Ik heb elke week contact met duizenden mensen, en velen vragen zich af waarom momenteel zoveel relaties aflopen, zowel tussen vrienden, partners als echtgenoten en families. Iemand schreef: ‘Families breken uiteen nu’; iemand anders schreef: ‘Al mijn vrienden scheiden’, en vroeg: ‘Gaan we naar een tijd zonder relaties?’.
Helemaal niet. In feite zijn we de weg aan het schoonmaken, zodat we relaties hebben vanuit de ziel in plaats vanuit karma. En ook al lopen niet alle relaties af, toch zijn er veel aan herziening toe, en zullen ze ofwel veel sterker verder gaan, ofwel aflopen, met afwerking en afsluiting van het karma.
Er was een tijd waarin het eren van familiebanden niet in vraag kon worden gesteld, en het huwelijk duurde tot de dood, wat er ook achter gesloten deuren gebeurde. Tijden zijn veranderd, en dat is goed, omdat sommige families en huwelijken echt verschrikkelijk zijn. Maar deze banden lopen op een diep level, veel dieper dan we beseffen, omdat ze gebaseerd zijn op karma en zielscontracten, healingdoelen, beloften en verplichtingen die we vele levens lang in stand hebben gehouden. Met het einde van het karma, wat een van de doelen en potentieel is van dit leven, wordt elke relatie die gebaseerd is op karma herzien, en kan ze losgelaten worden of opnieuw begonnen met een nieuwe energetische verbinding.
Hoe graag we allemaal de perfecte familie of relatie zouden willen, hebben heel weinig mensen die, maar dat hangt af van hoe je ‘perfect’ definieert. Ik denk dat we allemaal relaties willen met mensen die liefdevol zijn, en die ons vriendelijk en respectvol behandelen. Ondanks wat we geloven, is het echte doel van familie een zielengroep samenbrengen op een manier die healing aanmoedigt en vergemakkelijkt, door het creëren van zulk een krachtige verbinding dat healing wel moét plaatsvinden. Met familie hebben we bepaalde verwachtingen over gedrag, en ook al kan iedereen ervoor kiezen vriendelijk, eerlijk en liefdevol te zijn, toch kiezen sommige mensen ervoor dit niet te zijn. Omdat we zulke sterke verwachtingen hebben over wat een familie zou moeten zijn en doen, denken we dat er iets mis is met ons, wanneer ze niet die dingen doen die we verwachtten, of denken we dat het aan ons is om dat in orde te brengen of te healen.
Dezelfde dingen gelden voor huwelijken of lange relaties van allerlei aard, ook relaties met onze kinderen (ze hebben ook karma met ons). Veel van onze verwachtingen zijn gebaseerd op wat we geloven, gebaseerd op het soort verbinding, in plaats van vanuit het begrijpen van de healende aard van karmische cycli. Bijvoorbeeld, omdat ze mijn familie zijn worden ze verondersteld lief te zijn tegen mij en van mij te houden. Of, omdat het mijn echtgenoot is, verwacht ik van hem dat hij attent is en me steunt. Of word ik verondersteld een liefdevolle, ondersteunende, respectvolle en verbonden relatie te hebben met mijn kinderen (dit is een van de moeilijke, en er zijn ook breuken tussen ouders en kinderen).
Maar wat ons samenbracht, was een gedeeld karmisch pad en healingdoel, niet een belofte om altijd gelukkig samen te zijn met hen. Dit betekent niet dat alle familiebanden en huwelijken nu hoeven te eindigen. We hebben nu een kans om uit het karma te stappen en nieuwe standaarden te plaatsen voor verbindingen voor onszelf. Als we relaties willen die vreugdevol, liefdevol, respectvol, vriendelijk en vervullend zijn, dan moeten we verbonden zijn met mensen die die energieën kunnen belichamen en dat niet verwachten omdat we verwachtingen hebben van dat gedrag van bepaalde mensen gebaseerd op een label dat gelinkt is aan een verbinding.
