Home Spiritualiteit Het doel van Indigo’s is het helpen manifesteren van nieuw bewustzijn op...

Het doel van Indigo’s is het helpen manifesteren van nieuw bewustzijn op aarde

Het doel van Indigo’s

Wat is het doel van Indigo’s?

Een van de belangrijkste krachten binnen de zielen van Indigo is het “gevoel van roeping” of “een doel hebben”.

Het doel van Indigo’s
Sommige mensen worden ermee geboren. Met een krachtige passie van jongs af aan. Bij andere mensen ontvouwt zich dat langzamerhand, maar in ieder geval word je leven gemeten naar die standaard.

Het kan worden gevoeld op veel manieren – je kunt een gevoel hebben dat je hier bent voor een reden, of dat je hier iets komt doen, of dat je iets te ontwikkelen in jezelf hebt, of dat je iets hebt bij te dragen aan de wereld. Ongeacht haar vorm is deze roeping is vaak een van de sterkste drijvende krachten binnen in de Indigo’s. In veel opzichten kan het het centrale punt zijn waar om je leven draait.

In het begin kan het zijn dat dit niet zo duidelijk is. Er kan gewoon een vaag gevoel van verlangen of begeerte zijn. Er misschien een algemeen gevoel van, “Oh, ik zou graag iets meer zinvols doen in (of met) mijn leven”. Of in veel gevallen wordt het niet als een gevoel van roeping gevoeld maar als een gevoel van ontevredenheid. Je bent ontevreden met je alledaagse leven, met het leven in een doos. En zelfs dat is niet vaak zo duidelijk – Het kan worden gevoeld als rusteloosheid of algemene ontevredenheid, of misschien als een lichte depressie.

Op welke manier het dan ook gevoeld wordt, dit gevoel van betekenis komt vanuit de kern van wie je bent. je kunt niet zomaar leven zonder je leven betekenis te geven en een doel te hebben. Je kunt niet zomaar egoistisch leven. Je kunt zeker een normaal leven lijden. waar “normaal” betekent het hebben van een familie en gaan werken etc, maar binnen deze situatie is er een behoefte aan dingen doen die je geest verheffen, wat belangrijk is voor je hart. Dingen moeten een hogere waarde hebben die je een gevoel geven dat je bijdraagt om de wereld een (iets) betere plek te maken.

Dat gevoel van de wereld een betere plek maken komt vanuit de kern van wie je bent. Het kan simpele vormen aannemen, misschien maak je de wereld een betere plek door niemand kwaad te doen, of door mensen een beetje blijer te maken door hoe je met ze omgaat. Of misschien neemt je gevoel van een doel hebben een krachtigere vorm aan. Misschien wil je werken in een beroep waarin je mensen helpt, of werken voor het milieu, of een goed doel, of onderzoek doen naar iets dat ons allen helpt. Er is een fundamenteel verlangen om iets te doen met je leven dat een positieve bijdrage levert. Dat gevoel wordt steeds sterker en sterker naarmate de tijd vordert.

Sommige mensen worden ermee geboren. Met een krachtige passie van jongs af aan. Bij andere mensen ontvouwt zich dat langzamerhand, maar in ieder geval word je leven gemeten naar die standaard. Als je je leven leidt a.d.h.v. de roeping die je voelt geeft je dat een zeker gevoel van voldoening. Er is een gevoel van “ik leef mijn leven op de juiste manier”. Ik doe wat ik hier kwam doen”. Als je niet daarnaar leeft, voel je een leegte, alsof er iets mist. Een existentiële ontevredenheidHet doel van Indigo’s

Een deel van het doel van Indigo’s is om de “wereldmatrix” te helpen transformeren

Door richting je doelen te gaan transformeer je verschillende energieen en patronen die zich in de energie van je geest en denken bevinden. Door met deze patronen te worstelen veranderen deze en schuiven ze langzaam op binnen in je.We spraken zo straks al over de matrix (niet in dít artikel-redactie) en hoe, ook al voelen we onszelf als een afzonderlijk geïsoleerde persoon worstelend met onze afzonderlijke problemen, we in werkelijkheid onderdeel zijn van de grote matrix, het grote energieveld van de aarde.

In de matrix zijn bepaalde energiepatronen en structuren verweven. Die energiepatronen fungeren als een koekjesvorm waarin ze bepaalde gedeelten van onze psyche stempelen of kneden (fotoHet doel van Indigo’s )

Alhoewel je dit al weet, wil ik het nogmaals benadrukken omdat het aan de voet ligt van de uitbreiding van het bewustzijns proces waar we allemaal inzitten. Toen we geboren werden en opgroeiden werd onze geest energetisch gevormd door patronen binnen de collectieve matrix. Deze patronen zijn in jou en deze patronen zitten in miljoenen en miljoenen andere mensen. En niet alleen zitten ze in jou, ze  zijn verbonden.Mijn patronen zijn verbonden aan jouw patronen met energetische draden die onzichtbaar zijn voor het blote oog maar ons verbinden in de energie wereld. Dus terwijl je rijkt en strekt richting deze idealen ben je een stuk van het collectieve energie patroon aan het transformeren.. Het is niet slechts je eigen energie die je aan het transformeren bent, je transformeert eigenlijk een deel van de wereldmatrix.

Op een bepaalde manier is één aspect van je doel om een menselijke transformator (of hervormer) te zijn Je bent hier om, zoals de oude alchemisten vroeger zeiden, lood in goud te veranderen, en die transformatie gebeurd in je eigen lichaam en energieveld. Zoals ik al eerder zei: door het transformeren binnen in je zelf til je de matrix een beetje op. Terwijl miljoenen en miljoenen mensen aan precies dezelfde thema’s werken; jij aan de jouwe, zij aan de hunne, transformeren we met zijn allen deze streng die door het collectieve geweven is.En, terwijl je dat doet begint de collectieve energie op een hogere frequentie te vibreren. Het begint een nieuwe, lichtere, meer levensondersteunende vribratie vast te houden. Je begint de idealen en hogere frequenties van energie die in je ziel leven te belichamen, en je brengt ze naar beneden, naar dit stuk van realiteit.

Dus we zouden kunnen zeggen dat het doel van Indigo’s meerdere kernfactoren heeft:

1. om een menselijke transformator te zijn

Dat doe je door aan je thema’s (problemen) en patronen te werken, jouw “zaken” . Veel van ons voelen dat ” als ik een spiritueel mens ben” , dan zou ik me goed moeten voelen, en gelukkig. Dan ben ik er. Ik wil je graag zeggen dat wat je zou moeten doen op is op vaste tijden aan je zaken werken, daarmee te werken, en deze te transformeren. Des te meer imperfecties je raakt, des te meer draag je bij aan het licht, aan het bouwen van iets nieuws. Ik vertel dit vooral aan je kritische ik, zodat je die een schouderklopje kunt geven iedere keer als je op een imperfectie stuit. Dan kun je zeggen: “Mooi, ik heb weer tien punten verdiend als planetaire energie transformator” .

