Geweld moet de ergste nachtmerrie zijn van elke ouder. Horen over een schietpartij op de school van je kinderen en je kind gewond vinden, of zelfs nog tragischer, gedood door de hand van een ander kind, is iets dat wij als ouders niet willen meemaken. Maar als we zo goed mogelijke ouders willen zijn voor onze kinderen, kunnen we deze zaak niet aan de kant zetten en hopen op een niet gewelddadige toekomst. Nancy Ann Tappe (de eerste die de komst van de Indigo’s ontdekte en er over schreef) zei, toen ze geïnterviewd werd door Jan TOBER in het boek DE INDIGO KINDEREN (1999) : “Deze jonge kinderen – elk van hen die ik tot nu toe gezien heb die hun schoolmakkers of ouders gedood hebben – waren Indigo’s”. We kunnen in de eenentwintigste eeuw in onze gedachtegang niet stellen dat “dit geweld niet in mijn bewustzijn is waardoor het niet bestaat en het mij niets doet”. Het is echt; het geweld is hier en het gaat voort…
Door Elizabeth Kirby
De term Indigo Kind verwijst naar een nieuwe groep van metafysische kinderen die op onze planeet aangekomen zijn gedurende ongeveer de laatste 25 jaar. De naam, Indigo Kind was verzonnen door TAPPE in haar boek: “Begrijp je leven door Kleur” (1982) en verwijst naar de kleur in de aura van deze kinderen. Ik hoorde voor het eerst over Indigo kinderen van Barbra DILLENGER, Msc.D. in 1987 bij een transpersoonlijke afspraak, toen mijn kinderen herkend werden als Indigo’s (een dochter geboren in 1975, een stiefzoon geboren in 1978 en een dochter geboren in 1987). Indigo kinderen zijn hier nu in deze tijd om verandering te brengen in het algemene denken, wat ons zal helpen om vooruit te gaan naar het volgende niveau van verlichting.
Indigo kinderen zijn intelligent, creatief en zijn niet te manipuleren met schuldtactieken (omdat ze geen schuldgevoelens hebben zoals vorige generaties). Indigo’s weten heel goed wie ze zijn en een sterke wil om je te laten weten wat ze willen. Ze weigeren autoriteit en beginnen met hun eerste autoritaire figuren, hun ouders en ze breiden dit naar buiten uit naar het hele systeem. Bijv. stilstaan in een rij moet nuttig zijn en worden uitgelegd, anders zullen ze het niet doen. Ze zullen in een rij staan voor een rit in Disneyland omdat ze weten waarom ze het doen en wat het voordeel voor hen is. Antwoorden op een Indigo vraag met “enkel omdat het moet” is zoiets als met een rode vlag voor een kwade stier zwaaien. Indigo kinderen willen eerlijke antwoorden op hun vragen. Ze voelen zich gekleineerd als ze met een snel oneerlijk antwoord afgescheept worden.
Deze kinderen schudden het systeem door elkaar omdat ze instinctief weten dat het systeem verouderd is en ze hier zijn om het te helpen veranderen. Dit kan frustrerend zijn omdat er nog altijd regels zijn waarnaar wij allen moeten leven in deze maatschappij. Het dooreenschudden van het systeem werkt niet altijd voor hen; op het eind komen ze in moeilijkheden. Ze moeten leren werken vanuit het systeem om de veranderingen te maken waarvoor ze gekomen zijn. Ze kunnen het systeem en de regels niet volledig verwaarlozen zelfs al willen ze dat.
Indigo’s neigen er naar om eenlingen te zijn en zij kunnen a-sociaal schijnen totdat ze andere Indigo’s of Lichtwerkers gevonden hebben om bij te horen. Indien zij geen andere Indigo’s vinden, kunnen ze zich in zichzelf keren en voelen ze zich onbegrepen. School kan sociaal moeilijk zijn voor hen; zoals de ervaringen die de Lichtwerkers hadden in school. Gelukkig voor de Indigo kinderen die geboren zijn in de jaren 80, kwamen er velen gedurende deze tijd en hebben ze de mogelijkheid om zich met elkaar te verbinden. De eerdere Indigo kinderen (geboren vóór 1980) hadden een moeilijkere tijd om de energie te openen en het pad te vormen voor de golf van kinderen die zouden komen.
De Indigotrilling voelt anders aan dan die andere wezens die onlangs op de planeet gekomen zijn. Ik geloof dat niet Indigo kinderen instinctief en waarschijnlijk onbewust, het verschil in de vibratie van de Indigo’s voelen. Verschillend kan bedreigend zijn voor bepaalde mensen en dit is waarom Indigo kinderen worden geplaagd en geïntimideerd door andere niet Indigo kinderen. Ouders moeten op de hoogte zijn en betrokken zijn bij wat er gaande is in het leven van hun kinderen om leiding en hulp te kunnen geven.
