![egyptedownloads](https://www.nieuwetijdskind.com/wp-content/uploads/2023/11/728-x-150-px-3.png")
Al heel mijn leven zie ik, weet ik, voel ik van mensen waar ze onzeker en bang van worden. Wat hun donkere kant is. Wat ze liever verborgen houden voor zichzelf of anderen. Op de lagere school gebruikte ik dat weten al om pestkoppen op afstand te houden door hele rake grappen over ze te maken waar iedereen keihard om moest lachen. Tegenwoordig gebruik ik het liever om te helpen. Wel doet het me soms pijn aan mijn ogen als ik de stad in ga, waar heel groot deel van de mensen volgens mij totaal onbewust rondloopt met de levensgrote vraag of ze er überhaupt wel mogen zijn. Zoals ze zijn. Met al die andere mensen om zich heen. Ik pas me wel aan en sorry dat ik besta. En daardoor de verbinding met zichzelf kwijtraken. Met hun gevoel, behoeften en idealen. Met hun hart dus. Onopgemerkt en aangepast door het leven. Ik weet er alles van want ik heb zeker 36 jaar van mijn leven zo besteed.
Totdat ik een levensgrote keuze maakte: ik besloot om mezelf te helen en daarmee mijn eigen donkere kant met al haar pijn, boosheid en verdriet onder de ogen te komen. Wist ik veel dat het donker één van mijn grootste en meest trouwe leraren bleek te zijn.
Dualiteit op aarde is vaak om gek van te worden, ze wordt al niet meer officieel erkend sinds de Egyptenaren en onze hele maatschappij identificeert zich met licht en de zon. Met mannelijk, ratio en wetenschap. Niet met het donker en haar maan. Niet met Spiritualiteit. Gevoel. Het vrouwelijke. Ik weet er alles van want ik heb zeker 36 jaar van mijn leven zo besteed.
Dualiteit is ook consequent als universele wet. Weet je wat er gebeurt als je je maar lang genoeg onbewust met uitsluitend licht identificeert? Je krijgt uiteindelijk het andere uiterste in je nek gezwiept. Het donker.
Het donker is ook consequent. Het heeft een tijdje geduurd voor ik haar lessen op waarde kon schatten, maar ze is een geduldige leraar. Van het type onvoorwaardelijke liefde. En ze heeft zich minstens 36 jaar van mijn leven door mij laten negeren voor ik uiteindelijk begreep wat ik me weer herinnerde dankzij haar.
Dat wat ik zo lang voor mezelf verborgen had gehouden, of voor anderen:
“Dualiteit komt voort uit eenheid”.
Zo waar, die identificatie met Zon en Licht… soms kan ik niet eens naar buiten als er veel zon is. Voelt zo als een lokroep van: het is zonnig, dus ik moet naar buiten. Gezellig lopen doen en met alle zonnetoeristen die dan opeens wel kunnen lachen door de straten stiefelen.
Anderzijds ontdekte ik dat het vrouwelijke, naast de maan en het donker een GOUDEN LICHT aan haar zijde heeft. No Sun Worship. Het Hart van Goud, Christos Sophia dia als donker deel naar de aarde kwam en daar het ‘mannelijk beeld’ schiep, de demiurg, de halfgod. Later de wond van Adam in Egyptische tijden. Bij Jezus was het juist de vrouwelijke wond.
Wat mij verder opvalt is dat de vrouwen die ik ken (niet als vrienden) vaak een donkere mannelijke energie in zich dragen in plaats van de donkere vrouwelijke energie. ze ketsen van zich af, ipv receptief, ontvankelijk en zichzelf uitend te zijn.
Ik vind het artikel prettig. Bedankt Gordon!
Jij bedankt voor je reactie. Ik zie zelf ook, meen ook, dat bij veel jonge vrouwen 20-40 jaar mannelijke energie veelal domineert.