2. het vasthouden van steeds hogere frequenties van energie

Je ziel bevat gigantische kwaliteiten en frequenties van energieen. Wat we aan het doen zijn is frequenties met lagere vibratie aan het transformeren naar hogere frequenties. Een essentieel deel van dit proces is het brengen van de kwaliteiten van de ziel, die openen door je 7e chakra (je “kroonchakra“), naar beneden in je kernkanaal, in de chakra’s en in je lichaam. We noemen dit proces “licht vasthouden”. Je bent hier om licht vast te houden in jezelf als lichtwezen.

3. het in je dragen van en leven van nieuwe manieren van zijn.

Je ziel draagt idealen van nieuwe manieren van leven in zich. Je draagt beelden van nieuwe manieren van omgaan met anderen in je, die meer meer uit het hart komen, authentieker zijn en meer diepte hebben waarin we eerlijker en oprechter met elkaar spreken. Je draagt idealen van de nieuwe relatie tussen de ziel en het lichaam, tussen de bron/de geest/God en de aarde. Je draagt idealen met betrekking op bijna elke gebied van leven, healing, het lichaam, werk, het opvoeden van kinderen, familie, onderwijs, wetenschap religie, etc.

De iniatie van de planeet en het 5e koninkrijk

De aarde als een evoluerend lichaam heeft vier koninkrijken ontwikkeld, de mineralen, planten, dieren en mensen. Het menselijk koninkrijk heeft nu een punt in haar evolutie bereikt waar de volgende stap door haar kan gebeuren, een volgende stap voor het levende lichaam van de aarde haarzelf. We zeggen dat de aarde haar volgende koninkrijk ontwikkeld.

Dit koninkrijk wordt het 5e koninkrijk genoemd, of het koninkrijk van de zielen. Wat dit betekent is dat voor het eerst zoveel zielen, die een deel geweest zijn van de binnenste dimensie van het leven op aarde, kunnen incarneren met behoud van hun volledige bewustzijn als zielen.Hiervoor was het zo dat als een ziel incarneerde in het menselijke voertuig, dat door de beperkingen van ditzelfde voertuig, er slechts een deel van het bewustzijn van de ziel kon worden belichaamd. Alhoewel de ziel in de kern, het hart van het lichaam woonde en het leven daarin wakker maakte, bleef de meerderheid van het bewustzijn van de ziel buiten, en niet verbonden aan, het lichaam, de persoonlijkheid en de geest. Voor een groot deel liep dit voertuig op instinctieve bio-computer-programma’s die zijn opgebouwd in miljoenen en miljoenen jaren van evolutie

Wat er op dit moment gaande is in de evolutie van de aarde en die van ons is dat het menselijke vehikel voldoende ontwikkeld is zodat meer van het volledige bewustzijn van de ziel aanwezig is wanneer we geincarneerd zijn. Dit wordt “het Vijfde koninkrijk”genoemd, omdat een geheel nieuw bewustzijn zich manifesteert op aarde. Dit houdt in: nieuwe energieen, nieuwe manieren van waarnemen (perceptie), nieuwe energetische staten/toestanden enzovoort. Dit is een zeer belangrijke verandering, een radicale verandering. Als we terugkijken op de de geschiedenis van de aarde is de aarde geevolueerd in vier koninkrijken. Nu evolueert de aarde naar een vijfde. En dit vijfde koninkrijk ontstaat door het menselijke koninkrijk. In het verleden bouwde het plantenkoninkrijk op het minerale koninkrijk. Toen ontstond het dierenrijk uit het plantenkoninkrijk; en het menselijke koninkrijk ontstond uit het koninkrijk van de dieren. Nu rijst het koninkrijk van de zielen uit het mensenrijk omhoog.

Laat ik een voorbeeld gebruiken om dit uit te leggen. De meesten onder jullie hebben wat in het algemeen “spirituele ervaringen” genoemd word gehad. Momenten van verhoogd bewustzijn, momenten van verbinding met iets “hogers”. Misschien noem je het je hoger zelf, je ziel, de Meesters of Engelen, je gidsen of God. Voor een moment werd je bewustzijn verhoogd naar een ander niveau. En toen was je het weer kwijt. Toen je in die bewustzijnsstaat was zag je de wereld anders, je voelde je anders, en misschien gedroeg je je ook anders. Je werd een ander mens dan je normaal bent.

Wat er gebeurde was dat je voor een moment voorbij het gelimiteerde bewustzijn van het menselijke voertuig ging en het land van de ziel en het hogere bewustzijn van de innerlijke wereld (aan)raakte. Maar vanwege verschillende redenen, waar we zo naar gaan kijken, kon je de volledige verbinding niet lang vasthouden. Je viel toen terug naar een meer normaal bewustzijn en zeker naar een moeilijker bewustzijn, vol met het spectrum van normale emoties en gedachten- de angsten, hebberigheden, onzekerheden, vooroordelen, reacties etc. etc. die normaal ons leven domineren.Veel hiervan zijn de instinctieve bio computer programma’s van onze evolutie.

Planetaire Initiatie

Deze sprong omhoog gebeurd voor de gehele aarde en daarom voor de gehele mensheid. Alhoewel we altijd een paar individuen hebben gehad die in staat waren om hun ziele bewustzijn te behouden terwijl ze incarneerden-zij werden (h)erkend als de grote genieën van de spiritueel verlichte mensen- waren zij een grote uitzondering. Het grootste deel van de mensen leefde in het meer beperkte op instinct gebaseerde bewustzijn. Nu neemt de aarde de volgende stap in de evolutie van haar bewustzijn via het menselijke koninkrijk.
Dit wordt “Planetaire Initiatie” genoemd. Planetaire Initiatie is wanneer de aarde in zijn geheel een stap in haar bewustzijn neemt, een kwantum sprong in haar evolutie. De aarde heeft vier initiaties doorlopen in haar evolutie en iedere initiatie bracht een nieuw koninkrijk- mineraal, planten, dieren en mensen, en is nu klaar voor haar vijfde initiatie.

Antahkarana, het koord dat de ziel linkt aan het lichaam

Zoals ik zostraks al benoemde, panetaire iniatie gebeurd door het menselijke koninkrijk. Dat betekent jij en ik. Denk daar eens een moment over na. In jou ontvouwt zich een gigantische evolutie. Alhoewel we denken dat onze spiritualiteit, onze persoonlijke groei onze problemen en uitdagingen “van mij zijn”, zijn ze eigenlijk de reflectie van een zeer groot proces dat in werking is. Het mechanisme waardoor dit gebeurd is door de “Antahkarana”, het koord dat de ziel linkt aan het lichaam/persoonlijkheid.Het volledige bewustzijn van de ziel bevindt zich in een achtste chakra ongeveer 30 centimeter boven het hoofd.Je kunt je dit voorstellen als een bol van fel licht boven het hoofd.Als je naar een pasgeborene kijkt is deze directe verbinding van de ziel en de persoonlijkheid nog relatief intact. Dat is waarom je zoveel wijsheid ziet in een pasgeboren kind. Je ziet de ziel vanuit zo’n puurheid naar je kijken. Maar vrij snel, vanwege drie factoren: het natuurlijke proces van instincten die ”aangezet worden” terwijl het lichaam in het spel komt; de dichtheid van de vibraties die de ziel tegenkomt bij de geboorte; en de conditionering die de ziel ondergaat door interactie met mensen en levensomstandigheden, wordt de Antahkarana dunner en het zielsbewustzijn vermindert. Slechts zeer weinig bewustzijn komt er nog door.Wat er voornamelijk doorheen komt is levensenergie.

