Gevoeligheid is een geschenk

Mooi Artikel 🙂

Ik zie mijn gevoeligheid ook zeker als een cadeau.
Elke dag leer ik hier weer meer over, hoe ermee te leven en hoe ermee om te gaan.
Ik vind het een mooi proces en het geeft me veel voldoening.

Toen ik nog wat jonger was en dit alles niet wist voelde ik me vaak erg naar en niet goed in mezelf, ik was toen nog erg jong en snapte er niks van.
In mij is de drang altijd geweest om mezelf te willen ontwikkelen en hier ben ik ook voor gegaan en ga er nog steeds voor 🙂

Ik wens iedereen succes op zijn pad.

Liefs Anne

“Doordat we dat licht zien kunnen we zelfs de ander uitdagen om liefdevoller te handelen. Daardoor wordt de vrije wil van de ander niet beperkt – uiteindelijk zijn liefde en vrede de spirituele waarheden en de hogere wil van ons allemaal.”

Ik heb het met dit stukje best wel moeilijk. Ik heb nu onlangs zelf aan de lijven ondervonden hoe hard liefdevol gestuurde, maar niet gevraagde en uitgesproken, intenties kunnen inkomen. Ik heb ook ondervonden hoe het gewoon maar stiekem invoelen van iemand zonder zijn toestemming te vragen je letterlijk gek kan maken. Voor heel gevoelige zielen, is het echt heel gevaarlijk om hen stiekem via je intenties of gevoelens te benaderen. Aangezien ze echt kunnen aanvoelen als een energetische aanval of een overdreven gevoel van vleugels kunnen geven.

Dus mensen Probeer steeds te volgen wat jouw hart zegt, en doe enkel wat jij voor jezelf in je hart voelt, niet wat je denkt te voelen of te zien in het hart van iemand anders.

Een concreet voorbeeld kan ik geven. Ik had enkele weken voor de vakantie woorden met de leerkracht van mijn dochter. Blijkbaar had hij het al heel het jaar moeilijk met ons gedrag. Ik hou haar regelmatig thuis als ik ondervind dat ze rust nodig heeft en door de chaos in ons huishouden kwamen wij vaak te laat. Hij voelde zich hierdoor als leerkracht niet gewaardeerd en ik ben beginnen wenen wanneer hij deze woorden uitsprak. Mijn eerste reactie was er een van boosheid, maar later zag ik in dat ik eigenlijk zelf gekwetst was omdat ik door hem niet gewaardeerd werd als goede moeder. In het midden van de nacht stond ik op en schreef wat ik die dag gevoeld had dat de pijn die we hadden er een was van gedeelde smart. Dat ik elke dag zie met hoeveel liefde en toewijding hij de kinderen ontvangt en dat ik dan de zon zie opgaan door hun ogen. Later kreeg ik van de kinderen uit de school een hart met zijn naam in. Mijn dochter zei me dat ze me bedankten omdat ik hem zijn hart had terug gegeven. Had ik gekozen voor boosheid, of had ik zonder hem te vertellen wat ik had gevoeld beslist om zijn hart te ‘helen’ dan had ik nooit dit resultaat gekregen. Hij liep sindsdien met vleugels rond, het einde van het schooljaar, de drukte er rond en het vele werk dat hem nog te doen stond, leken hem plots niet meer te raken. Hij straalde.. en toch heb ik eigenlijk niet veel meer gedaan, dan even mijn moed verzameld en hem gezegd wat ik in zijn hart had gevoeld. Ikzelf heb een dikke knuffel en een dikke zoen gekregen en ben blij, dat ik zo het schooljaar heb kunnen beëindigen.

Dus voorzichtig aub als je mensen goedbedoeld wil helpen als die personen echt gevoelig zijn kan dat heel hard en vijandig aanvoelen voor hen.

@Anna,

Als ik je bericht lees denk ik aan energie dat je uitstraalt en energie waarvoor je je lastiger afsluit of kan afsluiten dan anderen. Het knuffelen kan liggen aan de energie die je uitstraalt of aantrekt. De pijn van dieren kan zijn dat je gevoelig bent en dat het lastig is of niet lukt(?)om je af te sluiten. Het kan aan een chakra liggen, iets in je aura of in je ziel. Wat het precies kan ik je niet zeggen.

Op deze site staat een artikel over je aura/chakra’s beschermen en reinigen. Daarmee kan je beginnen. Als je het prettig vindt kan je een goed medium/energiecoach opzoeken, die je daarbij helpt.

