: Wanneer u 6 dagen achter elkaar werkt, 6 dagen elke dag schrijft… en op de 7e dag loopt u tegen de muur wanneer u ontdekt dat u naar een leeg scherm zit te staren, dan is dat duidelijk hèt moment voor pauze om tijd te nemen voor zelfzorg. Naar mijn mening is zelfzorg nodig om grote stappen te kunnen nemen, zowel in uw bedrijf als uw creatieve bezigheden. Wanneer u echter zelfzorg als excuus gebruikt… dan begeeft u zich op glad ijs door het dunne lijntje te gebruiken als gebrek aan discipline, zogenaamd uit zelfzorg.
Anderzijds, stel u voor, het is maandagochtend, u heeft een leuk ontspannen weekend gehad, u wordt wakker en denkt: “Waarom zou ik nu gaan werken aan [noem hier uw creatieve project]?” Ondanks dat u opstaat met die gedachte, lukt het u uw Word-document te openen en ziet u weer de smetteloos lege pagina waar u eerder naar had zitten staren. Er gaan dertig seconden voorbij en de paniek slaat toe. Uw geest slaat op hol met lege luchtbellen.
Dertig seconden voelt als een uur en in paniek besluit u uw Postvak IN te controleren. Daarna gaat u naar Facebook. U bekijkt enkele grappige Donald Duck filmpjes op YouTube en zegt tegen uzelf: “Nou, volgens mij had ik vanmorgen wat zelfzorg nodig.”
Dat vind ik Bullshit! Omdat ik dit al vaker heb ervaren en weet dat ik daar niet alleen in sta. Dit is zo’n voorbeeld dat weerstand het wint, waarbij zelfzorg als excuus wordt gebruikt om het werk te laten liggen.
Op dergelijke momenten hebben we twee keuzemogelijkheden, zoals Steven Pressfield in zijn boek Turning Pro beschrijft:
Worden we een PRO en gaan we hoe dan ook aan het werk (hetgeen betekent dat u voor dat witte scherm blijft zitten en net zolang doorgaat met opschrijven en wissen van woorden tot er iets uitkomt)?
Of bent u een amateur: Op het moment dat de angst/paniek toeslaat geeft u uzelf over aan de kracht van weerstand en gaat u wéér uw Postvak IN en Facebook controleren?
Het ergste is dat uw Postvak IN en Facebook u in de maling nemen. Ze geven u de indruk dat u zogenaamd:
- Aan het werk bent of
- Dat u tijd neemt voor zelfzorg/pauze
Beiden zijn niet waar. Beiden zijn een illusie.
Uw Postvak IN en Facebook zijn niet uw werk. En wanneer ik spreek over ‘UW WERK’, dan bedoel ik uw ziels-geïnspireerde werk, uw kunst, uw ondernemende projecten.
Het controleren van uw Postvak IN en Facebook zijn hooguit administratieve werkzaamheden binnen uw bedrijf (die eveneens hun tijd en plaats hebben) en in het ergste geval slechts afleiding, de partner van weerstand.
Hoewel het lezen van uw nieuwsberichten u weliswaar de illusie van zelfzorg kan geven/pauze nemen, is het niet het soort zelfzorg waar u op dieper niveau van opkikkert (zelfs in 99 % van de gevallen niet).
Ware zelfzorg betekent weg van de techniek. Ware zelfzorg omvat activiteiten die u herstellen, rust geven, een gevoel van vitaliteit bezorgen, door spel, pret of gewoon even helemaal niks.
Meestal leidt de hele tijd ‘online’ blijven tot nog meer overweldigende angst, vooral als we worden geraakt door het schuldgevoel onze kostbare uren te verdoen met afleiding.
Ware zelfzorg geeft u nieuwe inspiratie om u te kunnen richten op uw creatieve inspanningen, terwijl afleiding u juist uitput, u wanhopig achterlatend in een ontzettende behoefte aan herstel.
Hier ontbreekt discipline en eerlijkheid.
- Wees eerlijk tegenover jezelf. Zelfbewustzijn is de sleutel tot succes. Wanneer u uw zwakheden goed kent, is het makkelijker ze te negeren en gewoon aan het werk te gaan.
- Begrijp dat discipline niet makkelijk is. Het is zelfs oorzaak nummer 1 waarom mensen er niet in slagen hun dromen te verwezenlijken.
Discipline is eenvoudig. Discipline betekent een schema maken waarin u tijd opneemt om UW WERK te doen.
Discipline is niet makkelijk, want nèt wanneer u aan UW WERK wilt zijn er altijd wel andere zaken die uw aandacht opeisen.
Discipline is een keuze: gaat u toegewijd aan UW WERK of laat u zich meeslepen door weerstand en verleiding?
Hier is een voorstel: Wanneer u een vrije dag nodig heeft – wees dan eerlijk tegenover uzelf en néém een dag vrij. Laat echter niet het dunne lijntje vervagen tussen zelfzorg en gebrek aan discipline.
En weet u? Er gebeurt iets magisch als u ervoor kiest achter dat lege scherm te blijven zitten.
Eerst moet u door de angst/frustratie/afleiding/gekwek in uw hoofd (ook wel weerstand genoemd) heen.
Als u blijft zitten zal uw kunst zich openbaren.
Op deze manier heb ik dit artikel geschreven: ik koos voor mijn werk en niet om ten prooi te vallen aan de valse illusie dat administratieve verplichtingen mijn werk is.
Om kort te gaan:
- Weet wat UW WERK is: dat kan fysieke training zijn, een boek of een blog schrijven, een workshop organiseren of welke ander creatieve inspanning dan ook die u graag gerealiseerd wilt zien.
