Er komen steeds meer hokjes in de wereld die soms deels overlappingen lijken te hebben. Naast hooggevoeligheid vind je bijvoorbeeld ook vaak de benamingen nieuwetijdskind, hoogbegaafd, ad(h)d en autisme. Ze geven allemaal in een bepaalde mate aan dat je ‘anders’ bent dan wat we normaal noemen en steeds meer mensen herkennen zich in één van deze benamingen. Door die tendens zie je steeds meer mensen moeite krijgen met zo’n hokje, ze willen meer zijn dan dat specifieke hokje!
Je bent meer dan een hokje
En je bent ook meer dan dat hokje! Hooggevoeligheid is slechts een benaming voor hoe je ‘bedraad’ bent. Het is zoals Elaine Aron zegt een eigenschap waarmee je de wereld waarneemt en beleeft. Wanneer je hooggevoelig bent komen situaties doorgaans intenser binnen. Er zijn binnen de groep hooggevoelige mensen weer talloze verschillen. De kenmerken passend bij de benaming hooggevoeligheid laten vooral zien welke overeenkomsten we in meer of mindere mate hebben. Net als dat je een introverte of extraverte persoonlijkheid hebt of de combinatie, ambivert. Iedereen is uniek . Zoals jou is er geen ander.
De functie van een hokje
Om jezelf te leren kennen tijdens je weg van bewustwording is het belangrijk dat je ziet wie je bent. Wat zijn je kwaliteiten, waar liggen je uitdagingen en hoe kan jij deze het beste hanteren op een manier die bij jou past?
- Weten dat je hooggevoelig bent kan je inzicht brengen in je karakter en je manier van omgaan met situaties.
- Je kan er je voordeel mee doen dat er specifieke uitdagingen zijn die met je prikkelverwerking (en dus grenzen) te maken hebben en dat je meer sensitieve talenten bezit dan je je misschien bewust was.
- Je kunt met een benaming als hooggevoeligheid, jouw hooggevoelige karakter delen met gelijkgestemden. Heb je al ontdekt dat het met een andere hooggevoelig mens heel soepel gaat? Wel zijn we allemaal uniek en is het ook zo onder hooggevoelige mensen dat je met de één meer klikt dan met de ander.
Vele hokjes maken..JOU!
Jouw karakter zegt iets over je aard, je hooggevoeligheid iets over je sensitieve aard. Er liggen talenten en kansen in besloten om te worden wie je werkelijk bent. Zo herken je misschien nog wel meer benamingen bij jezelf. Elk mens, al dan niet hooggevoelig, krijgt een aantal karaktereigenschappen in het leven mee om te worden wie hij of zij werkelijk is. Al deze benamingen zijn slechts delen van jou, die JOU als totaal plaatje maken.
Hoogbewust
De benaming hoogbewust die ik in mijn praktijk gebruik heeft alles te maken met zijn wie je werkelijk bent. Wanneer je jouw hooggevoeligheid gaat zien met alle talenten die daarbij horen en je de uitdagingen (en kansen die daarin besloten liggen) aangaat, word je wie je werkelijk bent. Met al je sensitieve voelsprieten heb je een enorm potentieel om bewust in het leven te staan. Het is dan wel van belang dat je jezelf goed kent en vanuit een stabiele basis in balans leeft. Het bewustzijn “is” alleen maar. Zonder een oordeel, het bewustzijn neemt slechts waar en groeit door situaties die we doorleven. Zo kunnen persoonlijke issues uit je verleden nog het zicht vertroebelen wanneer je ze nog niet bewust was. Je wordt je dieper en dieper bewust door je ervaringen wanneer je open staat voor de groei daarin. Elke situatie heeft de potentie je groei te brengen. Wij mensen zijn soms geneigd te focussen op dat wat er buiten ons gebeurt en vergeten onze innerlijke wereld daarmee. Wie zijn innerlijke beleving gaat horen en daarmee niet meer hoeft te spiegelen naar buiten zal deze groei vinden.
Een hokje is geen excuus
Soms zie je dat mensen omwille van een benaming als hooggevoeligheid denken dat ze niet kunnen werken, nooit naar verjaardagen kunnen, enzovoorts. Een benaming, welke dan ook, is geen excuus om je te onttrekken aan de maatschappij. Het is aan jou om jouw unieke vaardigheden in te zetten op een manier die bij je past en je uitdagingen (al dan niet met een duwtje in je rug) aan te gaan.