Dit koord heeft twee componenten, het levenskoord en het bewustzijnskoord. In het incarnatie en groeiproces ´verliezen we ons bewustzijn` en identificeren we ons met het lichaam/de persoonlijkheid- met de geest , emoties, instincten en ervaringen totdat we vrijwel geheel het contact hebben verloren met het zielsbewustzijn. We vergeten dat we zielen zijn en identificeren ons met ons lichaam en persoonlijkheid. Dit wordt “in slaap vallen” genoemd. Maar zelfs als de Antahkarana vermindert en ons bewustzijn in slaap valt verdwijnt het koord nooit. Het kan worden ontwikkeld en geopend worden, het bewustzijn van de ziel kan weer bereikt worden. Dat is wat elk authentiek spiritueel pad inhoudt.. Het bouwt aan de verbinding met onze ziel en een hogere kracht. Het bouwt de Antahkarana. Dit proces is altijd al aan de gang geweest bij een klein groepje mensen, maar niet bij de meerderheid. Maar stel je voor wat er zou gebeuren wanneer het bewustzijnskoord wordt opgebouwd door miljoenen en miljoenen mensen. Grote aantallen mensen worden wakker en luisteren naar de roep van hun ziel- ze worden bewust van zich zelf als niet fysieke energetische entiteiten…

49 REACTIES

  1. Naast de roeping om de wereld te veranderen voel ik de laatste tijd ook erg de neiging ‘de wereld te moeten redden’, alsof er gevaar dreigt. Wat is dat?

  2. Aan Kabir & Ritama
    Spiritualiteit moet je willen begrijpen, ik lees ook hier deze site, mag ik het kort verwoorden op mijn manier:
    Ja, je begint met ontevredenheid, je kunt hard aan jezelf werken:
    lezen /ontplooiing: bevestiging
    sporten, wandelen :energie op doen door voelen,kijken,
    je zelf lief hebben : je lichaam tevreden houden en rein
    creatief bezig zijn : goed voor je geest
    mindfullnis aanleren : zodat je met alles wat je doedt bij jezelf kan blijven
    balanceren : op gevoel en verstand, naïef of te rationeel
    kindertijd : terudenken hoe je je voelde,hoe je dit kunt doen is te vinden uit een info van een gastschrijver.
    eerlijk naar jezelf zijn ; dan pas kun je eerlijk naar anderen zijn., en zijn wie je nu bent !
    Doorzetten lieve mensen DOEN EN JE KOMT ER !
    Dit noemen ze een proces van bewustwording en je doedt dingen die je blij maken.
    Als jezelf een blij en tevreden mens bent geworden, is je uitstraling en je benadering naar mensen MOOI, Zij komen naar jouw !

    GELUK KOMT NAAR JE TOE OP EEN BEPAALD MOMENT EN ONTHOUD DE GELUKSMOMENTEN IN JE LEVEN !

  3. Hallo lieve allemaal,
    Ik ben de gids die me naar deze site hielp zo dankbaar, elke blog die ik lees geeft mij zoveel antwoorden en wisheid.
    Ikvoelde me in het leven als een balletje in een flipperkast.
    Doelloos van hot naar haar gaan en dingen willen, wetendat je iets moet doen zonder te weten wat.
    pas begin dit jaar, na het zien van een regressie cd vielen de schellen van mijn ogen.
    ik weet nu wat mijn missie is.
    Als kindvan 8 jaar kwam er een gids naar me toe en legde me uit wat ik hier op aarde kon doen.
    Het idiote was,, ik kon er niets van verstaan!
    Dit gebeurde mij vaker.
    Zodoende bleef ik een blinde tot eindelijk mijn doel duidelijk werd, dolende zielen uit de diepste en vreselijkste krochten redden.
    waar of fantasie?
    Soms bekruipt mij de twijfel als ik weet in mijn bed te liggen en tochmet mijn gidsen naar verre landen reis om wanhopige zielen te helpen hun bol van diepe wanhoop en ellende te verlaten en overdragen aan de liefdevolle handen van Engelen die hen naar de hemel brengen.
    Ik weet nu dat mensen die dood gemarteld worden of onverwachts sterven een beschermende cirkel om zichzelf heen trekken en daarin eeuw na eeuw blijven zitten. zonder te beseffen dat er een weg uit deze ellende is.
    het is mijn taak om te proberen contact Met deze zielen te maken, dat weet ik nu.
    dat absolute heerlijke gevoel van pure liefde en dankbaarheid dat ik ervaar bij elke redding is mijn beloning.
    maar dit geeft mij wel een erg eenzaam gevoel.
    Ik lees nergens dat anderen hier ook mee bezig zijn, mijn man vind me eng doen en noemt mij Jomanda als ik hem dit probeer uit te leggen.
    Kunnen jullie mij helpen en mijn twijfels van me wegnemen?
    ( fantasie of niet, ik blijf het toch doen, het vervult mijn gevoel van willen helpen)

  4. Zijn er Indigo volwassenen in de omgeving van Rotterdam die het leuk lijken om eens af te spreken. Het lijkt me leuk en fijn om eens met een aantal gelijkgezinden te praten en ervaringen uit te wisselen.

  5. Beste Robert, ik las je reactie “maar het lijkt alsof je anderen ergens voor nodig hebt. Waarom? Duik eens in dat gevoel als je iemand dreigt ‘kwijt te raken’. Wat gebeurt er dan van binnen met je?” en schoot vol, in de roos dus. Dank je wel! Ik ga het onderzoeken en heb al een vermoeden 😉

    • Hallo Roos,

      Mooi dat het wat met je doet, daar doe ik het ook voor… als ik een mensen ergens bewust van kan laten worden vind ik dat mooi 🙂

      Helaas heb ik weinig tijd meer om te reageren, ik ga met vakantie.
      Ik wens je sowieso succes met je ‘zoektocht’ en wellicht dat ik later nog even reageer. Je bent goed bezig, ga zo door!

      Hartelijke groet van Robert-73

  6. Haha, je hebt helemaal gelijk beste Robert. Ik ben het zelf ook even kwijt, sta even niet in mijn kracht en ben dan idd even ‘vergeten’ dat er alleen maar gebeurtenissen zijn om te groeien. Ik weet het wel met mijn hoofd, maar even niet met de rest. Weer te veel met mijn energie bij de ander geweest en mijn kleine ikje die om aandacht schreeuwt zie mij, voel mij, wil mij. Heb je daar nog een gouden tip voor om voorgoed van af te komen? Ik sloop er mezelf en vooral mijn relaties mee. X

    • Hoi Roos,

      Was maar een vriendelijk pesterijtje 🙂 Het is ook geen eenvoudige taak om daar continu van bewust te zijn. Het vereist denk ik ook de nodige groei om dat diepe besef van binnen te krijgen.