- Maak een draaiboek of stappenplan om het te laten gebeuren. Dàt is discipline. Discipline is eenvoudig: net zo eenvoudig als op uw kalender aangeven wanneer u zich op UW WERK gaat concentreren. Opmerking: Eenvoudig betekent niet dat het makkelijk is!
- Zoals Steven Pressfield ons leert: weet dat u tegen weerstand zult aanlopen. Het is uw taak dat te overwinnen zodat u zich kunt wijden aan UW WERK.
- Zelfbewustzijn is de sleutel: wanneer u uw afleidingen kent, kunt u uzelf instellen op succes. De meeste mensen vallen ten pooi aan afleiding wegens gebrek aan bewustzijn. Bewustzijn is altijd de eerste stap naar verandering.
- Wees eerlijk tegenover uzelf: weet wanneer u ècht pauze nodig hebt, sta open voor volledige rust. Dat kan een dutje zijn, een wandeling door de natuur, mediteren of een stukje fietsen. Voor uw eigen welbevinden, zorg ervoor dat uw pauze daadwerkelijk bijdraagt aan herstel, ga dus niet zitten koekeloeren op Facebook.
Kijk voor meer inspiratie op YouTube:
Heb het artikel niet uitgelezen. Voelde me erg gehinderd door het gebruik van “u,”. Tasltechnisch correct en erg correct in gedrag (probeer het mijn kinderen in bepaalde situaties ook aan te leren om respect te tonen). Voel me vereerd maar niet aangesproken. Sorry. De boodschap kwam niet over.
Wat zei u? U voelde zich erg gehinderd?
Vereerd desondanks, maar niet aangesproken?
Heb ik dat goed begrepen?
Wat een super artikel! Zelfzorg en discipline… Yes!
Het woord weerstand: Het weer moeten (op)staan, een bepaalde stand aannemen om tot actie te komen. Vooral in een betaald beroep bijvoorbeeld. Het boek: De Kunst van het Oorlogvoeren wordt in het Engels vertaald met: The War of Art…. maar dit betekent: de Oorlog van de Kunst. The Art of War, betekent wel: de Kunst van het oorlogvoeren. (even met kleine letter geschreven om het woord af te zwakken).
Het woord Discipline stamt eigenlijk af van het woord Discipel ofwel: volgeling. Een discipline, kan maken dat je juist dingen buiten je blijft volgen. Zelf-discipline is dat je jezelf poogt te volgen, wat of je nodig hebt om te ‘doen’. Voor mij valt discipline zwaar, na jaren dit wel te kunnen ‘doen’. Maar af en toe mijn focus weer terugbrengen van: Oh ja, dit is iets waar ik al een begin mee heb gemaakt, het laat zich nog niet ontvouwen. Wacht ik af, of ‘moet’ ik toch even van een gebaand padje af om er toe te komen en ermee te zijn?
Ook vind ik interessant wat Gordon benoemd, het woord Militant. Mili betekent Duizend en Tant kan van tantra komen (niet om Gordon woorden in de mond te leggen). In het tweede chakra zit de workaholic. Hierin zit de dualtieit van productie en rusten. Er zit vaak angst om te rusten of rustig te zijn, tijdens het uitvoeren van een klus of wat ook. Bij vrouwen noem ik het voor de grap weleens de Eileider die het regime der productie aanbindt…. Een soort oprichting, een opstaan om door roeien en ruiten, iets neer te zetten. In het sacraal chakra zitten soms duizenden koorden en wegen.
Kortom (ja hoor kortom, alsof ik dat kan hahaha….): Luisteren naar je lichaam en off line durven gaan, geeft een gevoel van ‘zwakte’. dat zit precies in het tweede chakra. Sprak zij, die dus nu weer online, op deze mooie site zit te schrijven en te koekeloeken…..
Heerlijk nuchter en helemaal waar. Ik kan zo afgeleid zijn door van alles, dat het echte scheppen erbij inschiet. Toch heb ik ook die mijmer momentjes nodig om op te laden.
Een geweldig stuk en zo is het precies. Ikzelf verblijf in een huis met overal internet, maar er is een ruimte zonder Internet met uitzicht op de tuin. Daar kan ik gaan zitten en schrijven, door gewoon op te staan, dagelijks er naar toe te lopen en daar ofline schrijven wat ik kwijt wil. Dat off line zijn, de wil om dat te trotseren, daar zit de kneep. En dan word ik weer productief, en dit verhaal hierboven is mijn bevesting in deze. Mijn boek gaat afkomen.
Dank jullie wel, Rene.
het heeft iets militaristisch, dit artikel . mijn excuses om het zo te benoemen.
weinig weerstand en veel projectie vaak…vergeet niet dat oorlogen steunen op discipline.
Dit onderwerp is zo persoonlijk , zo afhankelijk van ontelbare factoren dat een oordeel
over wat ‘weerstand’ nu precies is, moeilijk te omschrijven is. Er is niets mis met discipline in het leven , ook niet met weerstand , die vaak berust op wat intuitief goed is voor je.
Vind je niet dat het meer voorkomt dat men in drive , in actie, in controle , met prestatiedrang geleefd wordt ? ons ‘opgejaagde’ levensdoelen…Zo persoonlijk is de balans tss actie en reactie , passief en stilstand…volgens mij is er geen recept, die iedereen smaakt.
militant snap ik wel een beetje….
Weerstand hoeft absoluut niet intuitief te zijn. Vaak is het zelfs zo dat weerstand vanuit ego getriggerd wordt..