Kijk wat je ermee kan doen.

Groet,

Rob

Hoi Anna,

Kan je bondig en concreet je vragen omschrijven? Ik haal ze niet (goed) uit je verhaal. Wat wil je weten? En wat zijn de antwoorden waaraan je zelf zit te denken?

Als het persoonlijke vragen zijn, kan je het ook proberen om ze ook aan je zelf / het universum te stellen. Zoals b.v. waarom gebeurt dit, of wat betekent dit voor mij. Ook kan je opdrachten geven zoals: geef me duidelijkheid waar dit goed voor is of geef me helderheid en inzicht in wat ik hiermee kan of hoe ik mijzelf kan beschermen of…
Het kan soms even duren voordat je antwoorden krijgt.

Misschien kan je hier wat mee.

Groet,

Rob

Iemand die mij ermee kan helpen?

Ik ben net 18 jaar geworden en ik heb al voor zover ik weet mijn hele leven moeite als ik zie dat dieren mishandeld of gedood worden door ons. Nu hebben meer mensen dat maar ik heb het denk ik wel in erge mate. Ik krijg ook pijnlijke steken van binnen ( echt een soort zielsteek ofzo ? ik weet het niet ) het steekt dan echt diep van binnen en ik voel me dan ook heel naar. Dit heb ik heel vaak dus bij dieren. Of het nou een dood aangereden egel/vogel op de weg is of een schaap met een gebroken poot, het doet me allemaal zo pijn. Ik kijk liever ook geen animalplanet waarbij ze verschrikkelijke ontdekkingen doen want dan lig ik al met tranen en steken. Het is dus ook niet zo verassend dat ik vegetarier ben sinds mijn 7/8e. Ik kan me nog goed herinneren dat ik 4 jaar was en ik uit eten was met familie en dat er tegenover het restaurand op de weg een vogel was aangereden en dat is me nog steeds bijgebleven. Ook als mijn ouders het lied “in een groen,groen,groen,groen knolle knolle land” zongen kwam er ook een zin waarbij een jager een haas doodschoot en bij die zin vond ik het `t aller ergste, wanneer mijn moeder dat nummer ging zingen voelde ik die andere zin al aankomen.

Ik weet niet hoe het zo gekomen is met die dieren. Ik weet alleen wel dat ik er mega veel moeite mee heb en eerlijk gezegt kan ik me niet voorstellen dat iemand het erger zou hebben dan mij ( dat bedoel ik trouwens niet opschepperig )

Verder ben ik ook enorm gevoelig voor muziek, ik luister veel naar celtic woman, andrea bocelli en vooral chloe agnew. Ik voel me zo heerlijk bij dat muziek. Dan krijg ik juist een heel mooi gevoel van binnen. Totaal tegen overgestelde van die steken. Jammer dat veel van mijn leeftijd dat geen mooi muziek vinden.

Ik herken mezelf verder enorm veel in de kristalkinderen, alleen zie ik nog geen geesten, wel heb ik vroeger in de gang van ons huis een man zien lopen richting mijn kamer en toen hij mijn kamer binnenkwam verdween hij. Dat kan ik me nog wel erg goed herinneren, ook heb ik nog veel visioenachtige dromen, veel komen uit en ik kan ze ook erg goed herinneren. Dit zijn wel pluspunten van het gevoelig-zijn 🙂 Wat ik alleen niet begrijp is ;

Ik doe de opleiding jeugdzorg en iemand zij dat ze vond dat ik wel wat autistisch leek. Ze vond dat ik wel erg open was naar mensen, rustig/druk ( een combinatie ) ik praat veel en snel maar ben tegelijkertijd ook rustig, ik houd ook niet van uitgaan, is me allemaal veel te druk en die muziek vind ik niet mooi. Dus in dat opzichte ben ik heel rustig en mensen hebben op de 1 of andere manier altijd heel erg de neiging om mij te knuffelen, dat vind ik niet altijd leuk want het voelt soms net alsof ze te dichtbij komen, ik kan het niet uitleggen maar het voelt niet altijd prettig. Maar toch ook wel mooi vind ik, dat ik iets uitstraal waardoor mensen mij knuffelen. Zelfs leraren knuffelen mij en nu ben ik juist nog meer nieuwsgierig waarom ze dat wel bij mij doen en niet bij andere klasgenoten.