Het vraagt alleen maar de bereidheid van één persoon om uit het karma te stappen, opdat het karma zou stoppen, en om een nieuw pad voor die relatie te creëren. Als de andere mensen die ermee te maken hebben dat ook zo zien, dan is er een nieuw paradigma gecreëerd, en kunnen we nog lang gelukkig zijn samen. Maar indien niet, dan komt er afsluiting en loslaten, en kunnen we ons richten op het aantrekken van mensen die op het level dat we wensen met ons verbinding kunnen maken. Waar je ook in je leven een kloof bemerkt, er is altijd een kans om het te herbekijken, om een nieuwe energie-standaard te zetten voor die verbinding, zodat ze losgelaten of vernieuwd kan worden op een hoger level.
We zijn de bekrachtiging van de nieuwe tijd, of hemel op aarde, van de nieuwe aarde paradigma’s. Het is waarop we nu focussen en de herziening en afsluiting die we doen, die ons in nieuwe paradigma’s van zijn zal brengen en in relaties met hogere frequentie energie gebaseerd op zielsfamilies in plaats van op karma gebaseerde menselijke families, en met partners die met ons verbinding kunnen maken in onze heelheid in plaats van onze healing, en die ons kunnen liefhebben, respecteren en eren, omdat ze ons verlangen delen naar die energieën, en die met ons op die manier verbonden zijn.
Pure zuivere liefde zoals Jennifer bedoeld, mag ik beamen,
is het mooiste wat ieder mag doorleven.
Je voelt en ziet hoe je elkaars leven rijker maakt.
Je vult elkaar aan en voelt precies wat de ander je voor spiegelt.
Deze liefde op wederzijdse vrijwillige basis is liefde uit je hart.
Ik zou zeggen, doe het net als ik en ervaar zelf deze verrijking.
Liefs, John.
@John/universum, een stapje verder is, dat je Liefde bent.
Sterker nog, er is dan enkel Liefde.
Jij bent er dan niet meer.
En die Liefde voelt niet, verrijkt niet.
Er is enkel ‘die Liefde’.
En op zich is dat niets, je hebt er niets aan en kunt er niets mee.
En (alweer?) er is ‘ die Liefde/natuurlijk staat’ OF er is ego-energie/ik-beleving/het zich prettig voelen/hebben.
Het woord Liefde staat voor; het ontbreken van; ego/ik-beleving/beleving vanuit de mind/beleving vanuit het niet-Nu.
Op zich is Liefde namelijk niets.
Zoals Heelheid op zich niets is maar er is wel een wereld van verschil tussen de beleving vanuit afhankelijkheid en Heelheid.
Als de mens spreekt/voelt over Liefde dan is dat voor 100% vanuit afhankelijkheid.
Zo, alles is weer 1.
Alles op zijn tijd.
Hoi Aart.
Ik had het uiteraard over onafhankelijke liefde.
Pure zuivere liefde op ziels niveau.
We zijn hier toch op aarde gekomen om deze liefde op alle manieren te ervaren.
Ook elkaar aanraken strelen liefhebben, samen lachen, samen huilen enz. vanuit goddelijke liefde brengt ons op een hoger niveau.
Als je ego positief benaderd staat dit voor rechtvaardig, doordacht en daadkrachtig beslissingen nemen.
De vrouwelijke liefdevolle energie is inderdaad het tegenovergestelde.
Als ik deze beide krachten in balans breng net zoals alle andere tegenstellingen, dan stroomt de goddelijke liefde stralend in het nu moment door mijn hele wezen.
De Goddelijke liefdes stroom doorgeven aan de ander is voor mij een hoog goed Aart.
Je bent hier om samen te mogen ervaren en te leren.
Je leeft hier niet alleen op een eiland.
Als jij mij, bevoorbeeld, morgen zou bellen, en zou vragen John mijn wasmachinne is stuk of mijn waterleiding lekt, kun je eens komen kijken.
En ik kom je dan vanuit mijn hart helpen en de boel repareren.
Ook zo’n simpel voorbeeld is pure zuivere liefde Aart, zonder afhankelijkheid.
Het is mijn keuze om liefdevol door het leven te gaan.
En te genieten van de wonderbaarlijke magie van dit godsgeschenk.
Namaste, waar jou ziel en mijn ziel samenkomen daar is pure liefde Aart.
