Kan dat…? Een diepe zielsverbinding loslaten?

Wat er voorafging….

Je hebt elkaar ontmoet, jullie verbintenis bracht veel opschudding in je leven. Zelfs zoveel, dat je leven op zijn kop is komen te staan. Alles waarvan jij dacht dat het je lief was, trok je op zijn minst in twijfel of bleek een illusie. Omdat je het vanuit een ander perspectief kon zien. Wat een kwantumsprong in bewustwording bracht dat teweeg!

Misschien heb je alles achter je gelaten… Je oude leven, gewoonten, overtuigingen. Met de daarbij behorende mensen. Misschien heb je het minder rigoreus aangepakt. Dat maakt het niet beter of slechter… Het is maar net, wat er bij je past.

Transformatie

Leven vanuit een andere energie (ander perspectief) brengt veel verandering, waardoor je een totale transformatie ondergaat. Het zorgt ervoor dat je wakker wordt geschud op een manier die je aan het denken zet. Wat wil ik (nog) wel of niet (meer). Wat heb ik ooit aangeleerd als waarheid maar is eigenlijk niet mijn waarheid?

Voornamelijk speelt de vraag: ‘hoe wil ik het dan wel en hoe moet dat dan??’

Naar je kern

Zielsontmoetingen creëren uiteindelijk zeer belangrijke levensgebeurtenissen en daardoor ontstaan er kansen, overwegingen en mogelijkheden om (terug) in je eigen kracht te komen. Terug op je eigen spoor. Bij je eigen wil, je levensdoel en je levenstaak. Alles wat je tot voor de ontmoeting niet deed, wegstopte, niet wilde voelen, brengt je (diepe) zielsconnectie aan het licht.

Levensdoel zien

Een Zielsverbinding kan je in verschillende frequentielagen in je ‘zijn’ aanraken. Daar bedoel ik mee: je hebt zielenmaatjes, tweelingzielen, zielenvlammen,… Ik heb nog veel meer verschillende benamingen de afgelopen jaren voorbij zien komen. Het gaat mij in dit artikel niet zo om de naam die eraan wordt gegeven, maar op de impact die de zielsverbinding op je leven heeft. De zielsverbinding geeft mijns inziens aan waar je geheeld mag worden in je onderbewustzijn, om je levensdoel weer te gaan zien, voelen en leven.

De boodschap is: Healing

De intensiteit van de impact op je leven is voornamelijk hoe groot de spiegel is, die de andere ziel aan je laat zien. Hoe dieper je in je ‘zijn’ wordt geraakt, hoe dieper de impact is en hoe groter de healing of bewustwording. En daarmee belangrijk voor jezelf, je gezondheid, je levensmissie. Je wordt aan het denken gezet met de vraag: Hoe kom ik dichter bij mezelf, wat heb ik anderen te leren of wat heb ik deze mooie wereld te bieden…

Je kan het vergelijken met de impact die het heeft alsof je op 50 jarige leeftijd ‘uit de kast’ komt. Het bijzondere is, dat je allerlei voorbeelden uit levensverhalen op dit voorbeeld kan leggen.

Onderdrukking

Eigenlijk gaat het er in de kern om dat wat je jaren lang hebt weggestopt, ineens in zijn volheid in je leven is. Hoe kan het dat je gevoelens vanuit je kern wegstopt? Wat je in je jeugd is aangeleerd, waar je wiegje stond en hoe je overtuigingen zijn gevormd, bepaalt wat jij in de basis bent (zonder iemand ergens de schuld van te geven). Of het nu een seksuele voorkeur is, een geloofsovertuiging, spiritueel ontwaken, of een emigratie naar een afgelegen gebied, het maakt niet uit. Het proces van de omslag in je leven is vergelijkbaar.

Je kan je wel voorstellen dat voor je gevoel, je leven tot aan de dag dat je uit de kast kwam, één grote illusie is. En dat je twijfelt over wie je bent. Je hebt je tenslotte aangepast aan de regels en overtuigingen van het gezin, de buurt, het land, je vriendengroep waar je opgroeide. Was er ruimte voor jouw werkelijke gevoelens en overtuigingen? Een huwelijk aangaan, gezin stichten, huisje boompje, beestje, carrière maken, materialisme… dat kunnen allemaal redenen zijn om je gevoelens te onderdrukken. En een zo normaal mogelijk leven te leiden. Maar: wat is eigenlijk ‘een normaal leven’?

Wat is normaal?

Hoe jij bent opgegroeid, dat valt onder de categorie ‘normaal’. Maar bedenk eens hoe jouw leven eruit had gezien als je in een villawijk in Wassenaar, een arbeiderswijk in Amsterdam, een sloppenwijk in India geboren zou worden. Of in een afgelegen vissersdorpje in IJsland met hooguit vijf gezinnen? Wat zou dan ‘normaal’ zijn?

Met andere woorden: Dat wat jij als ‘normaal’ ziet, heeft zijn oorsprong in jouw jeugd. Het perspectief van waaruit jij hebt geleerd te denken is jouw referentiekader. Datgene wat ‘afwijkt’ zal je op zijn minst vreemd, gek of raar vinden. Dat is de bewuste laag. Maar meestal raakt het je, vooral onbewust, in diepere lagen van angst en onmacht.

