‘Iedere keer wanneer je voor de spiegel staat zeg je: Ik houd van jou’. Ken je deze opdracht? Vaak vol enthousiasme door een coach of therapeut meegeven om te oefenen. Maar bij de uitvoering denk je eerder: ‘Pffff, zo dat is niet best’. Ten minste, dat denk ik dan vaak.
Vooral ’s ochtends, met donkere vlekken onder mijn ogen en een dekbedafdruk in mijn gezicht. Die trouwens sinds mijn dertigste pas om 11.00 uur verdwijnt.
Begrijp me niet verkeerd. Zelfliefde is wat mij betreft de basis voor welke liefde en uiting daarvan dan ook. Het is een onderwerp dat me aan het hart gaat, helemaal in relatie tot hooggevoeligheid.
Want hooggevoelige mensen zijn nou net degene die heel goed van anderen kunnen houden en voor anderen kunnen zorgen. En tja, daar wringt nou net de schoen. Want zorgen voor zichzelf is op zich al lastig genoeg, laat staan ook nog eens van zichzelf kunnen houden!
Een ander staat altijd op één, en vervolgens is er nog wel iemand anders. En dan?
Dan, ergens in de verte, kom jij. Maar is er dan nog wel een plekje vrij?
Voor jezelf zorgen, lief zijn voor jezelf. Iedere hooggevoelige weet hoe lastig dit is. Doordat je zoveel voelt van anderen vergeet je vaak jezelf. Je cijfert jezelf bijna automatisch weg.
Maar als je dit te vaak en te lang doet word je onzichtbaar en raak je jezelf kwijt.
Want weet jij nog wat je eigenlijk wilt? Wat jouw talenten en krachten zijn? Waar jij behoefte aan hebt?
Zo lief en aardig als je voor een ander bent mag je ook wel eens voor jezelf zijn.
‘Moet dat nou?’ Nee, dat hoeft niet. Je bent niks verplicht. Behalve misschien aan jezelf.
Aan jouw ruimte die wacht om ingenomen te worden. Aan jouw plek op de wereld om te gaan staan. Staan voor wie jij bent, met al je talenten en gebreken. Ook de donkere vlekken onder je ogen en het dekbed in je wang.
Van mij hoef je niet in de spiegel te kijken en te zeggen: ‘Ik houd van jou’. Ik vraag je alleen maar jouw plek op te eisen, gereserveerd onder jouw naam.
Wat een prachtig geschreven artikel… Ik lees geregeld artikelen op deze site en het is allemaal zo herkenbaar, maar zo lastig om toe te passen. De juiste persoon te vinden, een mentor of coach. Ik ben sinds anderhalve week gestart met medicatie i.v.m mijn adhd en stemmingswisselingen, maar voel me zo vreemd en mijn hele lichaam lijkt te protesteren. Ik ben van nature een optimist, iemand die graag voor een ander klaar staat en heb het gevoel dat er ook mensen graag hun hart bij mij luchten en wat Janny zegt herken ik mij zo erg in. Ik loop er zelf dagen mee rond met verhalen van anderen, gebeurtenissen en het nieuws kan ik al helemaal niet kijken. Nu verblijf ik daarnaast nog in een beschermde woonvorm waar mensen ook met hun dingen bezig zijn. Ik kom gewoon niet aan mijzelf toe en dat put zo erg uit.