      Wat betreft een tip. Het begint met het gevoel dat je ergens ontevreden over bent, of iets mist in je leven of in jezelf. Dat kan aanleiding zijn om te gaan werken aan jezelf. Soms lopen mensen vast en gaan ze zoeken. Naar een antwoord, naar een weg. De vraag is : wat wil jij? Ben je vastgelopen of ben je naar eigen idee goed op weg? Heb je daar begeleiding bij nodig?

      Ik ken je niet, en je verhalen schetsen natuurlijk een beperkt beeld, maar het lijkt alsof je anderen ergens voor nodig hebt. Waarom? Duik eens in dat gevoel als je iemand dreigt ‘kwijt te raken’. Wat gebeurt er dan van binnen met je?
      (wellicht bieden deze vragen een ingang voor je)

      Hartelijke groet van Robert-73

      • @Robert, Gevonden! Ik voel onmacht als ik iemand dreig kwijt te raken. Als het om mannen gaat weet ik me namelijk totaal geen houding. Het spel van op me laten jagen vind ik lastig. Beetje plagen lukt nog wel, maar hard to get spelen voelt voor mij als niet echt. Ik zeg dus nooit nee als hij me belt en vraagt of ik langskom. Dat is niet spannend dat snap ik.

        Maar waar ik vooral achter ben gekomen is dat ik in relaties altijd bezig ben geweest met het laten vervullen van mijn behoeften. Als die verwachtingen niet uitkwamen/komen ging/ga ik duwen en trekken en zagen met als gevolg dat ze bij me weggingen. Niet zo zeer omdat ik een zeur was, zo subtiel deed ik het nog wel, maar meer omdat ze vonden dat ze mij niet verdienden en ze mij niet konden geven wat ik nodig heb.

        Nu heb ik via een blog geleerd dat de kunst is om juist te geven wat een ander nodig heeft. Op die manier zal hij gemotiveerd zijn hetzelfde terug te doen en is er aantrekkingskracht. Maar nu dagen later kom ik tot de conclusie dat ik geen idee heb wat een man nodig heeft? Wat hij verwacht van een vrouw? Wat wil een man? Wat kan ik voor hem betekenen? Vrijheid is het eerste wat in me opkomt, maar dan?

        • @Roos, hoi Roos, nou ook daar heb ik de afgelopen maanden het nodige in geleerd, relaties en hoe het oh zo gemakkelijk is het bij een ander neer te leggen en het dus uiteindelijk allemaal over mezelf gaat. Ik ben erachter dat alles te maken heeft hoe ik hecht, hoe ik dit als kind geleerd heb en hoe ik dit als volwassene nog steeds doe. Ik dacht steeds dat ik mezelf een schop onder de kont moest geven, maar ik moest juist hem een schop geven, niet letterlijk uiteraard. Ik heb dit eerder gedaan met werk: aanpassen, mijn best doen, voldoen aan verwachtingen en het ging slechter en slechter met me, tot op een ochtend ik wakker werd en dacht “en nu is genoeg”. En een paar maand later was ik vertrokken met een goede regeling en is het een paar jaar super met me gegaan (verhaal is wel iets gecompliceerder dan dit maar dit is wel de essentie) , tot ik weer tegen precies hetzelfde aanliep en nu in een relatie “aanpassen, wegcijferen, wat wordt er van me verwacht, angst om kwijt te raken etc”, en dit keer raakte het een nog veel diepere pijn dan met werk. Het stomme is, bij mij in ieder geval, waar ik bang voor ben, dat gebeurt ook. En dit keer, god wat ben ik hardleers, had ik er een paar nodig om in te zien wat ik “fout” doe (ik vind het niet echt fout omdat ik niet beter weet en juist door deze processen “beter leer weten”) tot deze week, het weer helemaal fout ging en ik zo boos was, het hele glasservies is er aangegaan en ook mijn telefoon (daar ging het ook om niet terugbellen) en dat was de truck. Geen telefoon. Wat een zegen, hij kon me niet bellen en ik kon hem ook niet bellen, nou ja zeg, hoefde ik me daar ook even niet druk om te maken….voelde me gewoon bevrijdt. Even woonde ik weer bij mezelf (figuurlijk dan) ipv bij de ander en dat is de angel van het probleem (mijn kant ervan) en dat gaat ook precies over hoe ik me dus hecht, ik ga bij de ander wonen. En opnieuw in het hele foute gevoel en fout doen, viel helemaal niets op te lossen, alleen maar toe te laten en los te laten.

          En over te krijgen wat je graag wilt, wat bij mij goed werkt is door te geven wat je zelf graag wilt ontvangen. Wil je graag dat iemand naar je luister, luister naar een ander. Wil je graag dat iemand interesse in je toont, toon interesse in een ander. De grap is dat dit niet dezelfde personen hoeven te zijn. Ik heb zelf zeg maar op maandag zeer geinteresseerd naar iemands verhaal geluisterd en echt present zijn, en op dinsdag overkwam mij iets soortgelijks, kon mijn hele verhaal kwijt maar was een totaal ander persoon. Omgekeerd zie ik het ook gebeuren, als ik mensen negeer, overkomt mij dat dus ook. Maar ja dit kan ik honderdduizend keer op een site lezen, pas als ik het in mijn eigen leven zelf ervaar, weet ik pas echt hoe het werkt.

          • @harma, Dank je wel Harma voor je open verhaal. Het lastige van geven wat je wilt krijgen is dat mannen (in general) juist liever geven dan krijgen en dat iemand met bindingsangst even beter helemaal niet datgene krijgt wat ik het liefste zou ontvangen, namelijk honderden knuffels, genegenheid, geborgen in zijn kommetje liggen, ferme armen om me heen, bevestiging per watsapp etc.. Beter niet 😉
            Ik merk dat hij graag op zichzelf is, dus op die momenten houd ik me gedeist, kan me soms goed vermaken en soms vreet ik mezelf op. Want zoals je schrijft is deze vorm van hechting iets dat ik enorm gemist heb vroeger.

            Goeie tip trouwens om het aan anderen te geven (als in niet dezelfde persoon). Dat ga ik zeker doen! Knuffel! 😉

            • @Roos, toch merk ik keer op keer waar het nu ook om gaat in het leven werk, relaties, vriendschappen, geld dat de buitenwereld vaak een reflectie is van mijn binnenwereld en als ik er zo naar kijk bestaat goed en fout ook niet, maar is het gewoon zoals het is. Het is juist goed om het “fout” te doen, juist van mijn “fouten” ontdek ik meer over mezelf dan alles wat ik “goed” doe. Enige wat ik “fout” doe is dat ik soms wat hardleers ben en ik dan gewoon niet wil luisteren en dingen zich maar blijven herhalen, soms steeds extremer tot ik in inderdaad echt geen kant meer op kan en dan inderdaad luister (trouwens ook een herkenbaar patroon…..)

