Zoals sommigen van jullie wellicht hebben kunnen lezen, is mijn moeder ernstig ziek. Al ben ik tekstschrijver, auteur en dichter, als ik nu mijn gevoel onder woorden wil brengen lukt het me slecht. Dat heeft er deels mee te maken dat ik er ook echt geen woorden aan wil geven, alsof ik dan de boodschap nog extra het Universum instuur.
Het andere deel is dat mijn moeder me echt te na aan het hart ligt. Mijn moeder, mijn zus en ik zijn zo verbonden dat we soms letterlijk voelen wat de ander voelt. Gevoelig als we alle drie zijn, vangen we signalen over kilometers op. Dat maakt het soms lastig om te bepalen wat van mij is en wat van de ander. Een veelvoorkomend probleem bij hoogsensitieve mensen.
Afstand nemen
Als ik een tekst schrijf die me echt wat doet – meestal zijn dit gedichten, soms ook stukken voor mijn nieuwe boek – kan ik soms vastlopen in de tekst. Ik weet dan echt niet meer hoe ik verder moet. De enige manier om hiermee om te gaan, is de tekst dan weg te leggen en er later, meestal de volgende dag of een aantal dagen later, weer naar te kijken.
Dan bekijk ik dingen vaak net uit een andere hoek, doordat ik letterlijk wat afstand heb genomen en kan ik weer verder. Als je vastloopt in je leven of in je werk omdat iets te dichtbij komt, kan dit ook de oplossing zijn. Letterlijk even wat afstand nemen en er vanuit dat andere perspectief, later, nog eens naar kijken. Soms heeft dat wat toelichting nodig, als je bijvoorbeeld even afstand neemt van een persoon die je na staat.
Gevoel toelaten
Hoe harder je probeert je gevoel weg te stoppen, hoe langer het duurt voor je eruit bent. Zelfs als een emotie, bijvoorbeeld verdriet, niet van jou is, kan een flinke huilbui helpen. We hebben vaak de neiging te relativeren, of te denken dat we altijd alleen maar positief moeten zijn, maar als er echt rauwe emotie is, dan krijg je die niet weg en veroorzaakt het alleen maar stress en uiteindelijk lichamelijke klachten. De enige weg is dan: er doorheen. Uiteindelijk ben je er dan ook sneller vanaf.
Wees lief voor jezelf
Wees lief voor jezelf in dit proces. Maak een wandeling, drink een kopje thee. Neem even de tijd om te zijn. We zijn vaak zo gewend te doen, dat we vergeten te zijn. Soms is iets gewoon even heel rot, verdrietig of onzeker. Gun jezelf de tijd en aandacht hiervoor. Probeer niet altijd alles gelijk te fiksen, maar wees gewoon even lief voor jezelf, de actie komt vanzelf weer, als het nodig is.
Een nieuw perspectief
Zoals bij mijn teksten, is het ook bij je leven. Vanuit een nieuw perspectief krijg je weer nieuwe ideeën. Soms is het genoeg om te weten dat je even niets kunt doen. Soms vinden ineens de juiste woorden je weer en soms schiet de briljante oplossing je ineens te binnen en kun je weer verder. Geef jezelf even de tijd om te landen in je nieuwe perspectief en kijk wat er komt. Vanuit een nieuw perspectief zien dingen er altijd heel anders uit.
Dankjewel Nadia!
Graag gedaan, Emmy!