Hoogsensitieve personen en seksualiteit
Seks is meer dan alleen de ‘fysieke daad’. Seksuele energie is een sterke energie waarbij mannelijke en vrouwelijke energieën een balans (kunnen) vormen, zowel in jezelf als met anderen.
Wat ‘mannelijk’ en ‘vrouwelijk’ is, is sterk cultuur bepaald. In basis wordt de energie van wil en kracht geïntegreerd met die van wijsheid en liefde. Seksuele energie kan een hoop losmaken; bijvoorbeeld genot, verdriet, boosheid of vermoeidheid.
Geschreven door Femke de Grijs
Spirituele seks
Je kunt seksuele energie op zowel lichamelijk, emotioneel, mentaal en spiritueel niveau beleven en bewust integreren en inzetten om jezelf te ontwikkelen. Dit wordt spirituele seks genoemd. Als je plezier in seksualiteit ervaart, ervaar je vaak ook plezier in het leven. Dit kun je leren.
Lading op seksuele energie
Momenteel is er een transformatieproces op aarde gaande. Veelal op angst gebaseerde energie of trilling wordt getransformeerd naar een trilling van liefde.
Deze transformaties zijn energetisch weerspiegeld in jouw energieveld. Er zijn bij relatief veel mensen transformaties rondom het navel en heiligbeengebied. Het navelgebied is onder andere verbonden met je emoties en begeertes. Het heiligbeengebied (het heiligbeen zit onder aan je rug) is onder andere verbonden met seksualiteit, geld en eten. Deze transformaties kunnen voor een hoop onrust zorgen, bijvoorbeeld wat je in jezelf en de wereld om je heen ervaart.
Energieën oppikken
Voor hoogsensitieve personen (HSP) kan seksualiteit beladen voelen. Dit kan dit komen doordat zij een relatief open energieveld hebben en (onbewust) allerlei energieën uit hun omgeving kunnen oppikken en zich hierdoor kunnen laten ‘meevoeren’.
Denk hierbij aan energieën uit:
- je directe omgeving. Hoe gingen en gaan bijvoorbeeld je ouders/verzorgers, familie en vrienden met seksualiteit om en wat herken je hier van in jezelf?
- andere tijden, zoals vorige levens. Door polariteiten zoals ‘dader’, ‘slachtoffer’ en ‘talent’ levens te ervaren kun je leren en groeien. In de praktijk kan het zijn dat je sommige levens nog niet ‘goed’ hebt afgerond, waardoor je nu problemen rondom seksualiteit kan ervaren. Stel dat je in een vorig leven een nare seksuele ervaring hebt gehad, waarbij je dacht ‘ik wil nooit meer seks’, dan kun je in je huidige leven tegen deze gedachte aanlopen en last hebben van emoties rondom dit thema.
Onzekerheid
HSP ‘weten’ vaak nog hoe fijn de subtiele dimensies en het bijbehorende gevoel van eenheid van voordat zij op aarde kwamen is. Die eenheid kun je ook integreren bij seksualiteit op aarde.
Circa 85% van de bevolking is niet hoogsensitief. Wellicht voel je je soms eenzaam of niet ‘thuis’ op aarde, of heb je soms last van ‘heimwee’ naar subtiele dimensies van waar je ‘oorspronkelijk’ vandaan komt. Dit kan negatieve lading zoals een gevoel van afgescheidenheid versterken.
Een vaak voorkomend probleem bij een negatieve beleving van seksualiteit is dat HSP zich onzeker of onveilig voelen. Als je je onzeker en niet fijn bij jezelf voelt, is het vaak extra moeilijk om je zelfverzekerd bij een ander te voelen en om plezierig seksualiteit te beleven.
Het kan veel energie kosten als je je fysiek, emotioneel of mentaal onprettig voelt bij seksualiteit. Misschien wijs je daarom seksualiteit af, dit kan (onbewust) moe maken. Zelf heb ik lang geworsteld met hooggevoeligheid. Ik voelde me moe, liet me meeslepen door allerlei emoties en vond seksualiteit een uitdagend onderwerp. Ik vond het eng om mijzelf te laten zien en echt mijzelf te zijn. Soms was het zelfs zo dat mijn vriend in een andere kamer ’moest’ slapen, omdat de prikkels mij teveel waren.
Jouw hart kan je helpen om lading te transformeren, zodat je plezier ervaart bij seksualiteit. Hier is de oorspronkelijke tantra en kamasutra op gebaseerd. Doordat ik blokkades leerde overwinnen, werd ik fitter en productiever.
Hsp seks tips
- Schrijf op een papier het eerste wat in je opkomt wat jij van seksualiteit vindt. Op deze manier laat je je onderbewuste werken en krijg je een overzicht van waar je wellicht nog aandacht aan mag besteden.
- Vaak zijn er allerlei (onbewuste) gedachten die seksualiteit tot een lastige ervaring kunnen maken. Onderzoek dan jouw gedachten grondig. Vraag jezelf eens af hoe ‘waar’ jouw gedachten zijn en wat er zou gebeuren als je deze gedachten niet meer hebt.
- Ga staan. Sluit je ogen. Zet je voeten stevig op de grond. Adem diep in en breng je aandacht naar je hart. Stel je voor dat je vanuit de aarde helende ‘mannelijke energie’ (die van wil, kracht en actie) opneemt naar je hart, doe dit zolang goed voor je voelt. Stel je voor dat je voor dat je helende ‘vrouwelijke energie’ (die van liefde en wijsheid) opneemt uit het universum. Doe dit zolang als goed voor je voelt. Stel je voor dat jouw mannelijke en vrouwelijke energie perfect in balans is en blokkades worden getransformeerd.
Bewaar voor later op Pinterest:
Vind je het leuk? Deel het met anderen:
Ik haak al af als er een foto bijstaat van 2 jonge mensen met een mooi lijf, het mooie plaatje…Ja het ligt aan mij maar het irriteert mij. Intimiteit is niet voorbehouden aan dat mooie plaatje, kom op, laten we allemaal eens ophouden met de illusie en omarmen wat misschien wat minder volmaakt lijkt….lijkt ja want ware schoonheid huist niet in uiterlijkheden. Dat zal zeker helpen om je wat minder onzeker te voelen als niet bijna overal het plaatje zou moeten kloppen….Hou van jezelf en omarm je ware zijn….ja, ja…ook ik. Thanks en allemaal heel veel LIEFDE!
Aart,
Vanwaar die splitsing?
Tja, weet ik niet precies.
Er is iets in mij dat zegt wel in de wereld maar niet van de wereld te zijn.
De afstand die ik bedoel ervaar ik ook niet zo zeer als splitsing (maar ik zou daar nog eens op kunnen letten). Twee aparte werelden die toch één zijn.
Dit is voor mij wat is en er is.
Iets dergelijks.
🙂
@Lia, “Dit is voor mij wat is en er is.”
Kijk daar kan mijn hartsvriendin Stien nog wat van leren.
Ga ik direct leren mijn kop verder te houden.
En maar afwachten tot Stien zin in seks krijgt.
Stien,
Vooruit met de geit.
Komt –ie nog een keertje.
Ik schreef eigen niveau, eigen bril.
‘t Is best als jij dat uitlegt als hoger of lager niveau, maar dan moet je niet bij mij wezen.
🙂
@Lia, niveau impliceert hoger en lager tiens. Andere woorden voor niveau: klasse, rang, stand, graad, kaliber, level, kwaliteit, mate… Spreken in termen van niveau vind ik ontkrachtend. Not my cup of tea. Maar hé, als het voor jou werkt…
Dag Stien,
Hoeft toch niet te betekenen : beter of slechter? Of wie maakt dat er van, wie ervaart dat zo? 😉
Mooie chance om te onderzoeken 😉
@Lexicon, bullshit and ypu know it 🙂 Spreken in termen van niveau, klasse, rang, stand, graad, kaliber, level… suggereert verschil en creëert hierarchie en dat zorgt dan weer allemaal voor afstand en verwijdering ipv jouw geliefde liefde en eenheid.
Als jij vanuit je hart spreekt, ga je dan het woord niveau gebruiken? Jouw hart heeft een ander niveau dan het mijne?
Hoi Stien,
Haha, “bullshit and you know it” 🙂 🙂
Het beginsel wat ik hier aanhoudt is dat er maar 1 persoon jou kan kwetsen, en dat ben je zelf. Als jij gekwetst wordt omdat iemand zegt dat je dom bent, dan kan dat alleen als er iets in jou zit waardoor jij jezelf dom vindt.
