Toen ik 24 was, liep ik enorm vast. Ik zat geestelijk, lichamelijk en qua energie aan de grond. Ik had twijfels over alles, wist niet meer wat ik wilde, wie ik was of waar ik gelukkig van werd. Ik had vele lichamelijke klachten en was alleen maar moe. Ik kon nergens meer energie voor opbrengen of plezier uit halen.
Hoe ik hieruit kon komen, wist ik niet. Dat er niemand leek te zijn die een antwoord voor mij had, frustreerde mij enorm. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd, ik probeerde van alles en niets leek te helpen. Dan moet ik zeker weer zelf het wiel uitvinden… moet ik het zeker weer alleen doen…, waren de gedachten die door mijn hoofd gingen. Want het allemaal alleen doen, er alleen voor staan, dat was wat ik kende.
En ergens was ik er diep vanbinnen ook van overtuigd dat niemand mij echt begreep en dat ik zelf dus ook de enige was die het kon doen…
Waar is het stappenplan?
En toch had ik steeds weer die edele hoop dat er ergens een stappenplan voor me klaar zou liggen.
Dat er ergens iemand was die mij begreep en mij exact kon vertellen wat ik moest doen, wanneer ik dat moest doen en hoe ik dat moest doen. Dat was wat ik wilde!
En dat was dus ook waar ik actief naar op zoek ging. Op internet, bij artsen en therapeuten. In cursussen, workshops, opleidingen. Zelfhulpboeken, blogs, podcasts. Noem maar op.
Ik kwam erachter dat er genoeg stappenplannen te vinden zijn, als je er naar op zoek gaat.
Helaas was er geen enkel stappenplan dat werkte voor mij.
Was ik dan raar? Was ik dan weer eens een apart geval?
Waarom werkt dit voor iedereen, maar niet voor mij?
Het effect daarvan werkte averechts. Ik ging me er alleen maar slechter en eenzamer door voelen, mijn zelfvertrouwen kelderde en ik voelde me steeds meer een mislukking.
Waarom kon ik dit niet?
Nu ik er, jaren later, op terugkijk weet ik dat het niet aan mij als persoon lag. Ik was geen mislukking. Ik stelde gewoon de verkeerde vraag.
‘Hoe dan?’ is de verkeerde vraag.
De Hoe vraag is een vraag die ik alleen zelf kan beantwoorden. Dat kan niemand anders voor me doen. Elk mens is uniek. Er is niet 1 oplossing of 1 stappenplan dat voor iedereen werkt. En het antwoord is niet te vinden in de buitenwereld, maar enkel in mijzelf.
Ik moest mijn eigen pad lopen, mijn eigen pad gaan ontdekken. En dat pad vind ik niet door te kijken naar anderen en door me aan te passen aan de buitenwereld. Dat pad vind ik enkel en alleen wanneer ik durf stil te staan. Wanneer ik naar binnen durf te kijken, wanneer ik durf te gaan voelen wat er te voelen valt. Wanneer ik mijn eigen innerlijke kompas durf te gaan volgen. Ongeacht hoe eng en ongemakkelijk dit is. En ongeacht wat de buitenwereld daar voor oordeel over heeft.
Wat zijn dan de juiste vragen?
Ik besef dat dit heel erg vaag klinkt op het moment dat jij niet gewend bent om contact te maken met jezelf. En dat je de neiging hebt om nu te vragen: “Ja, maar hoe doe ik dat dan? O nee… ‘Hoe’ was niet de juiste vraag, maar wat is dan wel een juiste vraag?”
Op het moment dat je hier tegenaan loopt, zijn er een aantal vragen die die jou wel verder kunnen helpen. De Waar, Wat en Wie vragen.
Waar komen dit gevoel of deze klachten vandaan?
Soms zijn klachten of gevoelens heel duidelijk te verklaren. Bijvoorbeeld: ik heb gisteren flink gesport en daarom heb ik vandaag spierpijn. Maar heel vaak doen we aannames over vage klachten: ik zal wel te hard gewerkt hebben. Of: het zit in de familie. Maar is dat zo? Is dat werkelijk een reden om je zo te voelen? Durf eens echt nieuwsgierig te zijn, durf vraagtekens te zetten en een laagje dieper te kijken.
Dit zou je bijvoorbeeld kunnen doen doormiddel van schrijfoefeningen, schrijf de situatie en je eerste aanname op en ga jezelf dan op papier bevragen. Die hoofdpijn die zit in de familie, want mijn moeder en oma hebben het ook. Klopt deze aanname? Ja. Oké, wat zijn dan de overeenkomsten tussen jou, je moeder en je oma? etc.. schrijf intuïtief alles op wat er in je opkomt ook al klinkt het voor je hoofd niet logisch, zo kan er veel duidelijk worden. Ben je niet zo van het schrijven, dan werkt erop mediteren, erover filosoferen, tekenen of uitbeelden misschien beter voor jou. Wat werkt is voor iedereen anders, ontdek wat voor jou het beste werkt.