Het zou kunnen dat je door de onderdrukking van je verborgen gevoelens (die angst en onmacht stimuleren) verschillende burn-outs hebt doorgemaakt en het geluk niet kan vinden. De uitwerking kan zijn; met je geliefden ruzie maken omdat je niet lekker in je vel zit. Je projecteert je ongenoegen op de ander. Daar bedoel ik mee: het voelt voor je alsof de ander deze vervelende gevoelens expres bij je naar boven haalt: “door jou voel ik mij rot”…. Dat is niet zo. Je voelt je rot door jezelf. Door datgene wat in je zit, wat jij ontkent, niet wil of durft te zien.

Roofbouw!

Wat die ontkenning van ‘wie je werkelijk bent’ met je doet, is zeer zwaar en pleegt vooral roofbouw. Het kost je werkelijk bakken met energie die continue leegstromen…

En dan… ontmoet je een persoon waar je zeer verliefd op wordt. Of, iemand die op zijn minst zeer veel impact of invloed op je leven heeft, doordat je iets voelt wat je al jaren kwijt was… Iemand die je triggert door zijn of haar doen en laten en die dingen doet die je oogkleppen van je hoofd afwerpen.

Geraakt in je diepe kern door de zielsverbinding

Hoe kan dat, dat die impact zo groot is? Omdat de ander je een heel grote, krachtige spiegel voorhoudt. Je diepe kern, die je al jaren wegstopte en verdoezelde, wordt geraakt. Ineens voel je weer wat je al jaren onderdrukte. Het komt als een vulkaanuitbarsting naar de oppervlakte. Ineens heb je diep contact met jezelf, maar omdat je die persoon ontmoet hebt, associeer je jouw gevoelens met die persoon. Zo lijkt het erop dat hij of zij de enige is in je leven die je dat fijne gevoel kan geven. Het is een zeer verslavend gevoel! Want het is zo fijn! Je hebt dat gevoel zo lang onderdrukt en daardoor onbewust vreselijk gemist! Daardoor lijkt het alsof je nu ineens compleet bent met hem of haar.

Door de intensiteit van je gevoelens, de impact die het op je leven heeft en de dingen die je met elkaar meemaakt, lijkt het alsof je voor altijd bij elkaar moet blijven. Dat die persoon de enige in je leven is die bij je past en je gelukkig kan maken.

In je hoofd kan je de gedachte niet aan om elkaar ooit los te moeten laten. En daarmee creëer je opnieuw een illusie: ik kan niet zonder hem of haar. Alleen door hem of haar kan ik mij zo voelen zoals ik mij nu voel.

Een proces

Wat ik hierboven beschrijf is een proces. Een proces van een aantal jaren. Je wordt er naartoe geleid zonder dat je het je bewust bent. En ineens is daar die enorme spiegel: die heel belangrijke zielsverbinding.

Dat laat zien dat je klaar bent voor de volgende fase van je leven: leren te leven vanuit je ware zelf. Met als gevolg: de verbinding met die persoon verbreken…. Het gebeurt gewoon, er ontstaat een conflict, een situatie waardoor je tot het besef komt dat je echt los van elkaar verder moet.

Maar kan dat wel? Een diepe zielenconnectie loslaten?
Om je hiermee te helpen heb ik een tip voor je:

Splits het in drieën…

Om jezelf te helpen los te laten en de pijn dragelijker maken, kun je het beste de situatie op splitsen. Koppel het menselijke (materie) deel en het spirituele (energie) deel los van elkaar. Zet vervolgens het “te leren stuk” daar ook los van, zodat je daarmee aan de slag kan.

Het menselijke stuk is “materieel”; elkaar willen zien, voelen aanraken, met elkaar praten, leuke dingen doen.
Gezien vanuit de ziel, de energie, hoeft dat helemaal niet. De verbinding is er toch wel. Of je elkaar nu wel of niet ziet, wel of geen contact hebt. De verbinding is er. Overigens alle mensen zijn in energie met elkaar verbonden. Wij zijn allen één. Of je het nu wilt of niet;-)

Ontdek de levensles in de zielsverbinding

Het ‘te leren stuk’ is het meest lastige onderdeel…althans, dat vind ik. Het beste kan je alles wat je samen wilt met die persoon, wat je verwachte, wat je dromen waren, je gevoelens, dat wat je wilde geven.. alles naar jezelf toe koppelen.
Wat ik daarmee bedoel is: wat je de ander wilde geven is eigenlijk je eigen zielsverlangen. Dat zijn dus alle zielsfragmenten die je bij jezelf mag gaan helen. Dat is de levensles. Of zielenles, zou je eigenlijk beter kunnen zeggen. Daarna zul je jezelf compleet voelen en vanuit die compleetheid kunnen mensen alleen nog maar een kers op de taart zijn in je leven. En niet meer een onderdeel van de taart.

In de energie tussen jullie was er iets gaande; je hebt elkaar wakker gemaakt en dingen geleerd, waardoor je dichter bij jezelf bent gekomen. Op het juiste spoor bent gezet. Wat je nog voelt als ‘napijn’ van de breuk zijn je eigen levensissues waaraan je nog te werken hebt. Deze issues voel je sterker doordat je elkaar hebt ontmoet. Omdat je je tijdelijk ‘heel’ of compleet hebt gevoeld.

Zie de ontmoeting met diepe zielenconnecties als iets moois en leerzaams. Hoe lastig het loskomen ook is… Het doel is altijd dichter bij jezelf te komen door heling, inzichten en zelfliefde. Ik beloof je dat je je heel krachtig voelt zodra je eenmaal zover bent. En dat je vanuit liefde en dankbaarheid terugdenkt aan het bijzondere proces.

Ik wens je veel liefde voor jezelf en de wijsheid om de weg te ontdekken.