ZO! dat was een lang verhaal! Er zitten voor mij een paar belangrijke vragen in, misschien dat iemand met bepaalde dingen ervaring heeft? Zoals met de dieren, daar heb ik elke keer weer moeite mee. En dat knuffelgehalte is ook wel iets waar ik meer nieuwsgierig naar ben.

Bedankt!
Groetjes Anna ( 18 jr )

Ik ben Anna en ik word over 3 dagen 18 jaar. Wat ik verschrikkelijk vind, het voelt alsof alles veel sneller gaat dan mezelf. Lastig uit te leggen.

Maar goed, ik herkende mezelf heel erg in dit stuk :

Kristalkinderen zijn zo afgestemd op de verzorgende en liefdevolle energie uit de menselijke bron, dat ze zich snel en diep verbinden aan deze energie. De liefde die een Kristalkind voelt van een ouder of grootouder herinnert hem of haar aan de goddelijke liefde die het voelde vóór de incarnatie. Kristalkinderen kunnen het voelen wanneer iemands hart open is. Zij voelen zich aangetrokken tot diegenen die hen liefde kunnen geven.

Maar ik heb dat heel erg met leraren. Op de 1 of andere manier. Maar dan ook vooral de leraren die erg open staan voor mij. Die veel liefde uitstralen. En ik ga me enorm hechten aan hun, ik houd ook van ze op een bepaalde manier. Niet zoals verliefdheid maar gewoon “houden van ” ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die dat ook met leraren heeft. Weten jullie misschien of het hier iets mee te maken heeft?

Op de basisschool had ik heel vaak juffen en meesters die een negatieve uitstraling hadden en ook niet open stonden. Hierbij voelde ik me niet op mijn gemak en was erg verlegen en bang tegen over hun. Toen ik 13 was ging ik naar de middelbare school en ik merkte gelijk dat mijn leraren heel erg open waren, ze straalden zoveel liefde naar mij uit. Op de 1 of andere manier knuffelden ze mij ook altijd, terwijl ze dat bij geen ander kind deden.

Ik voelde me zo blij op de middelbare school. Ik voelde me ook het beste bij de leraren. Maar dan ook alleen diegene waarvan ik merkte dat ze liefde uitstraalden en open stonden.

Nu is dat nog steeds zo, en ik ga me ook hechten aan hun.

Dus om een lang verhaal kort te maken! mijn vraag is dus of die liefde die ik ervaar met de leraren dus te vergelijken is met dit artikel hierboven. Dat ik me dus verbonden voel met de leraren.

Ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel dus sorry als jullie het niet begrijpen. Heb een heel beeld voor me en vind het moeilijk om de juiste woorden te zoeken.

Kan er een reden zijn dat ik de laatste dagen zo ongedurig, nerveus, ambetant loop. ik kan met mezelf geen weg en de kinderen hebben er last van- van mij ;). Kan het iets te maken hebben met 10/10/10 en het doorgaan van de eerste sterrepoort?
De tintelingen op mijn lichaam verergeren soms en zijn ondraagbaar (zie mail hierboven) ondanks alle reinigingsoefeningen en aarden etc.
Cecile

Dat het reageren op voedsel als erg goed word gezien is toch niet altijd iets om toe te juichen. Ik zelf ben beetje met beetje erg intolerant beginnen worden voor bepaalde zaken. Eerst kon ik geen vlees verdragen, dan reageerde ik slecht op al wat zoetigheid is: koekjes, snoep, koffiekoeken, hier kwamen dan uiteindelijk producten bij met veel toevoegingsmiddelen. Hierdoor kan ik nu dus enkel nog pasta, groenten, vegetarische burgers en andere vleesvervangers en rijst eten :S

Op restaurant gaan eten is steeds een hele uitdaging, al ben ik tegen pillen enzo neem ik toch liever iets tegen darmproblemen mee om te voorkomen dat ik na het eten een volledige avond richting wc verdwijn…

Een vraagje: ik heb veel last van tintelingen over gans het lichaam. Als ik het na ga is dat als minstens 20j+ en het is zeer enerverend. Ik merk de laatste tijd dat het meer bij stressmomenten voorkomt en als veel situaties bij elkaar komen die uiteindelijk nog veel zijn om te verwerken.
Ik heb al allerlei uitleg gekregen gedurende jaren over de reden hiervan. mijn jongste dochter heeft er soms ook last van. Herkent iemand dit? Oorzaak en wat kan je er aan doen?

Cecile