Wat wil mijn lichaam mij vertellen?
Lichamelijke klachten en gevoelens zijn er niet voor niets. Het zijn signaalfuncties. Het is de manier waarop jouw lichaam met jou communiceert. Neem dus niet meteen een pijnstiller wanneer je hoofdpijn hebt zodat je weer door kunt gaan, maar sta even stil en vraag je af wat jouw lichaam jou wil vertellen met deze hoofdpijn? Als je op die manier met je lichaam gaat samenwerken, kom je veel makkelijker in balans. Om dit te bereiken kun je het beste even rustig gaan zitten en naar de pijn toe gaan. Voel maar eens: Waar zit het precies? Hoe voelt het? Wees nieuwsgierig zonder oordeel. En dan kun je op dezelfde manier als ik in de vorige alinea beschreef gaan onderzoeken wat dit gevoel jou wil vertellen. Het antwoord zit namelijk al in jezelf, je moet alleen de deur even zien te vinden waar het achter verscholen zit.
Wie kan mij hierbij helpen?
Wie kan mij helpen om dit beter te begrijpen of om mij te leren hoe ik ermee om kan gaan? Wie kan mij helpen hoe hiernaar te handelen zodat ik weer meer in contact met mezelf kom?
Vind je het lastig om de Waar en Wat vragen zelf te beantwoorden, of om er actie op te ondernemen, wees dan niet bang om hulp te vragen. Het is niet zwak om hulp te vragen. Het is juist heel krachtig en kan je veel tijd, energie en frustratie besparen!
Ik ben benieuwd, is dit herkenbaar voor jou? Waar sta jij op dit moment?
Tjonge, het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ik ben 45 jaar; mijn hele leven al bezig om weer gezond en een klein beetje gelukkig te worden; helaas nog zonder succes. Ook van alles al gedaan maar kom er gewoon niet uit. Nu krijg ik psychologische hulp waar ik gezellig 1 keer per maand na toe mag en vertel hoe het me gaat maar antwoorden krijg ik er niet. Ook daar kom ik niet verder en dat frustreert enorm. Ook de antwoorden in mezelf proberen te vinden door schrijven en meditaties. Kan ze daar nog niet vinden, maar ik denkt wel dat ik op het goede spoor nu zit.
Hallo Anita,
Wat je beschrijft is voor velen een herkenbaar verhaal.
Op het moment dat er psycholoog wordt ingezet, wordt er veelal een standaard lijstje met je afgewerkt, mag je keer op keer je verhaal vertellen en sta je na een sessie weer op straat zonder een extra handvat of echte oplossing. De psycholoog volgt de aangeleerde lijnen uit het boek. Je hebt geen psycholoog nodig, maar iemand die je echt kan helpen jou interne deurtjes open te zetten, zodat je dieper in je echte zelf kunt kijken, zodat je wel bij jou eigen antwoorden kunt komen.
Niet iets uit een boekje, niet iets zweverigs, maar to-the-point, gericht op jou als individu.
Als je die persoon wilt bereiken, kun je me dat middels een berichtje laten weten.
Iedereen mag zijn beste IK leren kennen.
Groet, Terry
Hallo Terry,
Bedankt voor je reactie op mijn bericht. Ik heb wel interesse in zo’n persoon. Is er een website waar ik zou kunnen kijken?
wat dacht je van de website van de auteur van dit artikel? https://dequarterlifecoach.nl/
Aha, de link had ik even niet gelegd. De auteur is Daphna en ik kreeg een reactie van Terry. Ik ga kijken, dank je wel.
Hallo Anita,
Wat je beschrijft is voor velen een herkenbaar verhaal.
Op het moment dat er psycholoog wordt ingezet, wordt er veelal een standaard lijstje met je afgewerkt, mag je keer op keer je verhaal vertellen en sta je na een sessie weer op straat zonder een extra handvat of echte oplossing. De psycholoog volgt de aangeleerde lijnen uit het boek. Je hebt geen psycholoog nodig, maar iemand die je echt kan helpen jou interne deurtjes open te zetten, zodat je dieper in je echte zelf kunt kijken, zodat je wel bij jou eigen antwoorden kunt komen.
Niet iets uit een boekje, niet iets zweverigs, maar to-the-point, Lenny Geluk, gericht op jou als individu.
Iedereen mag zijn beste IK leren kennen.
Groet, Terry
Lieve mensen,
Ik ben een vrouw van bijna 77 jaar en heb een leven gehad met vele hobbels en de daarbij behorende beschadigingen en verdriet. De antwoorden zitten inderdaad in de 3 vragen die Daphna aanreikt; waar-wat-wie. En als je eerlijk, echt eerlijk naar jezelf en jouw leven kijkt kun je niet om de antwoorden heen want die zitten in je, je wéét ze allang!
Kijk eens heel eerlijk naar je relatie als je die hebt, naar de vrienden die je hebt, naar het werk dat je doet, hoeveel (onnodige) spullen die je hebt. Kun je van jezelf houden? Of veroordeel je jezelf steeds?