Door dit beginsel aan te houden, ga je tot de kern komen, namelijk in jezelf. Alle projecties kun je hiermee dus terughalen.
Dus als iemand bijvoorbeeld zegt (of dat zo bij jou binnenkomt) dat jij van minder niveau bent en jij reageert daar op een bepaalde manier op, dat je wordt geraakt, dan kun je enkel in jezelf zoeken hoe dat komt. Iedereen reageert daar op zijn eigen manier op : dat ze de ander op hun plek willen zetten of ze zijn meteen weg, of …
Liefde voor jezelf betekent dat je jezelf niet afwijst, jezelf niet veroordeelt, niet van die belemmerende overtuigingen hebt dat je jezelf dom vindt of minder vindt als iemand classificeert.
Als ik vanuit het hart spreek vanuit liefde, en vanuit die positieve intentie spreek, dan maak ik me geen zorgen hoe dat gaat overkomen bij de ander. Ik ben dan overtuiggd van mijn liefdevolle intentie die ik hebn.
Het is namelijk ook geen leven als je elk woordje moet afwegen hoe dat mogelijk gaat vallen (ik heb er ervaring mee). Want iedereen kan wel ergens over vallen.
Ik heb een lange historie dat ik wil voorkomen dat ik mensen kwets, en daarmee heb ik nog niet helemaal mee afgerekend. Dat is een reden waarom ik uitspraken vermijd die mogelijk bij de ander tot afwijzing kunnen leiden. Het is vaak ook niet functioneel, je kunt er inderdaad ook afstand mee bereiken. Als ik iemand juist wil bereiken gaat dat dus niet helpen. Maar feitelijk is dat in iedereen zelf op te lossen als ze afgewezen voelen.
Groetjes Robert
@Lexicon, mooi gezegd Robert. Kan ik ook weer wat mee
Dat is mooi Rob 🙂,
@Lexicon, effe voor de duidelijkheid, ik vind mezelf niet dom of ik voelde me niet gekwetst. Lia zei niet dat mijn niveau lager is dan het hare. Voor hetzelfde part bedoelde ze dat mijn niveau hoger is haha.
Met de rest ben ik ook niet akkoord. ‘Op een ander niveau zitten’ betekent gewoon iets anders dan ‘door een andere bril kijken’.
Ik vind bovendien dat de boodschapper evenveel ‘verantwoordelijkheid’ heeft als de ontvanger. Nogal flauw om alles op ‘het gebrek aan zelfrespect’ van de ontvanger te steken en de boodschapper kan spuwen wat ie wil…
Bovendien zou het ook kunnen dat de boodschapper niet spreekt vanuit liefde, maar eventueel wel denkt dat ie spreekt vanuit liefde.
Jij bent nog niet helemaal wakker denk ik!
Hoi Stien,
Ik zou ook niet durven zeggen dat je jezelf dom vindt of gekwetst voelt 🙂 Dat weet ik ook niet, maar wilde toch iets over de werkzaamheid vertellen, maar ik begrijp dat je daar ook niet akkoord mee bent 🙂
Maaruh, als je dit zegt :
“vanaf m’n eigen niveau 🙂 Ik zou eerder zeggen: vanuit mijn eigen ervaring die niet meer of minder is dan de jouwe. Voetjes op de grond hé.”
Jij begint over meer of minder, dus dat voelt voor jou als meer of minder, toch?
En als je zegt voetjes op de grond, zou je zeggen dat je het gevoel had dat Lia zicht ‘meer maakte’?
🙂
Wat betreft de rest…
Mijn manager/baas zit op een ‘hoger niveau’ dan ik. Betekent dat dat hij beter/meer is dan ik? (nee) Maar het kan wel anders voelen, toch? Dat gevoel, die lading die je dat geeft, vind zijn oorzaak in jouzelf, je hebt immers niet helemaal vrede met jezelf.
Overigens, voor manager/baas kun je ook invullen zogenaamde ‘belangrijke’ mensen 🙂
Het gaat er om dat we getriggerd worden in ongelijkwaardigheid, of onze minderwaardigheid. Dat is allemaal in jezelf te doen, niet bij de ander. Onze problemen gaan we immers toch niet oplossen in een ander. Dat betekent dat we enkel en alleen naar onszelf kunnen kijken om tot die innerlijke bevrijding te komen, en niet meer afhankelijk te zijn van dergelijke triggers van buitenaf. Daarom is het belangrijk om naar je eigen kwetsuren te kijken, die zorgen namelijk dat er triggers ontstaan. Een trigger heeft enkel bestaansrecht zolang jij nog iets in je hebt zitten wat geraakt kan worden.
Als die oorzaak (en dus trigger) weg is, dan zijn het voor jou gewoon woorden zonder lading, zonder emotie. Als men het heeft over niveau verschil, dan blijft dat gewoon een droge constatering die een ander doet.
Over je stelling dat de boodschapper dan maar alles kan spuwen wat ie wil. We kunnen alleen maar naar onszelf kijken in hoeverre we ons laten meeslepen door de woorden van de ander. Dus hoe minder triggers jij hebt, de bewuster je kunt reageren en acteren op zo’n situatie.
– Als iemand overmand wordt door zijn eigen triggers (en emoties) en op de vuist gaat (minder bewust dus op dat moment :-), dat schiet ook niet op.
– Als iemand minder last van zijn triggers heeft, dan heeft hij dus minder last van zijn eigen emoties, en kan hij een keuze maken om bijvoorbeeld de woorden bij de ander te laten en te zeggen bv : ik ben hier niet van gediend, tot ziens!
Ik heb wel eens mee dat iemand getriggerd door mij werd (onbedoeld). Ik kreeg plots allerlei verwijten en whatnot over me heen (projecties). Ik probeerde op die persoon in te praten om aan te geven wat er gebeurde. Maar dat had geen zin, immers zolang ie in de geraaktheid/emotie zat, was er geen zinnig woord mee te spreken. Als we dit soort dingen nou weten om te buigen, dan wordt het voor jezelf (en de ander) een stuk plezieriger 🙂
Groetjes Robert
@Lexicon, 🙂 ik snap het! Ik had gewoon nog ‘tot ziens’ nog moeten toevoegen toen ik droog constateerde dat ik niet gediend was met het woord ‘niveau’.
Me dunkt dat jij anders wel getriggerd bent door m’n constatering en dat het ook jij is die er zwaar op ingaat en er een zwaar epistel van maakt? 🙂
lieve groet
Jij snapt het…. Maar ik snap ook heel goed hoe jij het zegt, mijn ervaring is dan ook. Jij hebt ook alle facetten van het leven gezien (of een heleboel) anders kom je niet aan die kennis denk ik.
Want van ervaring leer je, en weet je op een gegeven moment ermee om te gaan. En dat is inderdaad in jezelf zoeken waarom bepaalde zaken jou/mij/ons emoties geven. Want een niet leuke emotie is denk ik niks meer en minder dan. Die emotie niet snappen/of geen juiste plaats te geven. (schaamte of angst)
Beste remedy als het teveel wordt. Mediteren, en ik rook een gezellige joint. GOD made weed. So in nature i trust.
Ha Stien,
Ik vind het gewoon heerlijk om er over uit te wijden met het idee dat ik jou of een andere lezer er mee kan helpen…
🙂
Groetjes Robert
<a href="#comment-219211" rel="nofollow">@Lexicon</a>, of jezelf niet te vergeten. als het voor jou werkt 🙂 soit, in deze kwestie vibreren we niet op dezelfde trilling 😉 Misschien is het wel mijn levensmissie om gelijkwaardigheid en 'ontkrachtende mechanismen (ook woorden)' aan te kaarten!
@stien,
Een bijdrage aan gelijkwaardigheid klinkt mooi! Go for it! 🙂
Robert,
Hoe het bij mij werkt is eigenlijk precies zoals ik het schreef. Er is een soort inkering in mijzelf (zonder van mij te spreken) waar ik op niets uitkom. Ik ervaar het ook wel als Stilte, Leegte, Ruimte. Dezelfde stilte als in een bos, dezelfde ruimte als in de lucht. Is dus overal. Het zijn maar benamingen. Omdat het bewust-Zijn is ervaar ik het ook als kijken naar mijzelf. Oog van Shiva. Vanuit je innerlijke waarneming/schouwen zie je alles waar je mee bezig bent. Dan neem je die bezigheden waar als verschijnselen/projecties in het bewustzijn (film).
