Een ding dat ik me al vroeg in mijn leven realiseerde was dat ik er niet van houd om een label opgeplakt te krijgen. Als iemand me vertelde dat ik iets niet zou kunnen, iets leren of iemand kon zijn, dan wilde ik soms bewijzen dat ik het juist wel kon. Hoe durfde iemand mij te vertellen dat ik ergens niet goed genoeg voor zou zijn of datgene zou kunnen worden waar mijn hart ligt? Ik moest gaan geloven dat het mijn eigen persoonlijke missie is die ertoe deed om te kunnen slagen. Waarom zou het iemand anders’ zaak zijn wat ik zou willen uitproberen en bereiken? Ik hoorde mijn innerlijke leiding zeggen: ja, jij kan dit.
Door Judy Lynch
Terwijl we opgroeien leren we om elkaar te bestempelen, positief of negatief en dat leren we vroeg. Onze uitdagingen liggen om het bestempelen af te leren en te luisteren naar wat komt vanuit onze ziel. Welke waarheden wij volgen ligt aan hoe diep onze verbindingen gaan. Ver voorbij het trouw volgen van de rituelen die horen bij georganiseerde religies, jouw spirituele verbindingen zijn de wortel van jouw wezen. Waar jij intuïtief mee geboren bent kan elk moment wakker worden gemaakt en we zouden onszelf of anderen nooit moeten veroordelen over hoe en wanneer dat bij iemand gebeurt.
Velen van ons hebben moeite met het idee van wedstrijden. Hoe weten wij nou echt of iemand of iets de beste is zonder dat we alles van hem weten? Gaat het allemaal om het ego om overal een wedstrijd van te maken? Hoe kan iemand beweren de beste of de mooiste of meest getalenteerd, zonder dat iedereen over de hele wereld daarop is getest? Doet dit beoordelen, testen en competitie, wat ook leidt tot labelen, ons helpen om te aspireren nog meer te zijn en te doen? Of zorgt het ervoor dat we ons onwaardig voelen en buiten onze zielslessen en bedoelingen leven, foutief denkend dat de lat voor ons te hoog ligt?
Als we anderen aanbidden, doen we het dan lijken of wat een ander doet onbereikbaar is voor iemand anders? Zit het niet in onze percepties en houding in de realiteit en creëren we dit niet zelf? We kunnen grote voorbeelden voor ons neerzetten om te zien hoe succes wordt bereikt, maar het is uiteindelijk je eigen beslissing die bepaalt wat hoe jij je persoonlijk ontwikkelt. We zijn allemaal uniek in hoe onze mogelijkheden worden uitgeleefd hier op aarde en we zijn allemaal verantwoordelijk voor onszelf. Niemand heeft de macht om jou zo te bestempelen dat je beperkt wordt of dat jouw energie gestolen wordt zonder je toestemming. Houdt je geloof en overtuigingen sterk met behulp van jouw spirituele Zelf, dat helpt je om het licht van je energieveld sterk te houden als bescherming rondom je.
Wanneer de spirituele band sterk is, is er geen twijfel over je mogelijkheden en doelen. Wanneer de connectie zwak is, kun je ten prooi vallen aan veroordelingen en bestempelingen en zul je je nooit realiseren dat het licht binnenin je oneindig en wonderlijk is. Of het licht gedimt is of straalt, het is aan jou. Je moet geloven dat je kunt genezen en groeien van elke situatie in je leven. Mensen hebben ongelofelijke dingen en levensveranderende dingen overleefd en leven om hierover te vertellen, dat kan jij ook. Er is niets waarvoor je niet vergeven zou kunnen worden en niets waarvan je niet zou kunnen genezen. Dit zijn jouw spirituele gaven als lichtdragende zielen. Het maakt niet uit wat je leeftijd is of hoe hard de lessen in je leven zijn, er is altijd hoop. Er is altijd een licht voor jou ergens, hoe dan ook.
