Is er bij jullie ook vaak strijd aan tafel?

Ze plukt de spinazie uit haar lange haar, de groene sliertjes blijven lekker kleven. Nog voor ik kan ingrijpen, vliegt er nu ook ravioli over tafel. Ik moet een lach onderdrukken, maar krijg het warm, omdat ik zie dat mijn man mij verwijtend aankijkt en zich inhoudt om niet ontzettend boos te worden.

Zitten jullie ook weer vaker met zijn allen aan tafel in deze tijd, doordat jullie meer thuis zijn? Wel zo fijn als het dan gezellig blijft, nietwaar?

Oogappels

Door de serie ‘Oogappels’ waar mijn oudste dochter en ik elke donderdag naar keken, werd het me weer duidelijk hoe belangrijk het is waar je aan tafel zit en naast wie.

In deze serie gaat het over vier gezinnen in verschillende samenstellingen, met pubers. Dat geeft nogal wat fantastische, hilarische, maar soms ook pijnlijk herkenbare situaties, discussies en problemen. Als ouder en als coach zat ik regelmatig met kromme tenen, maar werd ik af en toe ook keihard geconfronteerd met de spiegel die de kinderen hun ouders voorhouden.

Wat me elke keer weer opviel, was de tafelindeling in het gezin van Merel en Erik.

Merel en Erik zitten altijd tegenover elkaar. Deze zin zegt eigenlijk al genoeg over de sfeer die daar vaak aan tafel heerst. Tegenover elkaar… En de kinderen zitten verdeeld naast hen.

Verdeeldheid en onrust

Wij zaten tot een paar jaar geleden ook zo. Mijn man en ik aan weerszijden van de tafel en allebei een dochter naast ons. De meiden hadden vaak woorden over van alles en nog wat. “Kijk me niet zo aan!” “Wat eet jij vies!” Of ze zaten elkaar te irriteren onder tafel of gooiden zelfs weleens met eten. In ieder geval niet het gezellige zusjes onderonsje en een relaxte maaltijd waar ik op hoopte.

En ik? Ik voelde de verdeeldheid. Niet de saamhorigheid met mijn man ten opzichte van de kinderen die ik graag zou willen. We werden vaak bewust en onbewust uitgedaagd en tegen elkaar uitgespeeld door de meiden. Er ontstonden felle discussies en ik voelde me op die momenten niet gesteund door hem.

Wel invloed

Toen ik in aanraking kwam met het systemisch werken en familieopstellingen en inzicht kreeg in het fenomeen ‘tafelopstellingen’ en de energie die daar in de onderstroom speelt, werd het me duidelijk dat ik wel degelijk invloed kan hebben op de sfeer…

We zijn anders gaan zitten. Systemisch gezien ieder op zijn eigen plek, de juiste plek. Dat vond in eerste instantie niet iedereen fijn. Maar ja, alles moet wennen, heeft tijd nodig.
En sindsdien gaat het veel beter! Het is gezelliger aan tafel. Met leuke, interessante discussies. Het voelt meer als ‘zij tegen wij’, maar dan op een gezonde manier. De twee zussen die ‘samenspannen’ tegen ons en wij die ons meer gesteund voelen door elkaar, als een team. Sterk als partners. Heel fijn!

Hoe zitten jullie aan tafel?

Jij en je partner ook tegenover elkaar met één of meer van de kinderen naast je? Of als je alleenstaand bent, een kind naast je en de ander(en) tegenover je? Is dit bewust gedaan, heb je erover nagedacht of is het gewoon zo ontstaan? Of heb je al van alles geprobeerd en blijft het onrustig?

Weet je, het is vaak uit praktisch oogpunt ontstaan. Het begint met je eerste kind. Dat zat waarschijnlijk in zijn/haar kinderstoeltje op de kop van de tafel en jullie aan weerszijden van hem/haar. Handig, want jullie konden er zo allebei makkelijk bij.
Je kind gooide zijn/haar drinkbeker voor de zoveelste keer weg of knoeide met het eten. Jij vond het schattig en je partner vond het wel genoeg zo. Discussie… Hier begon de verdeeldheid tussen jullie aan tafel. Onbewust gecreëerd door deze opstelling.

Energie en juiste plek

Een tafelopstelling heeft alles met energie en je familiesysteem te maken. Als het bij jullie onrustig is aan tafel, is het de moeite waard om energetisch in de juiste volgorde te gaan zitten. Zit iedereen wel op de juiste plek? En wat is dan die juiste plek en de juiste volgorde?

Heel belangrijk is dat jullie als partners (in crime, haha) náást elkaar zitten aan één kant van de tafel. Vrouw links van de man. Jullie vormen een team op deze manier en steunen elkaar bewust en onbewust. Een front. Je voelt dat echt! En jullie kinderen ook!

Zij zitten tegenover jullie. Als het oudste kind een zoon is dan zit hij tegenover de vader. De andere kinderen zitten van oud naar jong, vanuit de kant van de ouders gezien, naar links richting de moeder. Als het oudste kind een dochter is, dan zit zij tegenover de moeder en haar jongere broertjes en/of zusjes naast haar, van oud naar jong, rechts richting de vader. Zie je het voor je?

Hoewel er bepaalde basispatronen zijn, is het niet altijd zo eenduidig als het nu lijkt. Er is dan kennis en ervaring nodig om te kunnen zien wat kloppend is. Maar als er vaak strijd is bij jullie aan tafel, is het echt de moeite waard om de tafelschikking eens te veranderen om te zien wat er gebeurt.

Wonderbaarlijke resultaten!

Probeer het maar! Wel twee weken volhouden, hoor. Er kan namelijk wat tegengestribbeld worden. Bijvoorbeeld door het kind dat op de koningsplaats (hoofd van de tafel) zat en daar weggehaald wordt of de dochter die op jouw plaats naast je partner zat…

Toch nog gedoe?

Als het na 14 dagen toch onrustig blijft, kan er systemisch gezien meer aan de hand zijn dan dat je zo aan de oppervlakte waarneemt.

Kom je niet uit de volgorde, mijn beschrijving, of heb je een andere gezinssamenstelling en daar vragen over, laat het me dan weten.

Ik gun iedereen meer rust aan tafel, zonder gedoe!