Meditatie kan er aan bijdragen omdat je dan meer focussed op die Stilte en Ruimte.
@Lia,
En is dit dan jouw permanente staat van zijn? Hoef je niks voor te doen, zeg maar. En voel je dan nog iets? En wat zie je als je naar jezelf kijkt?
Just curious…
Robert,
Je doet nu net alsof ik een buitenaards wezen ben of een spook. 😆 Nou dat valt wel mee hoor. Alles gaat hier gewoon z’n gangetje. Er is alleen geen ik.
Het is maar net waarmee je je identificeert. Als je jezelf ervaart als een ik dan is er ook een ik die denkt, voelt, eet, slaapt, fietst, etc. Als je jezelf ervaart als leegte, ruimte bewustzijn (zeg maar schouwend vermogen) dan is er geen ik die fietst, enz. maar een gadeslaan, observeren van fietsen, slapen, eten, voelen, etc. Daar is toch niks vreemds aan?
Een schildersdoek is toch gewoon een leeg schildersdoek. Dat er met verf op gekliederd wordt is toch enkel de inkleuring, de buitenkant?
Ik zie kennelijk iets wat jij niet ziet, maar ik zie niks bijzonders. Momenteel zie ik gewoon een Lia, die achter de PC zit te gniffelen om jouw reactie. Het mens heeft een spijkerbroek aan met een T-shirt. Verder heeft Beppie een kokoskoekje in haar mond. Mmmm errruug lekker. Nou en zo ga je jezelf inkleuren.
Volgens mij werkt het bij mij hetzelfde als bij jou en bij iedereen.
Stilte, Ruimte, Nietsheid. Iedereen ervaart het toch? Bijv. in een bos, als je naar de hemel kijkt, of naar een eindeloze zee. Alleen moet het kwartje nog even vallen, dat ook jij ervan doordrongen bent. Dat het niet iets van buitenaf is, maar dat je die Ruimte dat bewustzijn Zelf Bent, i.p.v. die ik-beleving.
En ja, dat Zijn is wat ik Nu Ben, wat ik altijd ben geweest en altijd zal zijn.
Dag Lia
Dag Lia,
Dat is het interessante, zo werkt het namelijk niet bij iedereen. Ik ben althans volledig verbonden met mezelf en aanwezig in mezelf : ik handel volledig vanuit mezelf. Het niet volledig verbonden zijn met jezelf is overigens een creatie die mensen in zich kunnen dragen, een soort van overlevingsmechanisme. Ik had het zelf op een bepaalde manier, en zo ken ik wel wat mensen die dat hebben/hadden. We noemen dat ook wel eens mensen die eruit floepen 🙂 Die zijn er dan even niet.
Stel je voor dat het voor een reden juist zo bij jou werkt, alleen heb je daar een bepaalde betekenis aan gekoppeld en noem je dat zoals je dat noemt. Even los van de betekenis die je er aan koppelt, ervaar je dit niet al je hele leven? Is dit niet jouw waarheid geworden?
Groetjes Robert
@Lexicon, de eeuwige sleutelaar. Is het voor jou zo moeilijk te accepteren dat iemand iets anders ervaart dan jij? Kijk je daar wel eens naar? Waarom wil je zo graag begrepen worden, dat ze jou waarheid overnemen. Het lijkt als, iemand iets anders ziet dan jij probeer je de ander te overtuigen van jou standpunt. Is dat ook niet zoeken naar een erkend worden of eenheid ervaren.
Sorry kon het niet laten iets te zeggen.
Dag Rob,
Jouw tweede zin vat samen waar het om gaat, vind ik wel heel leuk om te lezen 🙂 Ben gisteren heel concreet met de oorzaak bezig geweest. De trigger voor mij is inderdaad dat ik moeite heb met het verschil in ervaring. Het is een herinneringsgevoel ergens in de afdaling.
Ik vind het prachtig om een bijdrage te leveren aan de bewustzijnsontwikkeling van de mens, dat is dan ook niet voor niets (deels) mijn missie. Tegenwoordig ben ik selectiever waar ik op reageer, maar ik merk dat ik soms niet goed kan loslaten, wat zijn oorzaak vindt in bovenstaande.
Ik vind het ook prachtig als mensen in beweging willen komen in hun proces, dat ze willen kijken naar wat er voor hun ligt, en ook als het gaan zien. Dat zie ik helaas niet zo vaak, al vind ik het leuk dat jij deze observatie doet, en ik vond het laatst ook leuk dat Stien iets heel helder omschreef.
Het is overigens niet mijn persoonlijke waarheid, ik heb het niet verzonnen. Als je gaat oppakken wat er voor je ligt, gaat dat zichtbaar worden.
Bedankt voor je berichtje 😉
Goed bezig!!
Dag Lia, bij nader inzien : laat mijn reactie maar, het hoeft even niet meer 😉
@Lexicon, Hey Robert, Fijn dat je er wat aan hebt. Was benieuwd hoe je het op ging vatten, haha. Ik herken mezelf in jou. Eigen struikelblokken zien is het moeilijkst en dat gaat voor iedereen op.
Fijne avond!
Ha Rob,
Dat is wel zo ja, al ben ik alles behalve vies om naar mijn eigen stukken te kijken. Er is niks wat ik niet onder ogen wil/kon komen. It is the only way. Mijn motor naar huis geweest.
Jij ook fijne avond!
Ha Robert,
Is goed.
We laten het effies rusten.
🙂
Dag Lia
@Lia, 😉
Hey Stien, ik heb eens een filmpje van ‘bashar’ gezien. Hij vertelde daarin, eigenlijk is het leven meaningless. Het is de zin die je er zelf aan geeft. Bij een droom interpretatie is het heel persoonlijk hoe je het ervaart, symboliek is beperkt hierin. Je ervaart de sfeer, gevoelens, hoe je reageert en welke waarden belangrijk voor je zijn etc. Je kunt heel veel halen uit je manier van reageren, het zegt veel over jezelf en dromen komen voort uit je eigen bewustzijn en heeft volgens mij niet vaak te maken met anderen.
Maar waarheid voor mij is dus wat je er zelf van maak ja. Het is ook best logisch, omdat je dingen altijd zelf gekleurd en een bepaalde betekenis geeft.
Creatie inderdaad
@Rob, is wel grappig, want dat is nu net wat alle niet-spirituele ingestelde wetenschappers ook zeggen 🙂 Life is meaningless, enkel wat ontwikkeling en evolutie en al de rest vatten we niet. Al dat complex gedoe over ego en autolyse is dus eigenlijk niet nodig 🙂
@stien, ik wel geloof wel in balans. En alles speelt zijn rol. Ik bedoel niet dat het leven echt zinloos is maar wij zijn het zelf hoe we het leven in kleuren. Je hebt je dingen waar je blij van wordt en wat niet. Van daar uit kun je keuzes maken.
De zin van het leven is waar je zelf de zin in ziet en aan geeft. Vrij.
Het ego ontmantelen is een vermoeiende weg als je er steeds mee bezig bent het te ontmaskeren. Ik werd er na een tijdje echt schijt ziek van, er is wel meer dan dat. Het interesseert me wel maar ben nu op een punt van ach ik doe het goedzo en dat ego vind ik ook wel prima en wel grappig soms. Een soort van van een afstand met een lach kunnen waarnemen maar weg hoeft het niet als het minder wordt prima dat gaat vanzelf. Het is als doodgaan, je hoeft er niets voor te doen het gaat vanzelf.
En ik wijk weer eens af. Soms schrijf ik dingen meer voor mezelf op om te zien waar ik sta hahaha
@Rob,
ah ja, want het is maar waar je in gelooft hé 😉
ja, ‘t is wel lastig als je nergens zin in hebt om te doen, dan is de consequentie…
klinkt wel ontspannen zo!
moh, doe jij dat ook 😉 groetjes!
Stien.
Hoera Stien, je komt steeds dichter in de buurt.
Bewust-Zijn ofwel Essentie (Esse = Zijn) is wat jij in Wezen Bent. En dat Zijn is Niets. Het is een onbegrensd, leeg “projectiescherm”. En in dat Niets ver-schijnt alles als schijnsel, projectie.
🙂
Dag Lia
@Lia,
juf lia, je stopt nu wel aan de (voor mij) interessantste zin: “dan heeft het niets een willetje, waaraan jullie-die-handelen-vanuit-het-niets gehoorzamen”? Door dus bv te gaan typen omdat het niets daar zin in had?”