Het is niet belangrijk om deze kinderen als speciaal en/of verschillend te identificeren en te herkennen. Indigo kinderen hebben reeds een moeilijke tijd om zich aan te passen zonder dat men een speciaal en verschillend naamplaatje in hun leven moet toevoegen. Een kind als een Indigo/niet Indigo te benoemen met een verschillende behandeling voor de twee groepen zou resulteren in meer woede en vooroordelen. (dit kan resulteren in zoiets als de zwart/wit rassenstrijd waarmee de Verenigde Staten al moest afrekenen). Indigo kinderen zullen niet diegenen zijn met paars geverfd haar of uitgebreide bodypiercings en tatoeages. Ze weten reeds dat ze anders zijn, dat ze buitenstaanders zijn, en ze hebben niet de behoefte om er anders uit te zien.
Indigo kinderen zijn hier niet enkel om zichzelf te bekrachtigen, maar om ons het belang aan te tonen om alle kinderen te bekrachtigen, te beginnen bij de geboorte. Het is belangrijk om ons te realiseren dat de Indigo kinderen willen dat alle kinderen behandeld worden alsof ze speciaal zijn; om elk kind te behandelen alsof hij of zij een Indigokind is, om elk kind met respect te behandelen, hun keuzes geven en uitleg verschaffen. Doch, tegelijker tijd moeten we weten dat het nog altijd kinderen zijn.
Ik heb uit eigen ervaring met mijn Indigo kinderen en hun vrienden ondervonden dat het echte kinderen zijn, die echte zaken af te handelen hebben. Vanuit mijn perspectief als ouder/grootouder zijn deze kinderen een uitdaging, niet alleen warme en vage spirituele wezens. Terwijl de esoterische intuïtieve informatie, dat Indigo kinderen Spirituele Meesters zijn, wezens vol wijsheid, die hier zijn om ons nieuwe manieren van zijn aan te leren, juist is, zijn niet alle Indigo kinderen vervuld met onvoorwaardelijke liefde, tolerantie en niet oordelend. Ouders moeten hun kinderen spirituele waarheden aanleren en hen leiden. In deze serie zal ik helende werktuigen, spirituele praktijken en praktische stappen geven die bruikbaar waren bij mijn eigen Indigo kinderen. Deze gereedschappen zijn niet alleen voor Indigo kinderen; ze zijn voor alle kinderen van deze planeet; vanaf de kleuterschool tot tieners. Ik geloof dat we allen hier zijn op een spirituele missie om onze zielen te perfectioneren voor God, en dat we allen hier zijn om van elkaar te leren.
Toen ik hoorde over de schietpartijen op scholen, wist ik dat het Indigo kinderen waren die de trekker overhaalden. De Columbine High School beschieting was zo verschrikkelijk dat het ieders aandacht trok. Toen zei mijn oudste dochter : “Omdat zij (Eric Harris en Dylan Klebold) Indigo’s waren, wensten ze dat te doen en deden ze het ook. Zonder wroeging of schuldgevoel, ze gingen er gewoon mee door en schoten al deze mensen neer omdat ze dat wensten en omdat ze voelden dat ze moesten.” Indigo kinderen hebben geen schuldgevoel om hen in de pas te houden en omdat ze autoriteit weigeren, geloven ze niet dat ze de regels moeten volgen. Om het niet schuldig voelen in balans te houden bij de Indigo kinderen, moeten ze spirituele en morele principes worden aangeleerd. Indigo’s moeten de wet van het universum aangeleerd worden, speciaal de wet van oorzaak en gevolg. Daar ze geen schuldgevoelens hebben, moeten ze leren begrijpen dat negatieve energie die uitgezet wordt, vermenigvuldigd naar hen terug komt, net zoals positieve energie vermenigvuldigd terugkomt. Ze moeten verantwoording afleggen voor God en ze zijn verantwoordelijk voor hun daden.
Ik hoor mensen opmerken dat het schieten op school niet gebeurde toen wij kinderen waren. Het ergste wat kon gebeuren op school toen wij opgroeiden was, vuistvechten, bloedneuzen en pesten.We zouden er nooit aan gedacht hebben om een wapen mee te nemen naar school en te schieten op andere kinderen, dat hoorde niet. De reden waarom we dit soort geweld dat we vandaag de dag zien niet hadden is omdat de Indigo’s toen niet hier op de planeet waren.