  7. Beste Robert, dank je wel voor je mooie aanvulling. Ik ben dat wel gewend, maar hij geloof er niet meer zo in. Dat dingen gebeuren om een reden. Hij heeft namelijk helemaal het roer omgegooid sinds hij mij kent, leeft meer vanuit zijn hart, is goed voor de mensen om zich heen en lijkt de ene na de andere tegenslag te krijgen. Hij is mijn geneuzel daarover een beetje beu even 😉 logisch als je er middeninzit en je verantwoordelijk voelt naar je kinderen.

    Voor mezelf kan ik zeggen dat ik dit soort negativiteit nooit om me heen gehad heb, dus ja, ik zal het eens onderzoeken. Waarom nu wel? Komt dat alleen door hem? Maar ik heb deze situatie ook aangetrokken. Bedankt daarom, ik ga op onderzoek uit.

    PS wat het vooral met me doet is de machteloosheid dat mensen elkaar dit aandoen, en dat degene die slachtoffer zijn zich vaak slachtoffer voelen. Ik krijg het niet voor elkaar ze in te laten zien (hem in dit geval, maar vaak anderen ook niet), dat alles met een reden gebeurd. Dat maakt me ook machteloos. Loslaten is niet mijn sterkste kant, ik weet namelijk niet HOE?

    • Graag gedaan Roos,

      Zelfs voor de mensen die ‘spiritueel’ gedreven zijn, is het soms moeilijk om in het moment dat het allemaal gebeurt, zichzelf de nodige helderheid en vertrouwen te geven.
      Ik begrijp dat hij er op dat moment minder voor open staat. Niettemin zal hij zelf een weg hier in moeten vinden. De meer hij dat van binnenuit doet, de meer hij er aan zal hebben en de beter hij er mee om zal kunnen gaan. Naar mijn mening althans.

      Mja, interessant ook voor jezelf 🙂
      Maar je wilt een ander in laten zien dat alles met een reden gebeurt, maar zelf voel je je machteloos dat mensen dit elkaar aan kunnen doen, dat er slachtoffers zijn. Maar als je zelf zou geloven van binnen dat alles met een reden gebeurt, dan zijn er toch geen slachtoffers? (alleen maar gebeurtenissen waar we geen oordeel over hebben, teneinde groei te realiseren) 🙂

      Hartelijke groet van Robert-73

  8. Ik heb nog een vraag. Mijn vriend heeft een bedrijf waarin zich twee zakenpartners voordoen waarvan ik al vanaf het begin voel dat het slangen zijn. Nu is dat ook gebleken, ze proberen hem een ontzettende poot uit te draaien. Kan ik als nieuwetijdskind, die mensen zuiveren? In het licht zetten, liefde sturen?

        • @Gordon, Oh dat wist ik niet, heb het gedaan. Afwachten nu maar. En inderdaad zoals Robert schrijft, we zullen er allemaal vast iets van leren. Maar een verdomd harde les is het wel. Het blijkt een vooropgesteld plan te zijn, waarmee hij alles kan kwijtraken en zijn ex + kinderen ook. Bah! Wat bestaan er toch gemene mensen.

          • @Roos,

            Vanaf de zijlijn kan ik het wel wat makkelijker zeggen, in tegen stelling tot dat je zoiets van dichtbij meemaakt.

            Zo ver is het wellicht nog niet, maar het wil ook wel eens beter helpen in het verwerken en loslaten als je met je eigen binnenwereld aan de slag gaat. Wat doet het met je, ben je dit al vaker tegengekomen, wat wil het het ‘vertellen’, wat kun je er wijzer van worden?

            Hartelijke groet, Robert-73

    • @Roos,

      Je kunt ze naar mijn mening niet zuiveren. Dat kunnen ze alleen zelf, van binnenuit.
      Ik ga er in zo’n geval maar vanuit dat zowel die mensen als je vriend hier wellicht wat van kunnen leren, dit soort situaties komen wat mij betreft niet uit de lucht vallen.

      Hartelijke groet, Robert-73

    • @Roos je schrijft (even verder op) dat je vriend het roer heeft omgegooid en nu vanuit zijn hart leeft. Zoals het mij in de oren klinkt is hij van de ene kant (laten we zeggen de harde zakelijke kant) naar de andere kant gegaan (de weg van liefde, spiritualiteit, het zijn etc). In de haptonomie heet dat dat je van rechts (de controle kant) naar links gaat (de zijns kant), rechts en links zijn hier de rechter en linkerkant van je lichaam. Of van de ene pool naar de andere pool. Het oude is afgezworen en het nieuwe omarmd. Echter, ook het nieuwe kent zijn nadelen en is verre van perfect. Het lijkt erop dat “de les” (als er al zoiets bestaat als een les) dat leven vanuit je hart je niet beschermd tegen het onrecht van de wereld. Het is ook met beide benen op de grond blijven staan en een gezond wantrouwen hebben tegen dingen (ofwel als die waarschuwingstemmen van binnen beginnen te zeuren, dan is daar vaak ook een reden voor). Ik schrijf dat leven vanuit je hart je niet beschermt tegen het onrecht van de wereld, maar zeg ik fout, dat doet het wel, de kunst is echter wel om deze signalen ook op te pikken.

      Maar soms om echt de persoon te worden die we werkelijk zijn (van dualiteit naar eenheid) moeten we soms door een proces heen waarin we gewoon alles verliezen, letterlijk alles, geld, bezit, vriendschappen om op de bodem van ons bestaan onszelf terug te vinden en van daaruit alles weer terug te ontvangen. Hoe groter het verzet is hoe langer het proces vaak duurt.

      en ja gemene mensen en onrecht bestaat gewoon op deze wereld. STerker nog dat is de wereld, dat zijn wij mensen met elkaar. En wat de een bestempeld als onrecht en slecht, ziet een ander misschien gewoon als “slim zaken doen”. En elk onrecht wat je overkomt kan juist ook weer een super geschenk zijn omdat het je de kans geeft nieuwe delen van jezelf te ontwikkelen. En andere mensen zuiveren, ach ja, denk dat we ons beter met ons eigen licht bezig kunnen houden en hoe groter ons eigen licht is, hoe meer anderen ook in dit licht kunnen staan en ook zullen oplichten

      • @harma, Beste Harma, enorm bedankt ook voor je uitgebreide reactie en de moeite die je genomen hebt.

        Ik heb deze aan hem vertelt en dat gaf lucht. Hij staat weer in zijn kracht sinds een paar dagen. ‘Toevallig’ had hij er idd voor gekozen de ‘oude’ kant weer eens te laten spreken om met deze heren te dealen. Mooi om dit proces vanaf een klein afstandje te bekijken trouwens. Veel geleerd van je reactie! Nogmaals dank je wel. (Jij ook Robert!)