Veel liefs, John.
Ik ben 42 jaar getrouwd geweest. We hielden nog steeds van elkaar en waren soul-maatjes, helemaal door alle ellende die we die 42 jaar hebben meegemaakt. We konden op elkaar terugvallen en vonden troost bij elkaar. We fantaseerden wel eens, wat doen we als we 50 jaar getrouwd zijn, nu dan zijn we spoorloos, lekker met z’n tweeën of als we de 60 halen, dat moeten we menselijker wijs ook halen. Dan geven we wel een feest. Nu is dit over. Mijn man is heel plotseling overleden 2 dagen na onze trouwdag. Die man was alles, attent, lief etc. En ja wij zijn in de tijd getrouwd, toen scheiden nog lang niet zo veel gebeurde als tegenwoordig. Maar wij hebben altijd gezegd, huwen oftewel trouwen en houden van zijn WERKwoorden, zowel letterlijk als figuurlijk. En het gras bij de buren of aan de overkant is beslist niet groener, want ieder huisje heeft zijn kruisje, je hoort het alleen bijna nooit. Mijn vriendin is nu voor de derde keer getrouwd en laatst vertelde ze me: “Ik heb nu eindelijk de man die jij altijd hebt gehad. Ik kon me dit niet indenken als ik jou hoorde, maar het kan dus”. Inderdaad zo kan het ook. Ben ik dan een van de weinige ???
Wat eraan ontbreekt? Het halthouden, of zie ik dat verkeerd? Bij mij werkt dat tenminste. Kijk en leer ervan. De tijd waarin we leven is er een van waanzin en doen waar je zin in hebt zonder je kop erbij te houden. Emoties worden onderdrukt, Dat kan nooit gezond zijn.
@Ilse, zo heb ik het ook ervaren; een halthouden, een blijven bij wat er zich afspeelt, een ondergaan van wat er zit aan bv afhankelijkheid, emoties, etc.
Niets onderdrukken maar er laten zijn.
Met mogelijk/hopelijk het nodige bewustzijn van wat er zich afspeelt.
Het leven hier op deze mooie aardkloot is een ERVAREN/uitleven.
En een onderdrukken (mindgame) heeft altijd zijn gevolgen.
Zo ik ga die praatstoel eens aan gruzelementen slaan.
Lijkt verdikkeme wel of ik relaties zit aan te gaan.
Dat kan niet goed zijn voor mijn bindingsangst.
de zin: als we relaties willen die vreugdevol,liefdevol…..t/m aan een verbinding begrijp ik totaaaal niet!
@aart: maar gelukkig snapt deze kip jouw stuk wel, dank!
@Aart, ik las het ook en kan hier wat mee,heel goed!
Het is in wezen vrij simpel.
Waarom de mens met relaties bezig is, is enkel ontstaan vanuit 1 ding.
Het afhankelijk geboren zijn.
De enige relatie die gezond is, is de relatie met je volwassen zelf.
De relatie met in het moment NU staan waar je ervaart dat je HEEL bent en van niets afhankelijk voor je welzijn.
Als je dat nu niet zo ervaart dan is je bewustzijnsproces nog gaande dat enkel dient om te gaan ervaren dat je HEEL bent.
Vanuit dat HEEL zijn voelt contact met je omgeving (mens, dier, etc) niet meer aan als een relatie.
Je bent er namelijk niet meer afhankelijk van, er is ook niet de behoefte tot.
Wat niet wil zeggen dat je niet iemand om je heen kunt hebben maar dat gaat vanuit HEELHEID oftewel totale vrijheid.
Die nader kan om je heen zijn maar je behoeft niets van de ander, je laat de ander geheel vrij, je wilt niets, je claimt niets.
Toevallig zit je misschien aan dezelfde tafel of loop je samen in de natuur omdat het beiden interesse heeft maar of je het samen doet of in je eentje, het zou je niets uitmaken.
Je zult eerst geheel op jezelf aangewezen moet zijn om vanuit HEELHEID ‘een relatie met de ander te kunnen hebben’.
Want vanuit de nog aanwezige afhankelijke energie worden maar al te graag relaties aangegaan onder de noemer spiritueel of zielenhuppellepup.