Ik pik alles op, geluiden, licht, energieën…Afgelopen september in Frankrijk geweest werken op een boerderij, geen wifi, echt back to basic en kon weer aarden, ontmoette zielsverwanten en kwam met hernieuwde kracht terug. Gesolliciteerd en gewerkt in een fabriek, erg veel lawaai, maar toch willen doorzetten omdat ik niet van de bijstand wil leven. Is er iemand bekend met Sensi-Therapie? Nu weer een dip, af en toe kan ik me nog opladen in de natuur, tijdens een wandeling…
Beste Leon, dank je wel voor je reactie en je verhaal. Wat goed dat je ondanks de zwaarte stappen blijft zetten. De natuur in is altijd erg fijn en inderdaad een goede manier om op de laden en te aarden. Maar misschien ook thuis, al is het maar twee minuten, even op je bed zitten en een aardingsoefening doen? Op internet staat veel informatie, ook over sensi-therapie. Blijf altijd goed voelen of iets bij je past. Hartelijke groet, Pauline
Ik kan jou verhaal zo op het mijne plakken 🙂 waarschijnlijk heel veel mensen die dit komen lezen…
Bij mij helpt Yoga en een onderdeel er van ADEMEN op de juiste manier. Nu zou ik nog graag meditatie onder de knie hebben, ook dit helpt. Ik ben nogal ongeduldig van aard, dus lukt de meditatie me zelden. Maar ik ben er zeker van dat me dit ook gaat lukken, voor dat ademen zijn er ook enkele jaartjes over gegaan. Ik ga ook bewust in bad zitten om even NIETS te doen, te ademen, mantra's luisteren, lezen in een leerrijk boek,…
Ik durf ook al meer aan mezelf denken, neen zeggen, zelfs uitleggen tegen mijn kinderen of volwassenen rond mij dat ik nu ff tijd voor mezelf nodig heb. Ze nemen je dat niet kwalijk hoor, maar ze zijn dit niet van je gewoon dus kan het zijn dat ze wat verschieten. Jij hebt hen gewoon gemaakt dat je er ALTIJD bent voor hen. Het is dan ook jij die die gewoonte kan veranderen. Voel je niet boos als je weer eens vermoeid bent doordat je geen tijd voor jezelf nam, een mens kan niet perfect zijn, je kan elke seconde van de dag opnieuw beginnen!
Ik nam pijnen over van anderen, die zijn weggegaan doordat ik een cursus gevolgd heb. Ik heb er niets speciaals voor moeten doen, alleen begrijpen waarom ik ze kreeg 🙂
Veel succes ermee!
Hallo Leon .
De natuur opzoeken is de sleutel voor jou .
ADHD dat vreet energie .
Ik denk dat werken in die fabriek niet goed is voor jou .
Dat lawaai komt veel te veel binnen bij jou .
Maar ik begrijp dat je weinig keuze heb.
Werken met planten etc dat is relaxst . maar moet wel haalbaar zijn.
En sja toch proberen je meer af te sluiten voor de verhalen van andere .
Voel je niet egoïstisch maar doe het voor je eigen bestwil .
Heb ik ook gedaan . ( niet altijd lukt het hoor .)
Het nieuws sluit ik mij voor af . het gaat langs mij heen .
Pech dan maar . het is allemaal erg . maar je doet er toch weinig aan .
Als alles zo binnen komt . moet je je eigen er tegen afschermen .
Sterkte Leon . het gaat je vast lukken .
Groetjes Jannie .
Als je niet eerst van jezelf houd en goed voor jezelf zorgt dan gaan andere
sneller misbruik van je maken.
Het is belangrijk om eerst zelf sterk in je schoenen te staan en gelukkig te zijn.
Het is soms wel makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik sta zelf niet altijd zo sterk in mijn schoenen als ik zou willen.
Te gevoelig.
Daar is vaak misbruik van gemaakt.
Beste Galadriel, kleine stapjes. Het inderdaad belangrijk om zelf sterk in je schoenen te staan maar wees ook niet te streng voor jezelf. Lieve groet, Pauline
Tja wat die "wallen" en "dekbed afdrukken" betreft: wat krijgt iemand die 50+ is dan te zien in de spiegel 's ochtends? :-))
haha, hopelijk een liefdevolle glimlach 🙂
Hi Sophie, die krijgt hetzelfde te zien or "worse" maar bij 50+ Is er hopelijk sprake van een inmiddels gegroeide bewustwording en kun je daar snel en makkelijk overheen stappen en om grinniken. …. hartelijke groet Mirjam
Ik heb mijn plekje ingenomen wat houden van mijzelf betreft .
