”Drie dingen kunnen niet lang verborgen blijven: de zon, de maan, en de waarheid.”
– Buddha
Ieder zijn eigen waarheid?
Lang geleden zei iemand tijdens een filosofische discussie tegen me: ‘Iedereen heeft zijn eigen waarheid. De waarheid bestaat niet.’
Ik kan me goed herinneren dat iets in mij ‘nee’ zei tegen die stelling. Mijn hoofd zei: ‘Hm, dat klinkt logisch,’ maar mijn hart, mijn wezen, mijn ziel zei: ‘Nee. Hier klopt iets niet. Het zit ingewikkelder in elkaar.’ Maar ik kon het op dat moment noch verantwoorden, noch verwoorden.
Nu, jaren later heb ik (in ieder geval voor mezelf) een antwoord kunnen formuleren op de vraag: ‘Bestaat er zoiets als de waarheid?’ Voel maar of het met jouw innerlijke weten resoneert.
Lenzen
Ik ben het ermee eens dat iedereen de ‘realiteit’ ziet door zijn eigen lens, en op die manier zijn eigen werkelijkheid creëert door de Wet van Aantrekking. Deze lens is aan verandering onderhevig en kun je ook bewust bijstellen (gelukkig maar!).
De lens waar we de wereld door zien bestaat uit overtuigingen die we in dit of andere levens hebben opgedaan, al dan niet correcte conclusies die we hebben getrokken naar aanleiding van onze persoonlijke ervaringen, dingen die ons geleerd zijn door onze ouders, vrienden, de media, de boeken die we lezen, de tv-series waar we naar kijken… Daardoor is je leven een weerspiegeling van wat je gelooft dat waar is.
Neem je leven onder de loep en je ontdekt wat je overtuigingen zijn. Heb je bijvoorbeeld chronisch gebrek aan geld? Onderzoek dan eens of je wel echt gelooft dat je het waard bent om overvloed te ontvangen. Of misschien geloof je wel dat het nobel is voor spirituele mensen om in armoede te leven.
In die zin is de realiteit dus geen vaststaand gegeven, maar afhankelijk van jou als waarnemer en schepper van je eigen werkelijkheid en ervaring.
We nemen de ‘werkelijkheid’ allemaal waar door een subjectieve bril. Zelfs de objectieve signalen die onze zintuigen oppikken (de zon schijnt op mijn huid) kunnen we verschillend interpreteren en dus ervaren (‘Poeh, wat is het warm!’ Of: ‘Ha, wat lekker.’ Of: ‘Oh jee, ik ben vergeten me in te smeren.’)
Waarheid
Maar in de kern van die subjectieve en maakbare ‘realiteit’ bevindt zich mijns inziens wel degelijk een Waarheid. Een Waarheid die je volledig kunt waarnemen, voelen, omarmen, geloven. Of niet. Daar zijn we volledig vrij in.
Volgens mij is er één Kernwaarheid die voor alles wat leeft hetzelfde is, en alles wat afwijkt van die Waarheid zorgt voor lijden. Die Kernwaarheid is mijns inziens in volledige overeenstemming met de Bron.
De kern van die Waarheid is, dat we allemaal deel uitmaken van de Bron, van God. We zijn allemaal: mensen, ‘buitenaardsen’, dieren, elementalen, planten, mineralen, goddelijke en unieke uitingsvormen van de Bron.
Dat is de kern.
Uit die kern volgt, dat alles wat leeft waardevol is, een onvervreemdbaar deel van het Geheel is en nooit vernietigd kan worden.
Daaruit volgt weer, dat alles wat leeft compassie, eerbied en liefde waard is, en geen enkele vorm van leven beter of slechter is dan de andere.
Dit zijn volgens mij een paar vaste waarheden, afgeleid uit de Kernwaarheid.
Deze waarheden tot in de kern van je wezen voelen en met je persoonlijkheid kunnen geloven geeft zelfrespect, eerbied voor jezelf en alles wat leeft, en maakt een einde aan concurrentie, oorlog, corruptie. Want alles en iedereen is waardevol en gelijkwaardig in de kern. Er is niets om over te strijden als iedereen zichzelf en de ander alles gunt en waard vindt.
Illusie en leugen
Alles wat deze kernwaarheid en afgeleide waarheden ontkent, vervormt of verandert, is derhalve onwaarheid of illusie, verwijdert ons van onze ware natuur (die goddelijk is) en zorgt voor lijden.
