Wat is er toch veel gaande in de wereld. Ook in de spirituele wereld. Er is kritiek op bepaalde stromingen of methodieken. Oude paradigma’s worden omvergeworpen om plaats te maken voor iets anders. Er wordt veel getransformeerd en De Nieuwe Aarde komt zo steeds dichterbij. Geweldig! Maar voor mij voelt het fijn én heel erg belangrijk om ook kritisch te durven zijn op de kritiek die er is. Want is het einde van de guru, zoals vaak geroepen en geschreven wordt, wel écht in zicht? Of zijn de mensen die dat roepen eigenlijk hun eigen stukken bij een ander aan het leggen en bezig met een spirituele bypass?
Wat is een guru?
Het lijkt me fijn om daar even mee te beginnen. Net zoals vele andere termen heeft guru niet één definitie. Een guru is veelal een spiritueel leraar of een expert op een bepaald gebied. Maar binnen de context van ‘het einde van de guru’ gaat het om een spiritueel leraar met een bepaald aanzien en met een neiging om zichzelf boven zijn leerlingen te plaatsen.
Waarom is het ‘het einde van de guru’?
Gelijkwaardigheid is een belangrijk proces voor de mensheid. Mensen staan naast elkaar, zijn verre van gelijk, maar absoluut gelijkwaardig. Het oude hiërarchische denken is niet meer van deze tijd. Veel spirituele mensen beseffen dat niet alleen, zij voelen ook een verlangen om hier actief wat mee te doen. Dus wordt er informatie gedeeld in de vorm van inzichten hierover. Mensen gaan het daardoor sneller herkennen als een spiritueel leraar of guru meer vanuit ego handelt dan dat bij hen past. Een prachtig proces! Maar hoeveel wordt er eigenlijk gespiegeld in die waarneming?
Is het ego van de guru van jou?
Er zijn dus spirituele leraren die ego stukken uit te werken hebben. ‘What else is new’ zou ik willen zeggen. Maar het is duidelijk dat die ego stukken bij de één wat krachtiger naar voren komen dan bij de ander. Precies zoals dat bij ‘gewone mensen’ gebeurt dus 😉 . De ego stukken van jou kunnen dus ook gespiegeld worden door een guru. De vraag die je jezelf kan stellen is dus:
In hoeverre gaan de ego stukken die jou storen bij een guru over jou?
Een gemakkelijk antwoord.
Dat antwoord is niet zo heel moeilijk, als het je stoort gaat het altijd over jou. En de mate waarin het jou stoort kan iets zeggen over de kracht van je verlangen om het in jezelf te zoeken.
Hoeveel uitroeptekens zet je achter de stelling ‘de tijd van de guru is voorbij’? Dat lijkt misschien een vreemde vraag, maar voel maar wat je doet. Niet letterlijk het aantal uitroeptekens (al zie ik dat soms wel gebeuren), maar energetisch. Hoe krachtig is jouw beweging naar de ander, naar buiten, in plaats van naar binnen?
Wijzen is niet slecht.
Ondanks het belang van naar binnen gaan, is het volgens mij helemaal oké om ook te wijzen naar een ander af en toe. Het is niet zo zwart wit als óf ik ga naar binnen bij mezelf óf ik werk het buiten mezelf uit. De kracht van transformatie is naar binnen gaan, de kracht van teamwork is om dat proces van naar binnen gaan te delen met de buitenwereld. En daarbij mag je best wijzen, of, wat prettiger geformuleerd, naar een ander kijken of een ander ergens op aanspreken. Het liefst op een hartgedragen manier wat mij betreft.
Zijn we dan nu klaar met deze guru?
Nee. We zijn niet klaar met de guru die zichzelf boven anderen plaatst. Anders zouden wij, als scheppers van eindeloos bewustzijn, hen niet meer projecteren in onze buitenwereld. De vraag is dus misschien waarom we ze nog projecteren. Wat hebben we hier nog uit te leren?
Zolang er nog een grote groep mensen is die méér wijst naar de guru die zich boven de groep plaatst dan dat zij naar binnen gaan en voelen hoe zij zich lager dan de guru plaatsen, zal deze guru een plek hebben in onze samenleving. De guru is dus nog dienstbaar aan ons
We zijn dus nog niet klaar met deze guru. Gaan we daar dan wel naartoe? Ja, voor mijn gevoel wel. Meer en meer gelijkwaardigheid in de buitenwereld is het gevolg van meer en meer gelijkwaardigheidsgevoel in de mens zelf.
Hoe zit het met jouw gevoel hierin?
Kun je naast een ander staan, zonder te springen of gaan zitten? Hoe afhankelijk is jouw beweging van de beweging van de ander? Als een ander zich klein maakt, durf je dan te blijven staan? Als een ander gaat springen, maak je je dan kleiner? Zomaar wat vragen om mee te spelen. Ja, spelen! Want als er iets een krachtige motor is om naar de Nieuwe Aarde te bewegen dan is het wel speelsheid.
Speel je mee?