Dat is een behoorlijke valkuil die op de loer ligt.
Die afhankelijke energie zit er vanaf het eerste moment der geboorte en zit in iedere cel en is zo aanwezig en voelt zo natuurlijk/vertrouwt (en was toen zo noodzakelijk/hield je in leven) dat het een onmogelijkheid lijkt en voelt om ooit enkel op jezelf te zijn aangewezen.
Maar dat (enkel op jezelf) zijn is je enige redding/mogelijkheid tot werkelijke vrijheid, jezelf zijn, heelheid, ontwaken.
Pas dan kan er iets als een relatie met de ander zijn.
Niet vanuit afhankelijkheid, 2 halfjes die zich even 1 voelen maar vanuit heelheid/1.
Al zal je dat vanuit 1/heelheid .. zijn.
Want het leven is/was al goed/compleet/1.
Amen.
@Aart, dat krijg je als het er in 10 seconde uitrolt/typt.
Nader=ander.
Gewoon even voor mijn volwassen zelf, geen kip die dit leest, laat staan bevat, toch.
Humor, het is me wat.
@Aart,
Ik ben “geen kip” :p
@Aart, juist, dat bedoel ik ook met mijn stuk. Ik vraag me wel af hoeveel mensen er zijn die vanuit hun eigen heelheid samen met iemand leven die ook in hun heelheid leven. Dus beiden onafhankelijk, in vrijheid, maar wel met elkaar. Zijn er niet veel denk ik, want in ieder schuilt wel een stukje behoefte aan liefde als je het eens koud hebt, een arm om je heen. Zelf ben ik ‘bang’ om in de valkuil te blijven trappen, aangezien ik ook nog steeds aan verleidingen toegeef als chocola, alcohol, facebook enz. Zul je zeggen, kan geen kwaad voor een keer, maar bij mij gaat het altijd vrij heftig en dwingend, ik besef me dan dat ik op dat moment grote leegte aan het opvullen ben..
Ben al langere tijd alleen, wat me prima bevalt. Maar ik merk ook dat als ik een leuke man tegenkom, dat ik dan weer neig om bij mezelf weg te gaan. Maar ook ‘probeer’ om mijn spirituele bevindingen over hem neer te leggen. Waarschijnlijk uit angst om niet op hetzelfde level met hem te zitten. Laatste lange relatie eindigde in 2006, en in 2013 kortere van 9 maanden gehad (dat was die uit mijn reactie hierboven), waarin mijn afhankelijkheid dubbel en dwars weer naarboven kwam. Ik was me ervan bewust maar het leek of ik niet anders kon, alsof ik niet anders in een relatie kan zijn. Afijn, lekker alleen blijven lijkt me de beste optie voor mij 🙂
@Lenny, dan val ik waarschijnlijk niet onder ‘in ieder’ want ik ken/heb die behoefte aan liefde, etc niet meer.
Wil ik enkel mee aangeven, er kan een tijd komen dat die behoefte geheel verdwijnt en dat noem ik HEELHEID.
Als ik het proces bij mij terug bekijk dan was er eerst een herkennen/zien waar de afhankelijkheid/niet-heelheid vandaan kwam (de universele werkzaamheden, zoals bv een appel omlaag valt door de zwaartekracht) en toen een uitleven van de oude afhankelijke energie.
Die energie moet gewoon uit het lijf en mijn inziens gebeurd dat door ervaren (contact met anderen).
M.a.w. alleen op een berg gaan zitten en niet uitleven daar lost de oude afhankelijke energie niet mee (er vindt geen bewustwording/verandering van energietrilling plaats) op, het blijft dan mogelijk een vasthouden/ontwijken/niet aan willen/durven aangaan van wat er nog in het lijf aan oude energie zit.
Maar je beschrijft het al mooi in; ‘Ik was me ervan bewust maar het leek of ik niet anders kon, alsof ik niet anders in een relatie kan zijn.’.
Mij lijkt (ach wie ben ik) de beste optie om gewoon dat wat er nog aan mogelijke afhankelijkheid in je zit er te laten zijn.
