We leven in een spannende tijd, in een transitie zelfs naar een nieuw tijdperk: het Watermantijdperk. In het Watermantijdperk kán je leven erop vooruit gaan, want voor Waterman is iedereen gelijk. Bovendien kunnen feminiene waarden weer geleefd worden en komt meesterschap over energie dichterbij. En dat is een belangrijke tool als je je leven vorm wil geven en modelleren naar jouw verlangens.
Laatst reed ik tijdens nieuwe maan van Drenthe terug naar Amsterdam. Er was weinig te zien en de nacht omhulde me; er was alleen de zachtheid van het onbekende terrein, en anderhalf uur lang de tijd om erin op te gaan; om mezelf te voelen en af te vragen wat er nu eigenlijk belangrijk is.
In het donker is geen afleiding van buitenaf. De stilte nodigt uit om je blik naar binnen te richten en te voelen wat zich schuilhoudt onder de oppervlakte. Om gebruik te maken van je intuïtieve kanalen, die in het donker verder openen. In de magische sfeer ervaar je wat mensen voor de industrialisatie wisten: dat je diep verbonden bent met natuur en kosmos.
Feminiene oriëntatie
In tegenstelling tot nu, waren mensen flink wat eeuwen geleden vrouwelijker georiënteerd: de Grote Moeder (de aarde) werd geëerd, evenals de Maan en het vrouwelijke, leven gevende principe (getuige de vele sculpturen van borsten, baarmoeders en eierstokken in bepaalde periodes). Niet mannen maar vrouwen vervulden spirituele rollen; ze waren priesteressen, vroedvrouwen, kruidendokters, die nauw samenwerkten met de natuur en beschikten over energetische wijsheid.
Om dichter bij zichzelf en hun goddelijke natuur te komen, richtten mensen zich niet op het licht, maar op de duisternis. Ze hadden een ander slaapritme; de nacht werd gewaardeerd als ruimte voor innerlijk werk. En ze reisden de diepten van hun eigen onder- en droombewustzijn in, omdat ze daarmee licht verworven of bevrijdden. Het donker bracht ze dichterbij god (de god vanbinnen). Maar dat was allemaal vóór het Christendom de verlossing van de ziel afhankelijk maakte van priesters die de communicatie met god in jouw plaats onderhielden.
Cyclisch bewustzijn
Zodra je de ritmes van de kosmos en de maan begint te volgen, groeit je begrip van de cyclus die je leven is: geboorte, groei, oogst, aftakeling, dood en wedergeboorte. Het is geen rechte lijn, maar een spiraal, die steeds dieper naar binnen cirkelt. In een masculiene cultuur echter, is het moeilijk om dat zo te ervaren, en op die spiraal te vertrouwen. Het kan lijken of je met niets en niemand verbonden bent, of dat je leven een aaneenschakeling is van losse gebeurtenissen, zonder enige samenhang, en dat de zware periodes die je doormaakt zinloos zijn.
Bezien vanuit het feminiene perspectief echter, waarin de natuurwetten een belangrijke rol spelen, is dat anders. Ieder jaar maak je weer een ronde om de zon en door alle dierenriemtekens, die elk hun specifieke wijsheid hebben. Iedere maancyclus kent een fase van regeneratie, geboorte, groei en sterven. De donkere periodes van de cycli horen er gewoon bij (de winter, een donkere periode in je leven, of de diepe yin-fase van de maan); ze kunnen zelfs erg vruchtbaar zijn, maar we slaan ze liever over.
Om de duisternis te kunnen herwaarderen en gebruik te maken van de enorme potentie, is het goed om te weten wat daar gebeurt. In die fase namelijk vallen sterven en wedergeboorte samen; dood en geboorte staan rug tegen rug. In het donker wordt het oude afgebroken; alles wat je niet meer dient. Het vergaat, net als bij een plant. Tegelijkertijd wordt de essentiële informatie verzameld, waarna het zaad overblijft. Het zaad draagt de blauwdruk van een nieuwe creatie in zich. Hoe meer overgave je aan de dag legt, hoe minder stress je hebt. Aan het einde van de tunnel wacht een nieuwe, nog onzichtbare, werkelijkheid.