Het was een lang proces .maar toch ging het op een gegeven moment toch . het was moeilijk voor mij om van ik . mijzelf te houden.
Ik heb nog al eens de gewoonte gehad . om mijn gezin van ontbijt etc
te voorzien . ook vitamine . ik hoor het mijzelf nog zeggen eten hoor
door slikken want dat is goed voor je die vitamine 's
Maar ik nam zelf niks . geen fruit . geen eten . het interesseerde mij niks .
Toch ben ik wakker geworden op een gegeven moment . ook om dat mijn gezondheid achteruit ging ..
Ik ben gaan denken en denken . ook om dat ik mij niet lekker voelden.
Ik ben wakker geschud . precies op het goede moment .
Want ik denderde door als een locomotief . zonder ook maar een
moment te denken . jij ben er ook nog .
Wakker bewust ben ik geworden . en dat voelt fijn.
Ja ik heb veel mankementjes . geen perfect mens .
Mijn talenten zijn mijn creatieviteit . niet dat ik schilder of zoiets
nee als persoon . mijn hele persoontje is creatief . Ik denk creatief
Ik leef creatief alles wat daar mee te maken heeft ben ik.
Nu ik meer mijzelf op de eerste plaats heb gezet . komt dat als vanzelf
naar boven . eindelijk aan het ontplooien op mijn ouwe dag .
Ik hou van iedereen . maar ik ben er meer voor mijzelf .
Ik heb al meer over deze dingen geschreven in artikelen of dit
onderwerp . maar kon het toch niet laten om een reactie te schrijven .
Dat komt omdat ik zo blij ben . dat het kwartje gevallen is .
Dank je Pauline voor jou artikel ❤️
Groeten Jannie .
Hoi Jannie,
Ik wordt helemaal blij van je reactie en zou graag willen horen wat jou stappen zijn geweest, die je genomen hebt om je hier te bevinden. Hoe kom je er weer achter wat je wilt, hoe leer je jezelf weer kennen?
Hartelijke groet,
Desiree
Hallo desiree
Die verandering bij mij is niet zomaar gekomen .
Ik heb er wel wat voor moeten doen .
Ik was meestal meer met andere mensen bezig om
ze te helpen met problemen .altijd anderen .
Maar ik deed geen afstand van hun verhalen en trok het
mij enorm aan . was dus met andere bezig . behalve mijzelf.
Terwijl ik zelf genoeg dingen te verwerken heb met mijn
eigen gezin. (verzorg een chronisch zieke dochter )
Wat mij man ook zei . ik bleef door gaan .
Ik werd leeg gezogen en kreeg geen energie terug.
Toch ging de knop om . op een gegeven moment .
Ik luisterden nog wel. maar op een andere manier .
Dat weg cijferen is niet goed .
Het is niet goed om jezelf op de laatste plaats te zetten .
maar ik ga de goede kant op . ik krijg het dubbel terug .
Ik kreeg onverwachts een interview voor de krant .
Daar werd gevraagd wat ik deed en waar mijn leven omdraaiden .
Ik heb zulke ontzettend leuke reactie 's gehad .
Dat ik er verlegen van werd .
Iedereen was zo aardig en leuk tegen mij , dat ik dacht
je heb het goed gedaan Jannie . ze houden van je .
tegelijk dacht ik je doet het goed Jannie je houd ook
van jezelf . dat is goed . je bent het waard .
Wat ik al vertelden . het kwartje is gevallen .
Alleen op deze manier kan ik de wereld aan .
Niet alleen andere helpen . maar beginnen bij jezelf .
Je energie gaat beter stromen als je beter voor jezelf
gaat zorgen .
Ik hoop dat je het begrijp desiree .
je moet het aan de lijve onder vinden .
Succes met jou leven .
❤️ Liefs Jannie ❤️
Hoi Jannie,
Dank je wel voor je mooie reactie! Dank voor het delen 🙂
groetjes Pauline