Tijdgeest
De vraag rijst natuurlijk wanneer er steeds meer benamingen komen, of dat wat we nu als normaal beschouwen, straks nog wel de standaard is. Is de mensheid langzaam aan het evolueren?
In mijn visie leven we in een tijd waarin we ons allemaal steeds meer gaan onderscheiden, steeds meer een sterke innerlijke behoefte zullen voelen te worden wie wij werkelijk zijn. Daar waar we nu nog aan de hokjes / benamingen vasthouden om ‘ander gedrag’ te kunnen verklaren, zal dat straks gaan verdwijnen. De hele standaard van normaal gedrag vervalt wanneer alle mensen hun unieke en eigen pad volgen. En op die overgang, lieve mensen, zitten we wat mij betreft. Het is daardoor nu een soms wat ‘bumpy ride’ en bij tijd en wijle een flinke uitdaging, maar op de grens van onrust bevindt zich altijd verandering. Luister naar jouw unieke weg en wees daar trouw aan. Laat de hokjesgeest in jouw voordeel uitpakken: zie de functie ervan en laat het verder voor wat het is.
Ik heb als ik drukke dagen heb vaak muziek in me hoofd, meestal zijn het 2 zinnen van een nummer wat zich steeds herhaald. Het vervelendste is savonds als ik wil gaan slapen, wat daardoor niet lukt. Iemand tips?
Bij mij is op mijn 40e de diagnose PDD-NOS gesteld (Autisme) op dat moment vielen er puzzelstukjes voor mij op zijn plaats. Ging onbewust mijn levensloop na van geboorte, jeugd tot aan nu. Mijzelf de spiegel voor houden en kwam tot besef waarom ik destijds reageerde op situatie zoals ik reageerde. Het bracht mij inzicht van nee je bent niet apart of raar of anders, de stempel en hokje die de maatschappij je aanmeet komt voort uit onbegrip en angst het niet weten hoe hiermee om te gaan. Dus niets is eenvoudiger dan stempel drukken, is de maatschappij verlost en legt dan ‘probleem’ weg bij de bestempelde.
Ik heb in mijn levensloop en belopen paden (inmiddels al weer 45 jaar) mijn berusting gevonden in mijn zijn. Ben me bewust van mijn talenten en kwaliteiten en benoem deze ook en pas ze toe om mensen te mogen helpen en laten inzien dat niemand anders is maar ieder uniek in zijn/haar zijn.
Zijn is hierin ook het key-word! Een ieder is zoals die is, wat de persoon ook mooi maakt! Niet anders dan anders maar mooi en puur in het zijn.
Innerlijke ‘strijd’ komt met vlagen zeker als ik de maatschappij weer houvast zie zoeken aan de stempels en hokjesgeest. Probeer een ieder inzicht te geven dat als je het goed bekijkt een ieder wel apart is in zijn/haar zijn, maar juist dat gegeven is verrijking voor het leven en maakt de samenleving meer dan fijn. Uniek in zijn ieder op zijn/haar part dat is wat ons allen zo mooi maakt en verre van anders of apart.
Pieter Wessels
@Pieter Wessels, dank je wel, Pieter, voor het delen.
Lieve Maaike,prachtig verwoord,wat ben ik blij met de (h)erkenning!Word blij omdat ik hetzelfde idee heb waar “we”naar toe gaan!Fijn weekend
Nooit gelooft dat je mensen in een hokje kan plaatsen, alhoewel ik sinds ik weet dat ik hooggevoelig ben ik begrijp waarom ik geen verjaardag trek met veel mensen of hele dagen werken mijn totaal uitputte. Ik -dénk- niet dat ik niet na een verjaardag kan gaan, ik voel dat ik daar geen trek in heb, en ik leef nu vanuit mijn gevoel. Ik vindt het wel een goed stuk, hokjes plaatsen is niet goed, en het herhalen in jezelf dat je bv iets niet kan omdat je hsp,adhd heb is niet goed voor je welzijn en wordt een negatieve overtuiging.