Waarom is er dan iets en niet niets?
En waarom ga je er vanuit dat de essentie/het zijn/het niets licht en blij en vrank en vrij is?
Hebben wij niet gewoon te veel tijd om over zulke dingen te filosoferen? 🙂
@stien, wat is het leven toch MOOI he.
Licht en blij en vrank en vrij.
Maar als de mens dat anders wil ervaren dan is die mens daar ook geheel vrij in.
MOOI, hoe een ieder zijn/haar eigen leven, beleven mag.
@Aart, awel ja en michelangelo maakte een mooie marmeren pieta van het lijden. Of was dat verheerlijking van het lijden? Hmm shut up. Dan verwoordt rob het wel iets eenvoudiger: je kiest maar wat je geloven wil want er is toch niks. Jij gelooft op jouw manier wat je wil en ik op de mijne en lia op de hare en lex met zijn liefde op de zijne. Ik geloof… dat we dan rond zijn!
@stien,
Het enige wat van belang is datgene wat voor je werkt! Dus datgene waar je in gelooft werkt…
Stien,
Bewustzijn is als een leeg scherm, maar het is wel functioneel. Als bewustzijn je Identiteit (eigen aard) is, dan wil je dit Zijn. Als ego je identiteit (aard) is wil je dat zijn. M.a.w. je wordt als vanzelf aangetrokken door wat je bent. En wat je bent, crëeer je weer zelf. Die aantrekkingskracht kun je wil noemen.
Je bent dus vrij om te doen wat je wilt. Je kunt het leven zinloos vinden en je mottig vervelen. Je kunt het leven heerlijk vinden. Het is maar net wat je zelf wilt, en er van maken wilt.
@Lia,
Voor mij is bewustzijn niet niets of leeg, maar juist alles, alsof die pijp met licht (liefde, kracht, wijsheid, dat wat je bént) die je hebt lopen vanuit je hoogste bron onbelemmerd naar jou toe gaat stromen. Jouw hoogste bron is jouw thuis, dat is het moment als je bewustzijnsproces zo ver is dat je bewustzijn weer samengevloeid is met die bron. Dan ben je letterlijk een brug tussen ‘hemel’ en aarde.
Ik vind het prachtig!! 🙂
Groetjes Robert
Robert,
Gelijk Ruimte is Bewustzijn “niets, leeg” . Anders kan het niet worden opgevuld met alles (wat waarneembaar is, wat vorm heeft). Da’s mijn beleving.
@Lia,
Hoe werkt dat dan in de praktijk bij jou? Ga je dan in een soort meditatieve staat ofzo?
@Lia, voor mij komt die ‘verdwijning van het zelf’ ook over als dissociatie, afstand, afwijzing, bescherming, verwijdering… maar als het voor je werkt 🙂
Ha Stien,
Tja Stien, dat is zoals jij het oppakt en beleeft. En jij bekijkt het ook door eigen bril, vanaf je eigen niveau.
Er zit wel wat in die afstand, op dezelfde manier zoals je vanaf afstand naar een film kunt kijken, maar ik beschouw dat niet als negatief.
Ik ga trouwens vrij serieus om met de aardse film. Met name omdat het uiterlijk en gedrag van mensen uitdrukking is van hun innerlijk. Ik maak onderscheid tussen Zijn (=werkelijkheid) en vorm (projectie, illusie), en toch horen die twee overduidelijk bij elkaar.
🙂
Groet van Lia
@Lia, vanaf m’n eigen niveau 🙂 Ik zou eerder zeggen: vanuit mijn eigen ervaring die niet meer of minder is dan de jouwe. Voetjes op de grond hé.
@Lia, jammer van die afstand.
Want als het goed is zou die er niet moeten zijn.
@stien, dat zou inderdaad zo kunnen zijn en veelal is dat een verstandelijk truckje van het nog aanwezige ego om zichzelf niet onder ogen te hoeven komen.
Het ego creert dan een afstand met alles wat het ervaart en er is dan wel boosheid, verdriet, frustratie, etc, etc maar het ego beweert; er zit geen ik-beleving meer in.
Gezien dat standpunt en zelfs gevoel is dat een waarheid.
Maar het is een tussenfase.
De volgende fase zou kunnen zijn dat er daadwerkelijk geen ego of zelf meer is en dat daardoor boosheid, verdriet, frustratie niet meer kunnen opkomen want er is geen aanleiding meer voor.
Maar het is verdomd lastig/misschien wel onmogelijk om vanuit het standpunt/gevoel van een zelf een niet-zelf te ervaren/kunnen voorstellen.
Je kunt het mogelijk vergelijken met iedere overtuiging die je hebt of ieder beeld wat je van je hebt.
Vanuit dat beeld of overtuiging kun je je niet voorstellen dat die overtuiging/beeld niet correct is, je zou niet zonder kunnen of willen.
Totdat er door ervaring/bewustwording plots een beeld of overtuiging verdwijnt.
Zo is het ook met dat jezelf.
Zonder dat jezelf is alles mogelijk, er is geen enkel beperking of niet op werkelijk gebaseerde angst, het is onze natuurlijke staat.
Zie een nog klein speels kind.
Daar is nog geen jezelf te vinden.
In die zin dat dat jezelf het filter is waardoor het leven beleeft wordt.
Je zou kunnen zeggen; ja maar Aart jij zat net bij de Hema voor een ontbijtje en waarom zat jij niet bij de Ikea, die keuze maakte jij toch zelf.
Dan kan ik waarschijnlijk enkel zeggen om het voor een ander standpunt uit te leggen; wat er als zelf gezien wordt is de totale vrijheid om alles te doen, ieder keuze te maken.
Over in jezelf praten gesproken.
Krijg plots weer zin in seks.
@Aart, oké, als het onmogelijk is, heeft het niet veel zin om erover te discussiëren of zelfs maar na te denken. Die beleving van ‘verdwijning van het zelf en bijbehorende emoties’ is jou blijkbaar plots en miraculeus overkomen.
Zou je daar dan niet liever over praten met mensen die hetzelfde ervaren hebben? Gelukkig kan je je niet meer eenzaam voelen 🙂
PS, ook met beperkingen is alles mogelijk
PS2, een klein speels kind heeft dan misschien nog geen ontwikkeld ego, het is wel afhankelijk en dus niet vrij
Aart,
Ik snap je even niet.
Afstand ontstaat doordat je je niet identificeert met de vorm, met de film.
En hoezo jammer?
Is er iets om te jammeren dan?
Groetje Lia
Stien,
Ik schreef er ook nog bij: door eigen bril. Niet de helft weglaten, want dan krijg je een heel andere uitleg. 🙂
@lia, al een chance ja! misschien had jij wel beter de helft weggelaten. Gewoon, om het ‘niveau’ van de tekst nog op te krikken hé 😉
@Aart, “stien’s reactie :
augustus 21st, 2014 at 11:43
@Aart, oké, als het onmogelijk is, heeft het niet veel zin om erover te discussiëren of zelfs maar na te denken. Die beleving van ‘verdwijning van het zelf en bijbehorende emoties’ is jou blijkbaar plots en miraculeus overkomen.
Zou je daar dan niet liever over praten met mensen die hetzelfde ervaren hebben? Gelukkig kan je je niet meer eenzaam voelen 🙂
PS, ook met beperkingen is alles mogelijk
PS2, een klein speels kind heeft dan misschien nog geen ontwikkeld ego, het is wel afhankelijk en dus niet vrij”
Stien het is mij overkomen toen ik meetrilde in de energie van iemand die zich in de natuurlijke staat bevond.
Het heeft nog vele jaren geduurd voordat het ego/bewustzijnsprocessen/denken/jezelf oplosten, stil vielen, ik als essentie bewust was van wat er gaande was.
Het enige nut van denken is om bij jezelf te kijken wat er nou in de weg staat om die natuurlijke staat weer te ervaren.
Uit mezelf hoef ik er niet meer over te praten en als er hier geen mensen waren die dingen herkenden dan zou ik als vanzelf verdwijnen.
Heerlijk toch dat jij geheel vrij kunt zijn ondanks wel of geen beperkingen en dat jij geen klein kind meer bent dat afhankelijk van iets is.
@Aart, Lia’s reactie :
augustus 21st, 2014 at 13:17
“Aart,
jammer van die afstand. Want als het goed is zou die er niet moeten zijn.