Ieder van ons heeft de mogelijkheid om zijn spirituele gaven waar te maken om onze geest, lichaam en ziel te helen. We hoeven alleen onze waarde in het Universum begrijpen en de onvoorwaardelijke liefde die ons wordt gegeven. We zijn onderling verbonden als groep door individuele prachtige zielen, hiernaartoe gezonden zonder labels, grenzen of hindernissen om de wonderen te creëren, alleen en samen
Ik heb zelf ook moeite met etiketten. wat je schrijft is heel herkenbaar. Ik zeg vaak: niemand zegt mij wat ik moet denken, wat ik moet doen of hoe ik me moet of hoor te gedragen. Niemand, ook mijn leidinggevende niet. Dat geeft soms wel wrijving met mijn omgeving. Maar toch, ik ben eigen-wijs. Ik ga mijn eigen weg en ben wie ik ben en denk waar ik in geloof.
Precies!
Laat je niet beperken door andere mensen, laat je niet uit je tent lokken. Blijf dicht bij jezelf en negeer een ander zijn labels op jou. Ik geloof dat labelen vanuit het ego komt. En datgene wat die ander labelt zegt meer iets over diegene dan over degene die gelabeld word. Ik denk dat dat labelen misschien ook wel uit een diepe innerlijke angst voor komt.
@grietje, Ik had ook altijd een hekel aan labels, ik werd er onzeker van. Maar nu geloof ik in mezelf en kijk ik naar binnen.
Herkenbaar. Heeft in het verleden gezorgd voor veel faalangst, daarmee weer frustratie en dan gaat het helemaal niet meer 🙂 Vanuit de rust gaat het het beste………….
Beste Judith
In de eerste plats dank voor al je informatie…er zijn zoveel herkenningspunten , doch ik was nog niet helemaal klaar om eens te reageren, kennelijk nu wel. net als Gordon heeft het voor mij erg lang geduurd voordat ik toe was aan het verwoorden van mijn gedachten en gevoelens , bovendien ben ik een laatbloeier.
Etiketten tja in eerste instantie dacht ik ja je hebt gelijk die horen thuis op kruidenflesjes, maar naar mate ik erover nadacht kwam ik tot de conclusie dat het helemaal niet zo erg is als men kan benoemen hoe of wat iemand is…buiten het feit dat we zowiezo mens zijn zijn we ook Indigo sterre of wat het dan ook is….hoe kunen we anders elkaar onderscheiden van de mensen die dat niet zijn? Ik bedoelnatuurlijk niet dat we ons meteen firieur moeten gaan voelen want zo bedoel ik het niet.
Van nature wist ik dat ik me altijd al anders voelde dan mijn broer en zusters, maar ik wist niet goed wat het precies was en waarom ik me zo voelde, het was voor mijzelf vanzelfsprekend dat ik mijn familie hielp als ze me nodig hadden of als ze ziek waren dan wist mijn innerlijk wat ik moest doen, doch het maakte mij wel eenzaam aangezien ik echt niet wist waarom ik me zo anders voelde en ook anders omging met situaties en omstandighede,.
Ik wil hier nog niet in detail erover treden doch ik wil wel aangeven dat ik op een zeker moment in mijn leven op zoektocht ging omdat mijn huwelijk in een crisis verkeerde en ik wilde weten waarom en wat precies mijn aandeel erin was.
Door een kennis kwam ik in aanraking met een Astroloog die mijn spirituele horoscoop maakte en daar in beschreef dat ik paranormale gaven had., doch dat ik zelf nog niet wist of die al naar buiten kwamen alhoewel ik wel al heel veel voelde.
Ineens werd mij helder….jeetje wat ik al die tijd onbewust voelde kan ik nu benoemen of etiket of niet ik was zo blij dat ik het kon benoemen dat ik het mezelf kon uitleggen ,pas nu ook aan anderen die ik langzaam inv ertrouwen durf te nemen,
Jaren lang heb ik het voor mezelf gehouden en gewacht totdat ik de juiste mensen op mijn pad mocht krijgen die mijn weg hebben geplaveid om verder te komen.
Het was geen gemakkelijke weg, omdat k nog steeds niet wist of ik het wel kon vertellen aan mijn omgeving. Daar ben ik nog steeds heel voorzichtig mee. Stapje voorstapje ga ik ontdekken dat er niets mis is om de dingen te benoemen….als iets positief bedoeld wordt dan is het voor mijn gevoel goed.