Alleen het stukje; Een hokje is geen excuus/om je te ontrekken aan de maatschappij? vindt ik niet helemaal kloppen, want het is juist de bedoeling om naar je eigen gevoel te leven, vanuit je innerlijke bron. Juist hooggevoelige mensen houden teveel rekening met anderen (de maatschappij) gelukkig nu zo ver dat het me een worst zou wezen als ik me aan de maatschappij onttrek. Na zoveel jaren mezelf forceren om deel te nemen aan deze maatschappij, wat me niet veel heeft opgeleverd, leef ik nu lekker in mijn eigen ritme, luister naar mijn lichaam en doe wat ik wil. Want pas als het goed voelt zal het iets toevoegen voor jezelf en de ander, brengt het ook iets van waarde. Ik gebruik geen excuus dat ik niet kom omdat ik hooggevoelig ben, dan heb je kans inderdaad om in een hokje geplaatst te worden door anderen. Mijn unieke pad is anders dan die van jouw, en ik zoek geen begrip van buiten af, ik begrijp mezelf en heb begrip voor mijn gevoelens.
@angelique,
Ik sluit me helemaal aan bij deze visie, als hoogsensitief zijnde is het juist heel belangrijk dat je blijft luisteren naar jouw eigen lichaam, deze signalen niet negeert.
Hoogsensitieve mensen hebben juist een heel groot lichaamsbewustzijn, waardoor ze de onbewuste informatie uit hun omgeving waarnemen.Als deze informatie niet kloppend aanvoelt, dan is het heel belangrijk hier naar te luisteren i.p.v. te voldoen aan de behoeftes van anderen.Hoe dichter je bij jezelf blijft, hoe meer je ook mensen ontmoet die bij jou aansluiten.
@Jjacqueline Klein Schaarsberg, Ja inderdaad, ik denk ook dat hsp-ers juist altijd teveel aan de normen en verwachtingen van anderen willen voldoen omdat ze denken dat dit hun gevoel is of dat dat zo hoort,, totdat ze erachter komen dat verwachtingen van anderen niet hun eigen gevoel is, als je daar achter bent en naar je eigen gevoel gaat luisteren veranderd er een hoop ten goede.
In ieder geval bij mij. Daarom leer ik in de praktijk altijd eerst over energie waarnemen – bij hsp-ers. –
Hartelijke groet
@angelique, dan gebruik jij het niet als excuus, maar hou je rekening met jezelf. Dat is een verschil 🙂
Mooi om te lezen hoe je erin staat overigens! Veel plezier op jouw pad.
@Maaike, Ja maar er staat dat hsp geen excuus is om je aan de maatschappij te onttrekken. En doordat ik hsp ben onttrek ik me wel aan de maatschappij omdat ik naar mijn lichaam luister en inderdaad rekening houdt met mezelf, niet de maatschappij maar ik kom nu op nummer 1 😉
Hartelijke groet
@Angelique, dan doe je mee aan de maatschappij zoals bij jou past 😉 Mooier kun je je niet in de maatschappij ‘mengen’: de maatschappij, dat zijn wij tenslotte!
Prachtig dit. Ook omdat dit me juist deze we ek heel erg bezig hield.onze zoon is autistisch/schizofreen. Geen ‘kwade’ stemmen. Enkele jaren geleden heeft hij deze diagnose gekregen. Vanaf begin af aan heb ik hem als zeer hoog-gevoelig benaderd. Pas sinds kort verdiep ik me meer in de autistische kant. Zelf ben ik bijna-doodervaarder. Veel van de vragen die mijn zoon werden gesteld tijdens onderzoeken kwamen overeen met wat mij in mijn verwerking van mijn BDE bezig hield. Ik was daarom ook benieuwd wat uiteindelijk de diagnose zou zijn en wat het GGZ voor behandeling zou voorstellen. Hmmm…ze hebben geen gemakkelijke aan mij gehad. Pertinent geweigerd dat mijn zoon medicatie zou krijgen zonder het eerst zonder te proberen. Toen ze in het begin vertelden dat onze zoon een psychose had zag ik het probleem daarvan niet. Binnen een aantal weken had ik hem daaruit ‘ geleid’. Maar ben wel heel blij met de hulp van het GGZ. En zo nu en dan begrijpt men niet hoe iemand met dertien stemmen toch zonder medicijnen redelijk presteert en voor zichzelf zegt dat zijn leven goed is.Ik werdt deze week mij ook bewust tussen de overlappingen van autisme en hoog-sensitiviteit. Daarom herkenbaar dit en leuk om nu juist te lezen!