Ik snap je even niet.
Afstand ontstaat doordat je je niet identificeert met de vorm, met de film.
En hoezo jammer?
Is er iets om te jammeren dan?
Groetje Lia”
Lia, er was een fase bij mij dat ik de observeerder was van dingen, er was dan afstand tussen die zogenaamde mij en wat er geobserveerd werd.
Die afstand heb ik zien verdwijnen.
Die afstand was nog een verstandelijk foefje en dat was er omdat dat wat er nog aan ego-energie zat nog niet geheel was opgelost/was doorzien.
Als alles doorzien is bij de mens zelf dan is er geen ego-energie en daardoor ook geen afstand met de dingen die gezien worden/de dingen die er zijn.
Ik kan niet spreken over een film of vorm dat is nu eenmaal wat er is en daar is niets mis mee.
Ik maak geen onderscheid tussen essentie en vorm of film, het is voor mij hetzelfde.
Wat enkel het verschil is dat er bij mij gezien wordt wat werkelijk is; essentie in een lichaam hier op aarde.
Vanuit de werkelijkheid dus niet de werkelijkheid van de mind/bewustzijnsprocessen, etc is er simpelweg een lichaam wat zich hier op aarde bevindt en dat is een makkie.
Vanuit de werkelijkheid kun je doen en laten wat je wilt en zijn er niet de emoties die er wel zijn vanuit die ‘beleving vanuit die mind, etc’. Die emoties kunnen simpelweg niet bestaan omdat er geen aanleiding toe is.
M.a.w. essentie spreekt niet van wel of niet identificeren met de vorm of film.
Ook al zou essentie zich volledig met de vorm en wat jij film noemt identificeren dan is er nog niet die beleving die ontstaat vanuit de mind/bewustzijnsprocessen/etc.
Nogmaals met die vorm en film is niets mis dus van waar afstand en wie is datgene die afstand schept.
In het moment is dit toch enkel wat er is en waarom dan die spitsing?
@Aart, allez vooruit! tijd zal uitwijzen of mijn trilling zin heeft om met die van jou mee te vibreren… hoe seksie is dat!
“stien’s reactie :
augustus 18th, 2014 at 12:54
@Aart, omdat jij een dikke bril opzet, zodat al wat niet licht en blij en vrank en vrij is van je afglijdt als een paling. Omdat jij kiest om niet te kijken naar de oester, enkel naar de parel en je daarmee te indentificeren.”
Stien, we zijn toch echt voor elkaar geschapen.
Ik kijk enkel naar de parel en jij naar de oester.
Als dat geen eenheid is.
Daar kan geen seksualiteit tegenop.
Lijkt het je wat om de rollen eens om te draaien.
Kijk jij naar de parel en ik naar de oester.
Ruilen we gewoon van bril.
@Aart, ela momentje, ik kijk en naar de oester en naar de parel en naar de oesterschelp en naar het water waarin het dobbert. We zijn dan toch niet voor mekaar geschapen 🙂
@stien, he jakkie dus seks met jou zit er dus niet.
Wat een oester.
Dus dit is nou wat onder lijden verstaan wordt, mijn parel, ik lijd.
Stien, kijk je ook wel eens naar datgene wat jij onder ‘ik’ verstaat?
En dat het nou net dat ‘ik’ is wat bepalend is hoe alles ervaren wordt.
Dat het niet de omstandigheden zijn die bepalend zijn maar dat het ‘ik’ bepaalt hoe iets ervaren wordt.
Dat zelfs dat ‘ik’ omstandigheden bepaalt/creëert?
Ik ben trouwens heel klein geschapen.
@Aart, dus het was jij die vorige nacht een nummertje kwam opvoeren! Al een chance dat ik het zaakje niet vertrouwde.
Wel maf dat je jezelf niet identificeert met een grote komkommer dan, als parel op de kroon zijnde.
Als je jezelf nu nog met leegte en niks zou identificeren, dat zou ik nog ergens snappen… nee, ‘wat onder ik verstaan word’… ik zie het niet… i’m from level 3 remember.
@stien, mij is van mijn geboorte vertelt dat ik te stom was om voor de duvel te dansen, ik heb enkel 4 jaar lagere school en heb dysleecti.
Bij mij is er daardoor een ik ontstaan of beter geschreven; er zijn wat geheugenhersencellen die zeggen; ik ben te stom en kan niets.
In mijn praktische leven kijk ik dus constant door het filter/bril/overtuiging/geheugen van die geheugenhersencellen.
Er is m.a.w. een ik ontstaan met de daaruit voortvloeiende gevoelens, gedachten die zichzelf te stom vindt en niets kan.
Ik loop dus in deze wereld constant tegen dingen aan, ik kan dit niet en kan dat niet want ik ben overal te stom voor, etc, etc.
Zo is in wezen ieder ikje ontstaan, ieder ikje is maar een bundeltje geheugencellen ontstaan door oude ervaringen.
En dat terwijl we enkel ESSENTIE zijn die door in een lichaam te verkeren, wat ook nog eens afhankelijk geboren is, vergeten is ESSENTIE te zijn.
Vanuit ESSENTIE heb ik (essentie) gewoon een lichaam, ik ben niet te stom, ik kan alles, ik kan voor mezelf zorgen, ik ben van niemand afhankelijk, ik hoef niet gewenst te zijn of aardig gevonden te worden, ik kan doen wat ik wil, ik kan nee zeggen, etc, etc.
M.a.w. vanuit essentie is het leven hier op aarde een makkie, is er constant licht en blij en vrank en vrij.
En dat omdat ik (essentie) mij bewust werd van wat er had plaats gevonden, hoe het hier werkt op aarde.
Hoe ik mij geidentificeerd had met het lichaam, gelooft had wat mij aangeleerd was en hoe ik daar zelf mee omgegaan was, etc, etc.
Nu identificeer ik mij nergens mee, ook niet met ESSENTIE, ik beleef enkel vanuit het moment wat er is.
Ik zit nu wat te typen, ik zal zo het lichaam wat moeten voeden en meer kan ik er niet van maken.
Heel simpel, toch?
Sorry Femke, ik ga voor straf je mooie stukje 3x lezen en overschrijven.
@Aart,
voor de duvel te dansen? 🙂 Wij zeggen: te stom om te helpen donderen. Mja, in essentie kan iedereen waarschijnlijk goed dansen!
Die theorie over ‘we zijn wat we ons herinneren en wat ons wijsgemaakt is’… ik kan vast wel iemand vinden wiens ouders hem hebben wijsgemaakt dat ie slim en mooi is en die er toch van overtuigd is dat ie dom en lelijk is. Of omgekeerd! Op welk geheugen baseert die persoon dan zijn ‘ik’? Ah ja, een vorig leven dan ongetwijfeld, dat trekt de redenering weer recht.
En met essentie bedoel je een bewustzijn en onderbewustzijn neem ik aan (want wat droomt er eigenlijk, ook ego)? En da’s voor iedereen gelijk, want het is de drijvende kracht van ‘schepping’. En dat bewustzijn en onderbewustzijn is in jouw ogen enkel licht en blij en vrank en vrij. Waarom eigenlijk?
En nu identificeer jij je ook niet meer met dat bewustzijn of essentie, maar met niets (dan toch! geef toe, soms schrijf je wel tegenstrijdige dingen) en handel je dus vanuit het niets, maar doe je toch vanalles zoals eten en werken en typen. Het niets geeft je dan in om een woordenbrij bijeen te harken op dit forum? Dan heeft dat niets nog een willetje ook? En aart gehoorzaamt 🙂
@stien,
Je schrijft :
“Die theorie over ‘we zijn wat we ons herinneren en wat ons wijsgemaakt is’… ik kan vast wel iemand vinden wiens ouders hem hebben wijsgemaakt dat ie slim en mooi is en die er toch van overtuigd is dat ie dom en lelijk is. Of omgekeerd! Op welk geheugen baseert die persoon dan zijn ‘ik’? Ah ja, een vorig leven dan ongetwijfeld, dat trekt de redenering weer recht.”
Klopt, dat komt omdat jij vóór je geboorte al met zelf gekozen bagage aan komt zetten. Je ouders hebben daar invloed op, maar zijn niet de oorzaak.