Geboortestress
Dat gezegd hebbende: zelf ervaar ik elke nieuwe geboorte (of het nu mijn kind, een project of boek is/was) als behoorlijk stressvol. Voordat ik in de nieuwe vorm beland (waarnaar ik meestal hevig verlangde voordat het groeiproces op gang kwam), moet ik door een vernauwing – inderdaad: een geboorte- en sterfkanaal. Het is er krap; de angst en druk nemen toe. Ik voel geen support (ook als die er wel is), ik word kwaad (vooral op het universum) en ervaar een gebrek aan tijd. En ja, dat houdt ook allemaal verband met hoe ik zelf ter wereld ben gekomen.
Fysiek ga je natuurlijk (meestal) niet dood, maar oud bewustzijn sterft; je ontdoet je ervan, zodat je weer dieper kan incarneren. Tegelijkertijd initieer je de volgende creatie, die altijd ruimer is dan die ervoor. Het woord initiatie komt daar vandaan. Begin je meer ruimte te bieden aan het donker, het feminiene bewustzijn vanbinnen, dan is sterven nog steeds niet fijn, maar te doen; je herkent wat er gebeurt, en de onzekerheid van het onbekende valt te verdragen.
Watermantijdperk
Vanuit dat feminiene perspectief kan je ook kijken naar deze tijd. Astrologen zeggen dat we op de grens staan van een nieuw tijdperk: het Watermantijdperk. Waarom dat zo is, gaat voor dit artikel te ver, maar er vinden enorme verschuivingen plaats in energie en bewustzijn, dat in de komende eeuwen geboren zal worden, groeien, uitkristalliseren, aftakelen en weer sterven.
Dit moment, een kantelpunt in de geschiedenis, kan je vergelijken met de donkere fase van de maan. Oude structuren worden afgebroken en er is sprake van een purificatieproces waarmee scheefgroei en vervorming worden gecorrigeerd. Nieuw bewustzijn kan zich ontwikkelen, zodat nieuwe, frisse energie beschikbaar komt. En vraag je je af hoelang dat nog duurt? Ach, zo’n tijdperk duurt 2100 jaar, dus we zien nu vooral stuiptrekkingen van het verval.
Natuurlijk heb ik ook geen idee welke nieuwe vormen er geboren zullen worden, maar dit hangt er volgens mij in de lucht: Waterman is een luchtteken, en energetisch bewustzijn neemt erdoor toe. Je kan een besef krijgen van je Multi dimensionaliteit en gaan vertrouwen op je intuïtie, je eigen ritme en een grotere intelligentie. Waterman staat bovendien voor ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’. Er ontstaat ruimte, waardoor je minder geïdentificeerd raakt met je 3D-werkelijkheid, de materie. Allerlei machtssystemen, waarin we eeuwenlang geloofd hebben, kunnen worden bevraagd en hun geloofwaardigheid neemt af.
Verder gaan we terug naar authenticiteit en meer natuurlijkheid. Althans: het leven binnen de structuren zal wellicht steeds meer gecontroleerd worden, maar veel mensen zullen ontdekken dat we hier niet zijn om te lijden en te produceren, en eruit stappen Ze kiezen voor vrijheid.
Het vrouwelijke krijgt vanuit gelijkwaardigheid weer een plek naast het mannelijke. Dus de interesse zal toenemen in alles wat samenhangt met het feminiene potentieel, zoals astrologie, de maan, magie, energie, intuïtie, bewustzijn, transformatieseksualiteit en oude inwijdingswijsheid, zoals de Egyptische.
Uiteraard geldt dat niet voor iedereen, want Waterman kent (net als elk teken) vele verschijningen. Hoge en lage expressievormen blijven bestaan. Maar iedereen die kiest voor de hoge expressie beïnvloedt het collectieve veld. Samen bepalen we de vorm.
De 12 verloren codes van de Creatie
Op 20 april heb ik Dark Moon Creation gelanceerd, een krachtig energetisch programma met meditaties, visualisaties en activaties, dat jou ondersteunt om de donkere maanenergie toe te passen voor je eigen transformatie- en helingproces. Stap voor stap, maan voor maan, zet je je grootste potentieel in de wereld, op een manier die voorbij gaat aan je voorstellingsvermogen.
In Dark Moon Creation heb ik al mijn kennis en ervaring bij elkaar gebracht om jou te helpen om Dat wat jij Bestemd bent om te Creëren, ook daadwerkelijk te kunnen neerzetten. Om jouw energetische blauwprint op te halen, te begrijpen, jezelf te Helen en vanuit jouw diepste Verlangen te Leven en Werken. Dark Moon Creation wijdt jou in, in de 12 verloren codes van de Creatie.
Leestip:
Negen Geheimen van de Vrouw – Hermelijn van der Meijden
Becoming Supernatural – Joe Dispenza