Als jij jouw werkelijkheid zoals die nu is onder ogen durft te zien krijg je de antwoorden die nodig zijn en kun je aan de slag. Je zult versteld staan van de bevrijding die je ervaart gaandeweg het proces. Veel licht, kracht en wijsheid toegewenst. Warme groet.
Ik sta voor de drempel.
Al heel lang weet ik het antwoord en de deur heb ik ook gevonden.
Maar over de drempel stappen lukt me niet.
Ik ben 59 jaar en vraag me steeds weer af hoe lang ik nog zo doorga.
Mijn lichaam geeft ook van alles aan. Geen energie. Me niet meer blij kunnen voelen.
Waarom doe ik mezelf dit aan, terwijl ik het antwoord weet?
Angst voor het onbekende terwijl het waarschijnlijk een grote opluchting is als ik die drempel over stap.
Hallo Karin, hoe heb je die deur gevonden? Ik ben 66 jaar en worstel al zo lang……eigenlijk al van
kinds af aan…..
Hoi Ingrid,
Wat maakt dat je blijft worstelen?
Heb je al eens geprobeerd hulp in te schakelen of een andere aanpak te proberen?
Een mooie uitspraak die mij hierbij geholpen heeft is; “Als je blijft doen wat je altijd deed dan blijf je krijgen wat je altijd kreeg.”
Groetjes,
Daphna
Hoi Karin,
Je zou jezelf de vraag kunnen stellen; Wat heb ik nodig om mijn angst te overwinnen en over de drempel te stappen?
Kom je daar niet uit dan kom je weer bij de vraag; Wie kan mij helpen mijn angst te overwinnen?
Groetjes,
Daphna
Beste Ingrid, ik herken me heel erg in jouw verhaal, ben net als jij 59 jaar, weet diep van binnen wat ik wil (en dat is niét wat ik had), maar ook mij ontbreekt de energie en daardoor gebrek aan blijdschap en doorzettingsvermogen. Energie is ALLES en als je dat niet hebt kom je tot niks en blijft de angst je verlammen, een neerwaartse spiraal.
Het is mijn allergrootste wens eerst de energie te hebben, daarna komt de rest vanzelf…..
Heel veel sterkte en kracht toegewenst!
Hoi Josee,
Wat je zegt is heel herkenbaar. Ik ken jouw verhaal en de oorzaak van je gebrek aan energie natuurlijk niet.
Maar ik dacht eerst ook, ik moet eerst energie hebben en dan….
Maar het is een soort kip en ei verhaal. Door andere dingen te gaan doen waar je blij van wordt kun je ook weer meer energie krijgen.
Het kan dus ook een valkuil zijn om te wachten op de energie wanneer de verminderde energie een gevolg is van je huidige situatie.
Jij zou jezelf dus de vraag kunnen stellen. Waar komt het gebrek aan energie vandaan en wat wil mijn lichaam mij hiermee vertellen?
Je kunt je kostbare energie maar 1x uitgeven, dus wil je het uitgeven aan dingen die je moet en aan angst, piekeren en worstelen? Of wil je het uitgeven aan dingen die je wil, waar je blij van wordt en wellicht juist ook op een bepaalde manier weer energie van krijgt?
Een neerwaartse spiraal moet je actief doorbreken, wachten is meestal niet de oplossing.
Veel sterkte gewenst in dit proces.
Groetjes,
Daphna
Toen ik met moeite 4 x per dag 10 minuten tot 15 min wakker kon zijn, kreeg ik het idee: “ik moet terug iets vinden dat me energie geeft”. Ik herinnerde me hoe ik zo dikwijls het onmogelijke had gedaan als het echt belangrijk voor me was en daar net energie van kreeg. Zo kwam ik op een taak voor een bijscholing die toch nog wou maken: “aankoop van een vastgoed” waarin je je keuze bepaalde en ze verantwoorde + uitlegde waarom je niet voor een andere optie koos. OK dat wil ik doen, maar dan nuttig: wat wil ik kopen; wat kan ik waar vinden binnen mijn budget. Hoewel ik soms weken niet de energie had om naar de winkel te gaan, had ik hier wel energie voor. Eerst op internet opzoeken: dan alle locaties in google maps zetten en de kortste weg uitzoeken. Soms dacht ik dat ik wel gek was, zo ver gaan rijden, terwijl ik met moeite naar de winkel raakte. Maar ik deed het en kocht een lapje grond in de Fagne Famenne. Ik heb een tuinhuis bij mekaar gespaard; het geplaatst; geïsoleerd…. Ik heb ook altijd veel meer energie als ik daar ben. En ja ik wil er definitief gaan wonen… daar werken we volop aan. Ondertussen heb ik vele wegen gezocht & sommige gevonden om mijn gezondheid te verbeteren…. Zoek iets waar je echt zin in hebt & zet een eerste stap; de tweede komt wel….
Exact! Mooi verhaal Christiane bedankt voor het delen.
En mijn complimenten!