@Lexicon, als het voor jou werkt om daarin te geloven 🙂 Is je ziel dan ook ego met persoonlijkheid als die het pakketje herinneringen samenstelt, want je ziel zal wel een voorliefde hebben voor bepaalde wijsgemaakte herinneringen en voorliefde is ego… 🙂
@stien,
Wat denk je van : ik geloof er in omdat het werkt voor mij (andersom dus) 🙂 Voor mij is het ook niet meer geloven, maar een groeiend weten. Weten hoe het in elkaar steekt met levenslessen als oorzaak van je ongemak, hoe dat ontstaat, hoe je transformeert. En dat de constructie van levenslessen universeel voor iedereen is, dus toepasbaar op iedereen.
Dus als ik een ongemak in mezelf kan transformeren (bewustworden en loslaten), dan zal het toch wel ‘echt’ zijn niet? Dat hoef je maar 1 keer te hebben gevoeld om het te beseffen.
Transformatie is geen truukje om tijdelijk je problemen niet meer te voelen of te ervaren, het is het permanent loslaten van de belemmering in kwestie. Dat is vaak een gevoelscomponent en een mentaalcomponent (een overtuiging of jezelf bv), wat samen een belemmerende creatie vormt.
Klinkt weer als een promo verhaaltje, maar ik vind het gewoon prachtig! Niet alleen voor mezelf, maar juist ook voor anderen… als ze willen. 🙂
Groetjes Robert
Stien, Rob,
Ik herken veel van Stiens ervaring en ook van wat Rob vertelt. Elektrisch geladen energie (een soort stroomstoot) die nog dagen kan na tintelen. Alleen de bijbehorende beelden/dromen zijn bij mij uiteraard anders.
Mijn beleving is dat er bij heldere of bijzondere momenten zoals het voelen van een aanraking, warmte end. toch contact is met de geestelijke wereld. Dergelijke contacten kunnen vaak midden in een gewone droom optreden, waarbij de droom ook nog een symbolische waarde kan hebben. In dit geval de storing op TV.
De warmte/hand in je zij kan ook een signaal zijn dat de pijn te maken heeft met iets wat je niet ziet (symbolisch storing op TV).
Het direct wakker worden na zo’n bijzondere ervaring is ook heel herkenbaar.
Hoe zit het eigenlijk met die pijn in je zij? Is die inmiddels over?
Dag Lia
@Lia, die pijn in m’n nek is inderdaad beter! (Heb ondertussen wel op andere plaats pijn 🙂 Dat geeft me inderdaad idee dat deze aanwezigheid wel te vertrouwen was en het kan misschien ook helpen voor als het nog eens zou gebeuren.
Dat van die warmte is eigenlijk de eerste keer dat ik dat ‘droom’.
Sinds kind droom ik af en toe dat er een zwarte schim naast mijn bed staat. Heel beangstigend, ik ben dan compleet verlamd en kan alleen maar blazen. Dat interpreteer ik meer als een confrontatie met mijn eigen angst.
Die warmte… ja, ik weet niet goed, op eerste zicht leek me dat iets positief, jammer dat ik er dan meteen toch felle angstreacties bij kreeg.
Stien,
Ik heb heel vaak gedroomd dat ik in een soort kano of roeiboot zat in een donkere onderaardse grot. Voor in de boot zat altijd een donker persoon met zwarte cape. Op zich al eng, maar als hij zich omdraaide en mij aan wilde kijken gilde ik het uit van angst. Ik denk toch dat dit soort dromen delen van je eigen gedachtewereld zijn. Elke gedachte in je droom vormt direct een beeld. Je creëert het dus zelf. Angst zal dus ogenblikkelijk een bijbehorend beeld oproepen. Het zijn in feite delen van je eigen schaduw, de onbewuste kanten van je zelf die iets over jou vertellen. Soms in symbolische vorm.
Ik kan mij ook voorstellen dat een zeg maar goede geest of aanwezigheid die warmte brengt en jou wil helpen/helen, in een zwarte schim verandert zodra er bij jou angst opkomt.
Af en toe kom ik dit soort angstbeelden nog tegen in mijn dromen, maar lang niet meer zo heftig dan als kind. Het eigenaardige is, dat daarmee ook die dromen van “griezel” in zwarte cape zijn verdwenen.
Heb je wel eens wat gelezen over lucide dromen?
@Lia, ja griezelig! Toch ook iets archetypisch hé… het bootje om naar de andere wereld te varen… Hermes en de Grieken…
De warmte/goede geest veranderde niet in een schim… Het zijn twee aparte dromen. Ik denk dat de zwarte schim inderdaad m’n eigen angst is en dat de warmte een goede geest was 🙂 Alleen jammer dat door m’n gebrek aan vertrouwen zoals robert het zegt ik angst kreeg van de warmte.
ja fascinerend hé
Stien,
Ja zeker fascinerend.
Niet alleen Hermes, maar ook een archetypisch beeld bij de Kelten en Egyptenaren.
Volgens mij komen dezelfde soort ervaringen in je dromen steeds terug, zodat je geleidelijk aan je angsten overwint en je leert hoe met e.e.a. om te gaan.
@Lia, mooi gezegd lia. En Stien, ook gedacht aan, dat de warmte, een beweging van jezelf is en soms misschien moeite heb om op dat gebied jezelf lief te hebben maar dat er wel beweging in zit en je die warmte groeit:-!
@Rob, wow da’s ver gezocht 🙂
@stien, ver maar toch ook dichtbij. Is dat niet van een liedje. Uit alle opties mag je zelf kiezen wat je wil geloven
@rob, dan geloof jij niet in ‘de waarheid’? Alles is creatie vanuit onszelf, niks is echt, alles is illusie, je kiest wat je gelooft… Het handige is dat je zoektocht dan stopt 🙂
Ik heb een vraagje. Ik denk dat ik vannacht een energetisch bezoek had. Ik droomde dat ik in bed lag. Er stond een tv in de kamer en ineens was er enkel ruis op de tv. Ik voelde een aanwezigheid en een enorme warmte op m’n zij, vooral op de plek waar ik al een hele tijd fysieke pijn heb. Ik dacht: zal ik me hieraan overgeven? Maar al vlug voelde het toch als ‘een indringer’ en zelfs als ‘aanranding’ en begon ik ertegen te vechten. Ik vroeg heel duidelijk: ben jij te vertrouwen? En toen stopte het. Heel gek, ik weet niet goed wat ik ervan moet denken. Heeft iemand hier ervaring mee?
@stien,Hey Stein ik voel me wel aangesproken en heb ook wel dergelijke energie ervaringen gehad. Heel apart alsof er een elektrische stoot via mijn kruin door mijn lichaam gaat en nog een tijd lang na tintelt. Ook een keer dat ik wist dat ik sliep en wist dat mijn handen onder de dekens lagen maar wel een gouden bal in mijn handen had maar metmmijn handen boven de lakens (in mijn droom dan, of wat het ook was). Vervolgens plaatste, wat ik een engel benoem, de bal in mijn buik. Apart.
Angst, verwondering, vertrouwen schieten dan door me heen. Maar ik maak mezelf gewoon wijs dat het me helpt en in het voordeel van mij is.
Rob,
Als je weet dat je slaapt/droomt doet mij denken aan een lucide droom.
Een gouden bal geplaatst in je buik associeer ik met een zon, in dit geval de zonnevlecht, navelchakra.
Mooie droom! Lijkt op een soort inwijding.
@stien, en het brengt blijkbaar angsten bij je omhoog waar je wat mee kunt;-)
@Rob,Dag Rob, goh ja, wat mee kunnen…
Ik snap wel dat er vertrouwenskwesties (jaja robert :-)) spelen en een soort van basisveiligheid die ik mis door een niet zo geslaagde hechting etc. Maar wat kan je ermee? Hoe creëer je een basisveiligheid/hechting/vertrouwen bij jezelf? Zal ik een volgende keer dat ik zo’n aanwezigheid voel dat maar gewoon wel proberen te vertrouwen en m’n angstige gevoel overstemmen met wilskracht (een beetje zoals ‘jezelf wijsmaken dat het in je voordeel is’ zoals jij het formuleerde 🙂
Mooi beeld met die gouden bal… Bij jou riep het dan niet zozeer angst op, die aanwezigheid? Een gouden bal wekt nu ook wel vertrouwen op 🙂 Warmte ook eigenlijk… raar dat ik dat dan toch meteen als ‘indringing en aanranding’ ervaarde, het droomsfeertje was wel griezelig…’t is toch vreemd en tegenstrijdig.
@stien, ja wat kan er gebeuren als je het over je heen laat komen. Ik kan ook wel begrijpen dat zo’n angst reactie instinctief is en dat op een andere manier reageren lastig word.