Alledaagse schrijvers in Amerika zoals Jonathan KELLERMAN scheren de Indigo schoolbeschieters over één kam met de psychopaten, de donkere entiteiten die pesters zijn, zwendelaars, stalkers, slachtoffers zoekers, serie moordenaars en degenen die doden voor de sensatie. Ik geloof niet dat deze Indigo kinderen, die wapens mee naar school namen om andere kinderen te kwetsen, psychopaten zijn. Ze zijn gepest en geplaagd en hebben een wraaknemershouding, ze zoeken naar rechtvaardigheid voor aan hen veroorzaakte verwondingen. Ze doden niet voor de sensatie van het doden. Deze kinderen weten dat er veranderingen moeten komen in het schoolsysteem en ze kiezen geweld om hun standpunt te benadrukken, om ons wakker te roepen. Sommige van deze metafysische Indigo kinderen aarzelen niet om geweld te gebruiken om verandering te brengen, en ons de verlichting te brengen. Ze zijn als een zwaard dat snijdt door de waarheid, maar een zwaard snijdt en verwondt en laat je bloeden. Historisch gesproken, is verandering gekomen door geweld. Tegenwoordig is het geweld en gewelddadige daden, die onze aandacht trekken en ons doen realiseren dat er een probleem kan zijn. Daarom is dit de methode die enkele Indigo’s gebruiken om verlichting vanuit een zieleniveau te brengen.
Indigogeweld is hier en het zal voortduren, ten minste bij de huidige generatie van Indigo kinderen. We zien met het huidige Indigogeweld hoe het schoolsysteem verandert moet worden en hoe belangrijk het is om de zaken van pesterijen en intimidaties in school aan te pakken. Terwijl de Indigo kinderen volwassen worden zullen hun agenda’s uit het schoolsysteem verwijdert worden en naar andere systemen overgaan, zoals ons sociaal, politiek en gerechterlijk systeem. Timothy McVeigh, de Oklahoma City bommenlegger, is een Indigo. Met het bombarderen van het Alfred P. Murrah Federal Building in 1995 zocht hij rechtvaardigheid, wraak tegen het federale gouvernement voor de 70 leden, (waaronder 18 kinderen), van de Branch Davidson sekte die stierven in een brand na een 51 daagse tegenstand met federale officieren in Waco, Texas. Indien Waco er niet was geweest, zou er geen Oklahoma City geweest zijn. McVeigh is de oudste Indigo die ik ken. Mijn oudste dochter zei “Timothy McVeigh zal een moeilijkere tijd gehad hebben dan zij omdat de energie zo nieuw was en er zelfs minder Indigo’s waren tijdens de tijd dat hij opgroeide”. Lou Michel, auteur van American Terrorist (het boek dat het Oklahoma City bombardement en het leven van Timothy McVeigh onderzocht) zei : “We hopen dat wetgevers, leraren en psychologen dit boek lezen, omdat er een draad loopt tussen Timothy McVeigh en de woedende jonge mannen, de woedende blanke jonge mannen die naar de hogere en naar lagere scholen gaan en hen beschieten. We hopen dat iemand, waar dan ook in Amerika de vergelijkingen samenvoegt, en een deel van die agressie wegneemt”. We zullen meer van dit geweld zien als de Indigo kinderen opgroeien. We moeten nu aan de slag met de nieuw aangekomen Indigo’s om hen te leren dat veranderingen ook op een niet gewelddadige manier kunnen.
In de woorden van mijn 25-jarige Indigo dochter : “Tot hiertoe hebben we de catastrofe vermeden die aarde veranderingen voorspeldde door ons bewustzijn en onze betrokkenheid te verhogen. Indigo kinderen zullen geen geweld meer hoeven gebruiken om onze aandacht te trekken wanneer ons bewustzijn en betrokkenheid genoeg verhoogd is”.
Volgende maand zullen we kijken naar de spirituele lessen die in de school beschietingen verborgen zijn. De tragedies zijn gebeurd en de prijs is te hoog om toe te laten dat woede ons weghoudt van het leren van dit Indigogeweld. Is er een spiritueel motief verscholen achter de verschrikking van de beschietingen
Over de auteur
Elizabeth Kirby is een zakenvrouw in Zuid California. Zij en haar echtgenoot bezitten en werkten in een betonbedrijf in de laatste 17 jaar. Elizabeth is getraind in de helende kunsten als een Emergency Medical Technician, Massage Technician, Sport massage, Reiki II, Subtle Touch energy, Aromatherapie en Kristal/Halfedelsteen heling. Zij studeerde en oefende metafysie gedurende de laatste 21 jaar uit.
Zij schrijft sinds onlangs een serie van verhalen voor pre-tieners/vroege tieners over een jong meisje dat in wonderland beland. De verhalen hebben onderliggende spirituele waarheden in hun aktie.