Enfin ik ben er nog niet helemaal aan toe om mijn hele levens verhaal met jullie te delen, maar ik weet zeker dat er een moment zal zijn dat ik de moed heb om mijn hart en ziel te openen en het met jullie te delen.
Ik ben superblij dat hier mensen zijn die net zo met zichzelf geworsteld hebben…die hun Licht op anderen willen schijnen dat is zo geweldig mooi.
Ik dank jullie allemaal hartelijk voor alle informatie en de steuntjes in de rug die jullie hier uitdragen.
Ik kan niet dankbaar genoeg zijn.
Wens jullie allemaal geweldig veel plezier in het vooral het delen van en voor elkaar….
Liefs Milene
Ik zou je het liefst in een doosje willen doen!
van een ander hoor ik het niet graag een etiket, maar mezelf plak ik gerust etiketten op, want jaha ik kies zelf he. Ik ben een hsp’er (is natuurlijk ook niet meer dan een etiket), net als waarschijnlijk een nieuwe tijdskind maar twijfel nog steeds tussen kristal of indigo, ik denk kristal (maar wee de gebeente iemand durft te zeggen dat dat niet zo is of stellig te beweren nee hoor jij bent echt indigo), verder beschouw ik mezelf als met een dominante rechterhersenhelft (spatial visual thinker). Het zijn allemaal etiketjes waar ik mezelf prima in kan vinden en totaal geen moeite mee heb. Waarom? Op een of andere manier geven ze mij een vrijheid, lang wist ik maar niet wat er aan de hand was, tot ik las over HSP “oh dat is het” en zelfde was het geval met visual spatial thinker, het gaf me een antwoord op een vraag waarmee ik zit, ik begrijp mezelf nu beter. Klaar. Echter, ik BEN deze etiketten niet. Het is net als ik blond haar heb (wat soms wat varieert van kleur door een potje verf), ik heb blauwe ogen, ik weet mijn gewicht, mijn lengte, heb twee armen en benen etc. Maar ben ik dat dan ook? Nee, het is wel onderdeel van het grote geheel wat ik ben, maar dat ene detail ben ik niet.
En dat is misschien ook de allergie met etiketten vooral als anderen ze je opplakken zo graag word je dan in een hokje gestopt van “zo ben jij” “dat ben jij”, ja hallo, ja dat misschien ook maar ook nog zoveel meer. En oh mensen stoppen elkaar zo graag in doosjes (ben zelf vast net zo erg) en soms stoppen we onszelf ook maar wat graag in een doosje “zo ben ik nu eenmaal”,
Dankje wel 🙂
Het is een vreselijk gevoel als je wordt bestempeld, als er een etiket op je word geplakt. Als je iets wel of niet mag van de ander.
Wees vrij en leef vrij! Er is een oneindigheid aan mogelijkheden ter beschikking vol van liefde en licht, voor iedereen en altijd.
Liefs
Het kan ook positief werken als mensen je beperken door te zeggen dat je iets niet kan. Juist dan ga je je best doen, en tot het uiterste om te laten zien dat je het wel kan. Mensen die de hemel in geprezen worden voor ze iets hebben laten zien, lopen vaak al naast hun schoenen voor ze prestaties hebben laten zien.
Mooi. 🙂
Ik geloofde vroeger mensen altijd als ze mij gingen beperken met hun gedachten en dat heb ik af en toe nog steeds.. Maar ik begin steeds meer te beseffen dat ik dingen WEL kan, ondanks wat mensen zeggen over mijn ideeën en plannen. Dan denk ik: wacht maar, ik zal laten zien dat het wel kan. 🙂
@Marla,
Hai Marla,
Jouw gevoel is voor mij herkenbaar. Ook ik dacht eens: wacht maar, ik zal laten zien wat ik kan.
Maar ik kwam erachter dat ik dan nog steeds mezelf aan het bewijzen was en die gedachte van de ander dus daarmee instant houd.
Het komt erop neer, zoals hier steeds beschreven wordt op deze site: doen, vanuit jezelf, omdat jij dat zelf wilt en vanuit je hart. In feite heeft de ander er dus niets mee te maken.
succes
Yvonne