De gouden bal ervaring was niet angstig. De andere ervaring wel, angst voor het onbekende en dat het misschien iets negatiefs kan zijn.
Ook ik denk dan wat moet ik ermee. Erg duidelijk is het niet net als dromen vaak, maar daar kan is soms nog wel een inzicht uit halen. Wel weet ik dat mezelf angst aan jagen me niet zal helpen dus de ervaring laat voor wat het is en vertrouw dat het me helpt.
In jou geval lijkt de warmte wel positief. Ik ken je verleden natuurlijk niet dus je weet zelf het beste wat het kan betekenen
@Rob, ja een soort instinctieve archetypische angst voor duistere dingen. Iets onbekend dat plots opduikt en ‘ingrijpt’ of zelfs overneemt… Lijkt me logisch dat die angst in ons zit.
Ja, de ervaring laten voor wat het is en het positief benaderen, ook mijn plan 🙂 groetjes
@stien, schiet me ineens te binnen. Tv symboliek, levensvisie? En beeld ruis. Verstoring van levensvisie/ kijk op het leven. Misschien heb je er wat aan:-)
Angst om controle te verliezen ja of jezelf kwijt raken gadver. Aart kickt daar wel op. Heb in de psychiatrie stage gelopen een jaar, om bang van te worden soms hoe mensen de weg kwijt kunnen zijn. Hel op aarde. Heb een tijd vreselijke angsten gehad om zelf knetter te worden. Het kan iedereen overkomen zegt men. Hoop dat ik je nu niet bang maak hahaha
Pamela kribbe heeft een erg mooi boek geschreven nacht van de ziel. Wijk een beetje af nu haha bye!
@rob, haha ja rob, zo wordt het wel dramatisch 🙂 We gingen het luchtig bekijken hé!
Hoi Stien,
Was dat allemaal een droom?
Soms kunnen dromen je ergens op wijzen, een soort hint vanuit de geestelijke wereld. Zo heb ik dat in ieder geval een paar keer ervaren en hielp me weer een stapje verder. Het ging bij mij om iets wat op dat moment aan de oppervlakte zat.
Misschien dat je het zo letterlijk bij jezelf herkent : dat je moeite hebt om jezelf over te geven, dat je snel het gevoel hebt dat het foute boel is (en is dat werkelijk zo) en je gaat vechten. Dat je eigenlijk niet op jezelf kunt vertrouwen en het dan maar aan de ander gaat vragen : ben je te vertrouwen?
Misschien herken je dit verhaal op het moment dat er iemand fysiek of ‘geestelijk’ dicht bij je komt?
Je kunt proberen die angst met wilskracht proberen te overstemmen, maar wellicht dat deze angst, deze onderliggende pijn, zich juist gehoord wil worden…
Naar mijn idee is daar altijd een oorzaak van.
Groetjes Robert
@Lexicon, de setting was een donkere droom, maar het gevoel van opwarmen was ‘echt’, ik werd ook meteen wakker. Die aanwezigheden… ik droom altijd dat ik in m’n bed lig – wat ook in het ‘echt’ zo is, dus dat maakt het extra beangstigend. Moest ik die aanwezigheid dromen in een droomberglandschap staat het verder van je bed 🙂
Het is heel anders dan gewoon dromen en bijpassende droomsymboliek.
“Dat je eigenlijk niet op jezelf kunt vertrouwen en het dan maar aan de ander gaat vragen : ben je te vertrouwen?” Die vat ik niet… waarom vraag ik dat in de droom niet aan mezelf dan? Of interpreteer je zo’n ‘aanwezigheid’ als je eigen angst? zou ook kunnen. Alhoewel, dan is het m’n eigen angst die en passant m’n lijf (waar ik fysieke pijn heb) soort healing gaf :-). Enfin, healing is nu zo’n positieve benadering van me hé.
@stien,
Die dromen heb ik ook wel eens gehad van die dromen dat je in bed ligt en dat er een aanwezigheid in de droom was. Uiteindelijk ben ik daar niet meer zo bang voor geworden, zo ook van entiteiten en dat soort dingen.
Dat wat je niet vat : waar ik aan dacht was dat als je twijfelt of je aan/op jezelf kunt vertrouwen, dat je de neiging hebt om het buiten jezelf te gaan zoeken : dus het te vragen aan de ander, dat je het gaat halen bij de ander, dat gaat kijken naar de ander.
Gewoon wat open gedachtes, hoeft natuurlijk niet te kloppen voor je…
Mijn vriendin had er altijd een handje van om te schrikken van een energie die er ontstond, en ging van het ‘slechte’ uit. Ze ging er aan voorbij dat deze energie helemaal niet slecht hoeft te zijn, en dat die energie zelfs ook gewoon van haarzelf kon zijn. Het was gewoon onderdeel van haar lessenpakket vertrouwen (en kracht = ik kan het niet (aan)).
Mooi, die benadering van healing! 🙂
Groetjes Robert
@Lexicon,
alles went… zelfs een donkere schim naast je bed 🙂
het blijft je stokpaardje he 🙂 Als je jezelf vertrouwt, ga je dan automatisch ook alle anderen vertrouwen en is dat wel gezond?
ah voila, het is dus nog niet zo slecht gesteld met m’n vertrouwen 🙂
Hoi Stien,
Haha, mijn stokpaardje 🙂 Ik ga proberen er een ander woord voor te vinden 🙂
Ik kan hele boekdelen over mijn ervaringen over vertrouwen schrijven, ik vind het mooi.
Of je dan automatisch alle anderen vertrouwen? Goeie vraag. Het antwoord is nee, je gaat niet goedgelovig worden oid. Het gaat om de neiging waardoor je een ander per definitie niet vertrouwt. Het is een soort bril waardoor je per definitie vertroebelt naar de ander kijkt, of die nu wel of niet te vertrouwen is.
Haal je die bril weg (dat niet vertrouwen), dan kijk je neutraal/zuiverder naar de ander, er staat niks meer tussen jou en de ander.
Begrijp je wat ik hiermee bedoel en wat het verschil is?
Groetjes Robert
Toevoeging :
Als je op deze manier niet meer dat aanwezige wantrouwen in je draagt, kun je steeds meer op je gevoel (innerlijke ‘stem’) gaan vertrouwen, die jou kan laten voelen of iemand bijvoorbeeld niet oprecht is of liegt…
@lex, ja oké, dat je een wantrouwige neiging hebt bij elk nieuw contact en de ander je vertrouwen als het ware moet winnen. Terwijl het misschien beter is om open elk contact aan te gaan en pas een stapje achteruit te doen als de ander effectief iets voor jou grensoverschrijdend doet. yeps. En dan ook niet het minste geringste als grensoverschrijdend gaan interpreteren…
Jij verwoord het beter dan ik 🙂
Maar je begrijpt precies wat ik bedoel 🙂
Aart,
Helder uitgelegd!
Wat betreft die sigaret.
Als je niet rookt, kan het enkel een klapsigaar geweest zijn. 😆
Groetjes Lia
“HSP ‘weten’ vaak nog hoe fijn de subtiele dimensies en het bijbehorende gevoel van eenheid van voordat zij op aarde kwamen is. Die eenheid kun je ook integreren bij seksualiteit op aarde.”
Wat ik vertaal/beleef als; eenheid is niet een gevoel maar een verdwenen zijn van het gevoel van ‘eigenheid/persoonlijkheid/ikje/opgeworpen grens die je jezelf noemt”.
Seksualiteit is een mooie gelegenheid om op te lossen in eenheid.
Daar waar niemand is.
Tip 1; er kwam/komt niets op.
Tip 2; gelijk hier boven.
Tip 3; ik kreeg trek in een sigaret en dat terwijl ik niet rook.
@Aart, jammer dat je dan niet voortdurend kan verdwijnen in eenheid… en dat er na de seks dan toch weer zoiets als een lichaam met een persoonlijkheid is. Da’s het moment om opnieuw je dikke bril op te zetten!
@stien, ja dat is inderdaad jammer, na 80 seconden zit ik ook weer met een lichaam en persoonlijkheid opgescheept.
Het lichaam is toch niet zo`n ramp, toch?
Ik bof waarschijnlijk dat ik een goddelijke persoonlijkheid heb of beter gezegd; ik ervaar bij mezelf geen persoonlijkheid.
Stien, heb jij zo`n persoonlijkheid waar je vanaf wilt dan?