Gewoon er te laten zijn en je bewust te zijn van wat er zich afspeelt.
En mocht je geheel bij jezelf weg gaan dan heeft dat zijn nut (zal die afhankelijke energie even toch uitgeleefd dienen te worden met de mogelijkheid tot bewustwording) en je keert toch wel weer terug naar jezelf.
Wat ik zelf heb gemerkt dat voor mij die afhankelijkheid een hardnekkig iets was en dat tie in vele vormen (houden van, Liefde, zielsmaatje, etc) terug kwam maar is die oude energie er eenmaal uit dan kan je de allermooiste vrouw/man/goudvis tegen komen en daar alle lol mee hebben die je wenst maar het is niets anders dan het inademen en uitademen.
Besef je je dat het gevoel van grote leegte voortkomt uit ‘het kleine kind/oud zeer/afhankelijkheid/verleden, etc’.
Ik ben dol op leegte.
Sterker nog; ik ben leegte.
Ja, ja Aart, hou dan eens je .moel.
Lastig hoor; woorden en de vertaling ervan.
@Aart, waar die leegte voor staat weet ik wel inderdaad, da’s dat oude stuk van missen van liefde, eenzaamheid enz.
Het er laten zijn van afhankelijkheid in al zijn vormen in een relatie jaagt een man ook weg heb ik gemerkt, hij zei dat hij het letterlijk benauwd kreeg van mij. Dus da’s ook niet de oplossing. Ik heb wel een paar keer bewust genoemd, ook in andere relaties, waar het vandaan komt dat ik zo doe, dus ik was er nu en dan bewust mee bezig. Maar als een man totaal niet bezig is met bewustwording, kan hij daar niks mee. Moet ik toch zelf oplossen. Meestal ging mijn afhankelijkheid dan weer een eigen leven leiden, doir hem te controleren, checken of ie nog van me hield, teleurgesteld zijn, pushen, seks zien als enige manier om bevestigd te worden in onze liefde en als hij niet wilde zeer teleurgesteld en in de steek gelaten voelen enz. Dus het er laten zijn, okay, maar beter met een man die ook met bewustwording bezig is anders jaag ik ze alleen maar weg…
@Lenny, jij bent inderdaad de enige die het kan oplossen.
Met het er laten zijn (kleine kind) van die afhankelijkheid bedoelde ik ook dat je (als volwassene/de niet-afhankelijke) je er direct van bewust bent.
Enkel dat er direct van bewust zijn kan er voor zorgen dat de afhankelijke oude energie niet de overhand neemt.
Je kan het (oude energie) er dan op een bepaalde manier laten zijn en je als volwassene er niet door laten ondersneeuwen waardoor je niet meer door hebt wat er gebeurd.
Het is makkelijker getypt dan het proces werkt hoor.
Ik heb jaren lang met mijn goudvis geoefend.
En als tie zijn kom uitsprong omdat tie me zat was dan gaf tie (wat een woord) na 5 seconden lucht happen het seintje dat tie er weer in wilde.
Wie weet is Robbert of Robert (dat geheugen is zo gammel als het me uitkomt) de juiste man voor je, hij schijnt heel geduldig te zijn.
Energie is energie en de mens trekt dat aan wat er zich in hem/haar afspeelt.
M.a.w. moet de leegte gevuld worden dan krijg je zo`n sukkel als ik en is het tijd voor een ‘stapje verder’ dan is het tijd voor Robert of Robbert.
Mannen, tis me wat, voetballen, auto`s en zuipen.
Ik moet niets van ze hebben tot op heden.
Lenny, is een vrouw niets voor je.
Eigenlijk wonderlijk dat vrouw en man.
Vrouw zoekt man om afhankelijkheid uit te leven.
Man zoekt afhankelijke vrouw die bij thuiskomst het huishouden heeft gedaan en zijn pantoffels bij de bank klaar heeft staan.
Vergeet ik toch bijna; de afstandsbediening en pilsje aanreikt.
Mijn L.., ik laat weer eens de duistere kant in mezelf zien.
Ik hoop dat je vaak glimlacht Lenny.
@Aart, glimlach glimlach 🙂 Dank voor je reactie weer.