Onwaarheden werken vernauwend, ontkrachtend, beperkend, en verlagen voelbaar onze frequentie.
Neem bijvoorbeeld het idee dat we slechts een functie zijn van ons lichaam, ons fysieke brein en dat we bij de dood van het lichaam in het niets verdwijnen.
Ik vond dit als kind al een bizar en onnatuurlijk idee. Ik kan me goed herinneren, dat ik als kind van een jaar of 11 nadacht over wat er gebeurt na de dood. Het idee dat het bewustzijn, de ziel zou ophouden bestaan kwam me volkomen belachelijk voor: zelfs het miertje dat ik tussen de voegen van de stoeptegels zag lopen, was mijns inziens een onlosmakelijk deel van het geheel en als het écht vernietigd zou worden, zou het heelal ophouden te bestaan, want alles is één!
Het idee van de totale vernietiging van het bewustzijn na de dood is een voorbeeld van een onwaarheid (leugen, illusie) die voor veel onnodige angst en lijden zorgt.
Hoe weet je wat waar is?
De waarheid, of een afgeleide van de Waarheid zorgt altijd voor ruimte, vrijheid, bevrijding, ontwikkeling. Het is de basis voor zelfrespect en respect voor de ander.
Als je wilt weten of iets waar is, vraag het dan aan je hart. Je hart is verbonden met je Hoger Zelf, met de Bron. Als iets waar is, zal je hart het bevestigen met een gevoel van ruimte, opluchting of zelfs pure vreugde.
Is de waarheid dan altijd prettig?
Nee, de waarheid kan pijnlijk zijn maar is wel altijd bevrijdend.
Stel je bijvoorbeeld een situatie voor, dat je een monogame relatie hebt en je intuïtie vertelt je dat je partner vreemd gaat. Als je de signalen (die je altijd krijgt, bewust of niet) ontkent en doet alsof er niets aan de hand is, leef je met een onwaarheid, leef je een illusie. Wanneer je een leugen leeft, ontken je je ware gevoelens en word je langzaam maar zeker depressief of ziek. Je bent nooit echt blij, je bent niet echt vrij.
Maar stel dat je je partner confronteert en deze geeft openheid van zaken, of vertelt zelf als eerste eerlijk dat hij vreemd is gegaan. Dat is pijnlijk, maar zorg er wel voor dat alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen. Je waarneming kan weer helder worden. Je kunt weer bewuste keuzes maken. Je kunt open het gesprek aangaan over het waarom, en dan heeft een echte authentieke relatie die gebaseerd is op waarheid en wederzijds respect weer een kans. Of je kunt er bewust voor kiezen zonder die partner verder te gaan. In beide gevallen ben je vrij en kun je verder groeien op je levensweg.
Licht en donker
Hier op aarde hebben we nog te maken met de Dualiteit, met ‘goed’ en ‘kwaad’, en alle tegenstellingen die op het aardse vlak leiden tot ervaring en waardevolle levenslessen.
Waar nu de engelen verbonden zijn met licht, liefde en waarheid als uiterste functie van het goddelijke, is het me opgevallen dat alles wat de ‘negatieve’ pool dient, eigenlijk de leugen als enige ‘wapen’ heeft.
De leugen of illusie is immers dat wat ons verwijdert van onze ware natuur, van de Bron, en omdat we zijn uitgerust met vrije wil en soevereiniteit (eigen autoriteit, er mag niet zomaar worden ingegrepen in ons leven) kunnen de ‘werknemers’ van de donkere pool niets anders doen dan proberen ons onszelf geweld aan te laten doen door ons in leugens te laten geloven.
Genezing
Het mooie is, dat elke onwaarheid tot lijden leidt, en datzelfde lijden zorgt ervoor dat we op zoek gaan naar de oplossing, naar genezing. Op weg naar genezing zal de leugen altijd weer ontmaskerd worden en de waarheid boven tafel komen zodat we onszelf kunnen genezen en bevrijden. De waarheid werkt altijd genezend.
Op die manier dient zelfs alles voor de onwaarheid werkt de Bron, en helpt ons te leren spiritueel op eigen benen te staan, in onze kracht te komen, en om in alle omstandigheden verbinding te blijven houden met de Bron en ons ware, goddelijke Wezen!