Ben jij, je persoonlijkheid?
Eigenlijk is het een hele kunst om niet altijd in eenheid verdwenen te zijn.
Onze natuur is eenheid en wat moeten we wel niet bedenken en daardoor voelen om niet onze natuur/eenheid te zijn.
Angst.
Angst, die niet op het moment Nu gebaseerd is.
Maar op geheugen.
Nou moet ik bekennen dat ik met die 80 seconden wel wat overdreven heb.
Dan heb ik mijn jas en schoenen namelijk nog aan.
En steek de sleutel net in het voordeurslot.
@Aart, je zit met een persoonlijkheid opgescheept, maar je ervaart bij jezelf geen persoonlijkheid… je zit met een lichaam, maar je ervaart geen lichaam… tsja, dan leef je maar half zeker 🙂
Ja, onze natuur is eenheid en in essentie zijn we licht en blij en vrank en vrij… maar we zijn ook meer dan enkel en alleen onze essentie. We zijn niet alleen de parel in de oester, we zijn ook de oester.
@stien, “Ja, onze natuur is eenheid en in essentie zijn we licht en blij en vrank en vrij… maar we zijn ook meer dan enkel en alleen onze essentie.”
Hoe kan het dat er bij mij enkel licht en blij en vrank en vrij is?
En schijnbaar bij jou niet?
Wat zorgt er dan voor dat jij niet altijd enkel licht en blij en vrank en vrij ervaart.
Hoe doe je dat?
Geef mij wat tips aub.
Trek je bv te kleine schoenen aan.
@Aart, omdat jij een dikke bril opzet, zodat al wat niet licht en blij en vrank en vrij is van je afglijdt als een paling. Omdat jij kiest om niet te kijken naar de oester, enkel naar de parel en je daarmee te indentificeren.
** Namaste **
<3
Ik dwing niemand.
Zou het vreemd vinden dat te kunnen vanachter mijn pc’tje.
Er staat: Laat hier een reactie achter:
Dat heb ik met alle plezier gedaan 🙂
Niemand hoeft zich aangesproken te voelen… tenzij hij/zij zich aangesproken wil voelen.
Da’s mooi toch?
Dat is wanneer je in de spiegel kijkt en leert of niet… de keuze is en blijft aan een ieder persoonlijk.
@Rob : Alles zit al in je.
Al je vragen kun je aan jezelf stellen.
je bent je eigen meester. Geloof dat maar.
Ga naar binnen in stilte. Laat het slachtofferschap achter je. Niet meer voor kiezen. Dat bén je niet meer, dat is de grap! Wees blij 🙂
Dat hoef je niet mee te nemen in het nu, het belemmert je vreugde van het zijn.
In het nu, in jezelf, daar ligt alles besloten wat je nodig hebt om te weten.
Probeer het maar 🙂
Succes verzekerd!
“Everything is possible for those who believe”
Maria,
Mijn opmerking “je kunt mensen niet dwingen” was in het algemeen bedoeld; niet dat JIJ zou dwingen. Ik hoop dat je het ook zo hebt opgevat.
🙂
Dag Lia
Je bedoeld, de fictie van vorige levens.
Besef/bewustwording is een energie wat graag toegelaten wil worden.
Dan zal deze energie wel verkondigd ‘moeten’ worden door personen die deze inzichten inmiddels verworven hebben.
Dat het een uitdaging is, dit * hier en nu* te beseffen en te integreren is zeker een feit maar liever niet blijven ‘hangen’ in oude -denk-patronen.
Lia, we zouden Nu kunnen reizen van klas 1 naar 100 in één nanoseconde. Remember, tijd is ook iets wat wij hebben gecreëerd. Ook een fictie waar ons denken ons in heeft vastgezet. Maar ook dát is weer een vorm van denken om het nóg lastiger te maken.
iig
Van deze site bij uitstek incl de artikelen, verwacht ik een leermeester te zijn van de ‘voortuitgang’. Er zijn ook mensen in afwachting geleid te worden naar de volgende ‘trede’.
Niet blijven dralen bij de inzichten van…
gisteren? 😉
@Maria, Nou tot ziens dan toch! En dag verwachting! Als het te oude ideeën zijn voor alla dat hoeft voor een ander niet zo te zijn.
Maria,
Je kunt vorige levens als fictie zien, gelijk film fictie is. Wat echter geen fictie is, is dat film bestaat. Hetzelfde geldt voor tijd en alle andere beeldvorming van ons denken.
Het wil wel graag worden toegelaten. Echter het denken staat in de weg. Bovendien zal het fysiek lichaam moeten wennen aan het inbouwen van andere energie en hogere vibraties. Dit lukt niet zo 1, 2, 3. Er is tijd voor nodig.
OK, niet hangen maar je kunt mensen evenmin dwingen. Alles gaat zoals het gaat.
Tja, we zouden, zouden, zouden. Dat is toekomstmuziek, toch? Ik zou zeggen leef in het Nu en accepteer dat wat Nu is en wat er Nu is.
Dag Lia
“Dat je sommige levens nog niet hebt afgerond” ?
“vorige levens” ?
Alles vindt tegelijkertijd plaats.
Er bestaat geen morgen of ‘gisteren’
Er is alleen * nu * het huidige moment.
Vreemd dat ik dat nog steeds tegenkom op spirituele pagina’s
Laten we de volgende stap nemen en dit aanvaarden en zien wat dan ons potentieel is 🙂
@Maria, als je als kind mishandeld ben dan draag je dat mee in het nu en kun je daar nog steeds last van hebben. Zo werkt het ook met “vorige levens” en kan dus nog invloed op je hebben. Maare jij mag de volgende stap nemen hoor, of de rest dat doet is aan hen.
Oke alles is in het nu. Maar toch is ervaring chronologisch. In de fysieke ervaring hebben we hier gewoon mee te maken.
Klinkt heel makkelijk hoe je het zegt, kun je me ook uitleggen hoe het komt dat je het zo makkelijk ziet? Ik heb bijvoorbeeld altijd een benauwd gevoel heb bij verplichtingen van jongs af aan. Waar komt dat vandaan zelfs op zo’n jonge leeftijd. Ik bedoel hiermee te zeggen dat je soms bepaalde gevoelens of gedragen ervaart die niet echt een aanleidingen hebben uit dit leven, dus uitgegaan van een vorig dit mee draagt in dit leven. En het dus in het “nu” ervaart maar het je toch beïnvloed. Dat is niet zomaar, gewoon aanvaarden en kijken wat dan ons potentieel is, als ik voor mezelf spreek.
@Rob, Kwam trouwens net een leuke citaat van Einstein tegen.
The only reason for time is so that everything doesn’t happens at once.
Rob,
Ik heb bijvoorbeeld altijd een benauwd gevoel heb bij verplichtingen van jongs af aan. Waar komt dat vandaan zelfs op zo’n jonge leeftijd
Het Nu of tegenwoordig-Zijn is een overschrijdende, transcendente staat van Zijn. Het is bewust-Zijn. Alles vindt plaats binnen dit bewust-Zijn, dus ook verleden en toekomst.
Wij kunnen te allen tijde aan verleden of toekomst denken, ons iets herinneren uit het verleden, het denken gebeurt echter altijd in het Nu, in tegenwoordig Zijn.
In het Nu leven betekent volgens mij dus niet dat verleden en toekomst plotsklaps verdwenen zijn, er geen herinneringen meer zouden zijn, en de mens aan geheugenverlies zou lijden.
En ja, wanneer het denken stopt, het stil is in je hoofd, is er enkel Nu, gebeuren de dingen.
Dag, Lia
@Lia, dat snap ik lia en volgens mij zeg ik hetzelfde alleen in andere contex. Ik probeerde alleen aan de hand van een voorbeeld Maria te laten zien dat het voor mij en niet zo simpel ligt als dat ze het zegt.
Maria,
Ik vind het niet zo vreemd.
Ieder niveau van bestaan lijkt echt voor degenen die er verblijven, zich ermee identificeren.
Ieder mens bekijkt de wereld door eigen niveau van besef (=eigen waarheid).
Moeilijkheid is dat de stap in het Nu door de meeste mensen niet zomaar kan worden genomen. Iemand in klas 1 klimt niet zomaar op naar klas 6.
Dus zijn onderliggende niveaus en vorige levens van nut en noodzakelijk om uiteindelijk te beseffen dat alles tegelijkertijd plaatsvindt.
🙂
Groet van Lia