Eh..wie is Robbert of Robert?
Nee, ik ben niet van de vrouwen. Ook niet van de goudvissen overigens.
Even ter aanvulling op dit stuk. Relaties zijn bijna altijd gebaseerd op tekort aan liefde voor jezelf wat je zoekt bij je partner. Vandaar die verwachtingen. Wat je vroeger ergens tekort bent gekomen, en je nu nog steeds niet aan jezelf kunt geven, verwacht je bij een partner te vinden. En als er dan steeds meer druk op komt van beide kanten, is het samenzijn niet (meer) natuurlijk en gaat men uit elkaar. Of blijft men tot in den treure ruziemaken omdat men niet weet dat de basis liefde voor jezelf is.
Bij mij is het ook altijd zo gegaan in relaties… Mijn zelfvertrouwen probeerde ik te halen bij mijn vriend. Met name mijn laatste vriend, die zelf bindingsangst had, was een hele duidelijke trigger voor mijn innerlijk kind. Mijn onzekerheid werd door zijn gedrag driedubbel versterkt waardoor ik nog meer ging pushen. Afijn, cirkeltje rond. En helder voor mij dat dit de laatste keer was dat ik in zo’n soort relatie terecht wilde komen. Want je trekt ook een bepaald type man aan voor je les natuurlijk, in mijn geval mannen die zich afsloten voor hun gevoel.
En sinds ik de boeken van Jan Geurtz heb gelezen, met name Verslaafd aan liefde, heb ik helemaal helder hoe het zit. Wil niet zeggen dat ik geen angst heb om weer in die valkuil te trappen…
In elke Fam. komen scheidingen voor .
De afgelopen 20 jaar meer dan ooit.
Vroege duurden het meestal tot aan de dood.
Vrouwen waren afhankelijk van hun man , dus het was
Sowieso moeilijker om te gaan scheiden vanwegen de financiën .
Nu de vrouw zelf een baan heeft en haar eigen geld heeft . Is het
Makkere geworden.
waneer de liefde over is, en men vreemde lijkt te worden, verbreekt men de band.
Bij ons in de Fam. Zijn er 3 stuks .een ervan is nu vrij en gelukkig . Ze was erg ongelukkig.
Ik ken ook een geval waarvan er na de scheiding iets mooi 's is begroeit .
de man die slager was en eigenlijk niet happy, is kunst schilder geworden.
Tijdens zijn huwelijk werd hij belemmerd in zijn creativiteit.
Zijn ex vrouw idem dito zijn ontplooiden ook veel meer. fantastisch is dat.
Een scheiding is niet altijd kommer en kwel.
Mijn moeder is twee keer gescheiden geweest , er is veel verdriet en pijn geweest
Wat wij als kinderen mee moesten dragen. Het liep als een rode draad door mijn leven.
Je kon altijd de sporen bij mijn moeder op haar gezicht terug zien. Karma ? ?
Scheidingen,het is de tijdgeest zegt men.
In feite zijn wij de weg aan het schoonmaken staat er.
Maar er is ongelofelijk veel verdriet mee bemoeit ,
Ik zie zelf echt weinig mensen waarvan ik denk wat hebben die het fijn
Wat een liefde zie ik , en wat een band hebben die mensen met elkaar .
Veel verveling en onttevredenheid zie ik . weinig goede relatie's
Vroeger zei men altijd de armoe houd je knap.
Het zal best denk ik dan.
Eigenlijk hebben ik en mijn partner heel veel voor ons kiezen
Gekregen, er was spraken van chaos in ons gezin.
Toch zijn wij er veel sterker uitgekomen als team.
Toch voelden de liefde voor elkaar groeien ipv weggaan.
We hadden ook het bijltje erbij neer kunnen gooien.
Mijn partner is ook een kind van gescheiden ouders
dus hij weet ook alles van dit soort zaken af.
Maar de band die wij toch met elkaar hebben is sterk.
Het is heus niet altijd rozengeur en maneschijn.
We elkaars ideeën en verlangens te respecteren .
En daar draait het allemaal om. ( bij ons dan )
Bedankt Jennifer voor dit mooie artikel .