    • Spiritualiteit betekent voor mij dat de ‘hogere’ (hemels, goddelijk) en ‘lagere’ (aards) aspecten even belangrijk zijn. Het leven vanuit je hart (in overgave) is een hele weg, en omvat de balans van deze aspecten.

      Onrecht is een concept vanuit de dualiteit, het bevat namelijk een oordeel over een situatie. Iemand doet de ander ‘kwaad’, dat wordt bestempeld als onrecht, dat is slecht. Waar het hier om gaat is hoe je de situatie beleeft. Zodra je zo ver bent in je groeiproces dat je dat niet meer als slecht/fout beleeft, dan heb je geen bescherming nodig. Er is dan immers niets meer om tegen beschermd te moeten worden. Het voelt dan voor jou gewoon als een gebeurtenis die gebeurt, wat iets bij de betrokkenen in gang zet. Een kwestie van oorzaak en gevolg.
      Je kunt de dualiteit op aarde niet veranderen, hooguit jouw beleving ervan.

      Hartelijke groet van Robert-73

  9. Ik heb die missie (eindelijk) gevonden (ben bijna 40), maar ik merk dat ik het vertrouwen mis om dat alleen te doen. Zodra mensen mij helpen om het doel te verwezenlijken (velen willen dat), dan ga ik er 100% voor, maar als ik hen kwijtraak (vooral als het mijn geliefde is), dan krijg ik weer zo’n heimwee naar het grote geheel, dan zou ik het liefst helemaal kappen… met alles….naar ‘huis’ gaan. Herkenbaar?

    • @Roos, de combinatie van je missie willen leven (als er al zoiets bestaat,zelf vertaal ik het liever als dat doen wat je graag wilt doen, waar je goed in bent, op je eigen manier doen en je eigen weg in gaat), maar die combinatie van dat willen doen wat je echt graag wilt doen en tegelijk ook naar “huis” willen, nou die combi ken ik. Ik zit er op dit moment midden in. Klaar om het echt te gaan doen, verhaal gebaseerd op al mijn persoonlijke ervaringen en mijn eigen innerlijke weten, en tegelijk heb ik nog nooit zoveel wens gehad, terug te gaan naar waar we vandaan komen. En ben ik er ook nog nooit zo bewust mee bezig geweest (of onbewust bewust worden, weet ik veel hoe je het uitlegt), ik heb zelfs recent een ervaring gehad dat ik de keuze had, hier blijven of teruggaan, en ook werd me duidelijk als ik zou gaan hoe het hier zou eindigen (overreden door een auto). En ik momenten, eergister nog, dan oh vliegt het me allemaal weer zo aan, dat wil ik maar 1 ding UIT MIJN LICHAAM, dus volgens mij liggen die dingen gewoon heel erg dicht bij elkaar, het lijkt wel als je op dit punt in je leven aankomt er twee mogelijkheden zijn of “terug naar huis” “je lichaam verlaten”of dat nu eindelijk dat gaan doen wat je echt wilt doen en zo gaan leven zoals je wilt leven wat ik zou noemen “weer bij jezelf gaan wonen”of ” weer in je eigen lichaam gaan wonen”. En misschien lijkt het wel een keuze, maar zijn deze twee dingen in feite gelijk.

  10. Inderdaad Harma, zo mooi verwoord en ook voor mij herkenbaar! Dankjewel.
    Zelf heb ik enorm veel steun gehad in mijn donkerste momenten aan de volgende boeken: Edgard Tolle “De kracht van het nu” en Byr

  11. precies waar ik ook mee zit, al 3,5 jaar terwijl de twee jaar daarvoor de verbinding met mijn innerlijke ik, god (of je het wilt noemen zo sterk was). Er zit een enorme blokkade tussen mij en “het hogere”. Totaal verdwaald, niets lukt, alleen maar mensen waarvan ik denk “wat moet ik ermee, klikt totaal niet”, plekken waarvan ik denk “wat doe ik hier” etc. etc. etc.

    Maar er zit progressie in. Ik ben erachter gekomen, dat gevoel waar ik zo bang voor ben, de leegte, het niet weten, geen richting voelen, geen verbinding voelen in mezelf en met het hogere buiten mezelf etc dat is het probleem maar ook het antwoord. Ik ben erachter als ik me daarmee verbind (wat niet gemakkelijk is, alles in mijn lijf en hoofd protesteert, nee laat ik zeggen sinds besloten heb dat “het is zoals het is” en me durf te verbinden met dit moeilijke gevoel en het gewoon (met vallen en opstaan en pijn en moeite) “kan laten zijn/ervaren zoals het is” gebeuren er weer dingen.

    Bij mezelf merk ik, is de blokkade een angst/onderdrukking om bepaalde emoties-gevoelens uit het verleden en heden in mezelf gewoon te ervaren.

    Ook zitten er allerlei patronen in, die ik maar lastig vindt onder ogen te zien of gewoon te ervaren dat ik dat zo doe.

    Wat mij vooral helpt is het in meditatie of gewoon zitten het gewoon zo te laten zijn zoals het is, als ik boos ben dan ben ik boos, als ik het niet weet dan weet ik het niet, als er leegte is, is er leegte. En dan gek genoeg gaan dingen even weer “vanzelf”, komen de inzichten, zie ik het grotere geheel waar de huidige crisis helemaal in past.

    Het is (voor mij in ieder geval) op een andere manier naar mezelf kijken, op een andere manier dingen ervaren, in plaats van er midden in gaan zitten, je vereenzelvigen met de emoties (en in mijn geval betekent dat vaak van “oh oh help wat is er aan de hand, het willen oplossen, er tegen vechten, mijn best doen etc.) er van een afstandje naar kijken en durven te ervaren hoe het voelt. Echt het probleem de hele situatie is nog precies hetzelfde, maar het is een wereld van verschil in ervaren en voelen. Bij mij komt daar vertrouwen/overlaten aan een hogere macht ook heel erg bij kijken.

    Voor mij, zoals ik het ervaar, is het een keuze. Ga ik dit waar ik nu tegenaan loop, ga ik dat aan of blijf ik er voor weglopen. Echter eenmaal de keuze gemaakt komen de mooie momenten terug en gevoel van verbondenheid maar loop ik nog net zo goed tegen het vluchtgedrag aan, gevecht met mezelf, het is zeker geen gemakkelijke weg en ook eenzaam. Ik ben echt nog niemand tegengekomen die ook maar een fractie begrijpt waar ik het over heb. En ook in mijn zoektocht naar hulp, beginnen ze allemaal meteen over een oplossing, en passen ze hum methodiek toe en als het dan niet werkt ja dan “sta ik er niet voor open” of “ben ik er nog niet klaar voor”. Dat zijn natuurlijk lekkere dooddoeners waarmee elke spiritueel werken zijn eigen onvermogen bij zijn clienten neerlegt.

    Maar steek ook hand in eigen boezem, want ben er inmiddels achter dat alle mislukte hilpvragen allemaal acties waren de oplossing bij een ander te zoeken, de oplossing buiten mezelf te zoeken , hopend dat een ander HET antwoord zou hebben. En het antwoord, mijn antwoord ligt in mij zelf.

    En ik geloof ook wel dat het proces waar ik in ieder geval nu doorga dat niet veel mensen op dit punt aankomen. Het punt waar al het vorige overboord gegooid moet worden, waarin al het vorige wat je in je leven gedaan hebt gewoon niet meer werkt, je muurvast in jezelf zit en echt tegen de muren oploopt en er maar 1 uitweg is, “het aangaan en naar binnen gaan”.

    Ook geloof ik dat dit soort processen die zo diep gaan, altijd met strijd, weerstand en gevoel van verloren/verdwaald zijn gepaard gaan, die soms wel even kunnen duren (hoewel ik niemand mijn 3,5 jaar wens) en ieder heeft zijn eigen tempo. Maar soms lijkt het wel (reacties van de buitenwereld) dat je niet verward mag zijn, het gewoon even niet mag weten etc. Maar ook hier moet ik voorzichtig zijn met projecteren “wat de buitenwereld vindt” want als ik heel eerlijk ben mocht ik van mezelf niet verward zijn, de weg kwijt zijn, het niet weten etc.

    • @harma, Jeetje Harma, wat herkenbaar en wat mooi opgeschreven. Precies wat ik nu nodig had om te lezen. Je verwoordt precies dat wat ík voor mijzelf wel voelde, maar niet onder woorden kon brengen. Dank je wel!

      Lieve groeten, Tanja

    • @harma,
      Dag Harma,
      Jouw proces is gelijk aan die van mij, alles wat je schrijft is op dit moment ook voor mij van toepassing.
      Het is een zwaar proces, maar ook mooi te lezen dat ik niet de enige ben die dit op deze wijze ervaar.
      Ik kreeg er tranen van in mijn ogen toen ik je bericht las.
      Ik heb de neiging om weg te lopen van alles. Maar ik weet ook dat ik daar niets mee opschiet en inderdaad gewoon moet laten en er anders mee omgaan, zodat warmte, liefde weer ten deel mag vallen.
      Ik heb met dit alles wel even moeite, maar dat komt door mijn aangeraakte oude pijn.
      Het komt wel weer, ik besef dat en zo’n bericht als van jou, sterkt ook.
      De periode waarin ik hierin zit duurt lang vanwege het verzet die ik heb, zoals ook jij hebt, las ik en dit is ook voor mij herkenbaar. Nú pas kom ik dieper in mezelf terecht, door een trigger die de kern aanraakt. Nu pas kan ik het dan ook dieper aangaan en helen. Ik baal van mijn leven hier op dit ogenblijk. Voer niet veel uit, want alles is teveel.
      Heb een enorme behoeft om er alleen voor mezelf te zijn en zo af en toe eens even ertussen uit door iets te ondernemen. Niet leuk, en ik begrijp ook niet waarom dit alsmaar zo blijft. Ik dacht dat we konden loslaten op een manier die makkelijker is, in deze nieuwe tijd.
      Liefs en sterkte ook voor jou.
      Yvonne

      • @Yvonne, hoi Yvonne, zoals jij mijn verhaal herkent ben ik blij dat er iemand is die zich in mijn verhaal herkent, want regelmatig heb ik gedacht gewoon gek te worden of gek te zijn, vooral ook door de reacties van de buitenwereld als ik erover probeerde te praten, depressief, moest in therapie. Nou hoeft het een het ander niet uit te sluiten, maar reguliere therapie dat weet ik nu al, zou me er juist weer vandaan halen waar ik juist heen moet om het op te lossen. En dat maakt het ook zo lastig, ik ervaar het zelf als het proces van dualiteit naar eenwording en er zijn niet zo gek veel mensen die door dit proces gaan (ja misschien wel op deze site maar goed die zoeken ook niet voor niets deze site op)en mensen die er niet zelf doorheen zijn gegaan kunnen onmogelijk mensen helpen die er door heen gaan, omdat het iets is wat ze domweg niet kennen (ik kende het ook niet tot ik er nu door heen ga)

        uiteindelijk heb ik nog iemand gevonden die me heeft geholpen met het laatste stuk (ik heb het niet opgezocht het is gewoon naar me te gekomen, het is me aangeboden, bijna opgedrongen), en na de eerste sessie verdween de woede, na de tweede sessie verdween de weerstand, na de derde sessie kon ik eindelijk contact maken en gebeurde het. En dat was nogal confronterend. Ik kwam erachter dat ik mijn grootmoeder die 34 jaar geleden al overleden is nogal altijd mij me draag, ze is nog altijd bij me. Om verder te kunnen moest ik haar laten gaan. Drama, huilen!!! “oma je ben er niet meer he”. Echter, als ik wilde mocht ik ook met haar mee en tevens zag ik ook hoe ik aarde zou verlaten (van achteren aangereden door een auto tijdens het wandelen en min of meer heb ik dit fysiek ook ervaren). Goed de keuze is duidelijk, ik ben gebleven.

        Toen kwam de ontdekking dat ik op 13 jarige leeftijd een bijna dood ervaring heb gehad, ik ben bijna verdronken. Het gekke was, dit wist ik nog wel, maar heb het nooit zo gelabeld. Maar dat was toen precies hetzelfde, oma was net overleden en ik had toen keuze meegaan of op aarde blijven. Goed ook toen de keuze was duidelijk. En hiermee viel alles op zijn plek, het anders voelen, anders zijn, dingen snappen en niet kunnen uitleggen waarom etc.

        Goed toen was het nog een paar keer kei en keihard tegen de muren van het aardse bestaan aanknallen, ik en gezegend met een goede vriend hier die er geen doekjes om wind en me in duidelijk taal op eigen poten zet als ik het weer eens buiten mezelf zoek. Niet leuk, maar zeer effectief (een andere ontdekking hij is de reden waarom ik besloten heb te blijven).

        Nog een paar keer muur en muur vast lopen in mezelf, en echt geen kant op willen (god ik wens dan maar 1 ding, ik wil uit mijn lichaam IK WIL UIT MIJN LICHAAM), en gisteren was het hoogtepunt en de keerde het “dan ben ik maar een looser””dan ben ik maar een niksnut””dan heb ik alles maar verknald” “so what, als het zo is dan is het zo” en daarbij vroeg ik me af “maar wat is nu eigenlijk het echte probleem” antwoord “dat ik mijn eigen inner defense system saborteer” en toen dat kwartje viel, was het weg, het was gewoon weg, klaar.

        en nu kan ik eindelijk beginnen mijn leven weer op te bouwen (wat vooral financieel een chaos is), ik ben zo’n beetje alles kwijt, en toch voel ik me rijker dan ooit, en heb ook totaal geen angst meer dat ik mijn leven weer op de rails krijg. Ik ben begin dit jaar al voor mezelf begonnen (op papier) en sinds gister weet ik ook wat ik ga doen, in essentie andere mensen begeleiden in waarin ik zelf heen ben gegaan en projecten die in het verlengde van dit liggen. “changing realities: being, experiencing, connecting as the core of existence” and “moving people out of their head back into their body” and “Stop treating the body as an enemy and start loving it and treating is as a friend and a source of joy, pleasure and wisdom” zijn mijn nieuwe levensdoelen.

        In een boek “owning your own shadow”, ben de naam van de schrijver even vergeten, gaat over dat “ons goud” in de schaduw ligt (zeg maar wat je het meest aan jezelf vervloekt), en eigenlijk is owning your own shadow niets meer dan van “duality” naar “oneness”, mijn goud is wat ik inderdaad het meest vervloekte en haatte, mijn lichaam. Dat we hier op aarde in zo’n klote lichaam opgesloten zitten, dat heeft honger, dat heeft het warm, dat heeft het koud, dat is lelijk, dat is vet, doet zeer (en vul maar in). Nou dat is dus mijn goud. Want ik ben erachter sinds gister, dat juist mijn lichaam een bron van wijsheid is, mijn zintuigen waarmee ik de wereld ervaar, mijn aparte manier van denken die verbonden is met zintuigen en de tastzin, en dat een lichaam ook bron van plezier en geluk kan zijn.

        weet ik eindelijk wat ik kan gaan doen met mijn haptonomy opleiding 🙂

        • Hallo harma,

          Zo te horen heb je een mooie stap gemaakt.

          Paar dingen die me opvallen.

          Naast de afwijzing van je lichaam krijg ik het gevoel dat je liever niet op aarde had willen zijn. Dat zal best een grote impact op je dagelijkse doen en laten hebben gehad.

          Als je vriend de reden is waarom je hebt besloten te blijven, zoek je het dan niet juist bij een ander?
          Misschien begrijp ik dit verkeerd, maar ik denk dat het belangrijk is dat jij voor jezelf kiest om te blijven. De reden waarom je hier mee worstelde heeft toch enkel en alleen met jezelf te maken?

          Hartelijke groet van Robert-73

          • @Robert, robert, op je vragen, of ik hier echt helemaal niet had willen zijn, die vraag is nooit naar boven gekomen, de ellende is begonnen toen ik 11 was en mijn oma overleed, en de bijna dood ervaring die daarop volgde, omdat ik meewilde. Vanaf toen wilde ik hier liever niet meer zijn en nu heb ik besloten (ja in hoeverre “besluit je dat” natuurlijk, het gebeurt gewoon) hier te blijven dus ook echt te willen zijn.

            en over dat blijven voor mijn vriend, ook dat heb ik niet zozeer “besloten” als wel meer nadat de keuze voor het leven al gemaakt was, dat ik dat ontdekte, dat dat de reden was om niet te gaan. Ik kan me ook voorstellen dat dit erg afhankelijk klinkt. Laat ik het anders formuleren, deze informatie wordt “van andere zijde” aan mij bekend gemaakt. In de jaren die ik achter me heb was het altijd “zelf doen” “onafhankelijkheid” en “ik kan het wel alleen” en “ik heb niemand nodig” en zoals ik de boodschap intepreteer (voor zover ik dat kan) is het “leer de andere kant ook ontdekken” van afhankelijkheid, laten gebeuren en laten doen, hulp vragen en accepteren, ofwel in mezelf het contact met deze kant ook aangaan en het contact met de medemens aangaan. Maar precies weet ik het niet, het gaf me in ieder geval geen vervelend gevoel, wel emotioneel, maar niet vervelend.

            • Hallo Harma,

              De reden waarom ik op je stuk reageer, is omdat ik ergens denk dat ik je wellicht kan helpen met mijn reactie 🙂

              Heb je er wellicht bij stilgestaan dat het gegeven dat je een keuze zag, al iets zegt? Namelijk dat je stoppen met het leven als een alternatief zag.

              Dat gezegd hebbende geloof ik dat de oorzaak in een eerdere obstakel te vinden is. Iets wat veel vroeger in je bestaan heeft plaatsgevonden.

              Daarom denk ik : waarom zag je stoppen met het leven als een alternatief, waarom “wilde je mee”?

              In relatie tot “blijven voor je vriend”. Wellicht stond er eerst iets tussen, tussen jou en de ander, waardoor je geen hulp kon/mocht ontvangen van de ander.
              Als je datgene weghaalt wat je er tussen zet, dan kun je hulp (en liefde) ontvangen, zonder dat je afhankelijk voelt, zonder die weerstand.

              Tis ongevraagd allemaal, maar hoop dat je er iets aan hebt…

              Fijne dag, groeten Robert

        • Toevoeging. En wat je hieronder in een reactie aan Roos schrijft.

          Wil je naar ‘huis’ vanuit een diepere wens, of is het veel meer een angst om hier (aarde) niet te willen zijn (in dat lichaam)?

          En uit je reactie onder begrijp ik dat je met dat stuk nog niet helemaal klaar bent?

    • @harma,
      Lieve Harma….je bent ECHT niet alleen hierin,,,,,,
      ook ik herken het stukje van jouw helemaal…..ik begrijp je echt wel!!!!
      ook wat de hulpvragen betreft….zo herkenbaar!!!dank je wel voor je reactie en laat weten hoe het verder gaat met je…..liefs

  12. heel herkenbaar, het gevoel van “hier zijn met een doel” en de verbinding voelen met het hogere. Maar juist nu, in deze tijd (sinds ongeveer een jaar), ben ik in slaap aan het vallen. Ik voel me verdwaald in dit leven en kan de verbinding niet meer herstellen wat ik ook doe. Hoe kan dat?

  13. Heel belangrijk, het inzicht dat je met tranformatie van jezelf ook de transformatie in de wereld bewerkstelligt! Mag ik er een mooi filmpje (met een stukje White Bull) aan toevoegen, dat daar ook over gaat?

    • @Petra, ja, dat mag 🙂 , Ik heb gister een stukje gezien van de Dvd met je interviews met hem. Heerlijk om naar te luisteren en zoveel “Oh ja, dat wist ik wel, maar ik was het weer vergeten” te voelen. Die Ian Graham heeft ook een hele fijne stem om naar te luisteren.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Wij gebruiken cookies om u de beste online ervaring te bieden. Door akkoord te gaan, accepteert u het gebruik van cookies in overeenstemming met ons cookiebeleid.

Privacy Settings saved!
Privacy-instellingen

We gebruiken verschillende cookies op onze website, om u een optimale ervaring te bieden.


Deze website maakt gebruik van de software Wordpress. Wordpress plaatst cookies die noodzakelijk zijn om de website te laten functioneren. Deze cookies kunnen daarom niet uitgeschakeld worden.
  • wordpres_gdpr_allow_service
  • wordpress-gdpr-cookies-allowed
  • wordpress_gdpr_cookies_declined


We gebruiken Google Analytics om het verkeer op onze website (geanonimiseerd) bij te houden.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Liever niet
Accepteren
Mobiele versie afsluiten

Liefde voor jou!

Ontvang wekelijks op zondag onze nieuwsbrief met liefdevolle artikelen, en blijf op de hoogte van onze nieuwste events.